ΟΜΟΛΟΓΙΑ: ΕΞΩ Ο ΑΡΧΙΠΡΟΔΟΤΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ.ΕΞΩ. ΕΞΩ.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ ΔΑΝΙΗΛ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ ΤΗΣ ΣΥΓΚΛΗΣΗΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ

Του κ. Σωτήρη Τζούμα

=====

Η Εκκλησία ζήτησε συνάντηση με τον υπουργό για να ενημερωθεί από πρώτο χέρι τα όσα γίνονται ερήμην της Εκκλησίας! Στη συνάντηση αυτή συμμετείχαν ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος, τα μέλη της Επιτροπής Ύδρας Εφραίμ, Μεσογαίας Νικόλαος και Μεσσηνίας Χρυσόστομος αλλά και ο Μητροπολίτης Καισαριανής Δανιήλ, ο οποίος συμμετείχε και στην προηγούμενη Επιτροπή και γνωρίζει το θέμα κάλλιον παντός αλλού!

Του ζήτησε μάλιστα ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος να είναι παρών.

Κατά την διάσκεψη που έγινε, αφού επεσήμαναν στον Υπ. Παιδείας κ. Γιαβρόγλου τα λάθη και τις σκόπιμες παραλείψεις και αλλαγές που έγιναν στα βιβλία, τα οποία πλέον κινούνται σε μιά εντελώς διαφορετική βάση η οποία θέλει να επιβάλλει την ουδετερότητα στο θρήσκευμα, έθεσαν τον Υπουργό προ των ευθυνών του και του είπαν ότι για όλα αυτά πρέπει να ενημερωθεί η Ιεραρχία, αφού οι Ιεράρχες είχαν μείνει με την εντύπωση ότι τίποτα δεν επρόκειτο να αλλάξει!

Ο κ. Γιαβρόγλου παρακάλεσε το θέμα να μείνει σε επίπεδο ΔΙΣ και να μην συγκληθεί η ΙΣΙ, η οποία δεν είναι εύκολο να ελεγχθεί και ενδεχομένως μπορεί να σηκωθεί το θέμα δημοσιογραφικά και να μην μαζεύεται! Και τότε τον λόγο πήρε ο Σεβ. Καισαριανής Δανιήλ ο οποίος με τα όσα είπε στον Υπουργό,έσωσε το κύρος της Ιεραρχίας και κατ’ επέκταση της Εκκλησίας.

–Η Ιεραρχία και οι Ιεράρχες, είπε στον κ. Γιαβρόγλου, δεν είναι παίγνιο στα χέρια της εκάστοτε κυβέρνησης για να μπορούν να εμπαίζονται με αυτό τον τρόπο. Δεν είναι δυνατόν άλλα να συμφωνούμε και να καταλήγουμε και άλλα να γίνονται. Και μη ζητάτε από τον Μακ. Αρχιεπίσκοπο, του είπε σε αυστηρό ύφος ο Δανιήλ,να κάνει κάτι που δεν εξαρτάται από το χέρι του! 

Ευτυχώς η Εκκλησία της Ελλάδος, επεσήμανε στον Υπουργό, διοικείται ακόμη με Συνοδικό σύστημα! Δεν μπορεί ο Αρχιεπίσκοπος να επωμιστεί μόνος του μία τέτοια ευθύνη χωρίς την έγκριση της Ιεραρχίας! Πρέπει να συγκληθεί οπωσδήποτε η Ιεραρχία! Ο Αρχιεπίσκοπος δεν εκπροσωπεί μόνος του την Ιεραρχία, η οποία απαρτίζεται από το σύνολο των Ιεραρχών.

Εν πάση περιπτώσει ας συνέλθει πρώτα η ΔΙΣ να εξετάσει το θέμα και ας αποφασίσει εκείνη το τί πρέπει να γίνει!

Κάτω από αυτές τις συνθήκες συνήλθε η ΔΙΣ την περασμένη Τρίτη, για δεύτερη φορά για τον μήνα Ιούνιο!

Και συνήλθε με δεδομένη την αρνητική διάθεση του Αρχιεπισκόπου να συγκαλέσει την ΙΣΙ. Ήταν αντίθετος.

Στην αρχική του μάλιστα εισήγηση είπε να μην συγκληθεί η Ιεραρχία. Και με την άποψη αυτή τάχθηκαν οι Μητροπολίτες Δημητριάδος Ιγνάτιος, Ύδρας Εφραίμ και Ελευθερουπόλεως Χρυσόστομος.

Ο Μητροπολίτης Καισαριανής Δανιήλ, ο οποίος εκπροσωπούσε και εξέφραζε την αντίθετη άποψη και επέμενε για τη σύγκληση της Ιεραρχίας, ενημέρωσε επισταμένως τους Συνοδικούς Ιεράρχες για το φιάσκο του Υπουργείου Παιδείας και προσωπικά του κ. Γιαβρόγλου, αλλά και για την αθέτηση των μεγαλόστομων υποσχέσεων που δόθηκαν στην Εκκλησία κατά τη συνάντηση των δύο πλευρών, στο Μαξίμου.

Με την άποψη του Σεβ. Καισαριανής Δανιήλ άρχισαν να συμπαρατάσσονται οι Συνοδικοί Ιεράρχες ένας προς έναν, κι όταν έφτασαν στον αριθμό επτά, τότε ο Αρχιεπίσκοπος είπε ότι τάσσεται μαζί τους για να βγεί ενισχυμένη(!!!!) η απόφαση για σύγκληση της Ιεραρχίας.

Με αυτή την κίνηση, εμμέσως πλην σαφώς, ο Αρχιεπίσκοπος «άδειασε», τους τρεις Συνοδικούς που βιάστηκαν να ταυτιστούν με την πρώτη εισήγηση, περί μη σύγκλησης της ΙΣΙ!

Έτσι ελήφθη η απόφαση και την επόμενη εβδομάδα συγκαλείται η Ιεραρχία με μόνο θέμα το μάθημα των θρησκευτικών!

Αξίζει να σημειώσουμε ότι κατά τη συνεδρίαση της ΔΙΣ σε κάποια στιγμή που ο ρηξικέλευθος Σεβ. Καισαριανής Δανιήλ ενημέρωνε το Σώμα με τα ατράνταχτα επιχειρήματά του και ανέλυε την κατάσταση, έφερε τον Αρχιεπίσκοπο σε δύσκολη θέση. Τότε ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος λαβών τον λόγο συνέστησε ηρεμία.

— Πρέπει να είμαστε πιο ήπιοι και διαλλακτικοί στις κινήσεις μας και στις σχέσεις μας με την Κυβέρνηση,είπε ο κ. Ιερώνυμος.

— Ακόμη πιο διαλλακτικοί και ακόμη πιο ήπιοι;; Αντέτεινε ο Σεβ. Δανιήλ… Πιο πολύ δεν υπάρχει!! Ας παραδοθούμε τότε άνευ όρων και ας πούμε ναί, σε όλα!

Στο σημείο αυτό ο Αρχιεπίσκοπος εξέφρασε έναν φόβο του υπό μορφή υπονοούμενου:

— Ας είμαστε προσεκτικοί, είπε. Μην τυχόν και επιβάλουν όριο ηλικίας!

-Σε μένα το λέτε αυτό, απάντησε ο Σεβ. Καισαριανής Δανιήλ στεντορεία τη φωνή και με ατρόμητο ύφος. Δεν πτοούμαι εγώ από αυτά! Εγώ είμαι ακόμη 65 ετών!

Και με αυτή την ... “χρήσιμη» και όλο νόημα προειδοποίηση εκ μέρους του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου (που θύμισε «έργα και ημέρες» Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ–έτσι τους φόβιζε και έτσι κρατούσε ήσυχους τους Ιεράρχες), με αυτή την εύστοχη απάντηση του Σεβ. Καισαριανής (που ήταν σα να έλεγε στον Ιερώνυμο ότι αν μπεί όριο ηλικίας, δεν θάναι για τη δική μου γενιά Ιεραρχών που είναι η μεγαλύτερη εντός της ΙΣΙ), έκλεισε η συνεδρίαση της ΔΙΣ, για να παραδώσει σκυτάλη στην Ιεραρχία για την προσεχή Τρίτη 27 Ιουνίου 2017. Εκεί θα δούμε πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση.

Πως η Ορθοδοξία ξεπέρασε την ψευδοσύνοδο της Φερράρας-Φλωρεντίας πρωτοπρεσβύτερος π. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος[1] Ἅγιος Μᾶρκος Ἀρχιεπίσκοπος Ἐφέσου ὁ Εὐγενικός, ὁ ἄτλας τῆς Ὀρθοδοξίας Εἶναι γεγονός ὅτι, ἄν δέν ὑπῆρχε, κατ’ εὐδοκίαν Θεοῦ, σ’ αὐτήν τήν κρίσιμη γιά τήν Ὀρθοδοξία περίοδο ὁ ἅγιος Μᾶρκος, θά εἶχε φραγκέψει, ἐκλατινιστεῖ ὅλη ἡ Ἀνατολή καί ἡ ἀληθινή πίστη θά εἶχε ἐξαλειφθεῖ ἀπό τή γῆ. Τό σπουδαῖο εἶναι ὅτι ὁ ἅγιος Μᾶρκος δέν ἀγωνίσθηκε μόνο κατά τή ψευδοσύνοδο τῆς Φλωρεντίας-Φερράρας, πρᾶγμα πού εἶναι σέ πολλούς γνωστό, ἀλλά ἀγωνίσθηκε καί μετά τήν ὑπογραφή τῆς συμφωνίας καί τήν ἐπάνοδο στήν Κων/λη. Αὐτοί μάλιστα οἱ τελευταῖοι ἀγῶνες του, οἱ ὁποῖοι σέ πολλούς εἶναι ἄγνωστοι, ἔχουν ἴσως μεγαλύτερη σημασία, διότι θά μπορούσαμε νά ποῦμε ὅτι οἱ κατά τήν ψευδοσύνοδο Φερράρας-Φλωρεντίας ἀγῶνες του δέν τελεσφόρησαν, ἐφ’ ὅσον ὑπογράφτηκε τελικῶς ἡ ψευδοένωση τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μέ τήν αἵρεση τοῦ Παπισμοῦ, ἐνῶ οἱ μετά τήν ψευδοσύνοδο ἀγῶνες του εἶχαν πλήρη ἐπιτυχία, ἐπειδή ἔγιναν αἰτία νά ἐπανέλθει ἡ Ὀρθοδοξία καί νά καταδικασθεῖ συνοδικῶς ἡ ψευδοσύνοδος τῆς Φλωρεντίας καί μαζί ἡ αἵρεση τοῦ Παπισμοῦ. Ἐπίσης, ὁ ἅγιος Μᾶρκος διέκοψε τήν ἐκκλησιαστική κοινωνία μέ ὅλους ὅσους ὑπέγραψαν τήν ψευδοένωση στήν Φλωρεντία καί ὅσους τούς ἀκολουθοῦσαν. Ἀρνήθηκε νά ἔλθει σέ ὁποιαδήποτε ἐπαφή μέ τόν νέο λατινόφρονα Πατριάρχη Κων/λεως Μητροφάνη καί τούς ὁμόφρονές του. Ἀναφέρει ὁ ἴδιος: «ἐγώ, λοιπόν, ἀφοῦ χωρίστηκα ἀπ'αὐτούς (τούς λατινόφρονες), γιά νά εἶμαι ἑνωμένος μέ τούς ἁγίους πατέρες καί διδασκάλους, κάνω σέ ὅλους φανερή τήν γνώμη μου μέ τά γραφόμενά μου, ὥστε νά μπορεῖ ὁ καθένας, πού θέλει, νά κρίνει, ἄν ἔχαιρα γιά τά ὑγιῆ δόγματα ἤ ἄν δέχθηκα τήν γενομένη ἕνωση μέ διεστραμμένα δόγματα καί διδασκαλίες». Ὁ Σ. Συρόπουλος, ἀναφερόμενος στήν διαδικασία γιά τήν ἐκλογή τοῦ νέου Πατριάρχου, λέγει ὅτι ὁ ἅγιος Μάρκος δέν εἶχε ἐκκλησιαστική κοινωνία οὔτε μέ τή Σύνοδο. «Ὁ βασιλιάς καί οἱ ἄρχοντες δέν ἔκαναν καθόλου λόγο γιά τόν Ἐφέσου, γιά νά παραστεῖ στήν ψηφοφορία, ἐπειδή τόν βρῆκαν νά εἶναι χωρισμένος ἀπό ὅλους, πού ἀποτελοῦσαν τήν Σύνοδο». Ἐκτός ἀπό τήν προσωπική του παύση τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας μέ τούς λατινόφρονες, ὁ ἅγιος Μᾶρκος παρότρυνε τόν κλῆρο καί τόν λαό οὔτε αὐτοί νά ἔχουν ἐκκλησιαστική κοινωνία μέ τόν αἱρεσιάρχη «Πάπα» καί τούς γραικολατίνους. Λέγει ὁ ἴδιος: «Νά ἀποφεύγετε, λοιπόν, κι ἐσεῖς, ἀδελφοί, τήν κοινωνία μέ τούς ἀκοινώνητους καί τή μνημόνευση τῶν ἀμνημονεύτων. Νά, ἐγώ ὁ ἁμαρτωλός Μᾶρκος, σᾶς λέω ὅτι αὐτός, πού μνημονεύει τόν πάπα ὡς ὀρθόδοξο ἀρχιερέα, εἶναι ἔνοχος, ὥστε νά ἐκπληρώσει ὅλο τόν λατινισμό, καί νά φτάσει μέχρι τό σημεῖο νά κουρέψει ἀκόμη καί τά γένεια του. Ὁ λατινόφρων θά κριθεῖ μαζί μέ τούς Λατίνους καί θά λογισθεῖ ὡς παραβάτης τῆς πίστεως». «Νά ἀποφεύγετε, λοιπόν, ἀδελφοί, τούς εἰσηγητές καί ἐπιβεβαιωτές τῆς λατινικῆς καινοτομίας. «Νά τούς ἀποφεύγετε, λοιπόν, ἀδελφοί (τούς λατινόφονες) καί τήν κοινωνία μ'αὐτούς. Γιατί αὐτοί εἶναι ψευδαπόστολοι, δόλιοι ἐργάτες, πού μετασχηματίζονται σέ ἀποστόλους Χριστοῦ». Καί καταλήγει: «Νά στέκεστε, κρατώντας τίς ἔγγραφες καί ἄγραφες παραδόσεις, πού παραλάβατε, γιά νά μήν συναρπαχθεῖτε ἀπό τήν πλάνη τῶν ἀθέσμων καί ἐκπέσετε ἀπό τόν ἐπιστηριγμό σας». Ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός ἔχει, θά λέγαμε, στό θέμα τῆς διακοπῆς τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας κάτι τό μοναδικό, τό ὁποῖο, ἀφ’ ἑνός μέν θά εἶναι μεγίστη ἀπώλεια, ἄν δέν σημειωθεῖ, ἀφ’ ἑτέρου δέ δεικνύει τήν βεβαιότητα καί τήν ἀσφάλεια, πού ἔνοιωθε, ἀπομακρυνόμενος ἀπό τούς φορεῖς τῆς αἱρέσεως. Αὐτό τό μοναδικό εἶναι ὅτι ἤθελε νά διατηρήσει τήν διακοπή τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας, ὄχι μόνο ἐν ὅσῳ ζοῦσε, ἀλλά καί μετά θάνατον. Ὅταν, λοιπόν, πλησίασε τό τέλος τοῦ ἁγίου Μάρκου καί βρίσκονταν πλησίον του οἱ Ὀρθόδοξοι συναγωνιστές του, καθώς ἐπίσης καί πολλοί ἄλλοι ἐπίσημοι καί μή, ἄφησε τίς τελευταῖες ὁδηγίες, οἱ ὁποῖες μιλοῦν γιά τήν μετά θάνατον διακοπή τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας του. Τό κείμενο αὐτό εἶναι ἕνα ὁμολογιακό κειμήλιο, τό ὁποῖο καί μόνο του χαρακτηρίζει τόν ἅγιο. Δείχνει ὅτι, ἐνῶ βρίσκεται στό τέλος τῆς ζωῆς του, ἔχει νεανικό παλμό καί δύναμη. Δείχνει τό πόσο εἶχε κατανοήσει ὁ ἅγιος τήν ἀξία τῆς διακοπῆς τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας καί τήν ἀσφάλεια, πού ἔνοιωθε σ’ αὐτήν, καί ἐπιπλέον ὅτι, ἀναχωρῶντας ὁ ἴδιος ἀπό τήν παροῦσα ζωή, εἶχε τήν καθαρή καί ἀνόθευτη πίστη ὡς τό μεγαλύτερο ἐφόδιο πρός συνάντηση τοῦ Κυρίου. [1] (Ἡ παροῦσα εἰσήγηση ἐκφωνήθηκε στό συνέδριο μέ θέμα «Μελέτες τοῦ Ἁγίου Ιωάννου», πού πραγματοποιήθηκε ὑπό τήν εὐλογία τοῦ Μακαριωτάτου Μητροπολίτου Σόφιας καί Πατριάρχου Βουλγαρίας κ. Νεοφύτου, στή Σόφια Βουλγαρίας, στίς 9 καί 10 Ἰουνίου 2017, καί τό ὁποῖο διοργάνωσε ἡ ἐνορία τοῦ ἀρχαίου Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου (Ροτόντα).

"Ὁ γνοὺς καὶ μὴ ποιήσας δαρήσετε πολλάς"!

Άγιος Μάρκος προς κλήρο και λαό:

Να μην έχουν εκκλησιαστική κοινωνία με γραικολατίνους

(δηλ. τους Οἰκουμενιστές)

 

Πως η Ορθοδοξία ξεπέρασε την ψευδοσύνοδο της Φερράρας-Φλωρεντίας

πρωτοπρεσβύτερος π. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος^[1]

Ἅγιος Μᾶρκος Ἀρχιεπίσκοπος Ἐφέσου ὁ Εὐγενικός, ὁ ἄτλας τῆς Ὀρθοδοξίας

Εἶναι γεγονός ὅτι, ἄν δέν ὑπῆρχε, κατ’ εὐδοκίαν Θεοῦ, σ’ αὐτήν τήν κρίσιμη γιά τήν Ὀρθοδοξία περίοδο ὁ ἅγιος Μᾶρκος, θά εἶχε φραγκέψει,  ἐκλατινιστεῖ ὅλη ἡ Ἀνατολή καί ἡ ἀληθινή πίστη θά εἶχε ἐξαλειφθεῖ ἀπό τή γῆ. Τό σπουδαῖο εἶναι ὅτι ὁ ἅγιος Μᾶρκος δέν ἀγωνίσθηκε μόνο κατά τή ψευδοσύνοδο τῆς Φλωρεντίας-Φερράρας, πρᾶγμα πού εἶναι σέ πολλούς γνωστό, ἀλλά ἀγωνίσθηκε καί μετά τήν ὑπογραφή τῆς συμφωνίας καί τήν ἐπάνοδο στήν Κων/λη. Αὐτοί μάλιστα οἱ τελευταῖοι ἀγῶνες του, οἱ ὁποῖοι σέ πολλούς εἶναι ἄγνωστοι, ἔχουν ἴσως μεγαλύτερη σημασία, διότι θά μπορούσαμε νά ποῦμε ὅτι οἱ κατά τήν ψευδοσύνοδο Φερράρας-Φλωρεντίας ἀγῶνες του δέν τελεσφόρησαν, ἐφ’ ὅσον ὑπογράφτηκε τελικῶς ἡ ψευδοένωση τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μέ τήν αἵρεση τοῦ Παπισμοῦ, ἐνῶ οἱ μετά τήν ψευδοσύνοδο ἀγῶνες του εἶχαν πλήρη ἐπιτυχία, ἐπειδή ἔγιναν αἰτία νά ἐπανέλθει ἡ Ὀρθοδοξία καί νά καταδικασθεῖ συνοδικῶς ἡ ψευδοσύνοδος τῆς Φλωρεντίας καί μαζί ἡ αἵρεση τοῦ Παπισμοῦ.

Ἐπίσης, ὁ ἅγιος Μᾶρκος διέκοψε τήν ἐκκλησιαστική κοινωνία μέ ὅλους ὅσους ὑπέγραψαν τήν ψευδοένωση στήν Φλωρεντία καί ὅσους τούς ἀκολουθοῦσαν. Ἀρνήθηκε νά ἔλθει σέ ὁποιαδήποτε ἐπαφή μέ τόν νέο λατινόφρονα Πατριάρχη Κων/λεως Μητροφάνη καί τούς ὁμόφρονές του.  Ἀναφέρει ὁ ἴδιος: «ἐγώ, λοιπόν, ἀφοῦ χωρίστηκα ἀπ'αὐτούς (τούς λατινόφρονες), γιά νά εἶμαι ἑνωμένος μέ τούς ἁγίους πατέρες καί διδασκάλους, κάνω σέ ὅλους φανερή τήν γνώμη μου μέ τά γραφόμενά μου, ὥστε νά μπορεῖ ὁ καθένας, πού θέλει, νά κρίνει, ἄν ἔχαιρα γιά τά ὑγιῆ δόγματα ἤ ἄν δέχθηκα τήν γενομένη ἕνωση μέ διεστραμμένα δόγματα καί διδασκαλίες».

Ὁ Σ. Συρόπουλος, ἀναφερόμενος στήν διαδικασία γιά τήν ἐκλογή τοῦ νέου Πατριάρχου, λέγει ὅτι ὁ ἅγιος Μάρκος δέν εἶχε ἐκκλησιαστική κοινωνία οὔτε μέ τή Σύνοδο.

«Ὁ βασιλιάς καί οἱ ἄρχοντες δέν ἔκαναν καθόλου λόγο γιά τόν Ἐφέσου, γιά νά παραστεῖ στήν ψηφοφορία, ἐπειδή τόν βρῆκαν νά εἶναι χωρισμένος ἀπό ὅλους, πού ἀποτελοῦσαν τήν Σύνοδο».

Ἐκτός ἀπό τήν προσωπική του παύση τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας μέ τούς λατινόφρονες, ὁ ἅγιος Μᾶρκος παρότρυνε τόν κλῆρο καί τόν λαό οὔτε αὐτοί νά   ἔχουν ἐκκλησιαστική κοινωνία μέ τόν αἱρεσιάρχη «Πάπα» καί τούς γραικολατίνους.

Λέγει ὁ ἴδιος: «Νά ἀποφεύγετε, λοιπόν, κι ἐσεῖς, ἀδελφοί, τήν κοινωνία μέ τούς ἀκοινώνητους καί τή μνημόνευση τῶν ἀμνημονεύτων. Νά, ἐγώ ὁ ἁμαρτωλός Μᾶρκος, σᾶς λέω ὅτι αὐτός, πού μνημονεύει τόν πάπα ὡς ὀρθόδοξο ἀρχιερέα, εἶναι ἔνοχος, ὥστε νά ἐκπληρώσει ὅλο τόν λατινισμό, καί νά φτάσει μέχρι τό σημεῖο νά κουρέψει ἀκόμη καί τά γένεια του. Ὁ λατινόφρων θά κριθεῖ μαζί μέ τούς Λατίνους καί θά λογισθεῖ ὡς παραβάτης τῆς πίστεως». «Νά ἀποφεύγετε, λοιπόν, ἀδελφοί, τούς εἰσηγητές καί ἐπιβεβαιωτές τῆς λατινικῆς καινοτομίας. «Νά τούς ἀποφεύγετε, λοιπόν, ἀδελφοί (τούς λατινόφονες) καί τήν κοινωνία μ'αὐτούς. Γιατί αὐτοί εἶναι ψευδαπόστολοι, δόλιοι ἐργάτες, πού μετασχηματίζονται σέ ἀποστόλους Χριστοῦ». Καί καταλήγει: «Νά στέκεστε, κρατώντας τίς ἔγγραφες καί ἄγραφες παραδόσεις, πού παραλάβατε, γιά νά μήν συναρπαχθεῖτε ἀπό τήν πλάνη τῶν ἀθέσμων καί ἐκπέσετε ἀπό τόν ἐπιστηριγμό σας».

Ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός ἔχει, θά λέγαμε, στό θέμα τῆς διακοπῆς τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας κάτι τό μοναδικό, τό ὁποῖο, ἀφ’ ἑνός μέν θά εἶναι μεγίστη ἀπώλεια, ἄν δέν σημειωθεῖ, ἀφ’ ἑτέρου δέ δεικνύει τήν βεβαιότητα καί τήν ἀσφάλεια, πού ἔνοιωθε, ἀπομακρυνόμενος ἀπό τούς φορεῖς τῆς αἱρέσεως. Αὐτό τό μοναδικό εἶναι ὅτι ἤθελε νά διατηρήσει τήν διακοπή τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας, ὄχι μόνο ἐν ὅσῳ ζοῦσε, ἀλλά καί μετά θάνατον.

Ὅταν, λοιπόν, πλησίασε τό τέλος τοῦ ἁγίου Μάρκου καί βρίσκονταν πλησίον του οἱ Ὀρθόδοξοι συναγωνιστές του, καθώς ἐπίσης καί πολλοί ἄλλοι ἐπίσημοι καί μή, ἄφησε τίς τελευταῖες ὁδηγίες, οἱ ὁποῖες μιλοῦν γιά τήν μετά θάνατον διακοπή τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας του. Τό κείμενο αὐτό εἶναι ἕνα ὁμολογιακό κειμήλιο, τό ὁποῖο καί μόνο του χαρακτηρίζει τόν ἅγιο. Δείχνει ὅτι, ἐνῶ βρίσκεται στό τέλος τῆς ζωῆς του, ἔχει νεανικό παλμό καί δύναμη. Δείχνει τό πόσο εἶχε κατανοήσει ὁ ἅγιος τήν ἀξία τῆς διακοπῆς τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας καί τήν ἀσφάλεια, πού ἔνοιωθε σ’ αὐτήν, καί ἐπιπλέον ὅτι, ἀναχωρῶντας ὁ ἴδιος ἀπό τήν παροῦσα ζωή, εἶχε τήν καθαρή καί ἀνόθευτη πίστη ὡς τό μεγαλύτερο ἐφόδιο πρός συνάντηση τοῦ Κυρίου. 

[1] (Ἡ παροῦσα εἰσήγηση ἐκφωνήθηκε στό συνέδριο μέ θέμα «Μελέτες τοῦ Ἁγίου Ιωάννου», πού πραγματοποιήθηκε ὑπό τήν εὐλογία τοῦ Μακαριωτάτου Μητροπολίτου Σόφιας καί Πατριάρχου Βουλγαρίας κ. Νεοφύτου, στή Σόφια Βουλγαρίας, στίς 9 καί 10 Ἰουνίου 2017, καί τό ὁποῖο διοργάνωσε ἡ ἐνορία τοῦ ἀρχαίου Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου (Ροτόντα).

Έργα διαβόλου και έργα Θεού

Κεφάλαιο Α'

Τι λέει η Άγια Γραφή

 Αγιου Ιγνατιου Μπριαντσανινωφ

• Σημείον εκ του Ουρανού
• Έργα διαβόλου και έργα Θεού
• Να πλανήση, ει δυνατόν, και εκλεκτούς
• Απάτη και κατεργαριά
• Το λάθος των Φαρισαίων
• Τα θαύματα του Χριστού
• Μυστική σημασία
• Αφετηρία πίστης
• Γιατί ο κόσμος δεν πιστεύει;
• Πως ο άνθρωπος καταντάει υπηρέτης του Αντίχριστου
• Η αποστασία προστάδιο της ελεύσεως του Αντιχρίστου
• Σημεία της αιώνιας σωτηρίας
• Τα θαύματα άλλοτε και σήμερα
• Δεν μας χρειάζονται πια
• Ο λόγος του Θεού

Πριν από την Δευτέρα Παρουσία του Χριστού, που ο Χριστιανισμός, η πνευματική μόρφωση και η κρίση θα αμβλυνθούν, και θα χαλαρώσουν σε φοβερό βαθμό, θα παρουσιασθούν ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήται, που θα κάνουν σημεία μεγάλα και τέρατα, με αποτέλεσμα να πλανούν ακόμη και (αν αυτό είναι δυνατόν) εκλεκτούς^[8]. Ιδίως δε, ο ίδιος ο αντίχριστος, όταν θα έλθη, θα γεμίση τον κόσμο θαύματα, που θα καταπλήττουν και θα χορταίνουν τους ανθρώπους με σαρκικό φρόνημα και άγνοια. Αυτός τότε θα δώση και «σημείον εκ του ουρανού», που οι άνθρωποι τόσο το ποθούν και το διψούν. Η παρουσία του, λέγει ο άγιος Απόστολος Παύλος, θα είναι κατ’ ενέργειαν του σατανά• εν πάση δύναμει και σημείοις και τέρασι ψεύδους• και εν πάση απάτη της αδικίας, μεταξύ των απολλυμένων, που δεν φρόντισαν να αγαπήσουν την αλήθειαν για να σωθούν^[9].
Οι άνθρωποι με άγνοια και σαρκικό φρόνημα, βλέποντας τα θαύματα αυτά, δεν θα σταθούν καθόλου να σκεφθούν. Θα τα δεχθούν αμέσως. Γιατί το πνεύμα τους θα έχη με αυτά συγγένεια. Και από την τύφλωσή τους θα τα παραδεχθούν. Και θα ονομάζουν την ενέργεια του σατανά σαν την πιο μεγάλη φανέρωση της δύναμης του Θεού. Ο αντίχριστος θα γίνη δεκτός στα πεταχτά, χωρίς καθόλου σκέψη^[10]. Ούτε καν θα κάτσουν να σκεφθούν οι άνθρωποι, ότι τα θαύματά του δεν θα έχουν κανένα καλό και λογικό σκοπό, καμμιά σαφή σημασία• ότι δεν θα έχουν καμμιά σχέση με την αλήθεια και θα είναι γεμάτα ψέμα• ότι θα είναι ένας τερατώδης και γεμάτος μοχθηρία, χωρίς κανένα νόημα θεατρινισμός, που θα κάνη το παν για να καταπλήξη και να οδηγήση σε μια αποχαύνωση και σ’ ένα ολοκληρωτικό δόσιμο, να τους γοητέψη, «να τους τυλίξη» και να τους παρασύρη• με τη γοητεία μιας πληθωρικής αλλά κενής και ανόητης εντύπωσης, ενός εφφέ!
Δεν είναι φοβερό, ότι τα θαύματα του αντιχρίστου, οι αποστάτες, οι εχθροί της αλήθειας και του Θεού, θα τα δεχθούν με ενθουσιασμό;

Γιατί; Γιατί έχουν προετοιμάσει τον εαυτό τους, να δεχθούν ανοιχτά και φανερά τον απεσταλμένο του σατανά, το όργανό του, την διδασκαλία του και τις πράξεις του, και να έλθουν σε πνευματική επικοινωνία μαζί του στην κατάλληλη ώρα.

Βιβλιογραφία
^[8] Ματθ. 24, 24. ^[9] Β’ Θεσσ. 2, 6-10. ^[10] Εφραίμ Σύρου, Λόγ. 106 Περί του Αντιχρίστου.

ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΤΑΡΑΧΗ ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΛΑΟΝΙΚΟΥ ΧΑΛΚΟΚΟΝΔΥΛΗ ΓΙΑ ΤΟΝ… ΣΤΑΥΡΟ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ!!!

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Μια μετάφραση στα τουρκικά των γραπτών του πρώτου νεοέλληνα ιστορικού, του Λαόνικου Χαλκοκονδύλη, (1430-1490), με διάφορες προφητείες για τους Οθωμανούς και τους Τούρκους οι οποίες μάλιστα σύμφωνα με τους Τούρκους μέχρι σήμερα έχουν εκπληρωθεί με καταπληκτικό τρόπο, προκαλεί μεγάλη ανησυχία γιατί στο ίδιο αυτό σύγγραμμα προφητεύεται η τελική διάλυση της Τουρκίας και η ανάδυση στον τρούλο της Αγίας Σοφίας ενεός μεγαλόπρεπη χριστιανικού σταυρού!

Το βιβλίο αυτό με τον τίτλο «Kehanetler kitabı» κυκλοφόρησε το 2007 στην Τουρκία και από τότε μέχρι σήμερα έχει γίνει αντικείμενο πολλών συζητήσεων και διαξιφισμών, γιατί όπως αναφέρεται, είχε προβλέψει την άνοδο και την πτώση της οθωμανικής αυτοκρατορίας, την εγκαθίδρυση της τουρκικής δημοκρατίας υπό τον Κεμάλ Ατατούρκ και το όνομα του 11ου προέδρου αυτής, που είναι ο Αμπντουλάχ Γκιούλ. Μετά από αυτόν εκείνος που θα διαλύσει την Τουρκία με την επανεμφάνιση ενός μεγάλου σταυρού στην Αγία Σοφία και σε όλα τα μεγάλα τζαμιά της Πόλης.

Όπως αναφέρεται συγκεκριμένα στο καταπληκτικό αυτό σύγγραμμα προβλέφτηκε η πτώση της Κωνσταντινούπολης το 1453 από τον Μωάμεθ τον Πορθητή, η κατάληψη της Πόλης από τους συμμάχους το 1918, η οριστική διάλυση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας το 1920 με την δημιουργία από ένα στρατάρχη της νέας τουρκικής δημοκρατίας, δηλαδή από τον Κεμάλ Ατατούρκ.

Στη συνέχεια περιγράφεται η άνοδος κατά σειριά 11 πρόεδρων της δημοκρατίας με το συμβολικό όνομα του εντεκάτου που θα αποτελείται από 11 γράμματα δηλαδή, ο Abdullah Gül.
Μετά από αυτόν θα έρθει η μεγάλη σύγκρουση με χριστιανικές δυνάμεις και η χώρα θα καταρρεύσει οριστικά.
Αλλά το πιο φοβερό που έχει προκαλέσει μεγάλη ταραχή στους Τούρκους, είναι ότι προβλέπεται με την κατάρρευση η ανάδυση των σταυρών στον τρούλο της Αγίας Σοφίας και των μεγάλων τζαμιών της Πόλης, (İstanbul’un camileri ve ayasofya üzerinde haçlar dikilecektir), και αυτό θα γίνει από χέρια που θα κρατούν όπλα και θα διώχνουν τους βέβηλους.
Το τέλος θα είναι φοβερό για σους δεν επιστρέψουν στην αλήθεια, καθώς θα γκρεμιστούν και θα αφανιστούν μαζί με τη πόλη τους, (şehrin yıkımı gelecektir).
Ολες αυτές οι προφητείες, (kehanetler), όπως τις χαρακτηρίζουν οι ίδιοι οι Τούρκοι, έχουν προκαλέσει μεγάλο δέος και αποτελούν μέχρι σήμερα αντικείμενο πολλών διενέξεων για το κατά πόσο θα επαληθευτούν, όπως επαληθευτήκαν οι προηγούμενες, σε μια σύγχρονη σπαρασσόμενη από πολλά μέτωπα και πολλές εσωτερικές συγκρούσεις Τουρκία.
Ίδωμεν!
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

"Κατηγορούμεθα ως ταραχοποιοί" αποκαλύπτοντας εκείνους που "πλανούσι, διαστρέφουσι"! Τί θα έλεγε σήμερα ο άγιος Αθανάσιος ο Πάριος; Αρχ. Μελετίου Βαδραχάνη

"Κατηγορούμεθα ως ταραχοποιοί" αποκαλύπτοντας εκείνους που "πλανούσι, διαστρέφουσι"!

Τί θα έλεγε σήμερα

ο άγιος Αθανάσιος ο Πάριος;

Αρχ. Μελετίου Βαδραχάνη

      

   Ο Αθανάσιος Πάριος (1721-1813), ο οποίος το 1994 ανεγνωρίσθη επισήμως από την Εκκλησία μας ως άγιος, μαζί με το Μακάριο Νοταρά επίσκοπο Κορίνθου και τον άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη υπήρξαν οι κορυφαίες θεολογικές προσωπικότητες του 18ου αιώνος και συνέχισαν το έργο του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά (του 14ου αιώνος). Από τους εχθρούς τους ονομάστηκαν ειρωνικά Κολλυβάδες. Από διαπρεπείς όμως ερευνητές και μάλιστα ξένους (l. Petit, Le Guillu, Αμφιλόχιος Ράντοβιτς) θεωρήθηκαν ως οι δημιουργοί της ησυχαστικής και φιλοκαλικής αναγεννήσεως του 18ου αιώνος (βλ. πρωτοπρ. Θεοδώρου Ζήση, καθηγητού του Α.Π.Θ., Κολλυβάδικα, Θεσσαλονίκη 2004, σελ. 69).

     Ο άγιος Αθανάσιος ο Πάριος μεταξύ των άλλων εξέδωσε τους λόγους του αρχιεπισκόπου Φιλαδελφείας Μακαρίου του Χρυσοκεφάλου, τους οποίους προλόγισε ανωνύμως, προσέθεσε δε σ’ αυτούς και ένα δικό του λόγο, Εις τον άγιον Γρηγόριον Παλαμάν, που εξεφωνήθη στη Θεσσαλονίκη την Β΄ Κυριακή των Νηστειών του 1759 ή του 1768 (βλ. Μακαρίου Χρυσοκεφάλου, Λόγοι πανηγυρικοί ιδ΄, εκδ. Β. Ρηγοπούλου, Θεσσαλονίκη 1989, εισαγωγή αρχιμ. Ειρηναίου Δεληδήμου). Ο λόγος αυτός, που περιέχεται στις σσ.550-563, υμνεί δεόντως τον Γρηγόριο Παλαμά, κατακεραυνώνει τους παπικούς ελεεινολογεί δε και θρηνεί τους ορθοδόξους ενωτικούς (=τους σημερινούς οικουμενιστές). Θα παραθέσουμε μόνο την σ. 560 όπου μιλάει για τους ενωτικούς.

    «Αχ αδελφοί Χριστιανοί, και εις τούτο εκαταντήσαμεν, ώστε να μην είναι πλέον διάκρισις του σίτου από τα ζιζάνια; Των προβάτων από τους λύκους; του φωτός από το σκότος; του Χριστού από τον Βελίαρ· τις κοινωνία φωτί πρός σκότος; τις συμφώνησις ευσεβών μετά αιρετικών; τις σχέσις; τι καλή υπόληψις είναι τούτη, οπού έχομεν εις τους εχθρούς της αληθείας και των Αγίων μας; Πού είναι εκείνο το πυρ, οπού ήλθε να βάλη ο Χριστός εις την γήν; Εσβέσθη, εψυχράνθη από μιας· πού είναι εκείνη η μάχαιρα του Χριστού, οπού χωρίζει και το ίδιον αίμα, και συγγενής τον συγγενή αποστρέφεται, και αδελφός από αδελφόν χωρίζεται δια την ευσέβειαν· έλειψεν, απώλετο τελείως από λόγου μας· δια τούτο λοιπόν και εις την Ρώμην οι Ανατολικοί· δια τούτο και συνοικέσια με τους παπιστάς· δια τούτο και οι Φράγκοι των Ρωμαίων γίνονται ανάδοχοι· δια τούτο ιερείς Ανατολικοί και στεφανώνουσι και θάπτουσιν, όχι μονάχα Λατίνους, αλλά και τους λουθηροκαλβινιστάς· δια τούτο τόσα και τόσα άλλα κατεγνωσμένα και αξιοκατάκριτα, δια τούτο λέγω, διατί δεν έχομεν ζήλον δια την ευσέβειαν· και καταρώνται εκείνοι, και ημείς ευλογούμεν· εκείνοι ακαταπαύστως τρέχοντες επάνω και κάτω, πλανούσι, διαστρέφουσι, σύρνουσι τους αδελφούς μας εις την απώλειαν· και εις ημάς δεν είναι άδεια να δώσωμεν καν είδησιν εις τα λογικά πρόβατα, να φυλάγωνται από τους ψυχοφθόρους τούτους λύκους, αλλά κατηγορούμεθα ως ταραχοποιοί· εκείνοι, δια να μη λέγω τα πολλά, μας ονομάζουσι ψυχάς απωλεσμένας, άνιμαι πέρσαι (animae persae), και με όλον οπού ημείς, με την χάριν του Θεού, απαρασάλευτοι στεκόμεθα εις το θεμέλιον, της Αποστολικής και θεοπαραδότου ομολογίας· και ημείς ως αναίσθητοι, τους έχομεν ως αδελφούς· αμφιβάλλει τάχα τινάς, πως έτζι μας φρονούσι, και έτζι μας ονομάζουσιν; άς διηγηθή, όποιος ηξεύρει, δια τον αδελφόν μας χριστιανόν οπού εσπούδαζεν ιατρικήν εις μίαν πόλιν της Ιταλίας Βονωνίαν ονομαζομένην· τον οποίον, διατί δεν ηθέλησεν εις τον θάνατόν του να εξομολογηθή και να κοινωνήση φράγκικα, τον έρριψαν έξω από τα τοιχόκαστρα, εις τον τόπον, οπού ρίπτουσι τα ψοφιμαία ζώα, και τον έφαγαν οι σκύλοι».

       Εμείς δεν θα προσθέσουμε τίποτε άλλο. Αναλογιζόμεθα μόνο, τι θα έλεγε ο άγιος Αθανάσιος εάν ζούσε σήμερα…