ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ συνεντευξι με τον Νομικο Θεολογο Κανονολογο καθηγητη Κυριακο Κυριαζοπουλο

ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ
συνεντευξι με τον Νομικο Θεολογο Κανονολογο καθηγητη Κυριακο Κυριαζοπουλο

Επεσε τμήμα της οροφής του Ναού της Αναστάσεως στον Πανάγιο Τάφο

Πτώση τμήματος της οροφής του Ναού της Αναστάσεως του Πανάγιου Τάφου  χωρίς να προκληθούν τραυματισμοί σημειώθηκε την Παρασκευή.
Ο ανταποκριτής από την Ιερουσαλήμ του Ma’an επιβεβαίωσε ότι μέρος της στέγης της εκκλησίας του Παναγίου Τάφου στην Ιερουσαλήμ κατακρημνίσθηκε χωρίς όμως να προξενήσει τραυματισμούς στις τάξεις των προσκυνητών την Παρασκευή το απόγευμα.
Υπήρχαν εκατοντάδες προσκυνητές στην εκκλησία τη στιγμή του συμβάντος, ενώ η εκκλησία έκλεισε για κάποιο χρονικό διάστημα για την ασφάλεια και προστασία των πιστών και για την επισκευή.

« Περίπου μιάμιση ώρα πριν το γεγονός, πραγματοποιήθηκε προσευχή από μέλη της εκκλησία της Αιθιοπίας στην εκκλησία του Παναγίου Τάφου με 

ΟΤΑΝ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΝ ΚΑΤΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΜΙΑ… ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΚΑΤΑΚΟΜΒΗ

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Για πρώτη φορά το 1996 είχα πληροφορηθεί αυτό το καταπληκτικό γεγονός πως χιλιάδες Τούρκοι μουσουλμάνοι, (;;;), προσκυνούν μια σπηλιά, («Ashab i Kehf»), κοντά στην Ταρσό της Τουρκίας όπου εκεί, όπως υποστηρίζουν οι ίδιοι, είναι η ιερή σπηλιά των επτά χριστιανών μαρτύρων που κατέφυγαν εκεί κυνηγημένοι από τους διωγμούς των Ρωμαίων και μάλιστα αναφέρουν για πολλά θαύματα που γίνονται εκεί σε όσους αγρυπνούν προσευχόμενοι.

ΤΙ ΠΑΘΑΙΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΠΡΟΣΕΤΑΙΡΙΖΕΤΑΙ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΞΟΥΣΙΑ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΕΥΣΕΒΕΙΑΣ Αρχιμ. Παΐσιος Παπαδόπουλος Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά Φιλώτα

ΤΙ ΠΑΘΑΙΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΠΡΟΣΕΤΑΙΡΙΖΕΤΑΙ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΞΟΥΣΙΑ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΕΥΣΕΒΕΙΑΣ

 Αρχιμ. Παΐσιος Παπαδόπουλος

Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά Φιλώτα

Ο λόγος του Θεού επειδή είναι θεόπνευστος καθώς είναι διαχρονικός πάντοτε είναι και επίκαιρος και, βέβαια, μας παρέχει πολλά διδάγματα για το πως ο Θεός ενεργεί αποδίδοντας δικαιοσύνη σε ανθρώπους που διώκονται αλλά και σε ανθρώπους που διώκουν άλλους προσεταιριζόμενοι την εξουσία εις βάρος της ευσέβειας. Υπάρχουν στην Αγία Γραφή πολλά γεγονότα που δείχνουν ότι οι πιστοί που είναι αφοσιωμένοι στο νόμο και το θέλημα του Θεού όσο και αν διώκονται στο τέλος δοξάζονται, αυτή άλλωστε είναι και η διήκούσα έννοια ως σωτηρία -από κάθε άποψη- που διατρέχει όλη την Βίβλο. Στην Παλαιά Διαθήκη είναι τρανταχτά τα περιστατικά εκείνα που περνούν το μήνυμα ότι, όταν ο άνθρωπος δεν υπολογίζει το πρόσκαιρο συμφέρον του και βάζει μπροστά την πίστη του στον αληθινό Θεό τότε έχει την εύνοια και την προστασία του Κυρίου. Γι’ αυτό τα πράγματα κατά κανόνα αλλάζουν και οι ρόλοι αντιστρέφονται!

 Επειδή τώρα, στην εποχή μας μάλιστα, το να είναι κανείς Γραφικός, δηλαδή Βιβλικός, εφόσον στηρίζεται στο λόγο του Θεού και όχι σε πρόσωπα ανθρώπων που έρχονται και παρέρχονται, δεν είναι αδυναμία αλλά γνώρισμα αγιοπνευματικής σοφίας και γνώσεως που όλοι θα θέλαμε να έχουμε όσοι είμαστε στην Εκκλησία του Χριστού και όχι στο οικουμενιστικό μόρφωμα του οποίου ηγείται ο πατριάρχης, εφόσον έτσι μας χαρακτηρίζουν μας κάνει να χαιρόμαστε όλως ιδιατέρως. Θεωρούμε τιμή, και όχι όνειδος να μας ψέγουν οι οικουμενιστές και οι πιο επικίνδυνοι αυτών οι οικουμενίζοντες που βάζουν πλάτες σε κάθε εκκλησιαστική παρανομία, να είμαστε Γραφικοί έχοντας την επίγνωση ότι αγωνιζόμαστε με την Χάριν του Θεού να κρατήσουμε την πίστιν των Αγίων Πατέρων μας, οι οποίοι σαφώς είναι οι αυθεντικοί ερμηνευτές και γι’ αυτό οι γνήσιοι εκφραστές της Θείας Αποκαλύψεως όπως αυτή υπομνηματίσθηκε θεόπνευστα στα βιβλία της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης που συγκροτούν την Γραφή! Το θέμα είναι ότι οι οικουμενιστές δεν βιβλικοί.Όλη η πατερική θεολογία κατ’ εξοχήν είναι βιβλική θεολογία ερμηνευμένη με Χάρι Θεού και εκφράζει την θεία αποκάλυψη χωρίς διόλου να αφίσταται της Παραδόσεως εκφράζοντας τον κανόνα της πίστεως. Κάθε άγιος Πατέρας κάθε φορά που έλεγε κάτι ερμηνεύοντας τον λόγο του Θεού δεν αναιρούσε τους προηγουμένους αλλά καθώς εμβάθυνε συμπλήρωνε στην ερμηνεία ότι ο Παράκλητος έδιδε προσφέροντας στον πίνακα της πνευματικής γνώσεως και σοφίας την προσωπική του πινελιά. Το πρόβλημα λοιπόν σήμερα στους θεολόγους του καιρού μας είναι ότι δεν στηρίζονται στην Γραφή.  Τί λέγει ο Απόστολος Παύλος: «πονηροὶ δὲ ἄνθρωποι καὶ γόητες προκόψουσιν ἐπὶ τὸ χεῖρον, πλανῶντες καὶ πλανώμενοι. σὺ δὲ μένε ἐν οἷς ἔμαθες καὶ ἐπιστώθης, εἰδὼς παρὰ τίνος ἔμαθες, καὶ ὅτι ἀπὸ βρέφους τὰ ἱερὰ γράμματα οἶδας, τὰ δυνάμενά σε σοφίσαι εἰς σωτηρίαν διὰ πίστεως τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. πᾶσα γραφὴ θεόπνευστος καὶ ὠφέλιμος πρὸς διδασκαλίαν, πρὸς ἔλεγχον, πρὸς ἐπανόρθωσιν, πρὸς παιδείαν τὴν ἐν δικαιοσύνῃ, ἵνα ἄρτιος ᾖ ὁ τοῦ Θεοῦ ἄνθρωπος, πρὸς πᾶν ἔργον ἀγαθὸν ἐξηρτισμένος  (Β’ Τιμ.3,16-17).

Ας δούμε από την οπτική της Γραφής τι συμβαίνει με όποιους  πολεμούν εκείνους που θέλουν να κρατήσουν την αληθινή πίστη και ας πάρουν το μάθημά τους Γραφικά! Υπάρχει καταχωρημένο στα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης, συγκεκριμένα στο βιβλίο που επιγράφεται «Εσθήρ», ένα γεγονός που είναι πολύ παρήγορο σε όσους αγωνίζονται για την ευσέβεια. Το βιβλίο αυτό αναφέρεται στα ιστορικά χρόνια της Περσικής αυτοκρατορίας υπό του βασιλέως των περσών Ξέρξη Α΄(485-464 π.Χ) (Αρταξέρξης)[1] και έχει το όνομα μιας Ιουδαίας κοπέλας που  με την εύνοια του Θεού έγινε βασίλισσα της περσικής Αυτοκρατορίας έπειτα από την νέα επιλογή του Ξέρξη επειδή όμως προνόησε ο Θεός να μην χαθεί ο τότε λαός του. Η Εσθήρ όπως είπαμε ανήκε στον Ισραήλ. Στον “νέο Ισραήλ” της Χάριτος τώρα, βέβαια, ανήκουν όλοι όσοι βρίσκονται στους κόλπους της Ορθοδόξου Εκκλησίας κρατώντας την ομολογία της ίδιας αμωμήτου αποκαλυφθείσης εκτυπώτερον πλέον εν τω προσώπω του Ιησού Χριστού. Ας παρακολουθήσουμε την όμορφη και διαδακτική βιβλική ιστορία!

Παναγία Η Γοργοεπήκοος ή Γοργοϋπήκοος; Ποιο Είναι Το Σωστό;

Παναγία Η Γοργοεπήκοος ή Γοργοϋπήκοος; Ποιο Είναι Το Σωστό;

Του Καθηγουμένου της Ιεράς  Μονής Δοχειαρίου
Αρχιμανδρίτου Γρηγορίου

Ὁ λόγος γιά τόν ὁποίο, ὅταν ἐγκαταλείψαμε τήν μονή Προυσοῦ, ἐγκαταβιώσαμε στην μονή Δοχειαρίου ἦταν ἡ θαυματουργός εἰκόνα τῆς Γοργοϋπηκόου, τήν ὁποία ἰδιαίτερα εὐλαβοῦντο οἱ Κολλυβάδες καί ἀπ’ ὅπου πέρασαν ἄφησαν εἰκόνες -ἀντίγραφα καί διηγήσεις τῶν θαυμάτων Της.Ὡς διάδοχοι τῶν Κολλυβάδων, ἀπό τούς Γεροντάδες μας, Ἀμφιλόχιο Πάτμιο καί Φιλόθεο Λογγοβαρδίτη, προτιμήσαμε νά ἀσκήσουμε τήν μοναχική πολιτεία στίς ἀγαπητές αὐλές τῆς Γοργοϋπηκόου, παρά τήν ἐγκατάλειψη καί τήν ἀνέχεια τῆς Μονῆς. Συναντήσαμε, βέβαια, πολλές δυσκολίες. Κάποιες ἀπ’ αὐτές σχετίζονται μέ τήν εἰκόνα τῆς Γοργοϋπηκόου.

Πρῶτα–πρῶτα γιά τό ὄνομα Γοργοϋπήκοος. Πολλοί πεπαιδευμένοι ἀμφισβήτησαν τό ὄνομα Γοργοϋπήκοος καί ἐπέμεναν ὅτι ὀνομάζεται Γοργοεπήκοος. Ὅμως, στήν χειρόγραφη παράδοση τῆς Μονῆς, τήν ὁποία ὑποστηρίζει καί ὁ ἅγιος Νικόδημος, φέρεται ὡς Γοργοϋπήκοος. Αὐτό τό ὄνομα θέλησε νά δώση ἡ Παναγία στήν εἰκόνα Της.Οἱ φιλόθεες ἀδολεσχίες ἀμφισβητοῦν τό θαῦμα καί τά γενόμενα στόν χῶρο τῆς Εἰκόνος. Ἐμεῖς λοιπόν, Γοργοϋπήκοο τήν παραλάβαμε καί Γοργοϋπήκοο τήν ὀνομάζουμε καί τήν ψάλλουμε καί τήν μεγαλύνουμε. Καί ἀφήνουμε τούς φιλολογοῦντες στίς ἐρεσχελίες τους καί στήν κλονισμένη πίστη τους, στό μεγάλο θαῦμα τῆς θεραπείας τοῦ τυφλωθέντος μοναχοῦ γιά τήν ἀσέβειά του νά μαυρίζη τό πρόσωπο τῆς Παναγίας.

Δεύτερη δυσκολία ἦταν ὅσον ἀφορᾶ τήν παράκληση τῆς Γοργοϋπηκόου. Στό  πανάγιο ὄνομά Της ὑπάρχουν τρεῖς παρακλήσεις· μία μέ ἱκετευτικό  καί παραμυθητικό χαρακτῆρα, ποίημα Ἰωάννου μοναχοῦ, σύμφωνα μέ τό «Ὑγράν διοδεύσας», μία θριαμβευτική τοῦ ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ναξίου, στούς ἴδιους εἱρμούς, καί μία ἄλλη, τοῦ ἰδίου, σύμφωνα μέ τό «Ἁρματηλάτην Φαραώ». Ἡ πρώτη ἀπό αύτές ἦταν ἡ μόνη γνωστή καί τήν χρησιμοποιούσε ἀνέκαθεν τό μοναστήρι. Ἦταν μάλιστα τυπωμένη σέ βιβλιαράκια καί ἐψάλλετο ἀπό τούς χριστιανούς. Ὁ νῦν ἡγούμενος μέσα ἀπό τά χειρόγραφα ἀνέσυρε τήν ἄγνωστη μέχρι τότε παράκληση τοῦ ἁγίου Νικοδήμου, ἡ ὁποία παιανίζει τά θαύματα τῆς Γοργοϋπηκόου καί τραγουδᾶ τά μεγαλεῖα Της μέ τίς αὖρες τοῦ Ἀρχιπελάγους. Ὡς Ἀρχιπελαγίτης τήν μελοποίησε καί τήν ἔβαλε σέ χρήση στό μοναστήρι του. Αύτή ἡ  παράκληση ψάλλεται τριανταδύο χρόνια τώρα. Καί τά μικρά παιδιά ἀκόμη τήν ψάλλουν στούς δρόμους καί οἱ μαννάδες στίς κάμαρες τῶν ἄρρωστων παιδιῶν τους καί οἰ χειρώνακτες στήν δουλειά τους καί οἱ ὁδηγοί στό τιμόνι τους.