Δήτε πώς είναι ντυμένες ολες οι Σερβίδες γυναίκες.
Οχι σαν τις περισσότερες Ελληνίδες, σαν... τσούλες!!!
ΑΝΑΧΩΡΗΣΕ Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΑΣ...
Aναχώρησε γιά την Εκκλησία των Κατακομβών της Σερβίας ο αγιος μητροπολίτης και επίσκοπός μας ΑΡΤΕΜΙΟΣ ο Κεχαριτωμένος και Απλούς.
Τον συναναστραφήκαμε έστω και γιά λίγο, τον χάρηκε η ψυχή μας, αναπνεύσαμε την αναπνοή του, αγγίξαμε τα αγιασμένα χέρια του και μας μετέφερε την χάρι και την ευλογία του Αγίου Πνεύματος.
Είναι τυχεροί οι Σέρβοι αδελφοί μας που έχουν δίπλα τους έναν αγιο και κεχαριτωμένο επίσκοπο που τους γαλουχεί με τα καθαρά νάματα του Αγίου Ευαγγελίου, τις ερμηνείες των Αγίων Πατέρων, τις συγγραφές του Νικολάου Αχρίδος και του Ιουστίνου Πόποβιτς, που τους τρέφει με το μάννα το ουράνιο την ζωηφόρο Θεία Κοινωνία που τους μεταδίδει την δύναμι και το θάρρος των Ουρανοπολιτών Μαρτύρων της Αγιοτόκου Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, για να αντέχουν στον πόλεμο και στις επιθέσεις των ΛΗΣΤΡΙΚΩΝ Δυνάμεων του Σατανά, που καταπλάκωσε την χώρα τους και καταθρυμμάτισε το ποτε πατριαρχείο της Σερβίας, σήμερα δε ΣΠΗΛΑΙΟ ΛΗΣΤΩΝ.
Εμείς πάντως επιμείναμε και παροτρύναμε τον άγιο Επίσκοπό μας, ότι είναι καιρός να προβή, με τον επίσκοπο που αυτός γνωρίζει, σε χειροτονίες επισκόπων για να βοηθήση και εμας τους Ελληνες να προχωρήσουμε το ταχύτερο στην οριστική αποκοπή μας από τους μαγαρισμένους και ακάθαρτους που κατάντησαν την Εκκλησία του Χριστού, ΧΑΒΟΥΖΑ.
Κρατάτε γερά, Σέρβοι αδελφοί μας.
Βαστάτε γερά.
Μην φοβάστε τίποτα.
Ο Θεός σας έστειλε για συντροφιά, έναν Γιγαντιαίο άνθρωπο, παρόμοιο με τους Αγίους Πατέρες της Εκκλησίας μας.
Ειστε ευνοημένοι πραγματικά που σας έστειλε έναν τέτοιο αγιο.
Μην πτοείστε από τις απειλές και από τις τρομοκρατικές επιθέσεις των Σατανανθρώπων της οργανωμένης Τρόϊκας του Αντιχρίστου.
Εσείς είστε μιμητές των Αγίων και των Μαρτύρων.
Εσείς είστε αξιοθαύμαστοι και αξιοσέβαστοι και αξιομίμητοι, που βαστάζετε με μεγάλες θυσίες και ταλαιπωρίες το Πολυτιμότερο αγαθό που μας άφησε ο Θεός την Πίστι και την Ευσέβεια.
Παρακολουθούμε και θαυμάζουμε τα κατορθώματά σας.
Είστε πόλις κατάλαμπρος επάνω όρους κειμένη.
Φυλάξατε ως κόρην οφθαλμού τον εκλεκτό επίσκοπό σας και επίσκοπό μας, ΑΡΤΕΜΙΟ τον Κεχαριτωμένο και Απλού.
Εμείς εδώ στην Ελλάδα είμαστε σε αθλια πνευματική κατάστασι.
Κατάντησε ο λαός μας ένας καρναβαλολαός, ενας αχρωμος και άοσμος λαός, αρνητής και σαρκαστής της πίστης και της ευσέβειας.
Λαπαδοχριστιανοί έγιναν οι χριστιανοί της Ελλάδας, μή χριστιανοί ή αχρίστιανοι.
Σείς αποτελείτε το λείμα το εκλεκτό, που σας επέλεξε ο Θεός μέσα εις αυτόν τον Σατανοκρατούμενον κόσμον των οικτρών ημερών μας.
Κρατείστε ακέραια και ακαινοτόμητο την Πίστι του Κυρίου, την Πίστι των Αγίων και των Πατέρων.
Θα σας ευγνωμονούμε όλοι μας πάντοτε.
Αλλά κυρίως θα σας επιβραβεύση την Ημέραν Εκείνην και Επιφανή, ο στεφανηφόρος Κύριος, το Αρνίον της Εκκλησίας.
_i%20sfagi_ton%2012_mitropoliton_montaz.jpg)
Αυτό που μπορούμε να δούμε στη φωτογραφία είναι κυρίως το κάλυμα της κεφαλής, το οποίον χρησιμοποιούν και σε εμάς οι γυναίκες μεγάλης ηλικίας, αν και δεν υπάρχει σχετικός κανόνας επιβολής, ούτε αφορά τις γυναίκες με μακρια μαλλιά κατά τον απ. Παύλο. Συγκεκριμένα:
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ/
Ο απόστολος Παύλος, για να διορθώσει την αταξία που επικρατούσε κατά τις συναθροίσεις της κοινότητας της Κορίνθου, στην Α΄ προς Κορινθίους επιστολή του (11. 2-16), οριοθετεί τα της θέσης των ανδρών και των γυναικών κατά τη θ. λατρεία και την εν γένει ευταξία στις συνάξεις αυτές.
Το σχετικό απόσπασμα έχει ως εξής: «Επαινώ δε υμάς ότι πάντα μου μέμνησθε και, παρέδωκα υμίν, τας παραδόσεις κατέχετε. Θέλω δε υμάς ειδέναι ότι παντός ανδρός η κεφαλή ο Χριστός εστιν, κεφαλή δε γυναικός ο ανήρ, κεφαλή δε του Χριστού ο θεός. πας ανήρ προσευχόμενος ή προφητεύων κατά κεφαλήν έχων καταισχύνει την κεφαλήν αυτού. πάσα δε γυνή προσευχομένη ή προφητεύουσα ακαταλύπτω τη κεφαλή καταισχύνει την κεφαλήν αυτής. εν γαρ εστιν και το αυτό τη εξυρημένη. ει γαρ ου καταλύπτεται γυνή, και κειράσθω. Ει δε αισχρόν γυναικί το κειράσθαι ή ξυράσθαι, κατακαλυπτέσθω. Ανήρ μεν γαρ ουκ οφείλει κατακαλύπτεσθαι την κεφαλήν εικών και δόξα θεού υπάρχων. η γυνή δε δόξα ανδρός εστιν. ου γαρ εστιν ανήρ εκ γυναικός αλλά γυνή εξ ανδρός. και γαρ ουκ εκτίσθη ανήρ δια την γυναίκα αλλά γυνή δια τον άνδρα. δια τούτο οφείλει η γυνή εξουσίαν έχειν επί της κεφαλής δια τους αγγέλους. πλην ούτε γυνή χωρίς ανδρός ούτε ανήρ χωρίς γυναικός εν κυρίω. ώσπερ γαρ η γυνή εκ του ανδρός, ούτως και ο ανήρ δια της γυναικός. τα δε πάντα εκ του θεού. Εν υμίν αυτοίς κρίνατε. Πρέπον εστίν γυναίκα ακατάλυπτον τω θεώ προσεύχεσθαι; ουδέ η φύσις αυτή διδάσκει υμάς ότι ανήρ μεν εάν κομά ατιμία αυτώ εστιν, γυνή δε εάν κομά δόξα αυτή εστιν; ότι η κόμη αντί περιβολαίου δέδοται αυτή. Ει δε τις δοκεί φιλόνεικος είναι, ημείς τοιαύτην συνήθειαν ουκ έχομεν ουδέ αι εκκλησίαι του θεού».
Το γενικότερο νόημα της περικοπής αυτής είναι φανερό, αν και κάποια επιμέρους σημεία είναι δύσκολα. Μια μερίδα μελών της Εκκλησίας της Κορίνθου (εξ εθνικών Χριστιανοί) επεδίωκαν μια εξίσωση των δυο φύλων κατά την προσευχή στη θ. λατρεία με μια κοινή εμφάνιση της κόμης της κεφαλής ανδρών και γυναικών, ερμηνεύοντας έτσι το παύλειο ρητό: «ουκ ένι άρσεν και θήλυ» (Γαλ. 3. 28) και θεωρώντας το ως πλήρη εξίσωση ανδρών και γυναικών κατά τη θ. λατρεία και σκανδαλίζοντες έτσι άλλη μερίδα μελών της Εκκλησίας (των εξ Ιουδαίων Χριστιανών).
Ο Παύλος, προκειμένου να ανατρέψει την εσφαλμένη αυτή αντίληψη των εξ εθνικών Χριστιανών, χρησιμοποιεί το επιχείρημα, ότι κάθε πρόσωπο οφείλει υποταγή σε ένα άλλο πρόσωπο, το οποίο χαρακτηρίζεται ως κεφαλή. Έτσι: ο Θεός (Πατέρας) είναι η κεφαλή του Χριστού (Υιού), ο Χριστός είναι η κεφαλή του άνδρα και ο άνδρας είναι η κεφαλή της γυναίκας. Η σειρά αυτή υποδηλώνει και ένα είδος υποταγής, γιατί ισχύει, ότι το αρχαιότερο υπερέχει σε αξία και σημασία.
Εκτός αυτών, ο Παύλος οριοθετεί τα της εμφάνισης της κόμης των ανδρών και των γυναικών (όλων των γυναικών και όχι μόνο των ύπανδρων) κατά τη θ. λατρεία. Ο Παύλος εξηγεί, ότι η αυτή κόμμωση ανδρών και γυναικών δεν υπονοεί και την ισότητα αυτή. Αντίθετα, η διαφορά στην κόμη μεταξύ ανδρών και γυναικών υποδηλώνει τη θέση κάθε ενός έναντι του άλλου και όλων έναντι του Θεού. Ο άνδρας λοιπόν πρέπει να έχει ακάλυπτη την κεφαλή, που σημαίνει να έχει κοντή κόμη και όχι μακριά και τούτο διότι η μακριά κόμη θεωρείται, ότι είναι κάλυμμα της κεφαλής. Αντίθετα, η γυναίκα πρέπει να μην έχει κοντή κόμη ή (όπως συνηθιζόταν) να μην έχει κόμη μαζεμένη και δεμένη ψηλά στο κεφάλι της, αλλά θα πρέπει η κόμη της να είναι μακριά και να πέφτει ελεύθερα προς τα κάτω, οπότε η κόμη αυτή θεωρείται ως κάλυμμα της κεφαλής της.
ΙΚ
Β/
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Παύλος σ’ αυτό το θέμα είναι κατηγορηματικός και σαφής: «η κόμη αντί περιβολαίου δέδοται αυτή», δηλ. τα μαλλιά της έχουν δοθεί αντί για κάλυμμα. Από την άλλη πλευρά, το να έχει ο άνδρας μακριά μαλλιά, δηλ. να έχει κάλυμμα στην κεφαλή, εκτός του ότι είναι αφύσικο και δηλώνει θηλυπρέπεια, από την άλλη ντροπιάζει το Χριστό, γιατί αντί να έχει Αυτόν για κάλυμμα, αυτός έχει τα μακριά μαλλιά του για κάλυμμα. Η γυναίκα όμως έχει για κάλυμμα της κεφαλής της τα μακριά μαλλιά της, αν δε έχει τα μαλλιά της σηκωμένα ή έχει κοντά μαλλιά, τότε είναι σαν να είναι ξυρισμένη και επομένως να μην έχει κάλυμμα στην κεφαλή. Στην περίπτωση αυτή, που η γυναίκα δηλαδή δεν διαθέτει φυσικό κάλυμμα (τα μαλλιά της), τότε θα πρέπει να φέρει τεχνητό κάλυμμα στην κεφαλή, που είναι ένα πέπλο, ένα βέλο, ένα μαντήλι, κ.λπ. Επί πλέον τα μαλλιά της την προφυλάσσουν από ζηλόφθονα και κακόβουλα πνεύματα («αγγέλους», δηλ. δαίμονες), που επιβουλεύονται την εικόνα της εικόνας του Χριστού («δια τούτο οφείλει η γυνή εξουσίαν έχειν επί της κεφαλής δια τους αγγέλους»).
Την ανωτέρω επεξήγηση την βρίσκουμε σε μεγάλους Πατέρες της Εκκλησίας, όπως στον Ιω. Χρυσόστομο και τον Μ. Φώτιο: έτσι ο Χρυσόστομος στην 26η ομιλία του, αναλύοντας το χωρίο καταλήγει στο συμπέρασμα: «Η γυναίκα αν τρέφει κόμη αυτή είναι δόξα της «διότι τα μακριά μαλλιά της εδόθησαν δια κάλυμμα». Και αν της δόθηκαν για κάλυμμα τότε για ποιο λόγο πρέπει να προσθέτει και άλλο κάλυμμα; Ώστε όχι μόνο από τη φύση αλλά και από την δική της προαίρεση να ομολογεί την υποταγή» (P.G. 61. 211-216). Ο Μ. Φώτιος στα «Αμφιλόχια, ερωταπόκρισις ρα΄» δεν είναι τόσο σαφής, όσο ο Χρυσόστομος, αλλά παρ’ όλα αυτά συνδέει το κάλυμμα της κεφαλής με τα μαλλιά. Έτσι σε ένα απόσπασμα λέγει ότι: «Ο άνδρας δηλαδή για να μην ντροπιάσει το κεφάλι του το έχει ακάλυπτο (γιατί δεν είναι λογικό ν’ αφαιρεί κανείς τα μαλλιά που του έδωσε η φύση και να εφευρίσκει κάποιο εξωτερικό κάλυμμα), για τη γυναίκα όμως το κάλυμμα είναι χρέος (δηλ. το φυσικό κάλυμμα, τα μαλλιά της). Σε άλλο σημείο κάνει αντιδιαστολή του φυσικού καλύμματος με το τεχνητό και εκεί που δεν υπάρχει φυσικό κάλυμμα (τα μαλλιά), τότε εφαρμόζεται το τεχνητό (το πέπλο). Ο άγιος Νικόδημος Αγιορείτης παραθέτει μιαν άλλη ερμηνεία του θέματος που θα δούμε παρακάτω σε κάποιες παρατηρήσεις του σε ερμηνεία κανόνων.
Στο κανονικό δίκαιο της Εκκλησίας έχουμε αναφορές στον καλλωπισμό της κεφαλής και την κόμη ανδρών και γυναικών γενικώς σε δυο κυρίως κανόνες: στον 96ο της Πενθέκτης Οικουμενικής και τον 17ο της Συνόδου της Γάγγρας. Ως προς την κόμη των κληρικών και μοναχών έχουμε άλλους κανόνες, που θα αναφερθούν και αυτοί. Έτσι, ο 96 της Πενθέκτης (691) αναφέρει την κουρά των μαλλιών της κεφαλής των ανδρών μέχρι και του πλήρους ξυρίσματος. Ο ιζ΄ της Γάγγρας (340) αναφέρεται στην κουρά των γυναικών και επιβάλλει για την πράξη αυτή αναθεματισμό. Το σχόλιο του αγ. Νικοδήμου στον κανόνα αυτό είναι: «Η γυνή χρεωστεί να έχη εις την κεφαλήν της εξουσίαν, ήτοι σημείον της εξουσίας του ανδρός, και της προς τον άνδρα υποταγής, το οποίον είναι και το φυσικόν σκέπασμα των μαλλίων, και το εξωτερικόν σκέπασμα την μανδήλαν». Μόνο για αληθινή άσκηση κουρεύει η γυναίκα τα μαλλιά της (όπως οι μοναχές), οπότε τότε καλύπτει την κεφαλήν της με μανδήλα.
Από τις ανωτέρω καταγραφές, διαφαίνεται η θέση της Εκκλησίας σχετικά με την κόμη της κεφαλής ανδρών και γυναικών, τόσο στη θ. λατρεία, όσο και γενικότερα. Έτσι, ο άνδρας δύναται γενικώς να φέρει ή να μη φέρει κάλυμμα κεφαλής, εκτός από τη θ. λατρεία, όπου θα πρέπει οπωσδήποτε να μη φέρει κάλυμμα της κεφαλής. Επίσης οφείλει πάντοτε να έχει κουρεμένα τα μαλλιά του και να μη φέρει μακριά κόμη. Αντίθετα, η γυναίκα δεν πρέπει να έχει κοντή κόμη ή να έχει τα μαλλιά της σηκωμένα σε κότσο, αλλά παντού και πάντοτε και στη θ. λατρεία θα πρέπει να έχει τα μαλλιά της μακριά, δηλ. να τρέφει κόμη, η οποία αποτελεί και το κάλυμμα της κεφαλής της. Αν όμως η γυναίκα έχει κοντά μαλλιά ή σηκωμένα μαλλιά, τότε θα πρέπει να φέρει τεχνητό κάλυμμα στην κεφαλή της, καθότι απουσιάζει το φυσικό της κάλυμμα, που είναι σε κάθε περίπτωση τα μακριά της μαλλιά.
ΙΚ
Δηλαδη δεν ειναι υποχρεωτικο το μαντηλι στη γυναικα στην εκκλησια;Και αυτες που τα φορανε ειναι....λαθος;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν καταλάβατε, το κάλυμμα της κεφαλής τηε γυναίκας στην Εκκλησία είναι τα μακρυά μαλλιά της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν δεν έχει αυτό το φυσικό κάλυμμα, τότε χρησιμοποιεί τεχνητό κάλυμμα, δηλ. μαντήλι, καπέλλο, κ.λπ.
Δεν γνωρίζουμε, αν το γνωρίζουν αυτό οι γυναίκες ή οι Ιερεία και Ποιμένες.
Πάντως, ο Παύλος είναι σαφής: "η κόμη αντί περιβολαίου δέδοτε αυτή", δηλ. "τα μαλλιά της έχουν δοθεί αντί για κάλυμμα".
ΙΚ
Για να προσδιορίσουμε περισσότερο τα του προηγουμένου σχολίου μας:
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν η γυναίκα έχει μακρυά μαλλιά δεν υποχρεούται να φέρει κάλυμμα στην κεφαλή, αλλά ούτε υπάρχει απαγόρευση να έχει και μαντήλι, όπως δεν απαγορεύεται να φέρει ακόμη και "μπούργκα" και να μην φαίνονται ούτε και τα μάτια της.
ΙΚ
Ας ήταν σε όλα τα άλλα εντάξει και το μαλλί θα ήταν το τελευταίο.Όταν σήμερα και θέλω να διαμαρτυρηθώ για αυτό,με το έτσι θέλω η γυναίκα υβρίζει τον άνδρα και μάλιστα δημοσίως και ο άντρας κάθεται αποχαυνομένος και δεν την βάνει στην θέση της ,δεν της λέγει ούτε έναν λόγο νατην συνετίσει,τι να πούμε;Εκτροχιαστήκαμε τελείως μου φαίνεται!Δεν υπάρχει σεβασμός ούτε των ηθών σήμερα.Το μακρί μαλλί μας μάραινε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκριβώς. Έχετε απόλυτο δίκιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΙΚ
Στα σχολεία που την πέφτουν έτσι ασύστολα τα κορίτσια στα αγόρια,τι να σου κάνει;Μετά λέμε φταίει ο φονιάς.Απο τα σχολεία ξεκινάει το κακό ,που γίναν πορνεία.Και οι καθηγητές πέρα βρέχει!Ας πάνε στις τουαλέτες στα γυμνάσια και Λυκεια να δουν τι γίνεται.Ας μαζέψουν τα κορίτσια τους οι γονείς,και μαζεύονται και τα αγόρια αμέσως.Εμείς είχαμε κέρβερους γονείς.Δεν μας άφηναν ρούπι και τώρα από 13 χρονών γνωρίζουν την πονηρία.Έλεος πιά!Μιλάμε για την φθορά στην εκκλησία .Η φθορά από τα σπίτια ξεκινάει.Τι να δούμε;ποιό παράδειγμα προς μίμησιν.Γιαυτό δοκιμάζεται η πατρίδα μας και αν δεν αλλάξουμε μυαλό και τρόπο ζωής εν Χριστώ,θα γίνει η παιδαγωγία του Θεού αυστηρότερη.Η τέλεια εξαθλίωση μας περιμένει.Μαμάδες μαζέψτε τα τέκνα σας αγόρια και κορίτσια και στείλτε τα στην εκκλησία.Στείλτε τα στο Χριστό.Κινδυνεύει το έθνος μας,κινδυνεύει η πίστις μας.Και εσεις νέοι και νέες πάτε στην εκκλησία.Διαβάστε κάτι καλό και απορρίψτε ό,τι πονηρό.Δείτε τον άλλον σαν εικόνα του Θεού και όχι τη σαρκική εξασφάλιση της χρονιάς σας.Συνέλθετε.
ΑπάντησηΔιαγραφή