Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2009






“… Συζητούμε με τους αιρετικούς επί δεκαετίες και διστάζουμε να συζητήσουμε με τους αδελφούς μας Ορθοδόξους; Θα είναι καλή ευκαιρία, ακόμη και σε δημόσιο τηλεοπτικό διάλογο ή σε οποιοδήποτε χώρο, να διαλεχθούμε Ορθόδοξοι και Οικουμενισταί επί ίσοις όροις, με ίσο αριθμό ομιλητών και με ελεύθερο ακροατήριο, να μας δοθεί ελεύθερη πρόσβαση στα ραδιόφωνα και τους τηλεοπτικούς σταθμούς της Εκκλησίας, από τους οποίους έχει αποκλεισθεί ο ορθόδοξος πατερικός λόγος με άνωθεν επεμβάσεις!!! Γιατί φοβούνται την αλήθεια;

Θα τολμήσετε;;;

Εδώ και τώρα

Δημόσιος διάλογος…

του πατρός Θεόδωρου Ζήση

1. Εμολύνθη ο πατριάρχης από τον εναγκαλισμό του πάπα.

Όσοι τιμούν και σέβονται τον Φώτη Κόντογλου γνωρίζουν ότι δεν είναι μόνον ο εξαίρετος αγιογράφος που εζωογόνησε την βυζαντινή αγιογραφία, μπροστά στον κίνδυνο του αφανισμού της από την δυτι­κή αναγεννησιακή τέχνη· δεν είναι μόνο ο εξαίρετος λογοτέχνης, ανα­γνωρισμένος και προ της στροφής του στην ορθόδοξη πατερική γραμ­μή. Υπάρχει και μία τρίτη πτυχή που ολοκληρώνει την εικόνα του, μία τρίτη διάσταση, που την παρουσιάζει ωραιότατα ο μακαριστός Γέροντας Θεόκλητος Διονυσιάτης στο βιβλίο του Ο Φώτης Κόντο­γλου στην τρίτη διάστασή του1. Ο Φώτης Κόντογλου εκτός από αγιο­γράφος και λογοτέχνης είναι επίσης και ομολογητής της Ορθοδόξου Πίστεως, την οποία εστήριξε με πληθώρα άρθρων αλλά και με συγ­γραφή ειδικού βιβλίου Τι είναι η Ορθοδοξία και τι είναι ο Παπι­σμός2, όταν ο Παπισμός στις αρχές της δεκαετίας του 1960 με συμμά­χους τον φιλοπαπικό πατριάρχη Αθηναγόρα, πολλούς καθηγητάς Θε­ολογικών Σχολών και ευαρίθμους επισκόπους, προσπάθησε να αλώ­σει την Ορθοδοξία, να επιτύχει αυτό που επεδίωκε επί αιώνες και εξα­κολουθεί αταλάντευτα να επιδιώκει και σήμερα.
Ο Φώτης Κόντογλου έσπευσε να συμπαρασταθεί στον γηραιό αρχιε­πίσκοπο Αθηνών Χρυσόστομο B’ Χατζησταύρου (1962-1967), ο οποίος αντέδρασε σθεναρά στα σχέδια και στα ανοίγματα του Αθηναγόρα. Ήθελε με τα άρθρα του να διαφωτίσει το ορθόδοξο πλήρωμα, το οποίο προσπαθούσαν μισθωτοί ποιμένες να το παραδώσουν στον λύκο του Παπισμού. Εκτός του μνημονευθέντος βιβλίου του κυκλοφορεί και το βιβλίο του Αντιπαπικά, μία συλλογή ανοικτών επιστολών και άρθρων που δημοσιεύθηκαν στον Ορθόδοξο Τύπο μεταξύ 1963 και 1970 και εκδόθηκαν από τις ομώνυμες εκδόσεις το 1993, με επιμέλεια του επίσης ομολογητού της Ορθοδοξίας βυζαντινολόγου καθηγητού Κων­σταντίνου Καβαρνού.

Ο Φώτης Κόντογλου δεν δίστασε με θαραλλέα και σκληρή γλώσ­σα να ελέγξει τον ίδιο τον πατριάρχη Αθηναγόρα και πολλούς αρχιε­ρείς του Οικουμενικού Θρόνου, οι οποίοι, ενώ εγνώριζαν καλώς οποίαι έχιδναι κρύπτονται εις τας σκοτεινάς στοάς του Βατικανού και πόσα δεινά έχει υποστή η Ορθοδοξία μας από τους σκληρούς ευδαδέλφους της Ρώμης3 σπεύδουν να υποτάξουν την Ορθόδοξη Εκκλησία εις τον Πάπαν, διχάζοντες το ορθόδοξον ποίμνιον, το οποίο νιώθει αποτροπιασμόν και εις μόνην την σκέψιν ότι ο Οικουμενικός Πα­τριάρχης ενηγκαλίσθη τον πάπαν και εμολύνθη από το βδέλυγμα τούτο της ασεβείας4.

2. Η Οικουμενιστική μόλυνση έχει προχωρήσει

Από τον μολυσμένο εναγκαλισμό του πατριάρχου Αθηναγόρα με τον πάπα Παύλο Στ’ τον Ιανουάριο του 1965 στα Ιεροσόλυμα πέρα­σαν ήδη σαράντα τέσσερα χρόνια. Η μόλυνση έχει προχωρήσει τώρα πολύ περισσότερο. Η απεσχισμένη και αιρετική Εκκλησία της Ρώ­μης αναγνωρίζεται τώρα ως αδελφή Εκκλησία με έγκυρα μυστήρια και σώζουσα Χάρη· οι μεγάλες και πάμπολλες αιρετικές πλάνες της που ελέγχθηκαν από μεγάλους Αγίους Πατέρας, τον Μ. Φώτιο, τον Άγιο Γρηγόριο Παλαμά, τον Άγιο Μάρκο Ευγενικό, τον Άγιο Νικόδημο Αγιορείτη, τον Άγιο Αθανάσιο Πάριο, τον Άγιο Νεκτάριο Πενταπόλεως και πολλούς άλλους, αντιμετωπίζονται τώρα ως νόμι­μες διαφοροποιήσεις που δεν χρήζουν διορθώσεως. Οι ιεροί κανόνες που απαγορεύουν τις συμπροσευχές με αιρετικούς διαστρεβλώνονται ερμηνευτικά ή ακυρώνονται ως μη ισχύοντες για την σύγχρονη εποχή, και ο πάπας, αντί να αναθεματίζεται σύμφωνα με την Παράδοση και την σύσταση του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού τον Πάπα να καταράσθε, γίνεται δεκτός στον πατριαρχικό ναό του Αγίου Γεωργίου θυμιαζόμενος και ευλογούμενος με τροπάρια και ύμνους, ως άγιος, συμπροΐσταται της Ορθοδόξου Θείας Λειτουργίας και φέρων ωμοφόριο ανταλ­λάσσει λειτουργικό ασπασμό με τον πατριάρχη και απαγγέλλει το Πά­τερ ημών. Η ιεροκανονική και πατερική Παράδοση καταπατήθηκε και εξουθενώθηκε με έργα και πράξεις, αφού προηγουμένως δια πατριαρχικού κειμένου αποκηρύχθηκαν οι ομολογηταί Άγιοι Πατέρες που έσωσαν την Ορθοδοξία από τον Παπισμό ως όργανα του αρχεκάκου όφεως, δηλαδή του Διαβόλου, χρήζοντες των προσευχών μας και του ελέους του Θεου5.

3. Αντί να προβληματισθούν ενοχλήθηκαν και απειλούν

Για την εξέλιξη αυτή ανησυχούντες και αγωνιώντες, όπως ο Φώ­της Κόντογλου, ο οποίος σήμερα, εάν ζούσε, θα έγραφε πιο σκληρά αγωνιστικά κείμενα, συντάξαμε, τα μέλη μιας άτυπης Σύναξης κλη­ρικών και μοναχών ένα νηφάλιο και σοβαρό θεολογικό κείμενο την γνωστή πλέον πανορθοδόξως Ομολογία Πίστεως κατά του Οικου­μενισμού, που έγινε ενθουσιωδώς δεκτή από το ορθόδοξο ανά την Οικουμένη πλήρωμα και ελπίζουμε να καταστεί πλέον οικουμενικό συμβολικό κείμενο της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Χαρήκαμε, γιατί είχε οικουμενική αποδοχή. Δεν περιμέναμε όμως να ενοχλήσει τόσο πολύ και να εξοργίσει τους υποστηρικτάς του παναιρετικού Οικουμενισμού. Περιμέναμε να τους προβληματίσει, να θε­ωρήσουν τα γραφόμενα ως έκφραση αδελφικής ανησυχίας, να τους προσανατολίσει στην σκέψη ότι μπορεί να έχουμε δίκαιο εμείς που ανησυχούμε και να βρίσκονται αυτοί σε λάθος δρόμο. Να επιχειρήσουν ακόμη με ανάλογο νηφάλιο και σοβαρό θεολογικό λόγο να ανα­τρέψουν τις θέσεις της Ομολογίας και να υποδείξουν τα δικά μας λά­θη. Η διαφορά άλλωστε μεταξύ ενός ορθοδόξου και ενός αιρετικού είναι ότι ο μεν ορθόδοξος δέχεται τα υποδεικνούμενα λάθη και ευθυδρομεί, ενώ ο αιρετικός εγωιστικά νομίζει ότι είναι αλάθητος, όπως ο πά­πας, και συνεχίζει να κακοδρομεί μέσα στην πλάνη. Η δική μας σιγου­ριά και βεβαιότητα για την ορθότητα των θέσεών μας στηρίζεται στο ότι δεν καινοτομούμε, δεν διατυπώνουμε νέες διδασκαλίες, νέα δόγμα­τα, δεν προσθέτουμε ούτε αφαιρούμε, αλλά ακλινώς ακολουθούμε όσα μας παρέδωσαν οι Άγιοι Πατέρες.

Αντί, λοιπόν, να προβληματιστούν και να ανακρίνουν εαυτούς, άρχισαν να εκφράζονται προσβλητικά εναντίον των συνταξάντων και υπογραψάντων την Ομολογία Πίστεως κατά του Οικουμενισμού με κορυφαίο τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο, ο οποίος σε ομιλία του την Κυριακή 29 Αυγούστου, στον Ιερό Ναό του Αγίου Ιωάννου Προδρόμου στην Κωνσταντινούπολη, αναφέρθηκε στην Ομολογία Πίστεως, το νόημα της οποίας παρερμήνευσε και δια­στρέβλωσε· μεταξύ δε των όσων είπε διεπίστωσε και εξήγγειλε και τα εξής: Προσεχώς θα πάρουν την δέουσαν απάντησιν από το Οικου­μενικό Πατριαρχείο, διότι αυτά τα πράγματα είναι απαράδεκτα

4. Τα απαράδεκτα πράγματα στο χώρο των Οικουμενιστών

Με αμείωτο και αυξημένο τον σεβασμό προς το αξίωμα του πατριάρχου του Γένους, λόγω των δυσχερών ιστορικών περιστάσεων, από τις οποίες βέβαια θα εξέλθει όχι συμμαχώντας με τους κοσμοκράτορες του αιώνος τούτου και απεμπολώντας την κληρονομία της Ορθοδοξίας, αλλά με την κραταιά χείρα του Υψίστου, ο οποίος υψώνει κέρας Χρι­στιανών Ορθοδόξων κατά την λειτουργική ευχή της ακολουθίας του όρθρου, και με την εν ουρανοίς συμμαχία και πρεσβεία όλων των Αγίων Πατέρων, ιδιαιτέρως δε των Μαρτύρων και Ομολογητών της Πίστε­ως, επισημαίνουμε ότι τα απαράδεκτα πράγματα πρέπει να αναζητηθούν αλλού και όχι στην κατά πάντα πατερική και ορθόδοξη Ομο­λογία Πίστεως κατά του Οικουμενισμού. Θα μπορούσαμε αντλώντας από την πρόσφατη ιστορία του Οικουμενισμού να παραθέσουμε ανα­ρίθμητο κατάλογο απαραδέκτων πράξεων και ρήσεων των Οικουμενιστών, τον οποίο ήδη ετοιμάζουν μέλη της Συνάξεως Κληρικών και Μοναχών. Σημειώνουμε απλώς ενδεικτικά ελάχιστα από αυτά· είναι απαράδεκτο πράγμα η αποδοχή της αιρετικής Ρώμης ως αδελφής Εκκλησίας. Είναι απαράδεκτο πράγμα η αναγνώριση του Βαπτίσμα­τος των Παπικών. Είναι απαράδεκτες οι αποφάσεις της Μικτής Επιτρο­πής του Διαλόγου μεταξύ Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών στο Balamand του Λιβάνου το 1993, που αθωώνουν την Ουνία και εκκλησιοποιούν τον Παπισμό. Είναι απαράδεκτα τα κείμενα του Porto Alegre, της Ελούντας και της Ραβέννας. Είναι απαράδεκτες οι συμπροσευχές με τους αιρετικούς. Είναι απαράδεκτοι οι μεικτοί γάμοι και η παρου­σία αναδόχων αιρετικών στο μυστήριο του Βαπτίσματος. Είναι απαρά­δεκτη η ανοχή της συμμετοχής αιρετικών ακόμη και στο μυστήριο της Θ. Ευχαριστίας, χωρίς να τιμωρούνται οι διαπράττοντες, ενώ αφορί­ζονται και τιμωρούνται οι ορθοδόξως αγωνιζόμενοι. Είναι απαράδε­κτο πράγμα η περιφρόνηση και η σχετικοποίηση των ιερών κανόνων, και όχι μόνο απαράδεκτο αλλά και βλάσφημο το να θεωρούνται οι Άγιοι Πατέρες, οι δήθεν προκαλέσαντες το σχίσμα, ως θύματα του αρχεκάκου όφεως. Είναι απαράδεκτο πράγμα η κακοποίηση της συ­νοδικής παραδόσεως της Εκκλησίας με προσυνοδικές και προπαρα­σκευαστικές επιτροπές, που εργάζονται επί δεκαετίες απομονωμένες και εν κρυπτώ, και η παρουσίαση των προειλημμένων αποφάσεων ως δήθεν πανορθοδόξων αποφάσεων. Θα τελειώσω όμως εδώ, γιατί είναι ατέλειωτη η σειρά των απαραδέκτων πραγμάτων των Οικουμενιστών.

5. Ευπρόσδεκτη η θεολογική απάντηση· απτόητοι στις απειλές.

Ως προς την πατριαρχική εξαγγελία ότι προσεχώς θα πάρουμε την δέουσαν απάντησιν από το Οικουμενικό Πατριαρχείο δεν την εκλαμβάνουμε ως απειλή λήψεως πειθαρχικών και δικαστικών μέτρων, αλλά ως απάντηση με θεολογικές θέσεις και επιχειρήματα, ως άνοιγμα θεολογικού διαλόγου, τον οποίο προσδοκούμε με χαρά. Συζητούμε με τους αιρετικούς επί δεκαετίες και διστάζουμε να συζητήσουμε με τους αδελφούς μας Ορθοδόξους; Θα είναι καλή ευκαιρία, ακόμη και σε δημόσιο τηλεοπτικό διάλογο ή σε οποιοδήποτε χώρο, να διαλεχθούμε Ορθόδοξοι και Οικουμενισταί επί ίσοις όροις, με ίσο αριθμό ομιλητών και με ελεύθερο ακροατήριο, να μας δοθεί ελεύθερη πρόσβαση στα ραδιόφωνα και τους τηλεοπτικούς σταθμούς της Εκκλησίας, από τους οποίους έχει αποκλεισθεί ο ορθόδοξος πατερικός λόγος με άνωθεν επεμβάσεις. Γιατί φοβούνται την αλήθεια;

Αν πάντως η απάντηση του Οικουμενικού Πατριαρχείο εκτραπή σε δικαστικές διώξεις και απειλές, δεν πρόκειται να κάμψει το φρό­νημα των πεπεισμένων αγωνιστών, όπως αποδεικνύει περίτρανα η εκκλησιαστική ιστορία, εκτός ίσως από ελαχίστους δειλούς και καιροσκοπούντας, που κλίνουν δεξιά και αριστερά ως κάλαμοι υπό ανέ­μου σαλευόμενοι, υποκύπτοντες στην πρώτη πίεση και απειλή. Φα­ντασθείτε τι θα γινόταν, αν τους επεσείετο η απειλή του θανάτου, όπως στην περίπτωση των Αγίων Μαρτύρων, ή των βασάνων, της φυλακής, του εξευτελισμού, της συκοφαντήσεως, όπως στην περίπτωση των Αγίων Ομολογητών, Μαξίμου και των μαθητών του, Μαρτίνου πά­πα Ρώμης, Ιωάννου Δαμασκηνού, Γρηγορίου Παλαμά, Μάρκου Ευγενικού. Ελπίζουμε να μην υπάρξουν άλλοι σαν τον πατριάρχη Ιωάν­νη Βέκκο, ο οποίος δεν άντεξε τη φυλακή, στην οποία τον έκλεισαν οι λατινόφρονες, και μετεβλήθη από υπέρμαχος της Ορθοδοξίας, σε διώ­κτη των Ορθοδόξων, ιδιαίτερα των μοναχών του Αγίου Όρους.

6. Στενοχωρηθήκαμε για την δειλία του μητροπολίτου Γόρτυνος. Τον αναπλήρωσαν άλλοι.

Στενοχωρηθήκαμε γι’ αυτό και λυπηθήκαμε με την απόσυρση της υπογραφής εκ μέρους του μητροπολίτου Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κ. Ιερεμίου, αμέσως μόλις ο πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος βρέθηκε στην Πελοπόννησο, προσκεκλημένος του μητροπολίτου Μαντινείας και Κυνουρίας κ. Αλεξάνδρου. Λυπηθήκαμε για δύο λόγους· εν πρώ­τοις γιατί εκλώτσησε, ελάκτισε μία καλή ευκαιρία να ομολογήσει την ορθόδοξη αλήθεια, έχασε τον στέφανο της Ομολογίας, όπως ο ένας από τους Αγίους Τεσσαράκοντα Μάρτυρες στην παγωμένη λίμνη της Σεβαστείας. Αμέσως και εδώ ήλθε η αναπλήρωσή του από δεκάδες νέων υπογραφών κληρικών και μοναχών και από χιλιάδες λαϊκών. Από τον σεβασμιώτατο μητροπολίτη Δρυϊνουπόλεως και Πωγωνιανής κ. Ανδρέα, ο οποίος τυπικά δεν προσυπέγραψε την Ομολογία Πί­στεως, ουσιαστικά όμως την υπέγραψε φαρδιά-πλατιά με το ομολογητικό έγγραφο που έστειλε προς τον αρχιεπίσκοπο Αθηνών κ. Ιερώνυμο ζητώντας να ασχοληθεί επί τέλους σοβαρά η Ιεραρχία στην τακτική της συνεδρία του Οκτωβρίου με το θέμα του πρωτείου και του αλαθήτου του πάπα, που πρόκειται να συζητηθεί στην ολομέλεια της Μικτής Επιτροπής του Διαλόγου Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθο­λικών στην Κύπρο. Επιβεβαιώνει ο μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως και αποδέχεται τις ανησυχίες που εκφράσαμε στην Ομολογία Πίστεως κατά του Οικουμενισμού. Ο δεύτερος λόγος της λύπης και της πικρίας μας απέναντι στον μητροπολίτη Γόρτυνος κ. Ιερεμία έγκειται στο ότι δεν αρκέσθηκε στην απόσυρση της υπογραφής του είτε από δειλία είτε για οποιοδήποτε άλλο λόγο. Αυτό είναι συγγνωστό· στον πόλεμο δεν περιμένεις από τους δειλούς να ανδραγαθήσουν, ούτε τους συμβου­λεύεσαι σε πολεμικά θέματα, όπως λέγει η Παλαιά Διαθήκη: Μετά γυναικός περί της αντιζήλου αυτής και μετά δειλού περί πολέμου…μη έπεχε επί τούτοις περί πάσης συμβουλίας6. Προχώρησε δυστυχώς και στην διατύπωση υβριστικών και σκληρών χαρακτηρισμών εναντίον όσων συνέταξαν την Ομολογία Πίστεως, ονομάζοντάς τους λαθροκαπήλους της αμωμήτου ημών πίστεως και πλανεμένους!!! Τι να είπη κανείς; Αγαπούμε τον μητροπολίτη Γόρτυνος και δεν προσχωρούμε εδώ σε άλλες κρίσεις. Δεν πιστεύουμε αυτά που είπε. Μήπως ο δημοσιογράφος τα απέδωσε κακώς; Θα επανέλθουμε.

7. Η απάντηση του Φώτη Κόντογλου από την θριαμβεύουσα Εκκλησία.

Τελικώς, επειδή με τον τίτλο υποσχεθήκαμε την απάντηση στον πα­τριάρχη κ. Βαρθολομαίο να την δώσει από την θριαμβεύουσα Εκκλησία, εκπροσωπώντας τους Αγίους Μάρτυρας και Ομολογητάς, ο αεί­μνηστος Ομολογητής της Ορθοδοξίας, Φώτης Κόντογλου, θα παρα­θέσουμε μία από τις ανοικτές επιστολές που έστειλε προς τον πατριάρχη Αθηναγόρα, όπου φαίνεται ποιοί διαπράττουν απαράδεκτα πρά­γματα και ποιοί επί δεκαετίες τώρα απειλούν και εκφοβίζουν, ευτυχώς με ελαχίστους πεπτωκότας, θυσιάσαντας, θυμιάσαντας, λιβελλοφόρους (lapsi, sacrificati, thurificati, libellatici).

Το κείμενο του μακαριστού Κόντογλου έχει ως εξής7:

Η επιθυμία της υμ. Παναγιότητος και των συν υμίν να υποταχθή η Ορθόδοξος Εκκλησία εις τον Πάπαν και η εκ μέρους σας ανεξή­γητος σπουδή, επλήρωσε την καρδίαν μας αφάτου θλίψεως και αθυμίας. Τα ώτα μας ακόμη συρίζουν από το φρικτόν τούτο άκουσμα.

Η Ορθόδοξος ποίμνη εδιχάσθη. Οι μεν σας ηκολούθησαν, εις τον ολισθηρόν δρόμον τον απάγοντα εις την απώλειαν, οι δε παρέμειναν εδραίοι και ασάλευτοι εις την Ορθόδοξον πίστιν των πατέρων των, αποτροπιαζόμενοι και εις μόνην την σκέψιν ότι ο Οικουμ. Πατριάρ­χης ενηγκαλίσθη τον Πάπαν και εμολύνθη από το βδέλυγμα τούτο της ασεβείας.

Εκείνοι οίτινες σας ηκολούθησαν ήσαν εκ των προτέρων προδι­κασμένοι να σάς ακολουθήσουν, όντες υλόφρονες, ματαιόδοξοι, άπι­στοι, και ξενόδουλοι κόλακες και κολακευόμενοι. Έσπευσαν λοιπόν να συνταχθώσι με τον κόσμον, με τον αμαρτωλόν κόσμον της επι­γείου ανέσεως, της άνευ ταλαιπωριών και αγώνος ζωής, εις την ώδε μένουσαν πόλιν, μη επιζητούντες την μέλλουσαν, ως ανύπαρκτον και μη πιστευτήν εις αυτούς.

Οι άλλοι όμως, οι πιστοί, παρέμειναν ασάλευτοι εις την Ορθόδοξον πίστιν, εις την χώραν της πενίας, των στερήσεων, των πειρασμών, των διωγμών, βέβαιοι όντες ότι εν μέσω αυτών παρίσταται ο Κύριος, ο ειπών ότι η Εκκλησία Αυτού θα είναι συνδεδεμένη με το μαρτύριον, την περιφρόνησιν, την πτωχείαν, τον εμπαιγμόν, τα οποία θα είναι η αντιμισθία της σθεναράς ομολογίας των εις τούτον τον κόσμον. Εις τα ώτα των ηχούν ημέρας και νυκτός οι παρήγοροι λόγοι του Χριστού. Ει εμέ εδίωξαν και υμάς διώξουσιν. Ο διωγμός, η κακοπάθησις και ο θάνατος είναι ο ευλογημένος κλήρος των γνησίων μαθητών του Χριστού. Το πανάγιον στόμα του είπεν ακόμη: Η βασιλεία του Θεού βιά­ζεται και οι βιασταί αρπάζουσιν αυτήν. Πως είναι δυνατόν να υπάρχουν βιασταί εις την παράταξιν των αμάχων, οι οποίοι έσπευσαν να συνθηκολογήσουν με το ψεύδος, δια να ζήσουν εν ησυχία και απο­λαύσει των εγκοσμίων αγαθών;

Και σεις οι ποιμένες του λαού τι είδους ποιμένες είσθε; Τα πρόβα­τα τα οποία σάς ενεπιστεύθη ο Χριστός τα παραδίδετε εις τους λύκους. Συναυλίζεσθε με τους άρχοντας του κόσμου τούτου του παρερχομένου, διότι εζηλώσατε την δόξαν αυτών και ουχί την δόξαν του Θεού.

Υπετάξατε την πίστιν εις τους αμαρτωλούς ανθρώπους των κοσμικών επιθυμιών, οίτινες οδηγούνται από τον σατανάν. Παρεδόθητε και παρεδώσατε τα πρόβατα εις τον άρχοντα του κόσμου τούτου, εις τον κα­τέχοντα την ύλην, τον χρυσόν, τας εφευρέσεις και τας μηχανάς, αι οποίαι καταπλήττουν τα πλήθη, ως θαύματα του αντιχρίστου. Παρεδόθητε και παρεδώσατε τα πρόβατα εις την ψευδώνυμον γνώσιν, την κενήν απάτην, την διδασκομένην εις τας χώρας της αθεΐας και της απογνώσεως, όπου ουκ εστίν ουδέ οσμή της αιωνίου ζωής και της αληθούς γνώσεως, της γνώσεως του Θεού.

Και ταύτα, διότι δεν είσθε οι ποιμένες οι καλοί, οι θυσιάζοντες την ζωήν αυτών υπέρ των προβάτων και οδηγούντες αυτά εις τους ευώ­δεις λειμώνας της αθανάτου ζωής. Σεις είσθε οι μισθωτοί ποιμένες, και κατά το πανάγιον στόμα του Κυρίου ο μισθωτός ποιμήν ουκ εστί ποιμήν (Ιω. ι, 13). Είσθε μισθωτοί των αρχόντων του κόσμου τούτου, δια την δόξαν και τον πλούτον των οποίων εργάζεσθε.

Και άπαξ είσθε οι δούλοι τοιούτων κυρίων, είσθε οπλισμένοι με τα όπλα της βίας, με τα οποία απειλείτε τα πιστά πρόβατα του Χριστού, δια να τα αναγκάσητε να σάς ακολουθήσουν.

Αλλά αυτά τα μακάρια πρόβατα απεκδέχονται το μαρτύριον ως λύτρωσιν και ως αψευδές σημείον ότι θα λάβουν τον αμάραντον στέφανον από τον αγωνοθέτην Κύριον Ιησούν Χριστόν.

Ναί! Είμεθα έτοιμοι να μαρτυρήσωμεν μετά χαράς και αγαλλιάσεως υπέρ της Ορθοδόξου πίστεως, την οποίαν κρατούμεν ως τον μέγιστον θησαυρόν. Μακαρίζομεν τους εαυτούς μας, διότι θα διωχθώμεν και θα αποθάνωμεν υπέρ πίστεως και αληθείας.

Ακονίσατε την μάχαιραν της αισχύνης. Αποστείλατε τα όργανα της βίας, τα οποία σάς δορυφορούν και με τα οποία είναι πάντοτε πά­νοπλος η αποστασία. Αποστείλατέ τα εναντίο μας. Ήδη εις το Άγιον Όρος ενεφανίσθη το αιματωμένον και αποτρόπαιον φάσγανον της βίας, δια να ενσπείρη τον τρόμον εις τας αγίας καρδίας των γερόντων, των ασκητών και των ερημιτών, οι οποίοι έζησαν εν δοκιμασίαις, εν στερήσει, εν τελεία απαρνήσει του σαρκίου των, δια να ευαρεστήσουν τον Κύριον. Το φρικτόν πρόσωπον της βίας εμφανίζεται ως το της μυ­θικής κεφαλής της Μεδούσης εις τον αγιασμένον κήπον της Πανα­γίας. Και όπισθεν αυτού του βδελύγματος της βίας ευρίσκεσθε σεις, οι ποιμένες οι μισθωτοί, οι τρίδουλοι των αρχόντων του σκοτεινού κόσμου του χρήματος, της αθεΐας, του εκφυλισμού και πάσης ακολα­σίας.

Σπαράξατε τους αθώους, τους αγίους ομολογητάς, αφού εγίνατε λύκοι σεις οι ίδιοι οι ποιμένες.

Σπαράξατε την Ορθοδοξίαν μέσα εις το Κολοσσαίον εις το οποίον παρίστανται οι Καίσαρες, της σημερινής κακούργου αθεΐας. Είναι και­ρός όμως ν’ αποβάλετε την δοράν του προβάτου, καθ’ όσον αυτή δεν απατά πλέον κανένα. Ο ποιείτε ποιήσατε τάχιον8!

1. Μοναχού Θεοκλήτου Διονυσιάτου, Ο Φώτης Κόντογλου στην τρίτη διάσταση του, εκδ. Ιερού Κοινοβίου Οσίου Νικοδήμου, Γουμένισσα 2003.

2. Φώτης Κόντογλου, Τι είναι η Ορθοδοξία και τι είναι ο Παπισμός εκδ. οίκος Αστήρ, Α και E. Παπαδημητρίου, Αθήναι 1964.
3. Φωτιου Κοντογλου, Αντιπαπικά, εκδ. Ορθοδόξου Τύπου, Αθήναι 1993, σελ. 10­12.

4. Αυτόθι, σελ. 15.

5. Βλ. τη βλάσφημη πατριαρχική δήλωση εις περιοδ. Επίσκεψις 30-11-1998.

6. Σοφ. Σειρ. 37, 11.

7. Ο.Τ., Απρίλιος 1965.
8. Φωτίσυ Κόντογλου, Αντιπαπικά, σελ. 15-17.

Από το egolpio.wordpress.com

7 σχόλια:

  1. Ήμουνα εξωτερικό την τελευταία εβδομάδα και δεν μου δόθηκε η ευκαιρία να παρακολουθήσω τις επαίσχυντες αναρτήσεις σας. Όπως πάντα τα βάζετε με αυτούε που θέλετε και όχι με όλους τους "ἑχθρούς" της Ορθοδοξίας. Προσπαθείτε να ικανοποιείτε τους "αφέντες" σας κι ας το παίζεται ανεξάρτητες φωνές.
    Αλήθεια γιατί κάνατε "γαργάρα" τη συνάντηση του Αρχιεπισκόπου Ιλαρίωνα με τον πάπα; Ή ισχύει για σας "του εχθρού μου ο εχθρός είναι εμένα φίλος μου;"
    Τι κακομοιριά είναι αυτή που σας δέρνει!
    Κύριοι τελικά επαναλαμβάνω, δυστυχώς είστε απατεώνες του πνεύματος!
    Εσείς είστε οι αχρίστιανοι και από πάνω είσαστε και ψεύτες. Μάλλον για τους εαυτούς σας γράψατε σε προηγούμενη ανάρτηση "Ούστ, ψευδολόγοι, στραβοί και αλλοίθωροι αχρειέμποροι της πατρώας Πίστεως και ευσεβείας.!!! Και βάλατε και τη φωτογραφία σας!
    Μέχρι που θα φτάσουν τα ψέμματά σας. Που τις είδατε ανόητοι τις "συλλειτουργίες". Μωροί και τυφλοί είσαστε εις "τόπον" και "τύπον" Ιούδα Ισκαριώτου! Βρίσκετε τον κάθε δήθεν αποτει(υ)χημένο και τον προβάλετε ως γνήσια ορθόδοξη φωνή.
    Ευτυχώς που δεν έχει την ανάγκη σας η Ορθοδοξία!
    ΤΥΧΙΚΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Απ΄ότι βλέπω τώρα τα σχόλεια παιρνούν από "έλεγχο". Θα περιμένω να δω πόσο πιστεύετε στο διάλογο!
    ΤΥΧΙΚΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δεν μας λες Τυχικε, αλαφιασμενος και με τρικυμια φρενων, μας ηρθες απο το εξωτερικο;
    Που τις ειδαμε λες, τις συλλειτουργιες;
    Ολος ο πλανητης τις ειδε, εσυ δεν τις ειδες;
    Στην σελήνη ησουνα ταξιδι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τυχικε,
    ποιες ειναι οι επαισχυντες αναρτησεις μας;
    Ποιοι ειναι οι αφεντες μας;
    Γιατι θα επρεπε να ασχοληθουμε ιδιαιτερα με τη συναντησι Ιλαριωνα- Παπα;
    Συμπροσευχή, συλλειτουργια, ήταν, ή διαλογος;
    Ποια κακομοιρια, μας δερνει;
    Μας λες ψευτες και λεμε πολλα ψεμματα.Που;
    Ποιους αποτυχημενους προβαλουμε;
    Ευχαριστουμε και για ολους τους αλλους χαρακτηρισμους.
    ΛΟΙΠΟΝ.
    Αν ολα τα παραπανω δεν τα αποδειξεις, θα σε θεωρησω προβοκατορα.
    Μπαινεις εδω μεσα για να λες ανοησιες.
    Θα σε ανακηρυξω προβοκατοτα.
    και για παρακατω βλεπουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σας παραπἐμπω σε άρθρο του π. Γεωργίου Τσέτση στο www.amen.gr. Για την καλύτερη μάλιστα κατανόησή του σας προτείνω να διαβάστε εσείς οι ΑΠΟΤΕΙ(Υ)ΧΙΜΕΝΟΙ και το μύθο του Αισώπου "Ο κυνηγός και το λιοντάρι". Γιατί είναι τέτοια, όπως αποδεικνύεται, η κουτοπονηριά σας που μόνον παιδικά παραδείγματα σας βοηθήσουν ίσως να καταλάβετε.
    Όσον αφορά φίλτατε, Πάπα Οδυσσέα την πρόθεσή σου να με ανακηρύξεις προβοκάτορα, τι να πω!
    Είναι τόσο "μεγάλη" η προσφορά σας που μόνο η προβοκάτσια σας λείπει. Δεν κοιτάτε που προβοκάρετε οι ίδιοι τους εαυτούς σας, οι άλλοι σας μάραναν!
    Σιγά-σιγά θα θεωρήσετε τους εαυτούς σας και ομολογητές της πίστεως. Μόνον κουφιοκεφαλάκηδες είσαστε!
    ΤΥΧΙΚΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τυχικε
    είσαι πράγματι προβοκάτορας, όπως σε χαρακτηρίζει και ο Οδυσσέας.
    Αν δεν είσαι κανένα κοπέλι του Βαρθολομαίου, ίσως είσαι κανένας διάβολος από την Κόλασι, το ίδιο είστε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ΟΔΥΣΣΕΑΣ είπε...

    Λυπούμαι πολυ που αναγκασθηκα να μην δημοσιοποιησω ενα σχολιο του ΤΥΧΙΚΟΥ,
    ο οποιος ....υπερεβη τα εσκαμμενα.
    Ηταν ενα σκετο υβρεολογιο χυδαιοτατης μορφης.
    Εαν θελη ο ιδιος να ξαναεπανελθη, να ειναι ευγενης.
    Αλλοιως δεν μπορει να ξαναμπη στο δικο μας το blog με τετοιο ακατασχετο υβρεολογιο εναντιον μας.
    Δεν γνωριζουμε απο που ...κραταει η σκουφια του.
    Απο τα γραφομενα του βγαζω το συμπερασμα οτι θα πρεπη να ειναι καποιος ρασοφορος εκ της ...φαναριωτικης αυλης προερχομενος.
    Κατι λεει η Γραφη για εκεινους που μπαινουν μεσα τους ....πολλα δαιμονια.
    Δεν ηταν δυνατον να δημοσιευσω τετοιο σχολιο.
    Μπορει ο ΤΥΧΙΚΟΣ να μου γραφη οσα υβριστικα κειμενα θελη, για να τα βλεπω μονον εγω.
    Αυτο του το επιτρεπω να το κανη.
    Για να βλεπω ποσο χαμηλα μπορει να πεση ενας ανθρωπος...Μεχρι τον πυθμενα της Κολασεως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου