Εβραϊκή επτάφωτη λυχνία, “Άστρο του Δαυΐδ”, “Μνήμη Ολοκαυτώματος”, κίνδυνος απαγόρευσης κειμένων της Αγίας Γραφής και των Αγίων Πατέρων…και αναμονή του Αντιχρίστου. (Μέρος Β´)

 

 Βασιλική Οικονόμου

 

(Συνέχεια από το Α’ Μέρος)

 

ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ

Προφανώς όλη αυτή η “σπορά” μνημείων – τα οποία μάλιστα παραπέμπουν, όπως είδαμε, στο εβραϊκό έθνος και στην εβραϊκή θρησκεία, αλλά σχετίζονται και με τον αναμενόμενο “μεσσία” του Ιουδαϊσμού – είναι ενταγμένη μέσα σε ένα γενικότερο πλαίσιο. Θα χρειαζόταν πιθανότατα βαθιά και εκτενής έρευνα προκειμένου να ανιχνευθούν όλοι οι παράγοντες που κινούν αυτή τη δραστηριότητα στην Ελλάδα μας, αλλά και οι βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες σκοπιμότητες που εξυπηρετούνται. Στην παρούσα εργασία αναφερόμαστε συν Θεώ ακροθιγώς σε ορισμένα ενδεικτικά σημεία που θεωρούμε ως άξια προσοχής, ώστε να ενημερωθεί ο λαός. Διότι, όπως αναφέραμε, όλα αυτά τα μνημεία ολοκαυτώματος δεν ανεγέρθηκαν σε ιδιωτικούς, αλλά ως επί το πλείστον σε δημόσιους χώρους, ενώ παράλληλα σπέρνονται και ανά τον πλανήτη (υπάρχει ακόμα και ειδικό αφιέρωμα στη Βικιπαίδεια). Και, όπως είδαμε, δεν πρόκειται περί αθώων συμβόλων.

 

Σύμφωνα με την ιστοσελίδα του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών «Η Διεθνής Συμμαχία για τη Μνήμη του Ολοκαυτώματος (International Holocaust Remembrance Alliance) είναι ο μεγαλύτερος παγκόσμιος οργανισμός που ενώνει κυβερνητικούς φορείς, μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας και εμπειρογνώμονες με στόχο να διαμορφώσουν και να προωθήσουν την εκπαίδευση, τη μνήμη και την έρευνα του Ολοκαυτώματος, να συνομιλήσουν για θέματα που σχετίζονται με το Ολοκαύτωμα, συμπεριλαμβανομένου του αντισημιτισμού, και να υποστηρίξουν τις δεσμεύσεις της Διακήρυξης της Στοκχόλμης του 2000. (…) Η Ελλάδα είναι πλήρες μέλος του IHRA από το 2005 και άσκησε την Προεδρία της Συμμαχίας από τον Απρίλιο του 2021 έως τον Μάρτιο του 2022» [57]. Η εν λόγω Διακήρυξη του Διεθνούς Φόρουμ της Στοκχόλμης ουσιαστικά εξέφρασε τη δέσμευση της διεθνούς κοινότητας να διατηρήσει τη μνήμη του ολοκαυτώματος και να καταπολεμήσει τα φαινόμενα αντισημιτισμού, ρατσισμού κλπ [58]. Σημειώνουμε εδώ ότι το 2005 ο ΟΗΕ όρισε την 27η Ιανουαρίου ως διεθνή ημέρα μνήμης για τα θύματα του ολοκαυτώματος [59].

 

Το διαδικτυακό “concept paper” της ελληνικής προεδρίας της ως άνω Διεθνούς Συμμαχίας (στο εξής ΔΣΜΟ), όπου εκτίθενται οι βασικές θέσεις και οι στόχοι της προεδρίας αυτής, δε συνοδεύεται από φωτογραφίες ναζιστικών στρατοπέδων συγκέντρωσης ή κάτι παρόμοιο, όπως θα περίμενε κανείς, αλλά, σαν να επρόκειτο περί διαφήμισης και προώθησης της ιουδαϊκής κουλτούρας, βλέπουμε να δεσπόζει η εικόνα ενός “Άλεφ” [60]. Το “Άλεφ” είναι μια τελετουργική ιδιαιτερότητα των Ρωμανιωτών Εβραίων, δηλαδή των ελληνόφωνων Εβραίων της Ανατολικής Μεσογείου. Πρόκειται για ένα φυλαχτό παιδικού κρεβατιού που είναι συγχρόνως και πιστοποιητικό γέννησης/περιτομής [61]. Από τo “Άλεφ” δε λείπει, εννοείται, ούτε η επτάφωτη λυχνία ούτε η εξάλφα, η οποία εξάλφα, όπως δείξαμε παραπάνω, χρησιμοποιείται και από τον εβραϊκό αποκρυφισμό σε φυλαχτά. Στο έγγραφο, λοιπόν, αυτό της ελληνικής προεδρίας διαβάζουμε ότι κύριο θέμα της θητείας της θα ήταν η “Διδασκαλία και η Μάθηση σχετικά με το Ολοκαύτωμα” αλλά και η “Καταπολέμηση της Άρνησης και Διαστρέβλωσης του Ολοκαυτώματος στο Διαδίκτυο”.

Συνέχεια στην ηλεκτρονική διεύθυνση

https://sitostheou.wordpress.com/2024/11/03/εβραϊκή-επτάφωτη-λυχνία-άστρο-του-δ-2/