οἱ ΕΝ ΓΝΩΣΕΙ κοινωνοῦντες μέ τήν αἵρεσιν ἐξισώνονται μέ αὐτούς πού τήν κηρύττουν

Eν αντιθεσει με τον Αρχιαιρεσιαρχη Βαρθολομαιο και ολα τα ...κοπελια του δηλαδη οσους τον μνημονευουν και αρα κοινωνουν με αυτον τον Αρχιαιρεσιαρχη των Εσχατων, ο Ατλαντας της Ορθοδοξιας βροντοφωναζει για τους Φραγκολατινους:«Ως αιρετικούς αυτούς απεστράφημεν και δια τούτο αυτών εχωρίσθημεν», «αιρετικοί εισίν άρα και ως αιρετικούς αυτούς απεκόψαμεν».
Αλλα τα ιδια ο Χαλκεντερος Αγιος βροντοφωναζει και για τους Γραικολατινους δηλαδη τους δεχομενους τους Φραγκολατινους ως "Ορθοδοξους" δηλαδη τους Γραικολατινους Φαναριωτες και οσους μνημονευουν τον Γραικολατινο πατριαρχη Βαρθολομαιο και ετσι κοινωνουν με αυτον: «Ἀλλὰ τί, φησί, δράσωμεν πρὸς τοὺς μέσους τούτους Γραικολατίνους ...Φευκτέον αὐτούς, ὡς φεύγει τὶς ἀπὸ ὄφεως, ὡς αὐτοὺς ἐκείνους,... τοὺς χριστοκαπήλους καὶ χριστεμπόρους. οὗτοι γὰρ εἰσι, κατὰ τὸν θεῖον ἀπόστολον, οἱ πορισμὸν ἡγούμενοι τὴν εὐσέβειαν, περὶ ὧν ἐπάγει λέγων. ἀφίστασο ἀπὸ τῶν τοιούτων.... Ποὶα δὲ κοινωνία φωτὶ πρὸς σκότος; ἤ τὶς μερὶς πιστῷ μετὰ ἀπίστου;...». - «... Φεύγετε οὖν αὐτοὺς ἀδελφοί, καὶ τὴν πρὸς αὐτοὺς κοινωνίαν. οἱ γὰρ τοιοῦτοι, (δηλ. οἱ λατινόφρονες ἐπίσκοποι), ψευδαπόστολοι, ἐργάται δόλιοι, μετασχηματιζόμενοι εἰς ἀποστόλους Χριστοῦ...» (Patrologid Orientalis Tome XV Au Concile de Flotence, σέλ. 318-320). Τα ιδια επιβεβαιωνει και Ο Μεγας Βασιλειος: «οἵτινες τήν ὑγιῆ πίστιν προσποιοῦνται ὁμολογεῖν, κοινωνοῦσι δέ τοῖς ἑτερόφροσι, τούς τοιούτους, εἰ μετά παραγγελίαν μή ἀποστῶσι, μή μόνον ἀκοινωνήτους ἔχειν, ἀλλά μηδέ ἀδελφούς ὀνομάζειν» (P.G. 160, σ. 101).
Οἱ Πατέρες διδάσκουν ὅτι οἱ ΕΝ ΓΝΩΣΕΙ κοινωνοῦντες μέ τήν αἵρεσιν ἐξισώνονται μέ αὐτούς πού τήν κηρύττουν. Μπορειτε να μας πητε σε ποιους τα απευθυνουν ολα αυτα οι ΑΓΙΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ; Στα βραχια, στα ντουβαρια και στα χαλικια; Οχι ασφαλως, αλλα σε μενα και σε σενα, στους εγγεγραμμενους στα καταστιχα της Εκκλησιας. Και τι εννοουν "κοινωνια"; Εννοουν, συγκοινωνια, συμπροσευχη, συνεκκλησιασμο, οποιαδηποτε σχεσι μυστηριακη και προσευχητικη μαζι τους, ακομα και μνημονευσεως. Ακομα και η μνημονευσι των Αιρετικων, ΜΟΛΥΝΕΙ τον πιστο. Αυτους, ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ ΑΚΟΙΝΩΝΗΤΟΥΣ ( ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΟΥΣ) ΕΧΕΙΝ, ΑΛΛΑ ΜΗΔΕ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΟΝΟΜΑΖΕΙΝ. ΦΕΥΓΕΤΕ ΟΥΝ ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΝ. Τα ιδια ρηματα χρησιμοποιουν οι Αγιοι Πατερες. Εμεις τα παρερμηνευουμε; Δωστε εσεις την δικη σας ερμηνεια.
 «Ίν' ουν μη τούτο γένηται, θελήσατε …τους μεν φανερώς φρονούντας τα της ασεβείας αποστρέφεσθαι, τους δε νομίζοντας τα Αρείου μη φρονείν, κοινωνούντας δε μετά των ασεβών φυλάττεσθαι· και μάλιστα ων το φρόνημα αποστρεφόμεθα, τούτους από της κοινωνίας προσήκει φεύγειν… Ει δε τις προσποιείται μεν ομολογείν ορθήν πίστιν, φαίνεται δε κοινωνών εκείνοις, τον τοιούτον προτρέψασθε απέχεσθαι της τοιαύτης συνηθείας· και εάν μεν επαγγέλληται, έχετε τον τοιούτον ως αδελφόν· εάν δε φιλονείκως επιμένη, τον τοιούτον παραιτείσθε. Ούτω γαρ διατελούντες καθαράν την πίστιν διατηρήσετε· κακείνοι βλέποντες υμάς ωφεληθήσονται, φοβηθέντες μη άρα ως ασεβείς και τα εκείνων φρονούντες νομισθώσιν» ( Μ. Αθανασίου, επιστολή, Τοις τον μονήρη βίον ασκουσι,PG26,1185-1188) Γραφει ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: Mηδέποτε ἐφ' ἑαυτοῖς μέγα φρονεῖν, κἂν ἁπάντων ὦμεν σοφώτεροι, μηδὲ ἀτιμάζειν τὰς παρ' ἑτέρων συμβουλίας, κἂν ἁπάντων ὦσιν εὐτελέστεροι. Ἂν λοιπὸν κάποιος σὲ συμβουλεύει κάτι ἀπὸ τὰ πρέποντα, ἔστω κι ἂν εἶναι δοῦλος, δέξου τὴν παραίνεση· Γιατὶ δὲν πρέπει νὰ προσέχουμε τὴν ποιότητα τῶν προσώπων ποὺ συμβουλεύουν, ἀλλὰ νὰ προσέχουμε παντοῦ τὴν ἴδια τὴν φύση τῆς συμβουλῆς. Ἂν μὲν γάρ τι τῶν δεόντων συμβουλεύσῃ τις, κἂν οἰκέτης ᾖ, δέξαι τὴν παραίνεσιν· ἂν δέ τι τῶν ὀλεθρίων, κἂν ἐν ἀξιώματι τυγχάνῃ μεγίστῳ, παράπεμψαι τὴν γνώμην· οὐ γὰρ τῇ ποιότητι τῶν προσώπων τῶν συμβουλευόντων, ἀλλ' αὐτῇ τῆς συμβουλῆς τῇ φύσει προσέχειν δεῖ πανταχοῦ. Η ΑΔΑΠΑΝΟΣ ΕΥΛΑΒΕΙΑ, ΔΕΝ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
 «Γνωρίζω πολλούς που νηστεύουν, προσεύχονται, σκληραγωγούνται και γενικά εφαρμόζουν με προθυμία κάθε θρησκευτική συνήθεια αρκεί να μην τους κοστίζει τίποτα (αδάπανος ευλάβεια) και δεν διαθέτουν δεκάρα (οβολόν) για όσους έχουν ανάγκη. Τι τους ωφελεί η υπόλοιπη αρετή τους; Δεν κάνουν για τη Βασιλεία του Θεού». Μεγας Βασίλειος (Μιν τομ. 31, σελίδα 277, προς πλουτούντας):

1 σχόλιο:

  1. Ο Χριστός είναι Φως ανεπίδεκτο σκιάς , Δεν κοινωνεί το Φως με το σκότος . Δεν είναι οι αιρετικοί σώμα Ιησού σε καμία περίπτωση . Πάντες οι κοινωνοῦντες μέ τήν αἵρεσιν είναι της απώλεια και όχι μόνο οἱ ΕΝ ΓΝΩΣΕΙ όπως λέτε .Και είναι της απώλειας και γιατί κοινωνούν με τον σατανά της αίρεσης αλλά ΚΥΡΙΩΣ γιατί δεν είναι σε κοινωνία με τον ΧΡΙΣΤΟ ! Οσο αυτό το ότι δεν ξέρουν άρα αθώοι ... δεν ξέρουν γιατί απορρίπτουν τον Χριστό . Δεν ξέρουν οχι γιατί ο Χριστός δεν κτυπά την πόρτα της καρδιάς τους αλλά αυτοί δεν ανοίγουν .

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου