Ομολογία

ΟΜΟΛΟΓΙΑ: Ουκ εστι ποιων χρηστοτητα, ουκ εστιν εως ενος.

Γόρτυνος & Μεγαλουπόλεως Ιερεμίας υπόδικος στο σχίσμα – μία τραγική φιγούρα που ξεσκεπάστηκε από το ουκρανικό.

σ.σ. Υπάρχει κάτι που είναι ακόμη πιο τραγικό από αυτά που θα διαβάσετε και θα δείτε στο βίντεο που ακολουθεί, είναι η θλιβερή εικόνα ενός ανθρώπου που προσπαθεί να κρυφτεί από τους ανθρώπους και από τον Τριαδικό Θεό.

---

Σχόλιο: Από τα λόγια του ο Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλουπόλεως Ιερεμίας, έτσι όπως παλινδρομεί, φαίνεται ξεκάθαρα ότι γνωρίζει αλλά προτιμά να παρασύρει το ποίμνιο στον γκρεμό μαζί του, παρά να κάνει το καθήκον που του ανέθεσε η Εκκλησία. Φτάνει μάλιστα στο σημείο να συκοφαντήσει ως «συκοφάντες» αυτούς που λένε τα αυτονόητα και να προμοτάρει τον συγκρητισμό. «Ενότης εν τη ποικιλία» λέει ο Γόρτυνος Ιερεμίας, προμοτάροντας την ένωση του διαβόλου!! Είναι και πατερικό αυτό, λέει!! Υιοθετεί δηλαδή την βάση του οικουμενισμού και της πανθρησκείας, φέρνοντας το σύνθημα «στα μέτρα του» για την περίσταση (να είμαστε ενωμένοι κι ας έχουμε ο καθένας διαφορετικές απόψεις). Να λοιπόν πως πολλές φορές υιοθετούνται κακοδοξίες. Όταν κανείς δεν είναι διατεθειμένος να αγωνιστεί για την Παράδοση της Εκκλησίας για να μην ξεβολευτεί. Είναι αυτό που είπε για την Ιεραρχία ο Ιγνάτιος στο βιβλίο «Παπουλάκος» του Κωστή Μπαστιά: «Απαράτησε τα δικά της ζύγια, τα ζύγια του Χριστού και ζυγιάζει με τα ψευτισμένα ζύγια που της έδωκεν η εξουσία». Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τι συμβαίνει στις άλλες Τοπικές Εκκλησίες, αλλά προκύπτει από τις δηλώσεις ορισμένων Ιεραρχών ότι στην Εκκλησία της Ελλάδος το παπικό πρωτείο στο πρόσωπο του Αρχιεπισκόπου είναι δική τους επιθυμία. Μα γιατί; θα ρωτήσει ευλόγως κανείς. Γιατί να θέλουν οι ίδιοι να καταργήσουν το συνοδικό σύστημα, αυτό το μοναδικό διαμάντι της Ορθοδοξίας; Διότι η συνοδικότητα θέλει αγίους και αυτοί μας τέλειωσαν. Ενώ τώρα, όταν ένας «πρώτος» παίρνει την «ευθύνη», ακόμη και για αδιανόητα πράγματα που δεν του πέφτει λόγος, δεν θα βγαίνουν τέτοια θέματα στην επιφάνεια για τα οποία θα πρέπει όλοι αυτοί να πάρουν θέση. Όχι. Προτιμούν να μην ξέρει κανείς τίποτα για να μην αναστατώνονται από την βολεψιά τους. Δεν θα χρειάζεται να σπάνε αυγά κάθε φορά, ούτε να έρχονται σε ρήξη με τα πολιτικά συμφέροντα, ούτε να ρισκάρουν την μαγκούρα τους. Οι «τρελλοί» τέλειωσαν, τώρα έχουμε «συνετούς» δημοσίους υπαλλήλους που θέλουν να τα έχουν καλά με τις κοσμικές εξουσίες.Το «γιατί μας το φέρατε στην επιφάνεια το θέμα αυτό» του Πατρών με το οποίο συμφωνεί ολόκαρδα ο Γόρτυνος, δεν σημαίνει φυσικά το ουκρανικό θέμα αυτό καθ’ αυτό, το οποίο είναι ανόητο να πιστεύει κανείς ότι θα μπορούσε να το κρατήσει στην αφάνεια ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, ακόμη και αν μνημόνευε από την αρχή τον ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟ και ΧΩΡΙΣ ΙΕΡΩΣΥΝΗ Επιφάνιο. Αυτό που σημαίνει η φράση αυτή είναι: γιατί δεν μας κάλυψες; γιατί μας έβγαλες στην επιφάνεια; γιατί μας εκθέτεις στο ποίμνιό μας; τι θα τους πούμε τώρα; γιατί μας αναγκάζεις να πάρουμε θέση την στιγμή που δεν μπορούμε ή δεν θέλουμε να πάρουμε την θέση της Εκκλησίας;Κάποιοι νόμισαν ότι κατάφεραν να κρυφτούν από τον Τριαδικό Θεό και από τους ανθρώπους μετά την ψευδοσύνοδο της Κρήτης, και ήλθε το ουκρανικό και μας το έκανε πιο λιανά, πιο ορατό όλο αυτό και μας το κατέβασε στα μέτρα μας για να μας αποκαλύψει τι έχουν μέσα στις καρδιές τους. Οικονομία Θεού; Ίσως. Κανείς δεν ξέρει. Όλοι αυτοί όμως που κατηγορούσαν ως «σχισματικούς» αυτούς που αντιδρούσαν στην βλάσφημη ψευτοσύνοδο, τώρα κοινωνούν οι ίδιοι με καραμπινάτους σχισματικούς, αχειροτόνητους και καθηρημένους κρυφο-ουνίτες. Αλλοίμονο, τώρα θα αποκαλυφθεί τι έχουμε κι εμείς μέσα στις δικές μας καρδιές, πόσο ψευτοχριστιανοί και υποκριτές είμαστε.

Ο Θεός να μας ελεήσει όλους.

----------------------------------------------------------------------------------------

Σύνθημά μας οι Χριστιανοί πρέπει να έχουμε -κρατήστε το αυτό- «ενότης εν τη ποικιλία». Ποικίλοι είμεθα, καθένας την γνώμη του, αλλά ενότητα. «Ενότης εν τη ποικιλία». Είναι πατερικό το λόγιο.

Το θέμα το ουκρανικό. Κατά την γνώμη μου, κακώς δημιουργήθηκε. Και παλαιότερα, πριν από 10 χρόνια συνέβαιναν. Πάντοτε συνέβαιναν, πέρα, δώθε και λοιπά. Δεν τα ξέραμε να αναστατωθούμε. Και καλά είπε, με συγχωρείτε, ο Πατρών, είπε λέει «Μακαριώτατε, εσείς φταίτε. Γιατί το φέρατε το θέμα στην επικαιρότητα; Και στην Ιερά Σύνοδο είχαμε πει όλοι εμείς, η Μακαριώτητά σας και μόνο είναι ικανή να το χειριστεί.» Τελείωσε.

Έγινε τώρα… Εγώ, με συγχωρείτε πάρα πολύ, ενώ δημιουργείται μεγάλη ταραχή, εγώ δεν βλέπω πρόβλημα. Τώρα, τυφλός είμαι; Είμαι αδιάφορος; Δεν είμαι. Εγώ δεν βλέπω πρόβλημα στο θέμα το Ουκρανικό.

Φωνάζουν οι άλλοι. «Πήρε τους σχισματικούς και τους αναγνώρισε». Με συγχωρείτε πάρα πολύ. Μετενόησαν. Έφυγαν από το σχίσμα. Αυτοί που αναγνωρίστηκαν, δεν είναι σχισματικοί. Έφυγαν από το σχίσμα. Ο Πατριάρχης το έλεγε πολλές φορές αυτό. Απέρριψαν το σχίσμα κτλ. Και με την βεβαίωση αυτή έγιναν, ανακηρύχθηκαν. Ε, όταν έρχεται κανείς, επιστρέφει στην Εκκλησία κτλ, του λέμε «μπράβο» τον τιμάμε κτλ. Τον ετίμησε ο Πατριάρχης για λόγους που ήθελε.

Κατά πρώτο λόγο θέλω να πω, ο Πατριάρχης έχει το δικαίωμα να δίνει αυτοκεφαλίες. Μόνο ο Πατριάρχης. Εγώ, πρώτη φορά που ερωτήθηκα στην Σύνοδο -γιατί το θέμα ήταν περυσινό- που ήμουν μέλος της Ιεράς Συνόδου τότε, μας ερώτησε ο Αρχιεπίσκοπος έναν έναν και εγώ είχα διαφορετική θέση. Και λέω, καλά, λέω, έχει δικαίωμα ο Πατριάρχης να κάνει υπέρβαση και να δίνει αυτοκέφαλο σε μία άλλη Εκκλησία, χωρίς να λάβει υπόψιν το Πατριαρχείο που ανήκει η Εκκλησία; Λοιπόν. Έγινε επιτροπή, πήγαν στην επιτροπή τα πράγματα και απεδείχθη από κείμενα, από Κανόνες, ήρθαν καθηγηταί πανεπιστημίου και απέδειξαν ότι μόνο ο Πατριάρχης έχει δύναμη να ανακηρύσσει αυτοκέφαλα. Δηλαδή, το Πατριαρχείο Μόσχας όπου υπήγετο η Ουκρανία, δεν είχε δικαίωμα να το ανακηρύξει, ή αν, θα έκανε πρόταση στον Πατριάρχη, και αν ήθελε ο Πατριάρχης. Ο Πατριάρχης αφού το κήρυξε. Κήρυξε λοιπόν την αυτοκεφαλία.

Αυτούς που ανακήρυξε, θα παρακαλέσω πολύ, αυτό είναι πολύ βασικό, μην ακούτε ΨΕΜΜΑΤΑ, μην ακούτε συκοφαντίες και ΝΤΡΟΠΗ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΙ ΣΥΚΟΦΑΝΤΟΥΝ ΤΩΡΑ, συκοφαντούν ιερά πρόσωπα: «Αναγνώρισε τους σχισματικούς». Όχι, εγώ δεν δέχομαι σχισματικούς. Άμα πραγματικά είναι σχισματικοί αυτοί εγώ δεν τους δέχομαι. Το λέγω ενώπιόν σας. Αλλά βεβαιώθηκε. Είπε και ξανά είπε και πάλι ξανά είπε ο Πατριάρχης ότι απέρριψαν το σχίσμα και γι’ αυτό ανακηρύχθηκαν. Μέχρι εδώ κανένα λάθος.

Τώρα το μετέπειτα ποιο είναι; Δεν βλέπω κανένα πρόβλημα. Χριστιανοί μου. Μεταξύ μας, που λέμε. Παραβάσεις Ιερών Κανόνων πάντοτε γίνονται. Θα σας πω μία στον Ελλαδικό χώρο. Ήταν η δικτατορία. Θυμάστε οι μεγαλύτεροι την δικτατορία; Το ΄67; Πότε έγινε; Ακούστε με. Υπήρχε Αρχιεπίσκοπος. Υπήρχε Ιερά Σύνοδος. Όλα κεκανονισμένα. Ρολόι όλα, με Αρχιεπίσκοπο, με Ιερά Σύνοδο. Και έρχεται η δικτατορία, η πολιτεία, τους κάνει πέρα αυτούς και βάνει χέρι η πολιτεία στην Εκκλησία. Και κάνει η πολιτεία δική της Σύνοδο… και λέει, εσείς θα εκλέγετε τους Αρχιερείς. Και με συγχωρείτε θα το πω. Μου λέει ο πατήρ Επιφάνιος -Έχετε ακούσει το όνομά του; Ο Θεοδωρόπουλος- «Τσουβαλιάστηκαν οι Κανόνες για την εκλογή του Ιερωνύμου». Πού είσαι Καντιώτη να φανατίσεις τα παιδιά να φωνάξουν ανάξιος; Όχι μόνο αυτό δεν έγινε, αλλά ο Γέροντάς μου, ο πατήρ Αυγουστίνος έγινε Επίσκοπος από την Σύνοδο αυτή. Όλα είναι παράνομα. Τώρα στην Εκκλησία υπάρχει αγάπη και πρέπει να διορθωθούν. Που διορθώθηκε αυτή η παρανομία; Πως να αναγνωριστούν οι επίσκοποι που ήταν παράνομοι; Βγήκαν όχι από την κανονική Σύνοδο. Ο Αρχιεπίσκοπος, ο Χρυσόστομος έλεγε «Εγώ είμαι Αρχιεπίσκοπος..» Τουλάχιστον δεν παραιτήθηκε. Τον εξεβίασαν. «Φύγε». Λοιπόν. Παραβάσεις αυτά. Έγινε παράβασις των Ιερών Κανόνων. Ποδοπάτημα. Τσουβάλιασμα, κατά τον πατέρα Επιφάνιο, των Ιερών Κανόνων. Πως να αναγνωριστούν τώρα οι Ιεράρχες; Και μεταξύ αυτών είναι και ο π. Αυγουστίνος ο Καντιώτης Φλωρίνης. Πώς θα αναγνωριστεί; Μου λέει ο Κονιδάρης κάποτε. -Τα Σέβη μου κύριε καθηγητά, είμαι μαθητής σας. -Το ξέρω και ξέρω ότι είσαι και του Καντιώτη και έχεις την αφέλεια να πιστεύεις ότι ο Καντιώτης είναι κανονικός Δεσπότης. -Ε πώς κύριε καθηγητά; -Να ‘σουν φοιτητής τώρα, δεν σού ΄δινα πτυχίο, μου λέει. Γιατί ένας πρωτοετής φοιτητής θεολογίας, ξέρει Κανόνες και βλέπει εδώ παραβάσεις. Πως θα αναγνωριστούν; Ούτε συνεδριάσεις έγιναν, ούτε τίποτε. Έγινε ένα συλλείτουργο. Η Εκκλησία, πως διόρθωσε το πράγμα. Με ένα συλλείτουργο. Συλλειτούργησαν όλοι αυτοί μαζί και όταν συλλειτουργούμε σημαίνει αναγνωρίζουμε ο ένας τον άλλον. Έληξε το θέμα. Φλωρίνης ο ένας, Εδέσσης ο άλλος, έληξε το θέμα. Παραβάσεις Ιερών Κανόνων γίνονται πάντα. Κι όμως τότε δεν.. αυτό.. γιατί.

Αφήστε τώρα το θέμα. [σ.σ. το ουκρανικό] Θα περάσει μόνο του. Εγώ συμφωνώ με τον άγιο Πατρών που είπε, «Μακαριώτατε, εσείς έχετε την ευθύνη, γιατί μας το φέρατε στην επιφάνεια το θέμα αυτό». Έπρεπε $%^$%^ εγώ συμφωνώ και θα μνημονεύω. Αυτή είναι η θέση μου. Συγνώμη.