Πάπες με το όνομα Λέων απο το 1054 και η ενθρόνιση του νέου Πάπα

 

Πάπες με το όνομα Λέων.

Το όνομα που επέλεξε για την πορεία του ως Ποντίφικας είναι αυτό του Λέοντα, ένα όνομα καθόλου ασυνήθιστο για τη θέση αυτή καθώς είναι ο 14^ος Λέων της παπικής ιστορίας. Το όνομα που επιλέγει κάθε φορά ο προκαθήμενος της Ρωμαιοκαθολικής ομολογίας πολλοί θεωρούν ότι υποδηλώνει το δρόμο που σκέφτεται κάθε φορά να ακολουθήσει ο νέος Πάπας. Μερικοί Πάπες με το όνομα Λέων είναι οι παρακάτω.

Λέων Θ΄ (Άγιος Λέων Θ΄) 1049–1054

Ο δεύτερος Άγιος της μακράς λίστας των Προκαθήμενων της Καθολικής Εκκλησίας που επέλεξαν το συγκεκριμένο όνομα. Υπήρξε ένας από τους δομικούς μεταρρυθμιστές του καθολικού δόγματος. Ο Λέων Θ΄ είναι περισσότερο γνωστός σήμερα για την αποστολή αντιπροσωπείας με επικεφαλής τον Λεγάτο Ουμβέρτο του Μαρμουτιέ, η οποία απέδωσε βούλα που αναθεμάτιζε τον πατριάρχη Μιχαήλ Κηρουλάριο (1043-1059) σαν απάντηση για τις πράξεις του τελευταίου στην εκκλησία της Νοτίου Ιταλίας. Αυτή του η πράξη, σε συνδυασμό με τον αναθεματισμό του Ουμβέρτου και της ακολουθίας του από τον Πατριάρχη, οριοθετεί τον επίσημο χωρισμό μεταξύ της Ανατολικής και της Δυτικής Εκκλησίας κατά το αποκαλούμενο σήμερα Σχίσμα του 1054 ή Σχίσμα Ανατολής-Δύσης.

Λέων Ι΄ (1513–1521)

Πάπας από την οικογένεια των Μεδίκων, την κορυφαία τραπεζική οικογένεια της Φλωρεντίας. Χορηγούσε αφειδώς τα περιβόητα συγχωροχάρτια ιδιαίτερα στους πλούσιους δωρητές για την ανοικοδόμηση της Βασιλικής του Αγίου Πέτρου. Αυτό εξόργισε τον Μαρτίνο Λούθηρο, ο οποίος εναντιώθηκε στον Πάπα και ο Λέων με την σειρά του τον αφόρισε. Την ίδια στιγμή θεωρείται από τους σημαντικότερους ελληνολάτρες Πάπες.

Λέων ΙΓ΄ (1878–1903)

Σε άκρα αντίθεση με τον προηγούμενο Λέοντα, ο Λέων ΙΓ’ υπήρξε ένας από τους πιο προοδευτικούς Πάπες της ιστορίας. Είναι διάσημος για την εγκύκλιο Rerum Novarum με την οποία προωθούνταν τα δικαιώματα των εργατών και ήταν ένθερμος υπερασπιστής των αδύνατων και των φτωχών. Για πολλούς έχει μείνει στην ιστορία ως ο μόνος «κομμουνιστής Πάπας».

Ο  Πάπας ΙΓ΄ ενέτεινε σε προκλητικό βαθμό τις από του 11^ου αιώνος και μετά   προσπάθειες του Βατικανού να τους υποτάξει υπό την ηγεμονία του. Η  προκλητική προπαγανδιστική επίθεση που εξαπέλυσε, μετά τη δημοσίευση σχετικής εγκυκλίου του, προκάλεσε την έντονη αντίδραση του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Αυτό με δική του αυστηρή σε βάρος του Πάπα Εγκύκλιο, που δημοσιεύθηκε στο πατριαρχικό  περιοδικό «Εκκλησιαστική Αλήθεια» στις 29 Σεπτεμβρίου 1895 (Αριθμ. Φύλ. 31) καταγγέλλει ότι:

            «Εν εσχάτοις δε χρόνοις ο πονηρός διέσπασε από της ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού και έθνη ολόκληρα της Δύσεως, εμφυσήσας τοις επισκόποις της Ρώμης φρονήματα υπερφιάλου αλαζονείας, ποικίλας γεννησάσης καινοτομίας αθέσμους και αντευαγγελικάς…Ούτω δη ο νυν Μακαριώτατος πάπας Ρώμης Λέων ΙΓ΄… προσκαλεί την καθ΄ημάς ορθόδοξον καθολικήν και αποστολικήν του Χριστού Εκκλησίαν εις την μετά του παπικού θρόνου ένωσιν, εννοών την ένωσιν ταύτην ως δυναμένην γενέσθαι μόνον δι’ αναγνωρίσεως αυτού ως άκρου αρχιερέως και υπερτάτου πνευματικού τε και κοσμικού άρχοντος της καθόλου Εκκλησίας και μόνου αντιπροσώπου του Χριστού επί της γης και πάσης χάριτος διανομέως». 

            Η περί τον Οικουμενικό Πατριάρχη Άνθιμο Σύνοδος καταγγέλλει επίσης το ακόλουθο: «Επειδή όμως από τινος χρόνου η παπική Εκκλησία εγκαταλιπούσα την οδόν της πειθούς και της συζητήσεως, προς κοινήν έκπληξιν  και απορίαν ήρξατο σκανδαλίζειν τας συνειδήσεις των απλουστέρων ορθοδόξων χριστιανών δι’ εργατών δολίων, εις αποστόλους Χριστού μετασχηματιζομένων, αποστέλλουσα  εις την Ανατολήν κληρικούς υπό το ένδυμα και το κάλυμμα των ορθοδόξων ιερέων (Σημ.γρ. Πρόκειται για τους ουνίτες) και ποικίλα άλλα απατηλά μηχανωμένη μέσα προς επίτευξιν των προσηλυτιστικών αυτής σκοπών, απολύομεν την πατριαρχικήν ταύτην και συνοδικήν εγκύκλιον επί προφυλακή της ορθοδόξου πίστεως και ευσεβείας…».

            Στη συνέχεια της Εγκυκλίου εκφράζεται η λύπη του Πατριάρχου και των περί αυτόν Συνοδικών αρχιερέων που βλέπουν «την παπικήν Εκκλησίαν εμμένουσαν υπεροπτικώς εις αυτάς και ήκιστα συντελούσαν εις τον ιερόν της ενώσεως σκοπόν δι’ αποπτύσεως των αιρετικών τούτων καινοτομιών και επανόδου εις το αρχαίον καθεστώς της μιας, αγίας, καθολικής και αποστολικής του Χριστού Εκκλησίας, της οποίας μέρος τότε και αυτή απετέλει».

            Στην παπική εγκύκλιο αντέδρασε και ο Άγιος Νεκτάριος, τότε, το 1895, διευθυντής της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής Αθηνών. Δημοσίευσε απάντηση - διατριβή στο επίσημο δημοσιογραφικό όργανο της Εκκλησίας της Ελλάδος «Ιερός Σύνδεσμος», που αναδημοσιεύθηκε στο Πατριαρχικό περιοδικό στο τεύχος αριθμός 41 (8 Δεκεμβρίου 1895). Αναφέρει μεταξύ άλλων ο Άγιος:

«Χαρακτήρ ανδρός εν λόγοις δείκνυται είπε κάποιος των αρχαίων σοφών… Την αλήθεια ταύτην μαρτυρούσι και αι πρό τινος εκδοθείσαι δύο εγκύκλιοι του Πάπα, όπως και η έναγχος εγκύκλιος του Οικουμενικού Θρόνου, η απευθυνομένη προς τον ιερόν κλήρον και άπαν το ευσεβές και ορθόδοξον πλήρωμα του Αγιωτάτου Αποστολικού και Πατριαρχικού Θρόνου Κωνσταντινουπόλεως…Εν άπασι πλήρης η διαφορά. Αι μεν του Μακαριωτάτου Πάπα εγκύκλιοι εικονίζουσι καθαρώς τον χαρακτήρα των Παπών και περιγράφουν αυτόν τοιούτον, οίον η ιστορία απ’ αιώνων απεικόνισεν, η δε του Οικουμενικού Πατριάρχου εγκύκλιος εικονίζει τον αληθή χαρακτήρα των Ορθοδόξων Πατριαρχών…Εν ταις εγκυκλίοις του Πάπα εμφαίνεται εγωισμός και υπερορία, κόμπος και μεγαλορρημοσύνη, αδιαφορία περί τα δογματικά, περί δε των πρωτείων και αρχής και δόξης και τα τοιαύτα ζήλος και αγών και θυσίαι και επιχειρήματα και ιστορική ανακρίβεια και προς την αλήθειαν περιφρόνησις, και αξιώσεις και απαιτήσεις και τραγελαφικαί ενώσεις και κατά το φαινόμενον υποχωρήσεις και προσπεποιημένη αγάπη, και σκοποί κρύφιοι, και τόσα άλλα παραπλήσια τα οποία επιλείψει με ο χρόνος διηγούμενον…

            …Δια της εγκυκλίου ο Πάπας θεωρεί καθήκον εαυτού να προσκαλέσει δι’ υψηλού κηρύγματος πάντας τους λαούς της γης, ίνα υποβάλωσι τα εαυτών σέβη τη υψηλή και αγία αυτού κορυφή λέγων:

 “ Ηγεμόνες και λαοί της οικουμένης, Λέων ο ΙΓ΄ ευχήν και ειρήνην εν Κυρίω υμίν αποστέλλει και προσκαλείται υμάς να προσκυνήσητε την εικόνα την χρυσήν, την οποίαν επί του πεδίλου του ποδός εαυτού έστησε, και εάν μεν πεσόντες προσκυνήσητε, σωθήθεσθε, εάν δε μη, βληθήθεσθε εις την κάμινον του πυρός την καιομένην, εις το πυρ το αιώνιον το ητοιμασμένον τω διαβόλω και τοις αγγέλοις αυτού”».

            Και επιλέγει ο Άγιος Νεκτάριος: « Η σοβαρά και σεμνή, η ειλικρινής και σαφής, η πατρική και προτρεπτική Εγκύκλιος του Πατριάρχου είναι όντως η πρέπουσα απάντησις προς τας δύο υπερηφάνους εγκυκλίους του Μακαριωτάτου πάπα. Μόνη η μελέτη αμφοτέρων δύναται να πληροφορήση τον αναγνώστην περί του διαπνέοντος εν αυταίς πνεύματος, εάν το πνεύμα της αληθείας λαλή εν αυταίς, ή πνεύμα άγνωστον εν τη Μια Καθολική και Αποστολική Εκκλησία».

            Σημειώνεται ότι από τα δύο επί πλέον σχέδια που είχε για την Ελλάδα ο πάπας Λέων ΙΓ΄ πέτυχε το ένα. Ίδρυσε το «Λεόντειο Λύκειο», αλλά δεν μπόρεσε να πραγματοποιήσει το σχέδιό του να ανεγείρει μεγαλοπρεπή ναό στην Πάτρα, σε ανάμνηση, όπως είχε δηλώσει, της νίκης των (δυτικών) χριστιανών  επί των Τούρκων το 1571, κατά τη ναυμαχία της Ναυπάκτου...

Για την ιστορία αναφέρονται οι Συνοδικοί Μητροπολίτες, που συνυπέγραψαν την κατά της παπικής αλαζονικής συμπεριφοράς έναντι των Ορθοδόξων εγκύκλιο: Κυζίκου Νικόδημος, Νικομηδείας Φιλόθεος, Νικαίας Ιερώνυμος, Προύσης Ναθαναήλ, Σμύρνης Βασίλειος, Φιλαδελφείας Στέφανος, Λήμνου Αθανάσιος, Δυρραχίου Βησσαρίων, Βελεγράδων Δωρόθεος, Ελασσώνος Νικόδημος, Καρπάθου και Κάσου Σωφρόνιος και Ελευθερουπόλεως Διονύσιος.-   (πηγή άπο άρθρο του Γ.ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΌΠΟΥΛΟΥ)

Η Ενθρόνιση του Πάπα Λέοντος ΙΔ.

Στις 18 Μαΐου 2025, πραγματοποιήθηκε επίσημη λειτουργία στην πλατεία του Αγίου Πέτρου για να σηματοδοτήσει την ορκωμοσία του νέου ποντίφικα, Πάπα Λέοντα ΙΔ΄, γράφει το Vatican News. Στην τελετή παρευρέθηκαν περισσότεροι από 100 χιλιάδες προσκυνητές, παγκόσμιοι ηγέτες και εκπρόσωποι διαφόρων χριστιανικών δογμάτων.

Η αμερικανική αντιπροσωπεία εκπροσωπήθηκε από τον Αντιπρόεδρο Τζ. Ντ. Βανς και τον Υπουργό Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο. Και οι δύο είναι Καθολικοί. Στην αρχή της τελετής, ο Βανς έσφιξε σύντομα το χέρι του Ουκρανού προέδρου Ζελένσκι.

Το κεντρικό θέμα της πρώτης δημόσιας λειτουργίας του νέου επικεφαλής της Καθολικής Εκκλησίας ήταν οι εκκλήσεις για ενότητα και αδελφική αγάπη. «Έρχομαι σε εσάς ως αδελφός που θέλει να είναι υπηρέτης της πίστης σας και της χαράς σας, βαδίζοντας μαζί σας στο μονοπάτι της αγάπης του Θεού, γιατί Εκείνος θέλει όλοι να είμαστε ενωμένοι σε μία οικογένεια», είπε ο Ποντίφικας, απευθυνόμενος σε ένα πλήθος χιλιάδων πιστών.

Στο κήρυγμά του, ο νέος Πάπας επικεντρώθηκε ιδιαίτερα στα θέματα της αγάπης και της ενότητας - δύο πτυχές της αποστολής που εμπιστεύτηκε ο Ιησούς στον Απόστολο Πέτρο. «Η διακονία του Πέτρου διακρίνεται ακριβώς από αυτή τη θυσιαστική αγάπη, επειδή η Ρωμαϊκή Εκκλησία προεδρεύει με έλεος και η αληθινή της εξουσία είναι το έλεος του Χριστού. Δεν πρόκειται ποτέ για την κατάληψη των άλλων με βία, θρησκευτική προπαγάνδα ή μέσα εξουσίας. «Είναι πάντα και μόνο ζήτημα αγάπης, όπως αγάπησε ο Ιησούς», τόνισε ο Ποντίφικας.

Μεταξύ των θρησκευτικών αντιπροσωπειών που παρευρέθηκαν στην λειτουργία ορκωμοσίας ήταν εκπρόσωποι του Ιουδαϊσμού, του Ισλάμ, του Ινδουισμού, του Βουδισμού, του Σιχισμού, του Ζωροαστρισμού και του Τζαϊνισμού, υπογραμμίζοντας τη δέσμευση του νέου Ποντίφικα στον διαθρησκευτικό διάλογο.

Στο τέλος της ομιλίας του, ο Πάπας Λέων ΙΔ΄ κάλεσε όλους τους Χριστιανούς, φωτισμένους από το Άγιο Πνεύμα, να οικοδομήσουν μια Εκκλησία «θεμελιωμένη στην αγάπη του Θεού, το σημάδι της ενότητας, μια ιεραποστολική Εκκλησία που ανοίγει την αγκαλιά της στον κόσμο, διακηρύττει τον λόγο, επιτρέπει στην ιστορία να τον «προβληματίσει» και γίνεται μαγιά αρμονίας για την ανθρωπότητα».

«Μαζί, ως ένας λαός, ως αδελφοί και αδελφές, ας πάμε στον Θεό και ας αγαπήσουμε ο ένας τον άλλον», με αυτά τα λόγια ο νέος επικεφαλής της Καθολικής Εκκλησίας ολοκλήρωσε το πρώτο του επίσημο κήρυγμα.