«Γιά τά παιδιά, τήν ἐξωσωματική καί τά παντελόνια στίς γυναῖκες» Ἁγίου Πορφυρίου Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

 

Ὁ Ἅγιος Πορφύριος ἦταν ἀσκητής στό Ἅγιον Ὄρος ἀπό πολύ μικρή ἡλικία. Ἀπό τήν ἡλικία περίπου τῶν δώδεκα ἐτῶν πῆγε καί ἔμεινε ἐκεῖ μέχρι περίπου δεκαοχτώ – δεκαεννέα ἐτῶν, μετά ὅμως ἀναγκάστηκε νά βγεῖ, μέ εὐλογία τῶν Γεροντάδων του, γιατί ἀρρώστησε. Ἦρθε στήν Εὔβοια, πού ἦταν ἡ πατρίδα του, ἔμεινε κάποια χρόνια σέ μοναστηράκια τῆς Εὔβοιας, καί μετά, ἐπειδή εἶχε πόθο νά διακονήσει τούς ἀσθενεῖς, ἦρθε στήν Ἀθήνα καί γιά τριάντα τρία χρόνια ὑπηρέτησε στήν Πολυκλινική Ἀθηνῶν στήν Ὁμόνοια. Ἦταν ἱερέας τοῦ Νοσοκομείου, τῆς Κλινικῆς.

Κάνει ἐντύπωση ἡ βαθιά του γνώση, ἡ πνευματική, γιά θέματα οἰκογενειακά καί μάλιστα ἡ σημασία πού δίνει στίς λεπτομέρειες. Ἔλεγε: «Ὅ,τι θέλουμε, γεννᾶμε. Θέλουμε Ἁγίους, γεννᾶμε Ἁγίους. Στό χέρι μας εἶναι νά γεννήσουμε Ἁγίους. Ἡ ψυχοσωματική ὑγεία τοῦ παιδιοῦ ἀρχίζει νά διαμορφώνεται ἀπό τή σύλληψη, ἐν συνεχείᾳ ἐπηρεάζεται ἀπό τή ζωή τῆς μητέρας κατά τήν κύηση καί φυσικά ἀπό τή ζωή τοῦ ζεύγους»1.

Αὐτά πού θά διαβάζουμε καί θά σχολιάζουμε εἶναι ἀπό ἕνα βιβλίο μέ τίτλο «Ἕνας νά μέ ἀκούσει….. καί θά τοῦ στείλει ὁ Θεός πλούσια τή Xάρη Του!». Ὁ Ἅγιος, μέ τή φώτιση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀλλά καί μέ τήν πεῖρα πού εἶχε ἀπό τήν ἐξομολόγηση, ἤτανε ἀκράδαντα βέβαιος ὅτι, ἄν κανείς ἐφάρμοζε τίς ὁδηγίες του, θά γεννοῦσε καί θά ἔπλαθε ἕναν ἅγιο. Μιά μητέρα πού θά ἀκολουθήσει τίς ὁδηγίες τοῦ Ἁγίου, θά κάνει ἕνα ἅγιο παιδί.

Ἔλεγε, ἄς ποῦμε, σέ μία μητέρα, ὅταν συνέλαβε: «Μή διαλαλεῖς ὅτι εἶσαι ἔγκυος μέχρι νά φανεῖ… Μυστικά νά χαίρεσαι, νά προσεύχεσαι γι’ αὐτό πού ἔχεις, χωρίς βλέμματα καί σκέψεις τῶν ἀνθρώπων. Μοναδικά, ἀποκλειστικά. Ὅσο πιό μυστικά, τόσο πιό δυνατά, πιό αὐθεντικά. Ὅπως ἡ Παναγία, ἔτσι καί ἡ Ἐλισάβετ, (μητέρα Ἁγίου Ἰωάννου Προδρόμου) «καί περιέκρυβεν ἑαυτήν μῆνας πέντε»2»3. Δηλαδή, τί βλέπουμε ἐδῶ; Ὅτι ὁ Ἅγιος ἔχει ὡς πρότυπο τή ζωή τῶν Ἁγίων, τό Εὐαγγέλιο. Αὐτά πού λέει βασίζονται στίς μαρτυρίες τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, πού εἶναι καταγραμμένες μέσα στό ἱερό Εὐαγγέλιο.

«Εκείνοι ποὺ ὁμιλοῦν πληθωρικὰ περὶ ἀγάπης νοθεύουν τὸ περιεχόμενό της γιά νὰ περιπτυχθοῦν ὅλους τούς αἱρετικοὺς ὅλων τῶν ἀποχρώσεων»

 

Από το βιβλίο: «Γνώρισε τὸ μεγαλεῖο τῆς Ὀρθοδοξίας. Αγιογραφικές καὶ πατερικὲς μαρτυρίες», εκδόσεις «Ὀρθόδοξος Κυψέλη», Θεσσαλονίκη

Γέροντος Ἐφραὶμ Φιλοθεΐτου (Ἀριζόνας)

(Ἀποσπάσματα ἀπὸ τὸν ἔνθρονιστήριον λόγον τοῦ Γέροντος, 1974)

* Η Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ εἶναι Καθολικὴ μὲ τὴν ἔννοιαν, ὅτι κατέχει ὅλο το πλήρωμα τῆς ἀληθείας καὶ τῆς χάριτος διὰ τὸν φωτισμὸν καὶ τὴν ἀπολύτρωσιν τοῦ κόσμου καὶ ἐπὶ πλέον εἶναι Καθολικὴ μὲ τὴν ἔννοιαν ὅτι «δυνάμει» τείνει, ὄχι νὰ κατακτήση, ἀλλὰ νὰ ἁγιάση τὸν κόσμον. Κεφαλὴ τῆς Ἐκκλησίας ὁ Χριστὸς καὶ ἠμεῖς μέλη ἐκ μέρους συνδεόμενοι διὰ τῆς κοινῆς πίστεως «ἐν τῷ συνδέσμω τῆς ἀγάπης».

* Όσο περισσότερο ἁγιάζομε ὁ καθένας τὸν ἐαυτόν μας, τόσο περισσότερο αγιαζεταί το σῶμα τῆς Ἐκκλησίας καὶ κατὰ τὸν ἀνθρώπινο χαρακτήρα της, διότι κατὰ τὸν θεῖον τῆς χαρακτήρα εἶναι τόσον ἁγία ὅσον καὶ ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς. Ἡ Ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἱστορία ἀγῶνος ἐξαγιασμοῦ τῶν πιστῶν της.

* Όλοι ὅσοι πιστεύουν ἀληθινά, ἀγαποῦν ἐν ἀληθεία ὅσοι δὲν πιστεύουν ἀληθινὰ ἀγαποῦν ἐν ὑποκρίσει. Εμείς ὡς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ ἀγαποῦμε ὅλους καὶ ἐπιθυμοῦμε νὰ ἔρθουν σὲ ἐπίγνωση τῆς ἀληθείας. Ἔτσι μᾶς δίδαξε «ὁ Θεὸς τῆς ἀγάπης» ἔτσι ἀναπαύεται ἡ συνείδησίς μας. Δὲν ἐχθραινόμεθα πρὸς τοὺς ἀνθρώπους ἐξ αἰτίας τῆς αἱρέσεως ἥ τῆς ἀπιστίας των, ἀλλὰ καὶ δὲν θὰ ἀγαπήσωμεν ποτὲ τὴν ἀπιστίαν ἡ τὴν αἵρεσιν χάριν τῶν ἀνθρώπων, διότι θὰ ἀποξενωθοῦμε ἀπὸ τὸν Θεόν.

* Ὁ Θεὸς διοχετεύει τὴ δύναμη τῆς ἀγάπης Του, ὅταν προσκυνήται «ἐν Πνεύματι καὶ ἀληθεία».

* Εκείνοι ποὺ ὁμιλοῦν πληθωρικὰ περὶ ἀγάπης νοθεύουν τὸ περιεχόμενο της για νὰ περιπτυχθοῦν ὅλους τους αἱρετικοὺς ὅλων των ἀποχρώσεων. Εἶναι τόσο ψεύτικη αὐτὴ ἡ ἀγάπη ὅσο καὶ τὰ ψεύτικα λουλούδια….

*Λέγουν νὰ ἑνωθοῦμε οἱ Ὀρθόδοξοι μὲ τοὺς Ρωμαιοκαθολικούς καὶ ἐν συνεχεία μὲ τοὺς Προτεστάντας καὶ μὲ ὅλες τὶς γνωστὲς καὶ ἄγνωστες αἱρέσεις ποὺ ἐπενόησε ὁ Διάβολος ἐν ὀνόματι τοῦ Χριστιανισμοῦ. Καὶ ἀφοῦ ἑνωθοῦν ὅλοι οἱ Χριστιανοὶ ἀνεξαιρέτως μεταξύ των, κατόπιν νὰ ἑνωθοῦν καὶ μὲ τοὺς Μωαμεθανούς, τοὺς Ἰουδαίους, κατ’ ἐπέκτασι μὲ τοὺς Βουδδιστᾶς, Βραχμανιστᾶς, Σιντοϊστᾶς καὶ μὲ ὅλες γενικὰ τὶς θρησκεῖες τῆς ὑφηλίου.

Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ: «Οι αποστάτες, που όλο και θ’ αυξάνονται, θα αυτοαποκαλούνται και θα παρουσιάζονται στους άλλους ως χριστιανοί»

 

Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ: «Οι αποστάτες, που όλο και θ’ αυξάνονται, θα αυτοαποκαλούνται και θα παρουσιάζονται στους άλλους ως χριστιανοί»

Αποστάτες οι Οικουμενιστές. 

Επιτρέπεται η κοινωνία 

με αποστάτες; 

«Ακόμα πιο δύσκολη θα κάνει τότε τη θεάρεστη ζωή και η γενική αποστασία. Οι αποστάτες, που όλο και θ’ αυξάνονται, θα αυτοαποκαλούνται και θα παρουσιάζονται στους άλλους ως χριστιανοί. Ωστόσο, θα καταδιώκουν τους αληθινούς χριστιανούς και θα τους επιβουλεύονται ακατάπαυστα, βάζοντας αναρίθμητα εμπόδια στην καλή τους επιθυμία να υπηρετούν τον Κύριο και να σωθούν, όπως επισημαίνει ο άγιος Τύχων του Ζαντόνσκ. (Έπιστολή 67) Θα κάνουν πολλά εναντίον των δούλων του Θεού. Θα χρησιμοποιήσουν και τη βία της εξουσίας και τη συκοφαντία και τις καλοστημένες σκευωρίες και τις πολύμορφες απάτες και τους σκληρούς διωγμούς..»

 

(Προσφορά στον σύγχρονο Μοναχισμό, Τόμος Α’, σελ. 209)

 

Ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς κατακεραυνώνει τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο…

του κ. Ελευθ. Κοσμιδη

---

Ο Πατριάρχης έχει χάσει την επαφή με την σκληρή πραγματικότητα του Ελληνισμού στην Πόλη.
Έχουν κουράσει τα φιλιπατριαρχικά μέσα κάθε φορά που πασχίζουν να παρουσιάζουν τον εορτασμό στο Φανάρι ως υπέρλαμπρο γεγονός με τη συμμετοχή “..πλήθους πιστών από την Πόλη, και το εξωτερικό…”. 

Κλείνουν τα μάτια στην πραγματική εικόνα του Ιερού Ναού και στην ταυτότητα των παρισταμένων, οι οποίοι είναι στη συντριπτική πλειοψηφία τους ευεργετηθέντες και τιμηθέντες από τον Πατριάρχη (μισθοφόροι και μισθωτοί) κληρικοί και λαϊκοί.

Συνολικά δε θυμίζει σε μέγεθος ούτε μια μικρή ενοριακή πανήγυρη στη Θεσσαλονίκη. Σε μια πόλη δώδεκα εκατομμυρίων με έναν ελληνισμό που από 600.000 στις αρχές του 20ου αιώνα αριθμεί σήμερα μόνο  κοντά στις 2000 ψυχές, επιμένουν στο Φανάρι να μας παρουσιάζουν μια εικονική πραγματικότητα.

Πέντε ειδικοί αναλύουν το σχέδιο των Σκοπιανών με τη Μακεδονική Γλώσσα

Γράφει ο Λευτέρης Θεοδωρακόπουλος

Αντιδράσεις προκάλεσε η πρόσφατη αποκάλυψη ότι το Πρωτοδικείο Φλώρινας ενέκρινε το καταστατικό μιας ΜΚΟ η οποία θα μπορεί να παραδίδει μαθήματα στη «Μακεδονική Γλώσσα». Γιατί πανηγυρίζουν τα Σκόπια και ποιες σκοπιμότητες εξυπηρετούν τέτοιες κινήσεις. Αναλύουν στο newsbomb οι κ.κ. Δρούγος, Μαλκίδης, Αναστασάκης και Φάης.

Μαθήματα… «Μακεδονικής γλώσσας» στη Φλώρινα θα παραδίδει Μη Κυβερνητική Οργάνωση μετά την έγκριση και επικύρωση του καταστατικού του από τα δικαστήρια της πόλης. Η αίτηση του συλλόγου εγκρίθηκε από το Πρωτοδικείο Φλώρινας στις 28 Ιουλίου 2022 και η απόφαση ανακοινώθηκε στο Δελτίο Δικαστικών Εκδόσεων στις 7 Νοεμβρίου 2022. Μια εξέλιξη σίγουρα αρνητική, που θα προκαλέσει τριγμούς και ίσως – σε μακροχρόνια βάση – προβλήματα. Αυτό είναι και το κύριο ερώτημα. Σε βάθος χρόνου, μπορούν να απορυθμιστούν οι ισορροπίες στην περιοχή, και που αποσκοπούν τα Σκόπια;

Το βέβαιο είναι πως πανηγυρίζουν για την εξέλιξη. Ο πρωθυπουργός της χώρας, Ζόραν Ζάεφ, μάλιστα, προχώρησε και σε ανάρτηση στα social media για αυτό το ζήτημα το οποίο δεν είναι «φρέσκο». Η απόφαση της διδασκαλίας των «Μακεδονικών» ήταν αποτέλεσμα συντονισμένων ενεργειών. Είχε ξεκινήσει από το 2018 όταν έγινε η «συνθηκολόγηση» για την επαίσχυντη συμφωνία στις Πρέσπες. Λες και περίμεναν χρόνια αυτή την κίνηση για να διδάξουν… σλάβικα επί μακεδονικού εδάφους!

"Τον νού σας στα παιδιά"!!!

      Νεκτάριος Δαπέργολας

Θυμόμαστε τή Disney νά κυκλοφορά λίγο πρίν τά Χριστούγεννα ταινίες κινουμένων σχεδίων, ὅπως οἱ «’Αριστογάτες», ὁ «Ρομπέν τῶν Δασῶν», ἡ «Λαίδη καί ὁ Ἀλήτης» ἤ ἀργότερα ἡ «Ἄριελ», ὁ «Ἀλαντίν», ἡ «Παναγία τῶν Παρισίων» κλπ. 

     Σέ ὅλη αὐτή τήν πορεία ἕνα ἔμπειρο (καί βασικά ὑποψιασμένο) μάτι μπορεῖ νά ἀντιληφθεῖ μία ἀργή, ἀλλά σταθερή διολίσθηση μέ μηνύματα ὅλο καί πιό...περίεργα, μέσα στό νεοταξικό πνεῦμα τῶν τελευταίων δεκαετιῶν.