Ομολογία

 

Η «θεόσδοτη ελευθερία»-Η αριθμοποίηση του ανθρώπου και το 666-το σφράγισμα-το chip και οι ηλεκτρονικές ταυτότητες.

(θεολογική και νομική προσέγγιση με αφορμή την επιστολή Σύναξης κληρικών και μοναχών στην Ιερά Σύνοδο)

Πρωτοπρεσβυτέρου Δημητρίου Αθανασίου (χημικού)

 

Εισαγωγικά

Kυκλοφόρησε πρόσφατα επιστολή της Σύναξης κληρικών και μοναχών προς την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος με θέμα τις ηλεκτρονικές ταυτότητες. 

Ο λόγος αποστολής της επιστολής σύμφωνα με το κείμενο είναι ο εξής: «Επειδή μεγάλο μέρος του λαού μας διατηρεί τις ευαισθησίες του όχι μόνο στα εθνικά θέματα (Συλλαλητήρια για την Μακεδονία), αλλά ευρύτερα απέναντι στο κορυφαίο ζήτημα της  θεόσδοτης ελευθερίας μας, Σας ζητούμε να απαιτήσετε από την κυβέρνηση να δώσει στους πολίτες το δικαίωμα της προαιρετικής παραλαβής της ηλεκτρονικής ταυτότητος».

(ολόκληρο το κείμενο της επιστολής υπάρχει στo link: http://aktines.blogspot.com/2023/09/blog-post_81.html?m=1)

Πρώτες σκέψεις

Είναι άξιο απορίας, γιατί η επιστολή, με τις επιφυλάξεις της Σύναξης, δεν στάλθηκε και  στο Ελληνικό Κοινοβούλιο (αρχηγούς κομμάτων-βουλευτές) το οποίο νομοθετεί τη στιγμή που στην Ελλάδα υπάρχει το σύστημα της «ΝΟΜΩ ΚΡΑΤΟΥΣΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ»;;;; (Το άρθρο 3 του Συντάγματος). Για να γίνει το προτεινόμενο από τη Σύναξη «προαιρετική η παραλαβή των νέων ταυτοτήτων», θα πρέπει να υπάρξει τροποποίηση του σχετικού νόμου των ηλεκτρονικών ταυτοτήτων και το αρμόδιο όργανο είναι η Βουλή των Ελλήνων, που ψήφισε το νόμο. Η Ιερά Σύνοδος δεν έχει καμία αρμοδιότητα ΝΑ ΑΠΑΙΤΕΙ. Ας θυμηθούν τα μέλη της Σύναξης τι γίνεται στη λεγόμενη ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΣΗ στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας των νέων εκλεγμένων Μητροπολιτών πριν τις ενθρονίσεις τους στις Μητροπόλεις που εκλέγονται. Έχουν μέχρι σήμερα νομοθετηθεί πληθος αντιχριστιανικών νόμων (για τις εκτρώσεις-το σύμφωνο συμβίωσης -το κοινωνικό φύλο κ.α.Και επειδή κάθε νόμιμο δεν είναι και ΗΘΙΚΟ μήπως μπορεί να μας υπενθυμίσει η Σύναξη πότε η Ιερά Σύνοδος της Ελλαδικής Εκκλησίας αντέδρασε;;;;;

 

Απόψεις – σχόλια - επισημάνσεις.

Μελετώντας το κείμενο διαπιστώνουμε ότι η συγκεκριμένη ομάδα αναπτύσσει σημεία της λεγόμενης «θεολογίας της ταυτότητας», μετατρέποντας το θέμα σε πολιτικο-πνευματικό.

 Τα θέματα που θίγει η επιστολή είναι τα εξής:

1. Οι κίνδυνοι  από το chip που σχετίζονται με  τον περιορισμό της ελευθερίας του ανθρώπου.

2. Σύνδεση του θέματος των ταυτοτήτων με την Αντιχριστολογία και το 666

3. Σύνδεση της ταυτότητας με την εμφάνιση της «αχρήματης κοινωνίας και τις συνέπειες.

Σχολιάζοντας όλα τα παραπάνω σημειώνω τα εξής.

Περί της «θεόσδοτης ελευθερίας»

Σύμφωνα με τα γραφόμενα, η συγκεκριμένη ταυτότητα είναι το μοναδικό μέσο που δεσμεύειτην «θεόσδοτη ελευθερία» μας, γι΄αυτό η Σύναξη ζητά την παρέμβαση της Συνόδου, να απαιτήσει  από την κυβέρνηση την  προαιρετική παραλαβή της ηλεκτρονικής ταυτότητας. Σε άλλο σημείο της επιστολής γράφονται:

«Όπως γίνεται σαφές, απειλείται εμφανώς και αποδεδειγμένα η θεόσδοτη ελευθερία μας, το υπέροχο αυτό δώρο του Τριαδικού μας Θεού, ο Οποίος και μας το δώρισε και το σέβεται  απόλυτα δίνοντάς μας τη δυνατότητα της κοινωνίας μαζί Του, αλλά και της αποστασίας από το  θέλημα και την αγάπη Του.(από την επιστολή)

 

Ποια είναι η «θεόσδοτη ελευθερία» και πώς η ηλεκτρονική ταυτότητα τη δεσμεύει;

Το θέμα της ελευθερίας του ανθρώπου είναι ένα κεφαλαιώδες ζήτημα στην ορθόδοξη ανθρωπολογία. Σύμφωνα με αυτή ο άνθρωπος είναι πλασμένος να είναι ελεύθερος. Η ελευθερία είναι αποτέλεσμα της κατ’ εικόνα δημιουργίας του ανθρώπου από τον Θεό και έχει την ευκαιρία και τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει το αυτεξούσιο για να φθάσει στο καθ’ ομοίωση. Η πραγματική ελευθερία βιώνεται από τον άνθρωπο, όταν βρίσκεται μακριά από τα πάθη, τα οποία τον δεσμεύουν και τον περιορίζουν. Στην ορθόδοξη παράδοση η ελευθερία δεν είναι μία ιδέα, αλλά ένα πρόσωπο. Το πρόσωπο αυτό δεν είναι άλλο από το πρόσωπο του Χριστού.

Στο  το βιβλίο: Γεωργίου Ι. Μαντζαρίδη, Χριστιανική Ηθική, Δεύτερος τόμος, Ι. Μ. Μ. Βατοπαιδίου, Άγιον Όρος 2015, σελ. 238 (απόσπασμα από το κεφάλαιο 16. Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ) διαβάζουμε τα παρακάτω:

«Η ελευθερία μέσα στον κόσμο εκδηλώνεται κυρίως ως δυνατότητα εκλογής ανάμεσα στο αγαθό και το κακό.

Η απόλυτη όμως ελευθερία δεν περιορίζεται στην εκλογή αυτήν, αλλά επεκτείνεται πέρα από την αντίθεση αγαθού και κακού. Η απόλυτη ελευθερία του Θεού, που είναι η πηγή του αγαθού, βρίσκεται επάνω από την αναγκαιότητα για οποιαδήποτε εκλογή. Αντίστοιχα και ο άνθρωπος μετέχει στην ελευθερία αυτήν, όταν ενώνεται με τον Θεό και γίνεται κοινωνός της ζωής του. Ήδη όμως η ασκητική τοποθέτηση απέναντι στον κόσμο εισάγει τον άνθρωπο στην ελευθερία από τον κόσμο και προσφέρει την δυνατότητα ζωής μέσα στον κόσμο με υπερβατική προοπτική. Η αξία του κόσμου είναι πάντοτε σχετική.

Στην σχετικότητα αυτήν εντάσσεται και η πολιτική ελευθερία. Αυτή νοείται συνήθως ως ελευθερία μέσα στο πλαίσιο της πολιτείας. Στον προχριστιανικό κόσμο ο άνθρωπος ήταν υποταγμένος στην πόλη ή το κράτος, οπότε και η ελευθερία του περιοριζόταν στο πλαίσιο αυτό. Στη συνέχεια η πολιτική ελευθερία κατανοήθηκε ως δυνατότητα επιλογής της μορφής και των φορέων της κρατικής εξουσίας. Έτσι δημιουργήθηκε κάποια διεύρυνση στην έννοια της πολιτικής ελευθερίας. Για πολλούς μάλιστα η έννοια της ελευθερίας εξαντλείται στην πολιτική ελευθερία ή και ταυτίζεται με αυτήν. Και οι θυσίες που γίνονται για την κατάκτηση ή την διατήρησή της φανερώνουν την σπουδαιότητα που αποδίδει ο κόσμος σε αυτήν.

Συμπέρασμα.

Η λεγόμενη «θεόσδοτη ελευθερία» ΔΕΝ ΤΑΥΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Η ίδια η Σύναξη των κληρικών περιγράφει τη «Θεόσδοτη ελευθερία» που μας δίνει τη δυνατότητα της κοινωνίας μαζί Του, αλλά και της αποστασίας από το  θέλημα και την αγάπη Του.

Ο άνθρωπος μετέχει στην ελευθερία αυτήν, όταν ενώνεται με τον Θεό και γίνεται κοινωνός της ζωής του.

Πού λοιπόν οι νέες ηλεκτρονικές ταυτότητες περιορίζουν την ελευθερία αυτή;;; Μήπως η παραλαβή των ταυτοτήτων συνοδεύεται και με ΑΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ… Φυσικά όχι.

Περιορισμός επομένως, λόγω των νέων ταυτοτήτων γίνεται στην πολιτική ελευθερία. Ο καθηγητής Ι.Μαντζαρίδης γράφει:

«Η Εκκλησία δεν αρνείται την αξία και την σπουδαιότητα της πολιτικής ελευθερίας. Ταυτόχρονα όμως επισημαίνει την σχετικότητα και την συμβατικότητα της ελευθερίας αυτής, όπως άλλωστε και των πολιτικών αρχόντων (Ψαλμ. 145:3). Ποτέ η πολιτική ελευθερία δεν μπορεί να αποτελέσει τον έσχατο στόχο για τον πιστό. Άλλωστε η αναγνώρισή της ως έσχατου στόχου της ανθρώπινης ζωής καταλήγει μοιραία στην απολυτοποίησή της και στην αναγνώριση του κράτους ως υπέρτατης αυθεντίας. Με τον τρόπο αυτόν φαλκιδεύεται ουσιαστικά και η ανθρώπινη ελευθερία, που είναι ελευθερία και από την πολιτεία.

Η αληθινή ελευθερία δεν μεταβάλλεται σε καθεστώς του κόσμου, αλλά βιώνεται με την μεταμόρφωση και την υπέρβασή του, γιατί ανήκει στην βασιλεία του Θεού. Ταυτόχρονα όμως αυτή προσφέρεται μέσα στον κόσμο, γιατί και η βασιλεία του Θεού είναι παρούσα στον κόσμο. Η προσήλωση στην αληθινή ελευθερία στηρίζει ουσιαστικά και την πολιτική ελευθερία.

Η πολιτική ελευθερία συνδέεται και με την πολιτιστική ζωή των ανθρώπων, που έχει άμεση σχέση με την τέχνη, τα ήθη, τα έθιμα και την θρησκευτική τους πίστη. Εδώ πάλι η διαδικασία της σύγχρονης παγκοσμιοποιήσεως οδηγεί σε ριζικές αλλαγές, που έχουν άμεσες επιπτώσεις στην πνευματική, ηθική και κοινωνική ζωή των ανθρώπων. Το πνεύμα της παγκοσμιοποιήσεως επηρεάζει αρνητικά την πολιτιστική ελευθερία των λαών επιβάλλοντας τις πολιτιστικές αξίες και αντιλήψεις των ισχυρών στους ασθενέστερους. Έτσι συμπιέζονται ή και αφανίζονται τοπικοί πολιτισμοί στον βωμό της ομοιομορφίας.

Με την πολιτισμική, όπως και με την πολιτική ελευθερία συνδέεται και η οικονομική ελευθερία, που είναι επίσης σημαντική για την κοινωνική ζωή. Όπως εύστοχα όμως παρατηρήθηκε, η ελευθερία που είναι πριν απ’ όλα πνεύμα, μειώνεται και συστέλλεται, όταν περιορίζεται στην υλική σφαίρα. Ειδικότερα στην περιοχή της οικονομικής ζωής υπάρχει το ελάχιστο της ελευθερίας, «γιατί η περιοχή αυτή είναι η πιο απομακρυσμένη από τον χώρο του πνεύματος και η πιο κοντινή στον χώρο της ύλης».  Και η παράχρηση της ελευθερίας αυτής από τους ισχυρούς καταλήγει εύκολα στη στυγνή εκμετάλλευση των αδυνάτων. Με τη σύγχρονη μάλιστα παγκοσμιοποίηση η οικονομική εκμετάλλευση των αδυνάτων συντονίζεται σε παγκόσμιες διαστάσεις και οδηγεί αναρίθμητα πλήθη ή και ολόκληρους λαούς στην εξαθλίωση και την απόγνωση.

Σημαντικότερη όμως για τον άνθρωπο είναι η ελευθερία από τα πάθη του. Έτσι άλλωστε συμπληρώνεται και η ελευθερία από τον κόσμο. Η ελευθερία από τα πάθη κατορθώνεται με άσκηση και συμμόρφωση προς το θέλημα του Θεού. Στο μέτρο που κυριαρχεί ο άνθρωπος στα πάθη του και συντονίζεται με το θείο θέλημα κερδίζει την πνευματική του ελευθερία. Τα πάθη υποδουλώνουν και διαστρέφουν τον άνθρωπο. Ο αγώνας κατά των παθών είναι αγώνας για την ελευθερία. Η νίκη κατά των παθών και η αποκατάσταση της κυριαρχίας του νου κατευθύνει την ανθρώπινη ύπαρξη στην αληθινή ελευθερία.

Οποιαδήποτε κοσμική αρχή ή εξουσία δεν αποτελεί για τον πιστό υποκείμενο τελικής αναφοράς. Η τελική αναφορά του βρίσκεται στον Χριστό, που είναι η οδός της αληθινής ελευθερίας. Η εμμονή όμως στην οδό αυτήν απαιτεί μαρτυρική διάθεση. Ακραία παραδείγματα εδώ είναι οι «δια Χριστόν σαλοί», που έζησαν ως άνθρωποι ελεύθεροι από κάθε κοινωνική συμβατικότητα.

Ο άνθρωπος όμως δεν υποφέρει συνήθως το βάρος της αληθινής ελευθερίας. Προτιμά κάποια περιορισμένη ελευθερία ή και παραδίδεται σε άνευ όρων δουλεία, προκειμένου να αισθάνεται ήσυχος και ασφαλής. Εδώ στηρίζονται τα λόγια του Μεγάλου Ιεροεξεταστή του Ντοστογιέφσκυ: «Θα πείσουμε τους ανθρώπους πως θα είναι πραγματικά ελεύθεροι, μόνο όταν ξεπουλήσουν σε μας την ελευθερία τους… Θα τους επιτρέπουμε ακόμα και να αμαρτάνουν, γιατί είναι αδύναμοι, και θα μας αγαπούν γι’ αυτό σα μικρά παιδιά».  Με τέτοιες προδιαγραφές οικοδομείται η πολιτική, όπως και η διαστρεβλωμένη θρησκευτική ελευθερία.

--------------------------------------------------------------------------

Φρονούμε ότι το θέμα των ηλεκτρονικών ταυτοτήτων είναι εξαιρετικά σοβαρό, με πολύ σημαντικές πνευματικές προεκτάσεις, διότι: α) αφορά στον σοβαρό περιορισμό της ελευθερίας των πολιτών, ιδιαίτερα όταν επιβληθεί το λεγόμενο ψηφιακό νόμισμα, β) σχετίζεται άμεσα με την αριθμοποίηση του ανθρώπου, καθώς με τον μοναδικό «Προσωπικό Αριθμό», που με την ταυτότητα θα αποδοθεί σε κάθε πολίτη από την γέννησή του, ο άνθρωπος δεν θα γίνεται πλέον γνωστός -κατά την επαφή του με τις αρχές- με το ονοματεπώνυμό του, αλλά με τον έναν μοναδικό αριθμό.(από την επιστολή).

 Σχόλια

Η σύνδεση του «σοβαρού περιορισμού της ελευθερίας των πολιτών» μόνο με τις ταυτότητες στην επιστολή αποδεικνύει «ανημέρωτη» τη Σύναξη των κληρικών, γιατί αποκρύπτει τα εξής βασικά:

1. Η ελληνική Βουλή επικυρώνει τη συνθήκη Schengen (1997) η οποία με την πρόφαση της ασφάλειας επέτρεπε την ανταλλαγή και επεξεργασία πληροφοριών που αφορούν τους πολίτες των κρατών που είχαν επικυρώσει τη συνθήκη αυτή. Για να εφαρμοσθεί και στην Ελλάδα η συνθήκη Schengen ψηφίζεται ο Ν. 2472/1997 « Προστασία του ατόμου από την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα».

Ο νόμος αυτός ουσιαστικά δεν προστάτευε κανέναν από τη συλλογή και επεξεργασία των προσωπικών του δεδομένων δηλ. πληροφοριών που αφορούν στην προσωπική του ζωή και δράση, γιατί περιείχε τόσες εξαιρέσεις που ακύρωναν αυτή την προστασία, ενώ υπό όρους το άρθρο 8 επέτρεπε τη διασύνδεση αρχείων 3655/2008 (ΦΕΚ Α΄58).

2. Με τον ν. 3979/2011 (ΦΕΚ Α' 138/16-06-2011) θεσπίστηκε το νομοθετικό πλαίσιο της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, ενώ το άρθρο 32 καθόριζε τη διαδικασία επιβεβαίωσης της ταυτότητας (αυθεντικοποίησης) του πολίτη που επιθυμούσε να κάνει χρήση των υπηρεσιών ηλεκτρονικής διακυβέρνησης.

Επομένως εδώ και χρόνια τίθεται σε σοβαρό περιορισμό η πολιτική και προσωπική ελευθερία του ανθρώπου. Ο υποχρεωτικός εμβολιασμός των υγειονομικών με τις αναστολές εργασίας, τα πρόστιμα που επιβλήθηκαν στους άνω των 60 που δεν εμβολιάστηκαν, η  ψηφιακή ταυτοποίηση των πολιτών μέσω του κινητού τηλεφώνου και πολλά άλλα δεν έχουν σχέση με την ελευθερία του Έλληνα και τα προσωπικά δεδομένα; Αυτά η Σύναξη γιατί τα αποσιωπά;;;

Η αριθμοποίηση του ανθρώπου.

Στο ληξιαρχείο, στο σχολείο, στο στρατό, στην εφορία, στην ταυτότητα, στο τηλέφωνο, στον τραπεζικό λογαριασμό, στην κοινωνική ασφάλιση, στην πιστωτική κάρτα, στους εκλογικούς καταλόγους, στη διεύθυνση του σπιτιού, στην πόρτα του διαμερίσματος, στην ΔΕΗ, στην ΕΥΔΑΠ, στον ΟΤΕ, στην πινακίδα του αυτοκινήτου, στη θέση του θεάτρου, στη ληξιαρχική πράξη θανάτου, στο νεκροταφείο ακόμη και στο οστεοφυλάκιο, είμαστε ένας αριθμός.

Όλοι αυτοί οι αριθμοί είμαστε εμείς και τους κουβαλάμε στην πλάτη μας τόσο στην επίγεια ζωή μας, όσο και μετά θάνατον. Κανέναν δεν τον ενδιαφέρει το όνομά μας. Με την νέα ταυτότητα (κάρτα του πολίτη), όλοι αυτοί οι αριθμοί που φέρει ο καθένας από εμάς (11 επίσημοι και σωρεία ανεπίσημων) θα γίνουν ΕΝΑΣ ΑΡΙΘΜΟΣ και θα πάψουμε πια να είμαστε διχασμένες αριθμητικά προσωπικότητες και να εξουσιαζόμαστε (υποτίθεται) από πολλούς αριθμούς, αλλά μόνον από ένα.  Η πολιτεία μάς αναγνωρίζει ως αριθμούς. Η Εκκλησία όχι. Έγραφε ένας μακαριστός συνεργάτης και αρθρογράφος.

«Εάν πάμε στο Ταχυδρομείο να παραλάβουμε ένα συστημένο, ο υπάλληλος δεν θα μας το δώσει, εάν δεν σημειώσει τον αριθμό της ταυτότητά μας. Δημήτριοι Κολιόπουλοι μπορεί να υπάρχουν πεντακόσιοι στην Ελλάδα, αλλά ο αριθμός ταυτότητας Π 344378 είναι μοναδικός και βεβαιώνει, ότι ο Δημήτριος  Κολιόπουλος που υπέγραψε για την παραλαβή του συστημένου, είναι αυτός που τον πατέρα του τον λένε Λάζαρο, την μητέρα του Δήμητρα, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1940 κλπ, κλπ. Είναι δηλαδή πληροφορίες που διασταυρώνουν και εξακριβώνουν τα στοιχεία της ταυτότητάς μας και είναι απαραίτητες για την Πολιτεία.

Όταν όμως πάμε να κοινωνήσουμε ο ιερέας δεν θα ειπεί: «Μεταλαμβάνει ο δούλος του Θεού Δημήτριος  Κολιόπουλος του Λαζάρου και της Δήμητρας με τον αριθμό δελτίου ταυτότητας Π 344378 κλπ, κλπ.», Αλλά θα ειπεί: «Μεταλαμβάνει ο δούλος του Θεού Δημήτριος» και τίποτε περισσότερο. Διότι εκείνη την ώρα, εκείνο το «Δημήτριος» και μόνο είναι ανεπανάληπτο, έστω και εάν το χρησιμοποιούν 500000 Δημήτριοι  ανά την Ελλάδα και σημαίνει: «ψήφον λευκήν, και επί την ψήφον όνομα καινόν γεγραμμένον, ό ουδείς οίδεν ει μη ο λαμβάνων». Με εκείνο το «Δημήτριος» και μόνο, ξέρει ο Θεός να εντοπίσει στα δικά του κατάστιχα τον συγκεκριμένο Δημήτριο , χωρίς να ανατρέξει στο Π 344378.».

«υπάρχει έντονος σκεπτικισμός σχετικά με την (εμφανή η αφανή) παρουσία η όχι του δυσωνύμου αριθμού 666 στις νέες ταυτότητες, σύμβολο του Αντιχρίστου, κατά την Ιερά Αποκάλυψη. Ακόμη κι αν οι κυβερνητικοί αρμόδιοι σήμερα αρνηθούν την ύπαρξή του στις ταυτότητες, καλόν είναι να μη διαφύγει της προσοχής μας ότι, το πιθανότερον, το microchip θα είναι επανεγγράψιμο, και οποιαδήποτε στιγμή ο δυσώνυμος 666 μπορεί να προστεθή. Εξ άλλου, η συνέπεια της αρνήσεως παραλαβής της νέας ηλεκτρονικής ταυτότητας, ήτοι ο αποκλεισμός από κάθε συναλλαγή, παραπέμπει, και πριν ακόμη να επιβληθεί το χάραγμα, στο σχετικό χωρίο της Ιεράς Αποκαλύψεως: «και ίνα μη τις δύνηται αγοράσαι η πωλήσαι ει μη ο έχων το χάραγμα, το όνομα του ϑηρίου η τον αριϑμόν του ονόματος αυτού» (από την επιστολή)

 

Είναι ο αριθμός  666 δυσώνυμος αριθμός;

Η Ορθόδοξη Ιερά Πάραδοση ποτέ δεν χαρακτήρισε τον αριθμό 666 ως δήθεν «δυσώνυμον» δηλαδή δύσφημο και κακώνυμο.

Ο όσιος Νικόδημος ο Αγιορείτης ερμηνεύοντας τη φράση: «ο δυσώνυμος Ισκαριώτης» γράφει ότι «δυσώνυμος λέγεται ο Ιούδας, όχι γιατί το όνομα Ιούδας είναι κακό, ούτε το όνομα Ισκαριώτης είναι πονηρό. Ο Ιούδας λέγεται δυσώνυμος από τα έργα του. «όχι λοιπόν διά το όνομά του λέγεται ο Ιούδας δυσώνυμος, όχι!»· «από τα πονηρά γαρ έργα δυσωνυμείται και το εύφημον όνομα του ανθρώπου·

Όπως έχουν επισημάνει οι διάφοροι μελετητές της Αποκάλυψης  δεν έχουμε τέλεια και απόλυτη γνώση του ονόματος του Αντιχρίστου παρά μόνο σχετική μέσω του αριθμού  του ονόματος, χωρίς να  γνωρίζουμε αυτό καθεαυτό το όνομα. Γνωρίζουμε την αριθμητική αξία του ονόματος, όμως δεν γνωρίζουμε ποιο, ακριβώς, θα είναι το όνομα του Αντιχρίστου. Οπότε γιατί ο 666 να θεωρείται ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΜΟΝΟ;;;;

 

Η Άρνηση παραλαβής της ταυτότητας παραπέμπει στο Χάραγμα του Αντιχρίστου;

Η απάντηση είναι ΑΡΝΗΤΙΚΗ. Το λεγόμενο χάραγμα του Αντιχρίστου θα επιβληθεί μέσα σε συγκεκριμένο ιστορικό πλαίσιο.

Γράφοντας τα παρακάτω η Σύναξη υπονοεί την ύπαρξη Προ-χαράγματος ή σφραγίσματος πριν το Χάραγμα;;;

: «…Εξ άλλου,  η συνέπεια της αρνήσεως παραλαβής της νέας ηλεκτρονικής ταυτότητας, ήτοι ο αποκλεισμός από  κάθε συναλλαγή, παραπέμπει, και πριν ακόμη να επιβληθεί το χάραγμα, στο σχετικό χωρίο της  Ιεράς Αποκαλύψεως: «και ίνα μη τις δύνηται αγοράσαι η πωλήσαι ει μη ο έχων το χάραγμα, το  όνομα του ϑηρίου η τον αριϑμόν του ονόματος αυτού»

 Η νεόκοπος αυτή θεωρία δεν μαρτυρείται πουθενά στην Ιερά Παράδοση και την Αγία Γραφή. Το μοναδικό χωρίο που προσάγεται για να υποστηριχθεί η θεωρία αυτή περί προ-εσχατολογικού χαράγματος (σφραγίσματος) προέρχεται από μία σχετική ομιλία του Οσίου Εφραίμ του Σύρου  με τον τίτλο «Λόγος  εις την παρουσία του Κυρίου, περί συντελείας του κόσμου και εις την παρουσία του Αντιχρίστου. Το κείμενο της ομιλίας ανήκει στα ΝΟΘΑ έργα  που αποδίδονται στον Όσιο Εφραίμ και η Ορθόδοξη Εκκλησία ΔΕΝ ΤΑ ΑΠΟΔΕΧΕΤΑΙ.

Το επίμαχο αυτό σημείο είναι: «Τοιούτον γαρ τρόπον σκευάζει ο τύραννος, ίνα πάντες ΤΗΝ ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΤΟΥ ΘΗΡΙΟΥ βαστάζωσιν, όταν έλθη απατήσαι τα σύμπαντα, εν των καιρώ τω ιδίω, εν σημείοις, εις το πλήρωμα των καιρών».

Αν υποθέσουμε, ότι το κείμενο αυτό δεν είναι νόθο, αλλά πραγματικό έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής:

Η ομιλία αυτή ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ, αλλά ένα ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΔΡΑΜΑΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ και ως εκ τούτου ούτε το χωρίο ΕΙΝΑΙ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ… Η ομιλία έχει ως πλαίσιο ανάπτυξης τα 3,5 χρόνια της κακοποιού δράσεως του ΘΗΡΙΟΥ και επομένως ερμηνευτικά τα διαλαμβανόμενα τοποθετούνται στο ίδιο χρονικό πλαίσιο. Αν υποτεθεί, ότι θα υπήρχε προ-εσχατολογική σφραγίδα, θα έπρεπε να υπάρχει και ΠΡΟ-ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ, ο οποίος θα την επέβαλε μέσω μιας ειδικής και συγκεκριμένης διαδικασίας, γεγονός που αγνοεί πλήρως η Ιερά Παράδοση. Αν υπήρχε ένας ιστορικός προ-Αντίχριστος και ένα προ-χάραγμα (σφράγισμα) θα έπρεπε να υπήρχε παράλληλα και μια ιστορική και συγκεκριμένη επέμβαση του Θεού προκειμένου να εφαρμοστεί το όνομα του Αρνίου και του Πατρός αυτού ως εξωτερικό προ-σφράγισμα των δούλων Του «επί των μετώπων αυτών» το οποίο ΑΓΝΟΕΙ Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ, ούτε το διαπιστώνουμε τουλάχιστο στο σύγχρονό μας ιστορικό κλίμα.

Εξ άλλου ο Άγιος Ιωάννης ο θεολόγος πουθενά δεν αναφέρεται, έστω και υπαινικτικά σε κανένα απολύτως προ-χάραγμα - σφράγισμα.

Η Πατερική Παράδοση ένα και μόνο προ-χάραγμα - σφράγισμα γνωρίζει σαν διαχρονικό αντιχριστολογικό σημείο.Το ανέκαθεν ενεργούμενο ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΑΝΟΜΙΑΣ και τα συμφυή με αυτό ΧΑΡΑΓΜΑΤΑ της πολύμορφης αμαρτίας  και πλάνης,  που τα δεχόμαστε θεληματικά από τα πονηρά και ακάθαρτα πνεύματα στην καρδιά μας και τα οποία μας οδηγούν στη ΣΤΑΔΙΑΚΗ ΑΝΤΙ-ΧΡΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ και οριστική κοινωνία με τη σατανική τριάδα ΔΡΑΚΟΝΤΑ – ΘΗΡΙΟ - ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΗ.

Το εσχατολογικό «χάραγμα» δεν είναι δυνατόν να κατανοείται ως μία μηχανική διαδικασία παραλαβής της νέας ταυτότητας, το οποίο — αυτομάτως και ανεξαρτήτως της πνευματικής μας καταστάσεως — μας αντιχριστοποιεί.

Το χαράττειν ή λαμβάνειν ή έχειν όνομα ή αριθμόν ονόματος ή χάραγμα του ονόματος ή χάραγμα του Θηρίου υποδηλώνει μίαν εσωτερική διαδικασία και σχέση, η οποία σημαίνει: ανήκειν – κοινωνείν – δέχεσθαι -συμμορφούσθαι/εξομοιούσθαι προς τον Σατανά.

Το χάραγμα του θηρίου συνδέεται στενότατα με την προσκύνηση και την λατρεία του θηρίου, με την αναγνώριση του θηρίου, ως Θεού. Και το χάραγμα αυτό δεν είναι απλώς μια εξωτερική σημείωση, αλλά εσωτερική αποδοχή του αντιχρίστου και αναγνώρισή του. Η νέκρωση του νοός είναι χάραγμα του θηρίου και οι νενεκρωμένον έχοντες τον νου  πλανώνται και γίνονται δούλοι του θηρίου της Αποκαλύψεως. Όσοι έχουν φωτισμένο νου, αυτοί δεν δέχονται το χάραγμα του θηρίου.

Ερμηνεία του χωρίου  «ἵνα μή τις δύνηται ἀγοράσαι ἢ πωλῆσαι»

Η Αποκάλυψη είναι προφητικό βιβλίο και οι περισσότεροι εκκλησιαστικοί ερμηνευτές την ερμηνεύουν ΑΛΛΗΓΟΡΙΚΑ. Μία αλληγορική ερμηνεία του επίμαχου χωρίου «ἵνα μή τις δύνηται ἀγοράσαι ἢ πωλῆσαι» είναι και η παρακάτω:

Οι άνθρωποι που θα προσκυνήσουν τον Αντίχριστο και θα πάρουν το χάραγμα δεν θα έχουν διάθεση ελεημοσύνης, προσευχής και καλών έργων οπότε δεν θα μπορούν να «αγοράσουν  την Χάρη της σωτηρίας». Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος γράφει:

«Μεγάλη φροντίδα για τα αναγκαία επιδείχνουμε. Γι’ αυτό να ενεργήσουμε και την καλή εμπορία. Η πνευματική ζωή, αυτό είναι πραγματικός πλούτος, αυτό καλό εμπόριο, αυτό θησαυρός παντοτινός».
 Σήμερα έχει ανοίξει το εμπορικό κατάστημα της ελεημοσύνης.….Ας πραγματοποιήσουμε την καλή εμπορία με το πολύ κέρδος. Έτσι και εμείς θα φύγουμε από τη ζωή αυτή κερδισμένοι, αλλά και στα παιδιά μας θα αφήσουμε καλή κληρονομιά και θα αποκτήσουμε τα αιώνια αγαθά.

…..Θέλω να εξιχνιάσω την Αγία Γραφή και να αντλήσουμε μαζί σας τα θεία νάματα και να ερευνήσουμε μαζί τους θησαυρούς, που εμπεριέχει. Έτσι θα γίνουμε οι καλοί έμποροι της αλήθειας και θα σπεύδουμε να πλουτίζουμε σε ευσέβεια. (Χρυσοστομικό Λεξικό, αρχ. Δανιήλ Αεράκη, τόμος Β, σελ. 199-200)

 Ο Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης γράφει:

«Οι Άγιοι του Θεού είναι μεγάλοι έμποροι, που πλούτισαν συνάζοντας όλους τους πνευματικούς θησαυρούς, όλες τις αρετές: πραότητα, ταπεινοφροσύνη, εγκράτεια, υπομονή, ζέουσα πίστη, ελπίδα, αγάπη. Γι’ αυτό τους ζητούμε τις άγιες δεήσεις τους, όπως ο φτωχός ζητεί ελεημοσύνη από τον πλούσιο, για να μας βοηθήσουν στην πνευματική μας ανέχεια. Για να μας διδάξουν πώς να προσευχόμαστε και πώς να προοδεύουμε σε όλες τις ευαγγελικές αρετές. Για να μεσιτεύουν, με την παρρησία που έχουν στον Θεό, ώστε να μας αφεθούν οι αμαρτίες που κάμαμε έως τώρα και να προστατευθούμε μπροστά στις αμαρτίες που μας περιμένουν στο μέλλον. Πηγαίνουμε στα καταστήματα των γήινων εμπόρων, για να αγοράσουμε τις πραμάτειες τους. Πώς να μην απευθυνθούμε και στους ουρανίους εμπόρους με θερμή προσευχή, σαν με άλλο ασήμι και χρυσάφι; Πώς να μην τους ζητήσουμε τη μεσιτεία τους ενώπιον του Θεού για την άφεσι των αμαρτιών μας και τη χαρίτωσι του βίου μας; Είναι τόσο φυσικό να το κάνουμε αυτό» (Η εν Χριστώ ζωή μου - Αγ. Ιωάννου της Κροστάνδης, εκδόσεις Παπαδημητρίου, σελ. 248-249)

Το θέμα του chip Rfid και η νομική θεώρηση του προβλήματος.

Στην επιστολή για τους κινδύνους της ύπαρξης chip η Σύναξη γράφει τα παρακάτω:

Οι κρατικοί παράγοντες ισχυρίζονται ότι οι ταυτότητες αυτές είναι απλώς ένα μέσο ασφαλούς ταυτοποιήσεως του πολίτη και τρόπος ταχείας εξυπηρετήσεώς του από τις δημόσιες υπηρεσίες, μέσον συναλλαγής και μέθοδος πατάξεως της φοροδιαφυγής. Από την στιγμή που η νέα ταυτότητα χρησιμοποιεί έναν αριθμό «κλειδί», υπάρχει και η δυνατότητα διασυνδέσεως ποικίλων δημοσίων και ιδιωτικών αρχείων και πρόσβασης αυτών, όχι μόνον από τον πολίτη, αλλά και από τρίτους. Η ύπαρξη microchip στις νέες ταυτότητες : α) καθιστά την διαδικασία αυτή αυτόματη, β) μπορεί να αναγνωστεί (η ταυτότητα) σε ανύποπτο χρόνο, χωρίς να λάβει γνώση ο κάτοχός της, εφόσον βρίσκεται κοντά σε σημείο ανάγνωσης, γ) αφήνει πίσω της «ηλεκτρονικά ίχνη» και δ) καθιστά εφικτή την δυνατότητα υποκλοπής των στοιχείων της, η αλλοίωσης αυτών, και στην ίδια την ταυτότητα, αλλά και στις βάσεις δεδομένων (δημοσίων και ιδιωτικών αρχείων). Είναι γεγονός ότι μας καθησυχάζουν διαρκώς για το αδιάβλητο προσπέλασης των καρτών και της προηγμένης ασφαλείας τους· πρόκειται δυστυχώς περί αντιεπιστημονικού μύθου. Με τη διευκόλυνση που παρέχουν τα μέσα ηλεκτρονικής διακυβερνήσεως προκύπτει η ευχέρεια δημιουργίας προσωπικού προφίλ, παρακολουθήσεως κάθε συναλλαγής, κάθε κινήσεως και ελέγχου της προσωπικής ζωής των πολιτών.

 Συμμερίζομαι τις ανησυχίες της Σύναξης για τους κινδύνους που υπάρχουν από τη χρήση τσίπ στις ηλεκτρονικές ταυτότητες. Πριν όμως προχωρήσω στον σχολιασμό καλό είναι να θυμηθούμε τα εξής:

Προαπαιτούμενες γνώσεις:

Α. Η έκδοση της νέας ψηφιακής ταυτότητας εντάσσεται στο πλαίσιο υλοποίησης των στόχων που έχει  θέσει η Συμμαχία ID 2020 (Alliance ID 2020) η οποία προήλθε από τη σύμπραξη και συνεργασία εταιρειών αιχμής της δυτικής ελίτ (όπως είναι η Microsoft, η Accenture, η Παγκόσμια Συμμαχία για τα Εμβόλια  και τις Ανοσοποιήσεις –GAVI: Global Alliance for Vaccines and Immunizations–, το Ίδρυμα Ροκφέλερ) υποστηρίζοντας φανατικά τη χορήγηση ψηφιακής ταυτότητας βιομετρικών δεδομένων σε όλους τους κατοίκους της γης.

Η Συμμαχία ID 2020 πρεσβεύει ότι κάθε άνθρωπος πρέπει να έχει πρόσβαση σε ψηφιακή αναγνώριση που να του επιτρέπει να αποδείξει την ταυτότητά του σε θεσμικά και σε διεθνή σύνορα.

Β. Με τον υπ. αριθμόν 2019/1157 Κανονισμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της Ε.Ε. της 20ής Ιουνίου 2019, καθιερώνεται η υποχρέωση των κρατών-μελών να εκδίδουν ασφαλή ταξιδιωτικά έγγραφα και έγγραφα ταυτότητας που θα περιλαμβάνουν ελάχιστα πρότυπα ασφαλείας και βιομετρικά δεδομένα, για λόγους καταπολέμησης της απάτης και της πλαστογράφησης των εγγράφων ταυτότητας. Επίσης με τον πιο πάνω Κανονισμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου προβλέπεται η ενσωμάτωση των βιομετρικών αναγνωριστικών στοιχείων στο μέσο αποθήκευσης των δελτίων ταυτότητας με σκοπό την εξακρίβωση της γνησιότητας του εγγράφου και της ταυτότητας του προσώπου. Σύμφωνα με το άρθρο 5 παρ. 2 εδαφ. α΄ του πιο πάνω Κανονισμού ορίζεται ρητά, ότι τα δελτία ταυτότητας που δεν περιλαμβάνουν λειτουργική Ζώνη Μηχανικής Ανάγνωσης (Machine Readable Zone / MRZ), παύουν να ισχύουν στις 3 Αυγούστου 2026.

Στο άρθρο 3 παρ. 4 της αρχικής, δηλαδή της υπ. αριθμόν 8200/0-297647/10-4-2018 (ΦΕΚ Β’ 1476/27-4-2018) κοινής υπουργικής απόφασης με θέμα «Έκδοση νέου τύπου Δελτίου Ταυτότητας Ελλήνων πολιτών» (πριν επέλθει η τροποποίησή της διά της υπ’ αριθμόν 8200/0-109568/16-2-2023 ΚΥΑ), προβλεπόταν ρητά ότι «στο ενσωματωμένο ηλεκτρονικό μέσο αποθήκευσης αποθηκεύονται τα στοιχεία που απαιτούνται για τις Υπηρεσίες Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης».

Γ. Πολίτες, ιερείς (και μέλη της Σύναξης)  και Χριστιανικά σωματεία προσέφυγαν ενώπιον του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου ζητώντας την ακύρωση της υπ. αριθμ. 8200/0-297647/10-4-2018 (ΦΕΚ Β’ 1476/27-4-2018) κοινής υπουργικής απόφασης με θέμα «Έκδοση νέου τύπου Δελτίου Ταυτότητας Ελλήνων πολιτών».

Το Ανώτατο Δικαστήριο με σειρά αποφάσεών του Δ΄ Τμήματος, συνεδριάζοντας με διευρυμένη σύνθεση, απέρριψε τις αιτήσεις των προσφυγόντων που αμφισβήτησαν τη σκοπιμότητα της επιλογής του συγκεκριμένου τύπου δελτίου ταυτότητας. Ωστόσο, το Σ.τ.Ε. (επταμελής σύνθεση) με την υπ’αριθμ. 2388/2019 απόφασή του ακύρωσε μερικώς την ως άνω αναφερομένη κοινή υπουργική απόφαση, κατά το μέρος που προβλέφθηκε ότι «στο ενσωματωμένο ηλεκτρονικό μέσο αποθήκευσης αποθηκεύονται τα στοιχεία που απαιτούνται για τις Υπηρεσίες Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης», καθώς έκρινε ότι οι υπηρεσίες ηλεκτρονικής διακυβέρνησης έχουν ευρύτατο περιεχόμενο και επομένως τα στοιχεία που απαιτούνται στις εν λόγω υπηρεσίες δεν θεωρούνται κρίσιμα για την απόδειξη της ταυτότητας των Ελλήνων πολιτών.

Οι νέες ηλεκτρονικές αστυνομικές ταυτότητες θα περιλαμβάνουν τον αριθμό μητρώου κοινωνικής ασφάλισης (ΑΜΚΑ), ένα ηλεκτρονικό τσιπ που θα πιστοποιεί τα στοιχεία του εικονιζόμενου, έναν μοναδικό αριθμό, την ιδιότητα του κατόχου, τα στοιχεία της Μηχανικώς Αναγνώσιμης Ζώνης του δελτίου (MRZ), δακτυλικά αποτυπώματα των δεικτών και των δύο χεριών του αιτούντος, ο Δήμος εγγραφής, ο αριθμός δημοτολογίου, ομάδα αίματος και rhesus προαιρετικά, στοιχεία που απαιτούνται για τις υπηρεσίες ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, έγχρωμη φωτογραφία κ.α..

Δ. Η τεχνολογία Radio Frequency Identification (RFID) είναι  μία μέθοδος αυτόματου εντοπισμού και αναγνώρισης αντικειμένων, που βασίζεται στην αποθήκευση και στην ασύρματη ανάκτηση, από μακριά, δεδομένων, τα οποία  αποθηκεύονται σε ειδικές μικροσκοπικές συσκευές που ονομάζονται ετικέτες RFID (RFID tags), ή αναμεταδότες (transponders).

Ένα σύστημα RFID αποτελείται από τα εξής μέρη: Την ετικέτα (tag), η οποία αποτελείται από το microchip και την κεραία, τον αναγνώστη (RFID reader) με κεραία, τους servers και άλλες διατάξεις, καθώς και το λογισμικό της εφαρμογής. Σκοπός του συστήματος είναι να διευκολύνει τη μετάδοση δεδομένων, ασυρματικά, από την ετικέτα RFID, σε έναν αναγνώστη  RFID και στη συνέχεια να επιτρέψει την επεξεργασία αυτών για τις ανάγκες της συγκεκριμένης εφαρμογής.

Ε. Αυστηρότατες καθίστανται οι συνέπειες παραβίασης του πρόσφατου Ευρωπαϊκού κανονισμού δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Οι κυρώσεις επιβάλλονται από την Ελληνική Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα ή από την Ευρωπαϊκή αρχή προστασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, κατόπιν καταγγελίας ή αυτεπάγγελτα. Το σύνολο των φορέων του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα οφείλουν να προστατεύουν τα προσωπικά δεδομένα και να διαμορφώνουν κατάλληλες διαδικασίες και πολιτικές, ώστε τα υποκείμενα των δεδομένων, δηλαδή οι πολίτες να μπορούν να ασκήσουν τα δικαιώματά τους, όπως αυτά προβλέπονται από τον ΓΚΠΔ. Δηλαδή, κάθε ενέργεια με αυτοματοποιημένα ή μη μέσα που περιλαμβάνει τη συλλογή, καταχώριση, οργάνωση, διάρθρωση, αποθήκευση, προσαρμογή ή μεταβολή, ανάκτηση, αναζήτηση πληροφοριών, χρήση, κοινολόγηση με διαβίβαση, διάδοση ή κάθε άλλη μορφή διάθεσης, συσχέτιση ή συνδυασμό, περιορισμό, διαγραφή ή καταστροφή δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Αυξημένα πρόστιμα γενικά, που φθάνουν έως τα 20 εκατομμύρια ευρώ, προβλέπει σε περίπτωση παράβασης, ο νέος Ευρωπαϊκός Kανονισμός για την προστασία των προσωπικών δεδομένων.

 Σχόλια

1. Η ύπαρξη chip είναι νομικά κατοχυρωμένη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας. Επίσης το περιεχόμενό του προβλέπεται πάλι από σχετική απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας.

2. Υπάρχουν αυστηρότατες ποινές για την παραβίαση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα στον σχετικό Ευρωπαϊκό κανονισμό.

3. Καλό θα είναι η Σύναξη να προσκομίσει εκθέσεις ειδικών σε θέματα πληροφορικής, για να παρουσιάσουν τα προβλήματα ασφαλείας των chip, γιατί οι γνώμες διίστανται. Ήδη στο διαδίκτυο πωλούνται ειδικές θήκες ασφαλείας για κάρτες και ταυτότητες με νσωματωμένη ασπίδα RFID - Αποτρέπει την κλοπή και την απάτη μέσω φορητών POS.

Η απόσταση από την οποία μπορεί να αναγνωσθεί ένα τσίπ Rfid ξεκινάει από  2-5 εκατοστά, επεκτείνεται στα 2-5 μέτρα (βλέπε διόδια), χωρίς τη χρήση μπαταρίας ή κάποιας άλλης πηγής ενέργειας στην κάρτα.

 Στην ερώτηση «To τσιπ είναι η πηγή του κακού;» ο καθηγητής του τμήματος της Πληροφορικής ΑΠΘ  Ιωάννης Πήττας απάντησε ως εξής:

« Οχι! Η κακή χρήση οποιασδήποτε μορφής ταυτότητας δημιουργεί τα προβλήματα. Αυτά γίνονται εντονότερα σε μερικές συσκευές, όπως τα κινητά, που συνήθως διαθέτουν και γεωεντοπισμό και «ψηφιακή ταυτότητα» και πολλά προσωπικά δεδομένα του χρήστη. Αυταρχικά καθεστώτα συλλέγουν συστηματικά αυτά τα ψηφιακή ίχνη για να κατασκοπεύουν και να καταπιέζουν τους πολίτες τους. Εταιρείες του Διαδικτύου τα συλλέγουν αυτόματα και μαζικά, διότι είναι ψηφιακό χρυσάφι που χρησιμοποιείται για προώθηση των εταιρικών συμφερόντων τους. Ελπίζω ότι οι δημοκρατίες, βάσει νόμου, δεν θα χρησιμοποιούν τις ψηφιακές ταυτότητες σαν όπλο ενάντια στους πολίτες τους. Οι εταιρείες θα αναγκαστούν, βάσει νόμου, να χρησιμοποιούν τα ψηφιακά ίχνη με διαφανή τρόπο και με άδεια και ανταμοιβή των κατόχων τους. Απέχουμε πολύ από αυτή την κατάσταση, αλλά αξίζει να αγωνιστούμε για να φθάσουμε εκεί». (https://www.kathimerini.gr/society/562590694/ioannis-pitas-stin-k-oloi-echoyme-idi-psifiakes-taytotites/).

4. Οι ανησυχίες για την προστασία της ιδιωτικής ζωής όσον αφορά τα τσιπ RFID αντιμετωπίζονται με την εφαρμογή κρυπτογραφημένης μετάδοσης δεδομένων και την ενσωμάτωση χαρακτηριστικών ασφαλείας. Τα τσιπ δεν εκπέμπουν συνεχές σήμα και τα προσωπικά δεδομένα αποθηκεύονται με ασφάλεια εντός της κάρτας. Ωστόσο, είναι σημαντικό να τηρούνται οι κανονισμοί προστασίας δεδομένων και να διασφαλίζονται ισχυρά μέτρα ασφαλείας για τον μετριασμό των πιθανών κινδύνων.

“Το δίκαιο προστασίας προσωπικών δεδομένων, δηλ. ο ν. 2472/1997 στη χώρα μας, ο οποίος αποτελεί την πράξη εφαρμογής της οδηγίας 95/46/ΕΟΚ, βρίσκει εφαρμογή, όταν τα εν λόγω κυκλώματα έχουν αποθηκευμένα προσωπικά δεδομένα ή όταν δεν έχουν αποθηκευμένα τέτοια δεδομένα, αλλά χρησιμεύουν στην ταυτοποίηση φυσικών προσώπων.

Σε αυτή την περίπτωση, η επεξεργασία προσωπικών δεδομένων πρέπει να λαμβάνει χώρα με σεβασμό των κανόνων του δικαίου προστασίας των εν λόγω δεδομένων. Ειδικότερα, πρέπει να εξασφαλίζεται ότι τα δεδομένα είναι πρόσφορα, αναγκαία και όχι περισσότερα από όσα χρειάζεται για την επίτευξη του σκοπού της επεξεργασίας, να είναι ακριβή και να μη διατηρούνται για περισσότερο από όσο απαιτείται (βλ. άρθρο 4 ν. 2472/1997). Επίσης, θα πρέπει να διασφαλίζεται η ασφάλεια δεδομένων, κατά τρόπο ώστε να είναι αδύνατη η υποκλοπή δεδομένων, πράγμα που γίνεται με τη χρησιμοποίηση κρυπτογράφησης.

Επιπλέον, η επεξεργασία θα πρέπει να είναι νόμιμη, δηλ. σύμφωνη με το άρθρο 5 του ν. 2472/1997, που σημαίνει ότι θα πρέπει να στηρίζεται στη συγκατάθεση του υποκειμένου των δεδομένων, ή σε κάποια άλλη προϋπόθεση, όπως το έννομο συμφέρον του υπεύθυνου της επεξεργασίας. Επίσης, θα πρέπει να ενημερώνονται τα υποκείμενα των δεδομένων για την επεξεργασία και τις επιμέρους συνθήκες αυτής.

Σημαντική είναι η δράση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία δεν έχει μείνει απαθής μπροστά στα ζητήματα που ανακύπτουν από τις εφαρμογές της νέας αυτής τεχνολογίας, αλλά κινητοποιεί τους ενδιαφερόμενους φορείς μέσα από τον δικτυακό τόπο Information Society. “(Ιωάννης Ιγγλεζάκης-δικηγόρος)

5. Στην Κύπρο, στην Ελλάδα, αλλά και στις υπόλοιπες χώρες που ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το Νομικό πλαίσιο για την προστασία τις ιδιωτικότητας και των δεδομένων για τις RFID εφαρμογές ορίζεται από την ευρωπαϊκή οδηγία 95/46/ΕΚ για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών που ψηφίστηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον Οκτώβριο του 1995, όπως αυτή έχει τροποποιηθεί (τελευταία τροποποίηση έγινε από την Οδηγία 2009/136/ΕΚ . Η έκδοση της οδηγίας 2009/136/ΕΚ πραγματοποιήθηκε λαμβάνοντας υπόψη τη σύσταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την εφαρμογή αρχών προστασίας της ιδιωτικότητας και των δεδομένων στις εφαρμογές που υποστηρίζονται από ραδιοσυχνοτική αναγνώριση (RFID)  που εκδόθηκε στις 12 Μαΐου 2009 και περιέχει μια ισχυρή καινοτομία: απαιτεί από τους φορείς εκμετάλλευσης RFID να εκπονούν «αξιολόγηση των επιπτώσεων στην προστασία της ιδιωτικότητας και των δεδομένων» πριν από την εγκατάσταση μιας εφαρμογής RFID και να διαθέτουν τα αποτελέσματά της στην αρμόδια αρχή, παρέχοντας έτσι τη δυνατότητα αυτορρύθμισης στο κλάδο.

To Νομικό θέμα που υπάρχει στο νόμο για τις ψηφιακές ταυτότητες.

Υπάρχει  όμως ένα ΝΟΜΙΚΟ θέμα στην ΚΥΑ 8200/0-109568/16-2-2023 (ΦΕΚ Β΄ 824/17-2-2023) που δεν το επισημαίνει η Σύναξη.

Αυτό φαίνεται παρακάτω.

Το Σ.τ.Ε. (επταμελής σύνθεση) με την υπ’ αριθμ. 2388/2019 απόφασή του ακύρωσε μερικώς την κοινή υπουργική απόφαση ( 8200/0-297647/10-4-2018 (ΦΕΚ Β’ 1476/27-4-2018) που προέβλεπε ότι «στο ενσωματωμένο ηλεκτρονικό μέσο αποθήκευσης αποθηκεύονται τα στοιχεία που απαιτούνται για τις Υπηρεσίες Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης», καθώς έκρινε ότι οι υπηρεσίες ηλεκτρονικής διακυβέρνησης έχουν ευρύτατο περιεχόμενο, και επομένως τα στοιχεία που απαιτούνται στις εν λόγω υπηρεσίες δεν θεωρούνται κρίσιμα για την απόδειξη της ταυτότητας των Ελλήνων πολιτών.

Η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη αντικατέστησε την επίμαχη διάταξη (άρθρο 3 παρ. 4 ΚΥΑ) χωρίς όμως να συμμορφωθεί ως όφειλε με την πιο πάνω απόφαση του Σ.τ.Ε., αλλά, πονηρά σκεπτόμενη, προχώρησε σε μια δημιουργικής ασάφειας επαναδιατύπωσή της, με σκοπό την παραπλάνηση των Ελλήνων πολιτών και την μελλοντική καταστρατήγησή της.

Έτσι, στην νεότερη υπ’ αριθμόν 8200/0-109568/16-2-2023 (ΦΕΚ Β΄ 824/17-2-2023) Κοινή Υπουργική Απόφαση, η εν λόγω διάταξη έλαβε την ακόλουθη, τελική της μορφή, με την οποία ισχύει σήμερα:

«Στο ενσωματωμένο ηλεκτρονικό μέσο αποθήκευσης αποθηκεύονται φωτογραφία του κατόχου σε ψηφιακή μορφή, τα στοιχεία της Μηχανικώς Αναγνώσιμης Ζώνης του δελτίου (MRZ). Επιπλέον, στο ως άνω ηλεκτρονικό μέσο αποθηκεύονται το επώνυμο πατέρα, επώνυμο μητέρας, ο Δήμος εγγραφής, ο αριθμός δημοτολογίου και ο τόπος έκδοσης του δελτίου, ενώ θα δύναται να αποθηκευτούν τα στοιχεία που απαιτούνται για τις Υπηρεσίες Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, εάν αποφασισθεί να συμπεριληφθούν στο εν λόγω μέσο».

Μετά την πιο πάνω νομοτεχνική επεξεργασία και αντικατάσταση, η αυταρχική και αδυσώπητη Εξουσία επιχειρεί να «καλοπιάσει» τους πολίτες, ώστε να προσέλθουν στα αστυνομικά τμήματα, ρίχνοντάς τους «στάχτη στα μάτια» ότι δήθεν στο ενσωματωμένο ηλεκτρονικό μέσο δεν θα αποθηκεύονται στοιχεία που αφορούν την ηλεκτρονική διακυβέρνηση.

Αυτή η αυθαιρεσία της κυβέρνησης πρέπει να προσβληθεί στο ΣτΕ και αυτή την κίνηση μπορεί να κάνει η Σύναξη κληρικών μοναχών και λαϊκών, αντί να στέλνει επιστολές, καθιερώνοντας την τακτική του χαρτοπόλεμου.

 Η αχρήματη κοινωνία

Όσον αφορά τα γραφόμενα περί ψηφιακού ευρώ-κ.λ.π. σημειώνουμε ότι αυτά εντάσσονται στη γενικότερη οικονομική πολιτική της ΕΕ στην οποία δυστυχώς ανήκουμε. Η λύση είναι η έξοδος από την ΕΕ. Είναι όμως σήμερα αυτό εφικτό όπως έχει διαμορφωθεί η πολιτική και οικονομική κυρίως κατάσταση στην Ελλάδα;;;;; Η απάντηση είναι αρνητική. Έτσι και το ψηφιακό ευρώ και το ηλεκτρονικό πορτοφόλι θα εφαρμοστούν και στην Ελλάδα, όταν η ΕΕ το αποφασίσει. Απλά οι νέες ταυτότητες, λόγω της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, θα βοηθήσουν στην ευκολότερη εφαρμογή των μελλοντικών  αποφάσεων των Βρυξελλών. Η άρνηση της παραλαβής δεν θα σταματήσει την Οικονομική πολιτική της ΕΕ. Ήδη ένας πολύ μεγάλος αριθμός Ευρωπαίων πολιτών έχει την νέα ψηφιακή ταυτότητα και μέχρο τον Αύγουστο του 2026 θα την έχουν υποχρεωτικά όλοι.Επίσης υποχρεωτικά όλοι, ανεξάρτητα τι είδους ταυτότητα έχουν θα εφαρμοστεί από τον ερχόμενο Νοέμβριο του 2023 η απόκτηση του ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ που θα αντικαταστήσει ΑΦΜ και ΑΜΚΑ.

 Τελικά συμπεράσματα

Όπως αποδείξαμε η επιστολή της Σύναξης κληρικών και μοναχών έχει νομικά κενά και αμφισβητούμενες  θεολογικές ερμηνείες για την ελευθερία, το 666 κ.λ.π. Δεν προτείνει τρόπους αντίδρασης των διαφωνούντων στην ηλεκτρονική ταυτότητα, αρκούμενοι στην απαίτηση να γίνει προαιρετική η παραλαβή της νέας ταυτότητας.

1.Το θέμα των νέων ταυτοτήτων είναι κατοχυρωμένο νομικά και με αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας. Οι έννομοι Έλληνες πολίτες είναι ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΙ να συμμορφωθούν.

Στην ερώτηση « Μπορούμε να ζήσουμε χωρίς ταυτότητες ταυτοποίησης»; Ο καθηγητής Ιωάννης Πήττας απαντά:

« Αν είμαστε ερημίτες ή συναλλασσόμαστε μόνο με γνωστά άτομα, φυσικά ναι. Αν δεν θέλουμε να ταξιδέψουμε, μπορούμε να μην έχουμε διαβατήριο. Δυστυχώς κάποιες ταυτότητες (αστυνομική, ΑΦΜ, ΑΜΚΑ) είναι απαραίτητες όσο ζούμε σε ένα οργανωμένο κράτος. Όσο αυτό το κράτος λειτουργεί μέσω ανθρώπινων επαφών, οι φυσικές ταυτότητες είναι αρκετές. Η πραγματικότητα λέει ότι ένα μεγάλο φάσμα των ανθρώπινων δραστηριοτήτων έχει ήδη πάρει ηλεκτρονική μορφή. Όλο και περισσότερο οι κρατικές και ιδιωτικές υπηρεσίες παίρνουν ηλεκτρονική μορφή, όχι πάντα με θετικό τρόπο. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, οι ψηφιακές/ηλεκτρονικές ταυτότητες γίνονται εκ των πραγμάτων υποχρεωτικές, όταν κάποιος θέλει ή υποχρεώνεται να συναλλάσσεται μέσω μηχανών. (kathimerini.gr).

2. Αν θεωρούμε ότι ΜΟΝΟ  με την εμφάνιση των νέων ταυτοτήτων θα γεννηθεί μια οργουελική κοινωνία, μάλλον πέφτουμε σε πλάνη. Ο μεγάλος αδελφός είναι 24 ώρες μαζί μας και με τη δική μας -τις περισσότερες φορές- συγκατάθεση.

Αυτό που πρέπει να κάνουμε, είναι να τον “εποπτεύουμε” και να τον “χρησιμοποιούμε” ορθά και για ευγενείς σκοπούς. Ενδεχομένως να υπάρξουν “φωστήρες” που θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν πολιτικά και οικονομικά αυτό το νέο παράδοξο. Θα πουλήσουν “κούφιο νταηλίκι” κατά τον Κωστή Παλαμά και θα προσπαθήσουν μακροπρόθεσμα να το εξαργυρώσουν με μία θέση στα βουλευτικά έδρανα. Τραπεζικές χρεωστικές και πιστωτικές κάρτες (πλαστικό χρήμα) όπως και e-banking χρησιμοποιούμε με ασφάλεια εδώ και δεκαετίες για την εξυπηρέτησή μας!

Το έξυπνο κινητό έχει πρόσβαση στο διαδίκτυο στο οποίο κάνουμε συνεχώς αναζητήσεις. Αυτομάτως, τις επόμενες μέρες (ίσως και ώρες) μας βγάζει διαφημίσεις που ταιριάζουν με το αντικείμενο της προηγούμενης αναζήτησης μας.
Επίσης, σε αυτό αποθηκεύουμε αριθμούς τηλεφώνων και καταγράφουμε τα ραντεβού μας στη διαθέσιμη ατζέντα που έχει.
Αυτή τη συσκευή την αγοράσαμε κάνοντας ανάληψη χρημάτων με τη βοήθεια κάρτας στο ATM ή την εξοφλήσαμε με τη χρήση αυτής ηλεκτρονικά (POS).
Αφού την αγοράσαμε, θελήσαμε να δούμε το περίσσευμα του λογαριασμού και γενικότερα τα ποσά που σπαταλήσαμε.
Γι’ αυτό έπρεπε να πατήσουμε την επιλογή “κίνηση λογαριασμού”. Εκεί διαπιστώσαμε ότι η τράπεζα έχει όλα τα στοιχεία που αφορούν τον λογαριασμό και τη χρήση της κάρτας.
Πού κατατέθηκαν χρήματα, τι αγοράστηκε και σε ποια ώρα και λεπτά συνέβησαν όλες οι συναλλαγές.
Με την ίδια συσκευή επικοινωνίας βγάλαμε φωτογραφίες από ένα ταξίδι μας στο εξωτερικό, αλλά και από μια νυχτερινή έξοδο που ήμασταν ωραία ντυμένοι σε ένα όμορφο μαγαζί.
Την ”ανεβάσαμε” σε μορφή story στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και την είδαν όσοι μας αναζητήσαν σε αυτά ή και όχι.
Ενημερώθηκαν για την ώρα που πήγαμε, με ποιον και σε ποιο τραπέζι καθίσαμε.. (haniotika-nea.gr)

3. Μπορεί η Σύναξη κληρικών και μοναχών να μας  απαντήσει: πώς  οικουμενιστές  επίσκοποι έγιναν ξαφνικά «ομολογητές» και αρνητές των ταυτοτήτων;

Είναι αυτοί οι σημερινοί αρνητές της ταυτότητες και υπέρμαχοι των εμβολίων που παλιότερα είπαν και τα εξής μνημειώδη:

-«Κάποιοι θέλουν να παριστάνουν τους μεγάλους γεροντάδες τους μεγάλους φιλοσόφους, παρασύρουν τους ανθρώπους και τους οδηγούν στο θάνατο» εξαπολύοντας  δριμύ κατηγορώ» κατά των αντιεμβολιαστών για το θάνατο 49χρονου ιερέα από κοροναϊό» (https://www.orthodoxtimes.gr/mitropolitis-korinthou-kapoioi-theloun-na-paristanoun-tous-megalous-gerontades-kai-odigoun-anthropous-sto-thanato)

-«όποιος κάνει το εμβόλιο  είναι περισσότερο Χριστιανός, γιατί αγαπά τον άνθρωπο, σέβεται την επιστήμη και την ακολουθεί.»

-«Σχισματικοί οι ιερείς που είναι κατά του εμβολίου.. Δεν έχουν καμία σχέση με την Εκκλησία»…

                                                      ---------------------

«Για φανταστείτε να αποκοπούμε κι από τους άλλους χριστιανούς, έστω μη ορθοδόξους; [σχόλιο.: Ο φόβος του είναι όμοιος με τον φόβο των Ευρωλιγούρηδων: μήπως και χάσει την εύνοια των αιρετικών!!!]. Ποιοί θα μείνουμε, δηλαδή, στην Ευρώπη; Μας μετράτε σε εκατομμύρια, αριθμητικά; Ούτε τριάντα εκατομμύρια!  Μετράτε την Ευρώπη, τον Ρωμαιοκαθολικισμό αριθμητικά; Ένας Μάρκος Ευγενικός πήγε να λάβει μέρος στη Σύνοδο της Φερράρας και της Φλωρεντίας και συμπροσευχήθηκε με τον Πάπα, άσχετο αν διαφώνησε στην συνέχεια. Το βήμα, όμως, το έκανε. (Και σε μένα) η Εκκλησία μου λέει (να κάνω αυτό που κάνω), και αυτό πράττω και αγωνίζομαι». [σ.σ.: Το βήμα ο άγιος Μάρκος, το έκανε από καλή διάθεση. Αλλά πόσο κράτησε αυτό το βήμα; Λίγες βδομάδες!!! Μετά, όταν είδε την αδιαλαξία του Πάπα, έλεγε τον Πάπα αιρετικό. Εσείς, όμως, κάνετε κάτι όμοιο; Όχι βέβαια, αλλά κάνετε το ακριβώς αντίθετο. Μιλάτε δεκαετίες με τον Πάπα και όλους τους άλλους αιρετικούς· βλέπετε ο Πάπας να μην μετανοεί και να προσθέτει νέες αιρέσεις· κι εσείς αντί να τον ονομάσετε αιρετικό, όπως ο άγιος Μάρκος, τον ονομάζετε αδελφό Επίσκοπο και την αίρεσή τους Εκκλησία διαστρεβώνοντας παράλληλα την στάση και την διδασκαλία του Αγίου!].

(https://www.orthodoxtimes.gr/mitropolitis-korinthou-poly-perissotero-christianos-aftos-pou-kanei-to-emvolio-vinteo/)

4. Απορούμε για την αγωνία της Σύναξης για την καταπάτηση της «θεόσδοτης ελευθερίας» των χριστιανών πολιτών. Όμως η ΘΕΟΣΔΟΤΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ αφορά, όπως αποδείξαμε, τη σχέση ανθρώπου και Θεού.

Και το αίτιο  που την καταπατά και την αλλοιώνει είναι η ΑΙΡΕΣΗ και μάλιστα η ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ και ειδικότερα μετά την Κολυμβάριο Σύνοδο του 2016, όπου κατοχυρώθηκε Συνοδικά και εφαρμόζεται πλέον σε πολλούς τομείς του Εκκλησιαστικού χώρου. Δεν είδαμε τη Σύναξη να ενημερώνει με ημερίδες το χριστεπώνυμο πλήρωμα για τον Οικουμενισμό, τη Σύνοδο της Κρήτης, ούτε να διαμαρτύρεται για την αλλοίωση του Συμβόλου της Πίστεως και των αποφάσεων των άλλων οικουμενικών Συνόδων (συμπροσευχές), για την αίρεση του Παπισμού, για τους θεολογικούς διαλόγους, για την επικείμενη Ένωση Ορθοδόξων-Παπικών, για το Ουκρανικό Ζήτημα, για την πορεία προς το ΚΟΙΝΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΠΑΣΧΑ, για τις καινούργιες αιρέσεις που εισήλθαν στον εκκλησιαστικό χώρο, με αφορμή τον κορωνοϊο (παπακαισαρισμός-καισαροπαπισμός-νέο-εικονομαχία, νέο-Βαρλααμισμός,κ.α).

Τελικά για την Σύναξη  η ένωση των  Εκκλησιών είναι δρόμος προς τον Αντίχριστο ή μόνο η παραλαβή της ηλεκτρονικής ταυτότητας οδηγεί σε αυτόν;;

Θα ήταν ενδιαφέρον να το μάθουμε γιατί παλιότερα  έγραφε τα παρακάτω:

«Έπεσαν όλα τα όρια που έθεσαν οι Πατέρες· δεν υπάρ­χει οριοθετική γραμμή μεταξύ αιρέσεως και Εκκλησίας, μεταξύ αληθείας και πλάνης. Και οι αιρέσεις είναι εκκλη­σίες, πολλές μάλιστα, όπως η παπική, θεωρούνται τώρα ώς αδελφές εκκλησίες, στις όποιες από κοινού με εμάς ανέθε­σε ο Θεός την φροντίδα για την σωτηρία των ανθρώπων. Υπάρχει και στις αιρέσεις η Χάρη του Παναγίου Πνεύ­ματος, γι^' αυτό και το βάπτισμα τους, όπως και όλα τα άλλα μυστήρια είναι έγκυρα. Όσοι έχουν βαπτισθεί, σε οποια­δήποτε αίρεση και αν ανήκουν, είναι μέλη του σώματος του Χρίστου, της Εκκλησίας. Οι αρές και τα αναθέματα των συνόδων δεν ισχύουν και πρέπει να διαγραφούν από τα λειτουργικά βιβλία. Στεγασθήκαμε μέσα στο «Παγκό­σμιο Συμβούλιο Εκκλησιών» και ουσιαστικά προδώσαμε -καί μόνο με την ένταξη μας- την εκκλησιολογική μας αυτο­συνειδησία. Αφαιρέσαμε το δόγμα περί της Μιας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, το δόγμα «είς Κύριος, μία πίστις, εν βάπτισμα»

Εμείς θα επιμείνουμε στη θέση μας, ότι πρωταρχικός σκοπός των Χριστιανών πρέπει να είναι η αντίσταση και η καταπολέμηση της παναιρέσεως του Οικουμενισμού. Αυτήν την παναίρεση έχουν αποδεχθεί εκ των Ορθοδόξων πολλοί πατριάρχες, αρχιεπίσκοποι, επίσκοποι, κλη­ρικοί, μοναχοί και λαϊκοί. Την διδάσκουν «γυμνή τή κε­φαλή», την εφαρμόζουν και την επιβάλλουν στην πράξη κοινωνούντες παντοιοτρόπως με τους αιρετικούς, με συμ­προσευχές, ανταλλαγές επισκέψεων, ποιμαντικές συνερ­γασίες, θέτοντας ουσιαστικώς εαυτούς εκτός Εκκλησίας. Η στάση μας εκ των συνοδικών κανονικών αποφάσεων και εκ του παραδείγματος των Αγίων είναι προφανής. Ο καθένας πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του. Η αποφυγή ταυτότητας, εμβολίου κλπ. με την ταυτόχρονη παραμονή στην αίρεση, που είναι το ξεκάθαρο προϊόν και σημάδι του διαβόλου, δεν σώζει.

Τέλος θα ήταν ανώφελο θα ήταν ανώφελο σήμερα οι πιστοί να θυσιάσουν και τον εαυτό τους και τις οικογένειές τους αρνούμενοι την ταυτότητα, από τη στιγμή, που δεν τους ζητείται η άρνηση της πίστης. Ο αγώνας μας θα πρέπει να είναι σε πολιτικό επίπεδο ώστε να πεισθούν τα κόμματα της Βουλής να προχωρήσουν στις διαδικασίες νομοθετικών ρυθμίσεων, που αναφέραμε προηγουμένως.

Ο Απόστολος Παύλος, προκειμένου να προφυλάξει τους Χριστιανούς της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας από ανούσιες συγκρούσεις με το κράτος  στην προς Ρωμαίους Επιστολή γράφει:

«Πάσα ψυχή εξουσίαις υπερεχούσαις υποτασσέσθω. ου γαρ έστιν εξουσία ει μη υπό Θεού· αι δε ούσαι εξουσίαι υπό του Θεού τεταγμέναι εισίν. (Ρωμ. 13,1). Δηλαδή :Κάθε άνθρωπος, ας υποτάσσεται στις ανώτερες της πολιτείας, τους άρχοντας δηλαδή, που είναι φορείς αυτής της εξουσίας, (εφ' Οσον αι εντολαί των δεν αντίκεινται στο θέλημα του Θεού)· διότι δεν υπάρχει εξουσία μέσα εις την κοινωνίαν, που να μη απορρέει από τον Θεόν· οι άρχοντες, που ασκούν σήμερον τας εξουσίας, έχουν ταχθεί από τον Θεόν (έστω και κατ' ανοχή).