Ομολογία

Ἡ «ἐκκλησία» / δεσποτοκρατία

ὡς Τοκογλύφος

Γράφει ὁ Μέτοικος

[...] Ως ἰσχυρὸς καὶ µεγάλος µέτοχος τῆς Ἐθνικῆς Τραπέζης καὶ «ὡς ἐκ τούτου ἕνας σηµαντικὸς διαµορφωτὴς τῆς ἑταιρικῆς διακυβερνήσεώς της» ―ὅπως ἡ ἴδια διατείνεται―, ἡ «ἐκκλησία»/δεσποτοκρατία εἶναι συνειδητὰ συµµέτοχος καὶ συνεργὸς καὶ συνένοχος τῶν κερδοσκοπικῶν καὶ τοκογλυφικῶν δραστηριοτήτων τοῦ τραπεζικοῦ-χρηµατοπιστωτικοῦ συστήµατος, ἀλλὰ καὶ τῶν συνεπειῶν αὐτῆς τῆς ἐπιχειρηµατικῆς δράσεως εἰς βάρος τῶν δανειοληπτῶν καί, κατὰ εὐρύτερην ἔννοια, εἰς βάρος ὅλου τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ καὶ τῆς χώρας.

Ἡ ἐνεστῶσα κρίση εἶναι κρίση τοῦ τραπεζικοῦ-χρηµατοπιστωτικοῦ συστήµατος, ποὺ προκλήθηκε ἀπὸ τὴν κερδοσκοπικὴ ἀδηφαγία του καὶ τὴν τοκογλυφικὴ ἀσυδοσία του, ἡ ὁποία διόγκωσε σὲ µὴ διαχειρίσιµο βαθµὸ τὰ χρόνια δοµικὰ προβλήµατα τῆς οἰκονοµικῆς, κοινωνικῆς καὶ πολιτικῆς ὀργανώσεως τῆς Ἑλληνικῆς Δηµοκρατίας, φέρνοντας τὴ χώρα στὴ χρεοκοπία καὶ τὸν λαὸ στὴν ἐξαθλίωση. Ὄντας συµµέτοχος καὶ συνεργὸς καὶ συνένοχος τοῦ τραπεζικοῦ-χρηµατοπιστωτικοῦ συστήµατος, ἀποκοµίζοντας κερδοσκοπικὰ καὶ τοκογλυφικὰ κέρδη, ἡ «ἐκκλησία»/δεσποτοκρατία εὐθύνεται γιὰ τὴν κατάσταση τῆς χώρας καὶ τοῦ λαοῦ ―καὶ ὄχι ἁπλῶς κατὰ τὸ ποσοστὸ τῆς συµµετοχῆς της, ἀλλὰ εἰς ὁλόκληρον· διότι ἡ Ἐκκλησία εἶναι θεσµὸς ἀπὸ τὸν Θεὸ ταγµένος νὰ διακονεῖ, ποιµένοντας καὶ προστατεύοντας τὸν πιστὸ λαό Του καὶ ὄχι γιὰ νὰ τὸν ἐκµεταλλεύεται· ὁδηγώντας µάλιστα πολλοὺς ἀνθρώπους στὴν ἀπελπισία, ἀκόµη καὶ στὴν αὐτοκτονία ―αὐτή, ὁ θεοΐδρυτος ὀργανισµὸς τῆς ἐλπίδας καὶ τῆς σωτηρίας!!!... Ἡ ὑποκρισία τῆς ἐκκλησιαστικῆς νοµενκλατούρας εἶναι κραυγαλέα, ὅταν ἰσχυρίζεται ὅτι τοκογλυφεῖ γιὰ νὰ χρηµατοδοτεῖ τὸ «φιλανθρωπικὸ» καὶ «κοινωνικὸ» ἔργο της! Διότι αὐτὸ σηµαίνει, ὅτι καταστρέφει τὸν ἑλληνικὸ λαὸ καὶ τὴν Ἑλλάδα γιὰ νὰ προσφέρει ἕνα πιάτο φαγητὸ στοὺς ἀναξιοπαθοῦντες ―ὑποχρέωση καὶ εὐθύνη, ἄλλωστε, τοῦ Κράτους!...

Καὶ δὲν εἶναι µόνον οἱ κατασχέσεις τῶν κινητῶν καὶ ἀκινήτων περιουσιῶν χιλιάδων βιοπαλαιστῶν, ἰδιωτῶν καὶ µικροµεσαίων ἐπιχειρηµατιῶν, ὁ οἰκονοµικὸς στραγγαλισµὸς τῆς ἀγορᾶς καὶ κυρίως οἱ ἐθνικὲς συµφορὲς ποὺ ἀκολουθοῦν, στὶς ὁποῖες προβαίνει τὸ τραπεζικὸ-χρηµατοπιστωτικὸ σύστηµα µὲ τὶς εὐλογίες ―καὶ µὲ τὸ ἀζηµίωτο, βεβαίως― τῆς ἐκκλησιαστικῆς νοµενκλατούρας, ποὺ προκαλοῦν τὴν ἀγανάκτηση καὶ τὴν ὀργὴ τοῦ λαοῦ... Πρόκειται, κυρίως, γιὰ τὸν στοχευµένο καὶ συστηµατικὸ ἐκµαυλισµὸ τοῦ λαοῦ µὲ τὴν καταπιεστικὴ καὶ ψυχαναγκαστικὴ διαφήµιση (πλύση ἐγκεφάλου) τῶν πιστωτικῶν/δανειακῶν προϊόντων (καρτῶν καὶ καταναλωτικῶν δανείων) τῆς τραπεζικῆς ἀγορᾶς µὲ τοκογλυφικὰ ἐπιτόκια µέσω τῆς ἔξαλλης προβολῆς καὶ ἐπιβολῆς τοῦ ὑλόφρονος ὑπὲρ-καταναλωτισµοῦ ἀπὸ τὰ ΜΜΕ καὶ ἰδιαιτέρως ἀπὸ τὴν τηλεόραση. Νωπὲς εἶναι ἀκόµη στὴ µνήµη µας οἱ πιστωτικὲς/δανειακὲς προσφορὲς γιὰ τὴν ἀπόλαυση κάθε εἴδους καταναλωτικοῦ ἀγαθοῦ (µὲ ἑορτοδάνεια, διακοποδάνεια κ.λπ.) ἀπὸ ἀνθρώπους ποὺ δὲν εἶχαν τὴν οἰκονοµικὴ δυνατότητα νὰ τὰ ἀπολαύσουν. Καὶ εἰς αὐτὸ ἔγκειται ἡ εὐθύνη καὶ ἡ συνενοχὴ τῆς «ἐκκλησίας»/δεσποτοκρατίας, ἐφ’ ὅσον ἐκ τοῦ ἀποτελέσµατος αὐτῆς τῆς µαζικῆς προπαγάνδας-διαφήµισης ἀποκοµίζει ὡ µέτοχος κέρδη καὶ διατηρεῖ συµφέροντα ποὺ ἐπιβάλλουν αὐτὸν τὸν ἐκµαυλισµὸ τοῦ λαοῦ!

Εἶναι ἀπολύτως κακοήθης ἂν ὄχι πρόστυχη καὶ πονηρὴ ἡ προσπάθεια νὰ φορτωθοῦν τὰ

πιστωτικὰ ἀνοίγµατα τῶν τραπεζῶν,[1] οἱ «φοῦσκες» ποὺ δηµιούργησαν, στὸν ἁπλὸ πολίτη ―τὸν µὴ δυνάµενο νὰ γνωρίζει λόγω ἐλλείψεως εἰδικῶν οἰκονοµικῶν γνώσεων τί σηµαίνει ὁ σχετικὸς δανεισµὸς γιὰ τὸν οἰκογενειακὸ προϋπολογισµό του καὶ ἐπιγνώσεως τῶν ἐξ αὐτοῦ κινδύνων― σκοπίµως παραθεωρώντας ἤ ἀποσιωπώντας:

α) Τὴν καταιγιστικὴ διαφήµιση καὶ τὴν µαζικὴ προβολὴ ἑνὸς προτύπου ζωῆς, ὅπου ὁ δανεισµὸς ―καὶ µάλιστα, εὔκολος― γιὰ τὴν ἀπόλαυση ἀγαθῶν µὴ ἀνταποκρινοµένων στὴν οἰκονοµικὴ κατάσταση τοῦ πολίτη, καθίστατο τεχνηέντως καὶ ψυχαναγκαστικῶς πρώτη

ἀνάγκη·[2]

β) Τὸ γεγονὸς ὅτι µέσω καρτῶν καὶ καταναλωτικῶν δανείων καλύπτονταν σὲ πολὺ µεγάλη ἔκταση µὴ καταναλωτικὲς ἀνάγκες, ὅπως: ὑγείας (ἐξετάσεις, ἐγχειρήσεις, θεραπεῖες), ἐκτάκτων περιστάσεων (καταστροφὲς ἀπὸ πληµµύρες, πυρκαγιές, σεισµοὺς κ.ἄ. συµφορὲς, ποὺ ἡ Πολιτεία ὀλιγωρεῖ νὰ καλύψει), ἐπαγγελµατικῶν ὑποχρεώσεων (σὲ πολλὲς περιπτώσεις λόγω τῆς µὴ καταβολῆς µισθῶν καὶ ἀµοιβῶν ἢ ἐγκεκριµένων ἐπιδοτήσεων, ἀγροτικῶν ἀποζηµειώσεων, ὀφειλῶν τοῦ Δηµοσίου πρὸς δικαιούχους), ἀκόµη καὶ καθηµερινῆς διατροφῆς-ἐπιβιώσεως·

γ) Τὴν χορήγηση αὐτῶν τῶν καταναλωτικῶν δανείων µὲ τοκογλυφικὰ ἐπιτόκια καὶ µὲ πολὺ ἐλαστικὰ κριτήρια γιὰ τὴ δυνατότητα ἀποπληρωµῆς τους, δηµιουργώντας µὲ εὐθύνη τῶν τραπεζῶν πιστωτικὲς «φοῦσκες» κ.π.ἄ.

Σὲ αὐτὸ τὸ ὑπερκαταναλωτικὸ πανηγύρι ἐξαπέλυσαν τὸ κερδοσκοπικὸ καὶ τοκογλυφικὸ σαφάρι τους οἱ τράπεζες, ὅπου συµµετέχει καὶ συνεργεῖ συνευθυνόµενη καὶ ἡ «ἐκκλησία»/δεσποτοκρατία ὡς «ἕνας σηµαντικὸς διαµορφωτὴς τῆς ἑταιρικῆς διακυβερνήσεως» τῆς Ἐθνικῆς Τραπέζης καὶ εὐρύτερα τοῦ τραπεζικοῦ-χρηµατοπιστωτικοῦ συστήµατος· ἡ ὁποία, ἀντὶ νὰ προστατεύει τὸν πιστὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὸν φρενήρη ὑλόφρονα καὶ καταναλωτικὸ ἐκµαυλισµό, συµµετέχει ὡς µέτοχος τραπεζῶν, κερδοσκόπος καὶ τοκογλύφος ἡ ἴδια, σὲ αὐτό· δίδοντας µάλιστα τὸ «καλὸ» παράδειγµα µὲ τὴν τρυφηλῆ, πολυτελῆ, ἐπιδεικτικὴ καὶ σκανδαλοποιὸ διαγωγὴ τῆς ἐκκλησιαστικῆς νοµενκλατούρας!... Τὰ γεγονότα πολλά· µερικὰ γνωστὰ καὶ ἐν πολλοῖς ἄγνωστα, «κουκουλωµένα»!... Ὡστόσο πρέπει νὰ ἐπισηµανθεῖ, ὅτι ὑπάρχουν καὶ κάποιοι ἁπλοὶ ἱερεῖς καὶ ἱεροµόναχοι µὲ ὀρθοδοξία καὶ ὀρθοπραξία στὴ ζωή, στὸν λόγο καὶ στὸ ὄντως κατὰ Θεὸν ἔργο τους, ποὺ καταγγέλλουν καὶ στηλιτεύουν αὐτὰ τὰ γεγονότα, πρόσωπα καὶ καταστάσεις· ἀλλὰ «φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήµῳ»!...

Ἔναντι αὐτῆς τῆς πραγµατικότητας ὁ κατηχητικὸς λόγος, ὁ ποιµαντι-
κὸς ρόλος καὶ ἡ πνευµατικὴ παρουσία τῆς Ἐκκλησίας ―ποὺ θὰ µποροῦσαν νὰ προειδοποιήσουν, νὰ συνετίσουν, νὰ συγκρατήσουν τὸν λαὸ καὶ νὰ τὸν ὠθήσουν εἰς τὴν κατὰ Θεὸν ζωὴ καὶ µακριὰ ἀπὸ τὴν ἁρπάγη τοῦ τοκογλυφικοῦ τραπεζικοῦ-χρηµατοπιστωτικοῦ συστήµατος µὲ τὴν προσωπικὴ καὶ ἐθνικὴ ὑποτέλεια ποὺ συνεπάγεται― εἴτε ἀπουσιάζουν ὁλοσχερῶς εἴτε τελοῦνται πληµµελέστατα, ἀφήνοντας αὐτὸ τὸ ὄντως δύσκολο καὶ τεράστιο, ἀλλὰ ἐφικτὸ διὰ τῆς θείας χάριτος, ἔργο στὴν ἀνυποστήρικτη πρωτοβουλία ὀλίγων πραγµατικῶν ποιµένων, οἱ ὁποῖοι γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ βρίσκονται συνήθως στὴ δυσµένεια τῆς δεσποτοκρατίας. Ἀντ’ αὐτοῦ ἡ «ἐκκλησία»/δεσποτοκρατία, κοµπορρηµονοῦσα καὶ κορδακιζοµένη, ἐπιδίδεται σὲ κερδοσκοπικὲς ἐπενδύσεις καὶ τραπεζικὲς τοκογλυφίες· διαλέγεται καὶ διαπραγµατεύεται µὲ τὴν Πολιτεία τὰ οἰκονοµικὰ συµφέροντά της, ἀπεµπολώντας τὴ θέση τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως καὶ τὸν ρόλο τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ στὴν κοινωνικὴ καὶ ἐθνικὴ ζωὴ τῆς Ἑλλάδος (µάθηµα θρησκευτικῶν, κάρτα τοῦ πολίτη, «δωρεὰ» ὀργάνων κ.π.ἄ.). Ἐπικαλεῖται τὸ «φιλανθρωπικὸ» καὶ «κοινωνικὸ» ἔργο της, τὸ ὁποῖο πραγµατοποιεῖ µὲ πόρους ἐκ τῆς κερδοσκοπίας καὶ τῆς τοκογλυφίας προερχοµένους, διαφηµίζοντας τὰ «ἔργα»-βιτρίνα ποὺ ἐπιτελεῖ µὲ ἀπροκάλυπτο φαρισαϊσµὸ καὶ δεσποτικὴ ἀλαζονεία· ἀλλὰ ὡς ἐκ τούτου αὐτὰ τὰ «ἔργα» της δὲν εἶναι ἀποδεκτὰ ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ καµµία σωτηριακὴ ὠφέλεια δὲν προσφέρουν στοὺς εὐεργετουµένους ἀπὸ αὐτὰ παρὰ τὴν πρόσκαιρη, µικρὴ ἤ µεγάλη, ὑλικὴ ἀνακούφιση ποὺ αἰσθάνονται. Τὸ καλὸ εἶναι καλό, ὅταν καλὰ γίνεται, λένε χαριτωµένοι γέροντες!...

Ἡ ἐκκλησιαστικὴ νοµεκλατούρα διαχειρίζεται τὰ τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ὡς νὰ εἶναι ἐπιχείρηση καὶ µάλιστα κερδοφόρα ―τὸ µαγαζὶ εἶναι «γωνία», ἐκεῖ κατάντησαν τὴν Ἐκκλησία τῆς σωτηρίας µας!... Ὄχι µόνον δὲν κλείνει ἁπλῶς ἰσοσκελισµένους ἰσολογισµούς, ὅπως θὰ περίµενε κανεὶς ἀπὸ φορέα µὴ-κερδοσκοπικοῦ χαρακτῆρα µὲ πλούσιο «φιλανθρωπικὸ καὶ «κοινωνικὸ» ἔργο, ἀλλὰ ―σύµφωνα µὲ ἔγκυρες δηµοσιογραφικὲς πληροφορίες― «ἀπὸ τὸ 1999 ἕως καὶ σήµερα ἔχει διαρκῶς αὐξανόµενα ἔσοδα» καὶ κέρδη! Ὁπότε ἐλέγχεται τὸ µέγεθος καὶ ἡ ἔκταση ―ἐν σχέσει µὲ τὰ παντοειδῆ ἔσοδα καὶ εἰσοδήµατα τῆς Ἐκκλησίας― καὶ ἡ ἀποτελεσµατικότητα τοῦ θρυλουµένου «φιλανθρωπικοῦ» καὶ «κοινωνικοῦ» ἔργου, ποὺ µὲ τόσο φανφαρονισµὸ ἐπικαλεῖται καὶ διατυµπανίζει ἡ κορυβαντιοῦσα ἐκκλησιαστικὴ νοµενκλατούρα! [...]

Μέτοικος

Ἀπόσπασμα τοῦ ἄρθρου ἀπὸ
τὸ Περιοδικὸ «Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος»,
τχ. 8 (2011) 52-54

---

^[1] Παρ’ ὅλο ποὺ τὸ Κράτος χρηµατοδοτεῖ-ἐπιδοτεῖ τὶς τράπεζες µὲ πακτωλὸ δισεκατοµµυρίων εὐρὼ (ἄνω τῶν 125 δὶς εὐρὼ σὲ µετρητὰ καὶ σὲ κρατικὲς ἐγγυήσεις) ἀπὸ τὸ ὑστέρηµα τοῦ πενοµένου καὶ ἐξαθλιωµένου καὶ στὶς Τράπεζες καταχρεωµένου ἑλληνικοῦ λαοῦ!...

^[2] Ἐγκλωβίζοντας ἐπιτηδείως τὸ ὑποψήφιο θύµα στὴν ἁρπάγη τῶν ἐξαρτηµένων ἀντανακλαστικῶν του: ὅπως τὰ µελέτησε ὁ σοβιετικὸς Παβλὼφ καὶ τὰ συστηµατοποίησε ὁ φιλελεύθερος Γουῶτσον καὶ τὰ ἐφήρµοσε ὁ ναζιστὴς Γκαῖµπελς, ἐξοπλίζοντας δαιµονικὰ τὶς καταλυτικὲς ἐπελάσεις τῆς προπαγάνδας-διαφήµισης τῶν παγκοσµιοκρατῶν· διότι περὶ ἀκηρύκτου καὶ ἀνοικτοῦ, διαρκοῦς καὶ ἀνελεήτου πολέµου κατὰ τῶν λαῶν πρόκειται!!!