Ομολογία

 

Τι μάθαμε και τι πάθαμε από την επίσκεψη του Αρχιεπ. 

Αμερικής Ελπιδοφόρου;

Άρθρο του Ελευθέριου Ν. Κοσμίδη

Πρόκειται αναμφισβήτητα για ένα δοκιμασμένο και άκρως επιτυχημένο μοντέλο αμερικανοκίνητης εκκλησιαστικής διπλωματίας

---

Την ώρα που γράφονται ετούτες εδώ οι γραμμές, δεν έχει δημοσιευθεί ακόμα το ακριβές περιεχόμενο της ομιλίας Ελπιδοφόρου στην κεντρική εκδήλωση μνήμης για τα θύματα της Εβραϊκής καταγωγής από τη Χιτλερική ναζιστική θηριωδία. Περιοριζόμαστε λοιπόν σε όσα συνέβησαν από την 18η Ιανουαρίου έως το μεσημέρι της 28ης Ιανουαρίου 2024.

Μάθαμε πως είναι να κάνει εμφάνιση ένας εκκλησιαστικός αξιωματούχος ως ο μελλοντικός πάπας της Ανατολής, με χλιδή, πολυπληθή συνοδεία και αγνώστων λοιπών στοιχείων… βάσει σχεδίου.

“Πάθαμε” όμως ολική συσκότιση σχετικά με το τι συνέβη με την Ιερά Επιστασία αλλά και το παρασκήνιο του προσκυνήματος στην Ιερά Μονή Οσίου Φιλοθέου Αγίου Όρους.

***

Μάθαμε πώς είναι να αλλάζεις ένα δήθεν δημοσιευμένο πρόγραμμα και να το προσαρμόζεις εν μια νυκτί ανάλογα με τις επικοινωνιακές ανάγκες στο εδώ και στο τώρα.

Ενώ είχε γίνει αναφορά σχετικά με προσκυνήματα στο Ακριτοχώρι Σερρών και τον τάφο του Οσίου Παϊσίου στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης, μόλις έγινε γνωστή η απόφαση της Ιεράς Συνόδου για το φλέγον ζήτημα των ημερών, ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής βρέθηκε στην Αθήνα!

Πάθαμε ολική συσκότιση σχετικά με το αν είχαν γίνει προετοιμασίες από τα δύο μοναστήρια, τι απέγιναν εκείνες και αν έγιναν, με τι ανταλλάγματα άραγε, ποιος πρότεινε και αποφασίστηκε η αστραπιαία αλλαγή προγράμματος και για ποιο λόγο.

***

Μάθαμε πως το πλέον βασικό τμήμα πάνω στο οποίο θα χτίσει την ισχύ του, κάθε φιλόδοξος δελφίνος του οικουμενικού θρόνου, είναι το τμήμα επικοινωνίας. Έτσι παρακολουθήσαμε τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής να αντιδρά σε τρία στάδια:
– Αμέσως μετά την απόφαση της Ιεράς Συνόδου.
– Mετά την ανακοίνωση του Φαναρίου για το ίδιο θέμα.
– Και μετά την αλλαγή του προγράμματος και την επίσκεψη – αστραπή στην Αθήνα.

Επικοινωνιακά, μόνο από τους τίτλους των συστημικών μέσων, η ρητορική του κινήθηκε περίπου ως εξής: Πρώτο στάδιο, “Σεβόμαστε την Συνοδική απόφαση της Εκκλησίας της Ελλάδος” όμως διαχώρισε τη θέση του ως ανήκων στην Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης.

Δεύτερο στάδιο, άνοιξε θέμα βάπτισης των παιδιών των ομοφυλόφιλων, μελετώντας την ανακοίνωση του Φαναρίου και εισβάλλοντας επικοινωνιακά από τη βολική χαραμάδα που υπήρχε στο λιτό ανακοινωθέν. Τρίτο στάδιο, μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη σε επιλεγμένο συστημικό μέσο γνωστού επιχειρηματία, όπου διαχώρισε τη θέση του ως Αρχιεπισκοπή Αμερικής σχετικά με το θέμα που ο ίδιος άνοιξε.

Πάθαμε ένα επικοινωνιακό βέρτιγκο, σαν εκείνα που βλέπουμε στις τηλεοπτικές σειρές για το παρασκήνιο της εξουσίας στο Λευκό Οίκο. Κάθε του παρέμβαση στοχευμένη, κάθε του συνέντευξη κέντημα, κάθε του εμφάνιση βάσει σχεδίου.

***

Μάθαμε πως στήνονται φιέστες και φανερές συμμαχίες με Μητροπολίτες των Νέων Χωρών. Τίποτα από όσα συμπεριλήφθηκαν στο πρόγραμμά του δεν ήταν τυχαίο ή άνευ στρατηγικής σημασίας.

Ούτε η χειροτονία στην Άνω Ηλιούπολη Θεσσαλονίκης, ενός κληρικού της Μητροπόλεως Μεξικού, αφού ο πρώην Διευθυντής Ανάπτυξης στην Εκκλησιαστική Κεντρική Υπηρεσία Οικονομικών (ΕΚΥΟ) της Αρχιεπισκοπής Αθηνών, εν μια νυκτί, έγινε Μητροπολίτης στο Μεξικό!

Ούτε φυσικά η επίκληση στο συναίσθημα για την απόφαση του να γίνει άγαμος κληρικός πριν από τριάντα χρόνια στον Ιερό Ναό Αγίου Γρηγορίου Παλαμά!

Πάθαμε ολική συσκότιση για το αν σκέφτηκε ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής να μην αποδεχτεί την πρόσκληση να είναι κεντρικός ομιλητής, υπό το βάρος των αμάχων θυμάτων στη Γάζα. Δεν γνωρίζουμε αν είχε αυτό το περιθώριο ή αν, όπως ο ξεπερασμένος επικοινωνιακά μαρτυρικός προκάτοχός του, κάνει πρόβα για κάθε “θυσία” που θα χρειαστεί και θα κάνει πολλές για τη Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία.

Στη δική μας φαντασία σκιαγραφήθηκε το βελτιωμένο υβριδικό μοντέλο μελλοντικού εκκλησιαστικού ηγέτη στο Φανάρι:

• Οφείλει να κάνει πιο ξεκάθαρες πολιτικές εμφανίσεις, άρα να προσομοιάζει ακόμη περισσότερο με το σύστημα διακυβέρνησης του Βατικανού
• Οφείλει να κινείται αστραπιαία και να κάνει τις προσαρμογές, αλλά να τις παρουσιάζει όσο το δυνατόν πιο βελούδινες.
• Οφείλει να έχει ξεπεράσει τον προκάτοχό του, κάνει επίδειξη ισχύος, ενώ περιφρονεί φανερά τους άλλους επίδοξους δελφίνους του οικουμενικού θρόνου.
• Οφείλει να είναι έτοιμος για κάθε θυσία.

Όλα ετούτα μοιάζουν με εξωφρενικές ιστορίες και υπερβολές που είναι αδιανόητο να αφορούν σε έναν εκκλησιαστικό ηγέτη. Το ευχόμαστε ολόψυχα, αλλά πολύ αμφιβάλλουμε. Το προφίλ που μας παρουσίασε ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής, αφήνει και μια προίκα, μια παρακαταθήκη σχετικά με το ποια πολιτική θα ακολουθήσει στα δογματικά θέματα της πίστεως. Ποιος θα τολμήσει να σταθεί απέναντί του λοιπόν για τις οικουμενιστικές του ιδέες; Ποιος θα τολμήσει να του διακόψει τη μνημόνευση, όταν θα προσπαθήσει να επιβάλει τις απόψεις του Συνοδικά, ως δήθεν επίσημη διδασκαλία της Εκκλησίας;

Η Πατριαρχία Βαρθολομαίου χαρακτηρίζεται από την Ψευδοσύνοδο του Κολυμπαρίου Κρήτης, το Ουκρανικό, το Νέο Σχίσμα στην Εκκλησία και τη φιλοδοξία της Ένωσης άνευ όρων με τους αιρετικούς και την καθιέρωσή του ως Πάπα της Ανατολής. Ποιος Επίσκοπος αντέδρασε;

Τώρα ο φιλόδοξος Αρχιεπίσκοπος Αμερικής παρεμβαίνει και χαράζει εκτός έδρας δική του πορεία. Αυτή είναι μόνον η αρχή. Μήπως είναι καιρός να αναθεωρήσουν οι Επίσκοποι τη στάση τους;

Καλή Μετάνοια!