Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2016



σεισμικαι αναταραξεισ δια την αγιοκαταταξιν του σωφρονιου σαχαρωφ
Θρασς κα οκτρς συκοφάντης
π. Θωμς Βαμβίνης



 Συνεχίζονται αἱ ἀναταράξεις μὲ πολλοὺς βαθμοὺς τῆς κλίμακος Ῥίχτερ διὰ τὸ βιβλίον μου «ΜΕΓΑ ΣΚΑΝΔΑΛΟΝ ΤΥΧΟΝ ΑΓΙΟΚΑΤΑΤΑΞΙΣ ΤΟΥ ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ ΣΑΧΑΡΩΦ» μὲ ἄμεσον ἐμπλοκὴν τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου Βλάχου, ὁ ὁποῖος εἶπε καὶ ἔγραψεν εἰς τὸ βιβλίον του «ΟΙΔΑ ΑΝΘΡΩΠΟΝ ΕΝ ΧΡΙΣΤ» (βιογραφία τοῦ Σωφρονίου Σαχάρωφ) ὅτι: «Ἐὰν π. Σωφρόνιος δν εναι γιος, τότε δν πάρχουν γιοι». Ὁ Ναυπάκτου Ἱερόθεος παρεξετράπη εἰς γελοιποιητικὰς ὑπερβολὰς διὰ νὰ παρουσιάσῃ τὸν Σωφρόνιον Σαχάρωφ ὡς τὴν κορυφαίαν καὶ μοναδικὴν ἱερὰν προσωπικότητα τοῦ 20ο αἰῶνος. Ἔγραψεν ὅτι ὁ Σωφρόνιος Σαχάρωφ ἦτο θεόπτης ὅπως ὁ Μωυσῆς καὶ ἰσάξιος ὅλων τῶν ἄλλων μεγάλων Προφητῶν τῆς Π. Διαθήκης. Ἦτο δὲ ἐφάμιλλος τοῦ Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, Συμεὼν τοῦ Νέου Θεολόγου καὶ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου. Εἶχε καὶ αὐτὸς τὴν ἐμπειρίαν τοῦ Ἀποστόλου Παύλου νὰ ἀναβῇ μέχρι τρίτου οὐρανοῦ, νὰ καταβῇ δὲ καὶ εἰς τὸν ᾍδην. Ἐδέχετο συνεχῶς θείας ἀποκαλύψεις καὶ ἔβλεπε τὸ ἄκτιστον φῶς ἀπὸ βρεφικῆς ἡλικίας. Δὲν ἐξηγεῖ ὅμως ὁ κ. Ἱερόθεος πῶς συνέβη ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς μὲ τὰ τόσα θεῖα χαρίσματα νὰ γίνῃ ἄθεος, νὰ βιώσῃ τὸν Βουδισμὸν ἐπὶ ὀκτὼ ἔτη περίπου καὶ νὰ ὑποπέσῃ εἰς πολλὰς καὶ σοβαρὰς θεολογικὰς πλάνας, κακοδοξίας καὶ αἱρέσεις, τὰς ὁποίας υἱοθέτησεν ὁ κ. Ἱερόθεος.
Ἐπειδὴ δι’ ὅλα αὐτὰ ἤλεγξα μὲ βιβλία μου τὸ περίεργον δίδυμον Μητροπολίτης Ἱερόθεος Βλάχος καὶ Σωφρόνιος Σαχάρωφ, ἀνέλαβε νὰ μὲ ἀντικρούσῃ ὁ ἐκ τῆς Μακεδονίας εἰσαχθεὶς εἰς Ναύπακτον ὑπὸ τοῦ Ναυπάκτου Ἱεροθέου π. Θωμᾶς Βαμβίνης.
Ὁ προστάτης αὐτὸς τοῦ Ἐπισκόπου Ἱεροθέου Βλάχου καὶ τοῦ Σωφρονίου Σαχάρωφ, μέσῳ τῶν Ἱστολογίων «Τρελογιάννης» καὶ «μέθυστος» καὶ μὲ σαθρὰ θεολογικὰ ἐπιχειρήματα, μὲ εἰρωνείας, ὕβρεις καὶ οἰκτρὰς συκοφαντίας ἐναντίον μου, προσπαθεῖ νὰ ἀντικρούσῃ τὰ ἀδιάσειστα ἐρείσματα τῶν θεολογικῶν σκέψεών μου διὰ νὰ ἀρέσῃ εἰς τὸν προϊστάμενόν του Μητροπολίτην Ναυπάκτου, ἐκ μέρους τοῦ ὁποίου ἀπαντᾷ εἰς ἐμὲ δι’ ὅσα ἀθεολόγητα τοῦ κ. Ἱεροθέου καὶ τοῦ Σωφρονίου Σαχάρωφ ἀπεκάλυψα.
Διατί, π. Θωμᾶ Βαμβίνη, δὲν ἀπήντησεν ὁ ἴδιος ὁ θιγεὶς Μητροπολίτης καὶ ἀνέλαβες σὺ τὴν θεολογικὴν προστασίαν του; Ἐπειδὴ ὁ Δεσπότης σου ἀπαντᾷ πάντοτε εἰς ὅσους ἐλέγχουν αὐτόν, ἐδῶ διὰ τῆς σιωπῆς του παρεδέχθη ὡς ὀρθὰς τὰς θέσεις μου.
σύστολος ψευδολογία το π. Θωμ Βαμβίνη
Ψεύδεται ἀσυστόλως καὶ ἐξαπατᾷ τὸ κοινὸν ὁ π. Θωμᾶς Βαμβίνης, ἐπειδὴ πληροφορεῖ ὅτι ἡ Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, ἡ ὁποία ἀνηγόρευσεν εἰς ἐπίτιμον διδάκτορα τὸν Μητροπολίτην Ναυπάκτου Ἱερόθεον Βλάχον, «εχε μελετήσει μ συστηματικ τρόπο τ ργο το Σεβ. εροθέου», πρὸ τῆς ἀναγορεύσεως, ὅτι ἀπέρριψε τὴν ἔνστασιν συνειδήσεώς μου νὰ ἀναβληθῇ ἡ τελετὴ ἀναγορεύσεως, ὡς καὶ τὸ βιβλίον μου «Η ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΤΡΑΓΔΙΑ ΤΟΥ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΙΕΡΟΘΕΟΥ», τὸ ὁποῖον συνώδευσε τὴν ἔνστασίν μου. Ἡ ἀλήθεια ἐν προκειμένῳ εἶναι ὅτι ἡ Θεολογικὴ Σχολὴ δὲν ἐμελέτησε τὰ βιβλία τοῦ Ναυπάκτου Ἱεροθέου καὶ δὲν ἀνέβαλε τὴν τελετὴν τῆς ἀναγορεύσεως, ὄχι διότι ἀπέρριψε τὴν ἔνστασίν μου, ἀλλὰ ἐπειδὴ εἶχον σταλῆ προσκλήσεις καὶ πρὸς ἐπισήμους (Πρόεδρον τῆς Δημοκρατίας, Ἀρχιεπίσκοπον κ.ἄ.). Ὡς πρὸς τὸ βιβλίον μου, οὐδέποτε ἀπερρίφθη ὑπὸ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς. Τὰς ψευδολογικὰς ἀθλιότητας τοῦ π. Θωμᾶ Βαμβίνη εἶχεν ἐκστομίσει προηγουμένως καὶ ὁ ἴδιος ὁ Ναυπάκτου Ἱερόθεος, ἀλλὰ ἐξηυτελίσθη μὲ διαψευστικὸν ἔγγραφον πρὸς ἐμὲ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς, ὅπως τώρα ἐξευτελίζεται καὶ ὁ ἀσύνετος ἐπικριτής μου π. Θωμᾶς Βαμβίνης, διὰ νὰ ἱκανοποιήσῃ τὸ ἀφεντικό του Μητροπολίτην Ἱερόθεον Βλάχον.
Ὅλα αὐτὰ ἀναλύονται εἰς τὸ βιβλίον μου « πομυθοποίησις νς πισκόπου – ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ Ο ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΙΕΡΟΘΕΟΣ» (σελ. 437-442).
Ψεύδεσαι, π. Θωμᾶ Βαμβίνη !  Ψεύδεσαι, π. Θωμᾶ Βαμβίνη !  Ψεύδεσαι, π. Θωμᾶ Βαμβίνη !  Ἀσυστόλως ψεύδεσαι, π. Θωμᾶ Βαμβίνη !!!
θρασύτης το π. Θωμ Βαμβίνη
Ὁ π. Θωμᾶς Βαμβίνης ἔχει καὶ τὸ θράσος νὰ δίδῃ καὶ μαθήματα συγγραφικῆς δεοντολογίας. Ὁ ἔσωθεν διατεταραγμένος τυφλωτικὸς ἐπικριτής μου π. Θωμᾶς Βαμβίνης ἀπέσπασεν ἀπὸ τὸ ὡς ἄνω βιβλίον μου «Η ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΤΡΑΓΔΙΑ ΤΟΥ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΙΕΡΟΘΕΟΥ» τεσσαράκοντα πέντε (45) φράσεις μου ἐντελῶς ἀποκεκομμένας ἀπὸ τὰ οὐσιαστικὰ καὶ ἄκρως ἐνημερωτικὰ συμφραζόμενα διὰ νὰ ἀποδείξῃ ὅτι στεροῦμαι «συγγραφικο θους» καὶ δι’ αὐτὸ χρησιμοποιῶ «βρεις, πεζοδρομιακς κφράσεις κα ταραχώδη λόγια». Καίτοι οὐδὲν τοιοῦτον προκύπτει ἀπὸ τὰ προαναφερθέντα μεμονωμένα ἀποσπάσματα, ὁ π. Θωμᾶς Βαμβίνης δὲν παύει νὰ εἶναι ἀνέντιμος ἄνθρωπος διὰ τὴν εἰδεχθῆ αὐτὴν ἐνέργειάν του, ἡ ὁποία γελοιοποιεῖ αὐτὸν ὡς… διδάσκαλον τοῦ συγγραφικοῦ ἤθους.
Ἡ ἀνίερος αὐτὴ συμπεριφορὰ τοῦ ἱερέως Θωμᾶ Βαμβίνη ὑποχρεώνει ἐμὲ νὰ παρουσιάσω ἀπὸ τὸ ἀπαντητικὸν πρὸς ἐμὲ βιβλίον του ἐκ μέρους τοῦ προϊσταμένου του Μητροπολίτου Ναυπάκτου Ἱεροθέου Βλάχου ὑβριστικάς, συκοφαντικάς, ψευδολογικάς, εἰρωνικὰς καὶ περιφρονητικὰς τοῦ προσώπου μου φράσεις, ἀλλὰ μὲ αὐτοτελῆ νοήματα. Τὸ βιβλίον αὐτὸ «Σχόλια σ μι θεολογικ τραγδία», τὸ ὁποῖον ὑπογράφει ὁ π. Θωμᾶς Βαμβίνης, οὐσιαστικῶς εἶναι δημιούργημα τοῦ Ναυπάκτου Ἱεροθέου Βλάχου. Προσεχῶς θὰ ἀποδειχθῇ ἡ σαθρότης τοῦ βιβλίου αὐτοῦ μὲ ἀντιβιβλίον μου καὶ ὁ ἔχων ἐπηρμένην τὴν ὀφρὺν π. Θωμᾶς Βαμβίνης πολὺ θὰ ἐντραπῇ τότε. Ἰδοὺ παρανοϊκὰ καὶ διαβολικὰ δείγματα ἀπὸ τὸ βιβλίον αὐτὸ τοῦ συγγραφικοῦ ἤθους τοῦ ψευδοδιδασκάλου συγγραφικῆς δεοντολογίας π. Θωμᾶ Βαμβίνη.
« π. ωάννης Διώτης διακωμδε πόψεις κα κείμενα τν γίων Πατέρων. Στέκεται πέναντι τος κριτικς κα πορριπτικς» (σελ. 12).
*
«Τ σφάλματα το π. ωάννου Διώτη λλοιώνουν τν λήθεια τς κκλησίας, παραχαράσσουν τν θεολογία της, κακοποιον τν σκητική της…» (σελ. 13).
*
« π. ωάννης Διώτης πολεμ τν ποστολικ κα πατερικ Παραδοσή μας» (σελ. 14).
*
« π. ωάννης Διώτης δηγε ξω π τν παράδοση τς κκλησίας πλος Χριστιανος πο τν μπιστεύονται» (σελ. 8).
*
«Κατ τν π. ωάννη Διώτη, ,τι εναι καταγεγραμμένο στν γία Γραφ δν χρειάζεται ν γίν προσωπικό μας βίωμα, προσωπική μας μπειρία… Κατ τν π. ωάννη Διώτη, δν χρειάζεται ν καταγράφωνται κα ν διαβάζωνται ο βίοι τν γίων… πότε, ς περιττά, θ πρέπει ν ξαφανίσουμε τ Συναξάρια τς κκλησίας» (σελ. 121).
*
« π. ωάννης Διώτης πεσε στ μέγιστο μάρτημα τς βλασφημίας κατ το γίου Πνεύματος» (σελ. 130).
*
« π. ωάννης Διώτης ποκόπτει τν αυτό του κα τος πιθανος μόφρονές του π τν αώνιο ζω» (σελ. 148).
*
« π. ωάννης Διώτης δρ ντιπνευματικά, ″φωτοσβεστικά, προσπαθώντας μ τος διαβρωτικος σχολιασμος του ν σβήσ πηγς μπνευσης γι ρθόδοξη προσευχ κα ζω ν Χριστ»  (σελ. 189).
Ὁ κακεντρεχὴς π. Θωμᾶς Βαμβίνης, κατὰ ἀνέντιμον καὶ πρόστυχον τρόπον καὶ χωρὶς οὔτε Θεὸν νὰ φοβῆται καὶ οὔτε ἀνθρώπους νὰ ἐντρέπεται, παρουσιάζει ἐμέ, ὄχι ὡς σφάλλοντα, κατὰ τὴν ἀθεολόγητον ἀντίληψιν καὶ κρίσιν του, εἰς ὡρισμένα σημεῖα τοῦ βιβλίου μου, ἀλλ’ ὅτι ἔχω θέσει ὡς στόχον καὶ σκοπόν μου νὰ ἐπιδιώκω καὶ νὰ διαπράττω συνεχῶς ὅλα τὰ ἀνωτέρω ἐξωφρενικά, ψευδολογικά, ὑβριστικὰ καὶ ἄκρως συκοφαντικά, τὰ ὁποῖα οὐδέποτε καὶ οὐδαμοῦ ἔγραψα.
Ὁ ἐκδικητικὸς ῥασοφόρος ἐπικριτής μου, μὲ τυφλωτικὴν ἐμπάθειαν, προσάπτει εἰς ἐμὲ τὴν βδελυρὰν καὶ οἰκτρὰν συκοφαντίαν του ὅτι ἐγὼ δρ («δρ», γράφει) συνεχῶς «ντιπνευματικ» καὶ «φωτοσβεστικ» καὶ προσπαθῶ («προσπαθώντας», γράφει) ν σβήσω πηγς μπνεύσεως δι’ ρθόδοξον προσευχν κα ζων ν Χριστ.
Ἐντροπή, π. Θωμᾶ Βαμβίνη ! Αἶσχος, π. Θωμᾶ Βαμβίνη !! Αἰσχύνη καὶ καταισχύνῃ, π. Θωμᾶ Βαμβίνη !!! Πῶς τολμᾷς νὰ λειτουργῇς μὲ τὴν τοιαύτην ψυχοφθόρον κατάστασίν σου;
Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ σχολιάσω ἓν πρὸς ἓν τὰ ἐκτρωματικὰ ἐρεύγματα καὶ ἀποβράσματα τῆς μισούσης καὶ νοσούσης καρδίας τοῦ π. Θωμᾶ Βαμβίνη. Ὁ σχολιασμὸς οὗτος ἰσχύει καὶ διὰ τὰ προηγούμενα καὶ διὰ τὰ ἀκόλουθα ἐκδικητικά, ἐλεεινὰ καὶ πανάθλια προϊόντα τῆς κοινῆς, ὡς συμπεραίνω, γραφίδος τοῦ διδύμου Ἐπισκόπου Ἱεροθέου Βλάχου καὶ ἱερέως Θωμᾶ Βαμβίνη. Ἐξ ἄλλου, εἶναι καταφανὴς ἡ ἀντιπνευματική, ἀντιχριστιανική, κακότροπος καὶ ἀνίερος συγγραφικὴ συμπεριφορὰ τοῦ ἱερέως Θωμᾶ Βαμβίνη, ὁ ὁποῖος, μὲ περισσὴν θρασύτητα, δὲν ἐδίστασε νὰ δώσῃ καὶ μαθήματα συγγραφικῆς δεοντολογίας εἰς τὸ ἐξαμβλωματικὸν βιβλίον του (κεφάλαιον 1). Συνεχίζονται τὰ πανάθλια συκοφαντήματα τοῦ ἀσυνειδήτου καὶ ἀθεοφόβου π. Θωμᾶ Βαμβίνη.
*
«Κατ τν π. ωάννη Διώτη, θεωρεται κκλησία μλλον σν μι ργάνωση, μ κυριαρχούσα τν νομικ συγκρότηση κα χι ς να Θεανθρώπινο ργανισμ» (σελ. 283).
*
« π. ωάννης Διώτης στος ρθοδόξους πισκόπους δν βλέπει τν ρχιερωσύνη το Χριστο, λλ μι νθρώπινη πνευματικ ξουσία» (σελ. 284).


*
«ν βρισκόμασταν στν 14ο αἰῶνα, π. ωάννης Διώτης θ ταν μλλον στν κύκλο στω στος συμπαθοντες τν μοναχ Βαρλαάμ, τν ντίπαλον το γίου Γρηγορίου το Παλαμ» (σελ. 285).
*
«Ο πόψεις το π. ωάννου Διώτη προσεγγίζουν περισσότερο στις συνοδικς καταδικασμένες πόψεις τν ντιησυχαστν, ο ποοι φορίστηκαν π τς  ″Παλαμικς συνόδους το 14ου αἰῶνος» (σελ. 286).
*
« π. ωάννης Διώτης δυνατε ν παρακολουθήσ – σ στοιχειώδη γι κληρικ θεολόγο θέματα – τς ρθόδοξες θεολογικς συγγραφς το Μητροπολίτου Ναυπάκτου».
Ὁ Μητροπολίτης σου, π. Θωμᾶ Βαμβίνη, ἔγραψε καὶ υἱοθέτησε πολλὰ παραδοξολογήματα τοῦ Σωφρονίου Σαχάρωφ. Πράγματι, αὐτὰ ἀδυνατῶ νὰ τὰ παρακολουθήσω. Παραδοξολογήματα τοῦ Ναυπάκτου Ἱεροθέου εἶχεν ἐπισημάνει καὶ ὁ κορυφαῖος Ἱεράρχης τῆς ἐν Ἑλλάδι Ἐκκλησίας Μητροπολίτης Μεσσηνίας κυρὸς Χρυσόστομος Θέμελης.
*
 « π. ωάννης Διώτης λέγει μ φανατισμ κα σκληρ γλσσα γι τος ντιφρονοντες, τι ποκάλυψη το Θεο στος Προφτες κα τος ποστόλους δν εναι γι τος λλους νθρώπους».
*
« π. ωάννης Διώτης σεβε πέναντι στν Θεολογία τν γίων Πατέρων, τν ποίαν χαρακτηρίζει ″κυκενα, τελεία σύγχυση, συσκοτισμ”».
Ἀδελφὲ καὶ συλλειτουργὲ π. Θωμᾶ, τὶ σοῦ συμβαίνει; Διεσαλεύθη ὁ νοῦς σου ἢ ἡ ἐκδικητικὴ ἐχθρότης καὶ κακότης σου ἔφθασεν εἰς τὸ ζενὶθ καὶ δὲν δύνασαι νὰ συγκρατηθῇς;
Παρέθεσα συγκεντρωτικῶς ἑπτὰ (7) προσδιοριστικὰς ἀναφορὰς τοῦ Ναυπάκτου Ἱεροθέου εἰς τὴν Θεολογίαν. Ἐν προκειμένῳ, δημιουργεῖται κυκεών, σύγχυσις καὶ συσκοτισμὸς διὰ νὰ ἐντοπισθῇ ποία ἐκ τῶν ἑπτὰ (7) περιπτώσεων ἀποτελεῖ τὸν πραγματικὸν καὶ αὐθεντικὸν ὁρισμὸν τῆς Θεολογίας. Παντὸς πράγματος καὶ πάσης ἐννοίας εἷς εἶναι ὁ ἀκριβὴς καὶ αὐθεντικὸς ὁρισμός. Λέγομεν ὅτι δὲν διετυπώθη ἀκόμη ὁ ἱκανοποιητικὸς ὁρισμὸς τοῦ χρόνου. Δὲν λέγομεν οἱ ὁρισμοί.
Οὐδεμίαν, ἀπολύτως οὐδεμίαν, ἀξιολόγησιν ἢ κριτικὴν ἔκαμα τῶν ἓξ (6) ἀπόψεων ἐκ τῶν ἑπτὰ (7). Ἐσχολίασα μόνον τὴν πρώτην μορφὴν ὁρισμοῦ ὡς ἐσφαλμένην, ἡ ὁποία ἔχει ὡς ἑξῆς: « Θεολογία εναι πέρα π τν λογική, εναι ποκάλυψη το Θεο στν νθρωπο».
Τὸ ὅτι ἠσχολήθην μόνον μὲ μίαν ἄποψιν ἐπιβεβαιώνει τοῦτο καὶ ὁ π. Θωμᾶς, γράφων: « π. .Δ. ντιστρατεύεται σ μι μόνο π τς πόψεις ατές». Κατόπιν αὐτοῦ προκαλεῖ κατάπληξιν τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ π. Θωμᾶς Βαμβίνης διαθέτει δέκα (10) περίπου σελίδας τοῦ βιβλίου διὰ νὰ ἀντικρούσῃ τὰς ἰσαρίθμους (6) δῆθεν ἀρνητικὰς θέσεις μου διὰ νὰ ἀποφανθῇ ὅτι:
« π. .Δ. βάζοντας τν αυτό του πέναντι στον γιο Γρηγόριο τν Θεολόγο, τν γιο ωάννη τς Κλίμακος, τν σιο Νελο, τν γιο Γρηγόριο τν Παλαμ, τν γιο Μάξιμο τν μολογητήν, τν γιο Διάδοχο Φωτικς κα τν σιο Θαλάσσιο, χαρακτηρίζει οσιαστικ τς παραπάνω κφράσεις τς μπειρικς Θεολογίας τους ″κυκενα, τελεία σύγχυση, συσκοτισμ”, δείχνοντας τι εναι τελείως ξένος πρς τν ρθόδοξη Θεολογία».
Οὐδεὶς ἐκ τῶν ἁγίων αὐτῶν Πατέρων ὑποστηρίζει τὴν προαναφερθεῖσαν πρώτην ἄποψιν, τὴν ὁποίαν ἐγὼ ἔκρινα δυσμενῶς. Αἱ ἕξ (6) ἄλλαι ἀπόψεις ἔχουν ἔμμεσον ἢ ἄμεσον ἀνταπόκρισιν εἰς διάφορα κείμενα τῶν ἁγίων τούτων Πατέρων. Ὅμως, οὐδεμία ἀναφορά μου γίνεται εἰς τὰς θέσεις αὐτάς. Ἐξαπατᾷς καὶ ἐμπαίζεις τοὺς ἀναγνώστας σου, π. Θωμᾶ Βαμβίνη. Τόσον πολὺ ἀσυνείδητος εἶσαι; Πάλιν καὶ πολλάκις αἶσχος, ἐντροπή, αἰσχύνη καὶ καταισχύνη, π. Θῶμα Βαμβίνη.
Κατωτέρω θὰ ἀποδειχθῇ πόσον ἐσφαλμένη εἶναι ἡ διδαχὴ τοῦ Ναυπάκτου Ἱεροθέου καὶ ὄχι ἁγίων Πατέρων ὅτι « Θεολογία εναι πέραν π τ λογική, εναι ποκάλυψη το Θεο στν νθρωπο».
*
«Συνοψίζουμε κάποια κόμη συμπεράσματα πο βγάλαμε γι τς θεολογικς ντιλήψεις το π. ωάννου Διώτη» (σελ. 286):
« Θες εναι ξω π τν μπειρία το νθρώπου». «γνοονται κα βρίζονται ο ζωντανο ργανισμο πο βιώνουν κα παναβεβαιώνουν τν περα τν ποστόλων κα τν Προφητν». « ζω στν κκλησία δν εναι μετοχ στν ζω το Χριστο» (σελ. 286). «πιδιώκει ν ετελίσ θεμελιακς ρθόδοξες διδασκαλίες, χαρακτηρίζοντας κατ τν Προφήτ, ″τ σκότος φς κα τ φς σκότος (σ. 5, 20). «παιτε π τν Μητροπολίτη Ναυπάκτου ν ποδοκιμάσ τ φς τν ποστολικν κα Πατερικν διδασκαλιν». Μητροπολίτης Ναυπάκτου θ εναι ξιος το διδακτορικο διπλώματος μόνον ν ποκηρύξ τν θεολογία τς κκλησίας».
Συμπεριφέρεσαι χυδαίως καὶ ἀνιέρως, ἱερεῦ Θωμᾶ Βαμβίνη. Ψεύδεσαι, ὑβρίζεις, συκοφαντεῖς καὶ ἐξαπατᾷς ἀδιαντρόπως, π. Θωμᾶ Βαμβίνη. Πότε καὶ ποῦ ἔγραψα ἐγὼ αὐτὰ τὰ ὁποῖα ἀποδίδεις εἰς ἐμέ, π. Θωμᾶ Βαμβίνη; Δὲν ἐντρέπεσαι; Δὲν κοκκινίζεις; Δὲν ἐρυθριᾷς; Ἐσκοτίσθη ἐντελῶς ὁ νοῦς σου καὶ ἔχει διαφθαρῆ ἡ καρδία σου;
Καὶ πάλιν ἐντροπή, αἶσχος, αἰσχύνη καὶ καταισχύνῃ, π. Θωμᾶ Βαμβίνη !!! Δι’ ὅλα τὰ ἐναντίον μου γραφόμενά σου, ὡς ἄνω, εἶσαι ἀσύστολος ψευδολόγος, χυδαῖος ὑβριστής, ἀπατεὼν καὶ οἰκτρὸς συκοφάντης. Ἔχεις πνευματικόν, ἐξομολογεῖσαι, ἔχεις φόβον Θεοῦ καὶ ἐντροπὴν ἀνθρώπων; Καὶ πάλιν σὲ ἐρωτῶ· πῶς τολμᾷς νὰ λειτουργῇς;
Κραυγαλέως βρίζει κα συκοφαντε Ναυπάκτου ερόθεος
Ἀπεδείχθη ἡ συγγραφικὴ ἀθλιότης τοῦ π. Θωμᾶ Βαμβίνη, ὁ ὁποῖος προσεφέρθη νὰ μὲ διδάξῃ συγγραφικὸν ἦθος. Καιρὸς τώρα νὰ διδάξῃ καὶ εἰς τὸ ἀφεντικό του Μητροπολίτην Ναυπάκτου Ἱερόθεον Βλάχον τοὺς κανόνας τῆς συγγραφικῆς δεοντολογίας, ἐπειδὴ ὁ Μητροπολίτης οὗτος ἔγραψε κατὰ τῆς περιφήμου ἐν Ναυπάκτῳ Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως ἕν κατάπτυστον, ἐλεεινόν, ψευδολογικόν, συκοφαντικόν, ἐμπαθές, ἐκδικητικόν, ἄθλιον, τρισάθλιον καὶ πανάθλιον βιβλίον («ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ»), χωρὶς νὰ φοβηθῇ τὸν Θεὸν καὶ νὰ ἐντραπῇ τοὺς ἀνθρώπους. Ὁ Ναυπάκτου Ἱερόθεος, μὲ τὸ βιβλίον του αὐτό, κατερράκωσε τὴν προσωπικήν του ἀξιοπρέπειαν καὶ διέσυρε τὸ Ἐπισκοπικὸν κῦρος. Ὡς γνωστόν, κατὰ τὰ τρία πρῶτα ἔτη τῆς ποιμαντορίας του, ὁ κ. Ἱερόθεος ἦτο διθυραμβικὸς ἐπαινέτης τοῦ Ἡγουμένου π. Σπυρίδωνος Λογοθέτου καὶ ὁλοκλήρου τῆς ὑπερόχου Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως. Ὅταν ἡ Μονὴ ἦτο ἀδύνατον νὰ ὑποκύψῃ εἰς τὰς πιεστικὰς καὶ παρανόμους οἰκονομικὰς ἀπαιτήσεις τοῦ Ναυπάκτου, τότε μετεστράφη αἰφνιδίως ὁ κ. Ἱερόθεος κατὰ τῆς Μονῆς καὶ ἔγραψεν αὐτὸ τὸ ἐκτρωματικὸν βιβλίον. Ἰδοὺ ἐλάχιστα μόνον δηλητηριώδη προϊόντα τῆς ἐπαισχύντου Ἱεροθεϊκῆς γραφίδος:
«Ο μοναχο τς ερς Μονς Μεταμορφώσεως τς παρχίας μου χουν κκλίνει το μοναχικο πολιτεύματος».
«Ο ερομόναχοι τς ερς Μονς Μεταμορφώσεως πιδίδονται στν πιστημονικ ψευδολογία».
« λη διάρθρωση το ργου κα τς δράσεως τς ερς Μονς συνιστ μι παρεκκλησιαστικ ργάνωση, να μικρ Βατικανό».
« γούμενος δήγησε τος παδούς του σ μικκλησιολογικ ατοκτονί”».
« κκλησία πρέπει ν ντιμετωπίσ σοβαρς τ ρρωστημένο κα πικίνδυνο φαινόμενοΣπυρίδων Λογοθέτης”» (γούμενος).
« γούμενος κα ο ερομόναχοι πο συγκροτον τ γουμενοσυμβούλιο τς ερς Μονς κα σοι κ τν ερομονάχων τς ερς Μονς συμφωνον μ τν λη τακτικ το γουμενοσυμβουλίου εναι καθαιρετέοι κα νάξιοι ν ερουργον, ν κοινωνον τν χράντων Μυστηρίων κα ν κηρύττουν τν λόγο το Θεο».
«Πρόκειται γι πνευματικ καρκίνωμα στ σπλάγχνα τς κκλησίας».
«Λαμβάνω νώνυμες κα πώνυμες πιστολές, στς ποες διατυπώνεται τ βορβορδες τς ψυχς τους κα διαίτερη ψυχοπαθολογικ προσωπικότητά τους. Κα γι’ ατ εναι πεύθυνος γούμενος πο ς πνευματικς πατέρας τος καλλιεργε κα τος καθοδηγε κατ’ ατν τν νίερο τρόπο τόσα χρόνια».
«Ο νθρωποι πο συνδέονται μ τ Μον χουν ρρωστήσει κκλησιολογικ κα πνευματικ»  (πολλαὶ χιλιάδες).
Τερατώδη ψεύδη! Οἰκτραὶ συκοφαντίαι! Ἀποβράσματα μίσους, ἐκδικητικότητος, κακότητος καὶ ἐχθρότητος. Οὐδείς ποτε Μητροπολίτης ἔγραψε βιβλίον κατὰ Ἱερᾶς Μονῆς καὶ μάλιστα κατὰ τῆς μεγαλυτέρας καὶ περισσότερον ὠργανωμένης Μονῆς τῆς Μητροπόλεώς του, ὅπως ἔπραξεν ὁ Ναυπάκτου Ἱερόθεος. Ὁ Μητροπολίτης Ἱερόθεος Βλάχος, ἕνεκα ἑωσφορικῆς ἐπάρσεως, παρεδέχθη καὶ προέβαλε, μὲ μεγάλην αὐτοϊκανοποίησιν, εἰς τὸ βιβλίον του «ΟΙΔΑ ΑΝΘΡΩΠΟΝ ΕΝ ΧΡΙΣΤ» ὅτι «δεύτερος ερόθεος δν πάρχει». Πράγματι, δεύτερος τοιοῦτος Ἱερόθεος μὲ τόσην τυφλὴν ἐκδικητικὴν ἐμπάθειαν δὲν ὑπῆρξε ποτὲ καὶ δὲν ὑπάρχει.
Τυγχάνει αὐτονόητον ὅτι τὰ προϊόντα ταῦτα τῆς τυφλῆς ἐμπαθείας καὶ τῆς δαιμονικῆς ἐκδικητικότητος τοῦ Ναυπάκτου Ἱεροθέου τὰ υἱοθετεῖ καὶ τὰ ὑποστηρίζει ὁ π. Θωμᾶς Βαμβίνης, διότι συνεχῶς ἐπαινεῖ καὶ θαυμάζει ὁλόκληρον τὸ συγγραφικὸν ἔργον τοῦ προϊσταμένου του Μητροπολίτου Ναυπάκτου Ἱεροθέου Βλάχου. Ὁ Μητροπολίτης αὐτός, ὁ π. Θωμᾶς Βαμβίνης καὶ ὁ ἕτερος ὑποτακτικὸς τοῦ Μητροπολίτου αὐτοῦ Ἱερομόναχος Καλλίνικος Γεωργάτος, ὁ ὁποῖος ἔγραψεν ἢ ὑπέγραψε καὶ αὐτὸς ἓν βιβλιόμορφον ἔκτρωμα ὡς ἀπάντησιν πρὸς ἐμὲ ἐκ μέρους τοῦ κ. Ἱεροθέου, ἀποτελοῦν τὸ θλιβερὸν ψευδολογικόν, ὑβριστικὸν καὶ συκοφαντικὸν τρίδυμον κατὰ τῆς ἐν Ναυπάκτῳ Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος καὶ ἐναντίον ἐμοῦ. Οἱ τρεῖς αὐτοὶ συνεταῖροι εἰς τὴν πολυετῆ, ἄδικον, βάρβαρον καὶ ἀπάνθρωπον πολεμικήν των κατὰ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως, εἰσαχθέντες ἔξωθεν εἰς Ναύπακτον καὶ πρωτοστατοῦντος τοῦ Μητροπολίτου, ἐδημιούργησαν τὴν πρωτοφανῆ ἐν Ναυπάκτῳ ἐκκλησιαστικὴν τραγῳδίαν. Ὁ δὲ Μητροπολίτης Ἱερόθεος Βλάχος ἐξ Ἰωαννίνων ἐγένετο ὑπαίτιος νὰ καταρρακωθῇ ἡ Ἐκκλησιαστικὴ Δικαιοσύνη καὶ νὰ προκληθῇ εἰς τὸ ἐν Ἀθήναις Συνοδικὸν Μέγαρον παταγώδης ἐκκλησιολογικὸς ἐκτροχιασμὸς μὲ βάναυσον κακοποίησιν τῆς Ἀληθείας, μὲ προκλητικὴν περιφρόνησιν τῆς Δικαιοσύνης καί μὲ ἀνάλγητον φυγάδευσιν τῆς Ἀγάπης. Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος, ἐπὶ δεκαπέντε (15) καὶ πλέον ἔτη, ἐπιβάλλει ἐξοντωτικὰς τῆς τιμῆς, τῆς ὑπολήψεως καὶ τῆς προσωπικῆς ἀξιοπρεπείας ἀδίκους, παρανόμους, ἀντικανονικὰς καὶ αὐθαιρέτους ποινὰς εἰς βάρος ὅλων ἐκείνων τῶν Κληρικῶν τοὺς ὁποίους καταγγέλλει ὁ Ναυπάκτου Ἱερόθεος μὲ ψευδῆ, συκοφαντικὰ καὶ ἀνυπόστατα στοιχεῖα, χωρὶς νὰ γνωστοποιούνται προηγουμένως εἰς τοὺς κατηγορουμένους αἱ καταγγελίαι τοῦ κατηγόρου των Μητροπολίτου, χωρὶς νὰ καλοῦνται οὗτοι εἰς ἀπολογίαν καὶ ἄνευ οὐδεμιᾶς ἀπολύτως ἀποδεικτικῆς διαδικασίας. Αἱ ποιναὶ καὶ αἱ ἐπιτιμήσεις ἐπιβάλλονται κατὰ σκανδαλώδη Συνοδικὴν σπουδήν, ἅμα τῇ ἀναγνώσει τῶν καταγγελιῶν τοῦ Ναυπάκτου Ἱεροθέου καὶ ἐν τῇ αὐτῇ Συνοδικῇ Συνεδρίᾳ. Τοιαῦτα ἀνάλογα φαινόμενα παρατηροῦνται μόνον εἰς δικτατορικά, φασιστικά, ὁλοκληρωτικά, βάρβαρα καὶ ἀπάνθρωπα καθεστῶτα. Ἐὰν ὁ Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ἱερόθεος, ὁ π. Θωμᾶς Βαμβίνης καὶ ὁ π. Καλλίνικος Γεωργᾶτος διαφωνοῦν, ἀπαντῶ εἰς αὐτούς·  «δετε κα διαλεχθμεν» (Ἡσ. α΄ 18), δημοσίως.
 
θεολόγητος π. Θωμς Βαμβίνης
Ὁ αὐτόκλητος ἢ ἐντεταλμένος ἀπαντητὴς τοῦ Ναυπάκτου Ἱεροθέου πρὸς ἐμὲ π. Θωμᾶς Βαμβίνης εἶχε τὴν ἀφροσύνην μὲ τὸ προαναφερθὲν βιβλίον, τοῦ ὁποίου ἐμφανίζεται ὡς συγγραφεύς, νὰ κάμῃ εἰς ἐμὲ θεολογικὸν φροντιστήριον, παριστάνων τὸν ἑαυτόν του ὡς σπουδαῖον θεολόγον.
Ἡ πλήρης θεολογικὴ ἀπογύμνωσις τοῦ ὑπερόπτου καὶ ἀλαζῶνος τούτου ῥασοφόρου θὰ καταφανῇ εἰς τὸ ἑτοιμαζόμενον ἀπαντητικὸν βιβλίον μου. Ἐνταῦθα θὰ ἀναφερθῶ εἴς τινα μόνον ἀθεολόγητα τοῦ ἀθεολογήτου π. Θωμᾶ Βαμβίνη:
Ὁ ἀνεπαρκοῦς θεολογικῆς καταρτίσεως π. Θωμᾶς Βαμβίνης ὑποστηρίζει μετὰ φανατισμοῦ τὴν ὡς ἀνωτέρω ἄποψιν τοῦ προϊσταμένου του Μητροπολίτου Ἱεροθέου Βλάχου ὅτι:  « Θεολογία εναι πέρα π τν λογική, εναι ποκάλυψη το Θεο στν νθρωπο». Ὄχι, π. Θωμᾶ Βαμβίνη καὶ κ. Ἱερόθεε, ἡ Θεολογία δὲν εἶναι  ποκάλυψις. Ἡ Θεολογία εἶναι προσπάθεια το νθρώπου ν ρμηνεύσ τν φισταμένην θείαν ποκάλυψιν. Ἡ Θεολογία δὲν εἶναι «πέραν π τν λογική». Ἡ Θεολογία εἶναι καὶ ἐπιστήμη. Ἡ δὲ λογικὴ εἶναι τὸ πρῶτον ἐργαλεῖον πάσης ἐπιστήμης. Πῶς εἶναι δυνατὸν ἡ Θεολογία νὰ εἶναι «πέραν π τν λογικήν», ὅπως διδάσκει ὁ π. Θωμᾶς Βαμβίνης; Ὡς πρὸς τὸν προϊστάμενόν του Μητροπολίτην Ἱερόθεον Βλάχον, δὲν γνωρίζω ἐὰν ἐμμένῃ ἀκόμη εἰς τὴν πλάνην του αὐτήν.
Τέλος, ἐὰν γίνῃ δεκτὸν ὅτι ἡ Θεολογία εἶναι θεία ποκάλυψις («ποκάλυψις το Θεο στν νθρωπο»), τότε αἱ πολλαὶ θεολογικαὶ πλάναι καὶ κακοδοξίαι τοῦ Ναυπάκτου Ἱεροθέου, τοῦ Σωφρονίου Σαχάρωφ, τοῦ π. Θωμᾶ Βαμβίνη καὶ ἄλλων ἀκόμη θεολόγων εἶναι προϊόντα τῆς θείας Ἀποκαλύψεως. Ἄπαγε τῆς βλασφημίας ! Ἐπὶ τῇ εὐκαιρίᾳ πληροφορῶ ὅτι εὑρίσκεται εἰς τὸ τελευταῖον στάδιον ἐπεξεργασίας τὸ νέον βιβλίον μου «ΤΑ ΑΘΕΟΛΟΓΗΤΑ ΤΟΥ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΙΕΡΟΘΕΟΥ ΒΛΑΧΟΥ».
Εἰς τὸ ὑπὸ ἔκδοσιν βιβλίον αὐτὸ συμπλέκονται αἱ θεολογικαὶ πλάναι τοῦ Ναυπάκτου Ἱεροθέου Βλάχου μὲ τὰς κακοδοξίας καὶ μωρολογίας τοῦ Σωφρονίου Σαχάρωφ, τὰς ὁποίας υἱοθετεῖ καὶ προβάλλει ὑπερηφάνως ὁ Δεσπότης τῆς Ναυπάκτου Ἱερόθεος Βλάχος.
*
Ὁ π. Θωμᾶς Βαμβίνης θεωρεῖ ὅτι ὁ Ἱερομόναχος Σωφρόνιος Σαχάρωφ ὑπῆρξεν ἡγιασμένη μορφὴ καὶ κορυφαῖος θεολόγος τοῦ 20οῦ αἰῶνος καὶ κατηγορεῖ ἐμὲ ἐπειδὴ ἤλεγξα τὸν Σωφρόνιον Σαχάρωφ διὰ πολλὰς θεολογικὰς πλάνας του καὶ διὰ τὴν ἵδρυσιν ὑπ’ αὐτοῦ εἰς τὸ Essex τῆς Ἀγγλίας ἀντικανονικὴν μικτὴν Μονήν. Ὁ δυστυχὴς π. Θωμᾶς Βαμβίνης ἀγνοεῖ παντελῶς ὅτι ὑπάρχουν ἱεροὶ Κανόνες καὶ μάλιστα Οἰκουμενικῶν Συνόδων, οἱ ὁποῖοι ἀπαγορεύουν με μεγάλην αὐστηρότητα τὴν ἵδρυσιν μικτῶν Μονῶν. Ἰδού:
«Μήτε ν νδρῴῳ Μοναστηρί γυνή, μήτε ν γυναικεί νρ καθευδέτω… Ε δ τοτο τις πράξοι, ετε Κληρικς εη ετε λαϊκός, φοριζέσθω» (μζ΄ Κανὼν τῆς ς΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου).
«π το παρόντος ρίζομεν, μ γίνεσθαι διπλον Μοναστήριον, τι σκάνδαλον κα πρόσκομμα τος πολλος γίνεται τοτο… Μ διαιτάσθωσαν ν ν Μοναστηρί Μοναχο κα Μονάστριαι· μοιχεία γρ μεσολαβε τν συνδιαίτησιν» (κ΄ Κανὼν τῆς Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου).
*
Ἐπίσης δὲν σκέπτεται ὁ π. Θωμᾶς Βαμβίνης ὅτι, ὅπως ὑπάρχει ἡ νοερὰ προσευχή, ἡ ὁποία ἐξαγνίζει τὸν ἄνθρωπον, ὑπάρχει καὶ ἡ νοερὰ σαρκικὴ ἁμαρτία, ἡ ὁποία καταστρέφει τὴν ψυχὴν τοῦ ἀνθρώπου. Ἀγνοεῖ ἀκόμη ὁ π. Θωμᾶς Βαμβίνης ὅτι οἱ ἅγιοι Πατέρες εἶναι ἄκρως ἀντίθετοι πρὸς τὴν ἵδρυσιν μικτῶν Μονῶν. Εἰς τὸ κεφάλαιον «Νοερ σαρκικ μαρτία» τοῦ βιβλίου μου «ΜΕΓΑ ΣΚΑΝΔΑΛΟΝ ΤΥΧΟΝ ΑΓΙΟΚΑΤΑΤΑΞΙΣ ΤΟΥ ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ ΣΑΧΑΡΩΦ» παραθέτω ἐνδεικτικῶς δέκα (10) αὐστηρὰ σχετικὰ ἀποσπάσματα Πατερικῶν κειμένων, ὡς καὶ τὸ Ἁγιογραφικὸν χωρίον: «πόστρεψον φθαλμν π γυναικς εμόρφου κα μ καταμάνθανε κάλλος λλότριον. ν κάλλει γυναικς πολλο πλανήθησαν» (Σοφ. Σειρ. θ΄ 8).
Ὁ Ἱερομόναχος Σωφρόνιος Σαχάρωφ, πρὸ δεκαετιῶν, ἵδρυσεν εἰς τὸ Ἔσσεξ (Essex) τῆς Ἀγγλίας, κατὰ περφρονητικὴν καὶ προκλητικὴν παράβασιν ἱερῶν Κανόνων Οἰκουμενικῶν Συνόδοων, τὴν ντικανονικν μικτν Μονήν του μὲ νεαροὺς μοναχοὺς καὶ νεαρὰς μοναχάς. Διὰ τὴν πνευματικὴν προκοπὴν αὐτῆς τῆς συνοικήσεως τὰ ἑξῆς γράφει πρὸς τὸν Σωφρόνιον Σαχάρωφ ὁ Βυζαντινολόγος κ. Μάριος Ἰ. Πηλαβάκης:
«Πολλο κα πολλα ξ ατν κάρησαν μοναχο κα μοναχα π τς χερας σας κα ν συνεχεί δεινς σκανδαλισθέντες κα πογοητευθέντες –οχ νευ λόγου– πεσχηματίσθησαν κα νυμφεύθησαν… Θ μπορούσαμεν ν ναφέρωμεν καταλεπτς κα τ νόματα κα τν προσωπικν τραγικν στορίαν πολλν θυμάτων σας, σεβαστ Γέρον, λλ δν πιθυμομεν ν τ διασύρωμεν».
*
Ὁ π. Θωμᾶς Βαμβίνης ἐπαινεῖ τὸν Σωφρόνιον Σαχάρωφ διὰ τὴν ἵδρυσιν αὐτῆς τῆς προσβλητικῆς τοῦ Ὀρθοδόξου Μοναχισμοῦ Μονῆς καὶ ὁ προϊστάμενός του Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ἱερόθεος Βλάχος ἔγραψεν εἰς τὸ προαναφερθὲν βιβλίον του «ΟΙΔΑ ΑΝΘΡΩΠΟΝ ΕΝ ΧΡΙΣΤ» ὅτι ἡ ἀπαράδεκτος καὶ καταδεδικασμένη ὑπὸ τῶν ἱερῶν Κανόνων καὶ τῶν ἁγίων Πατέρων μικτὴ αὐτὴ Μονὴ τοῦ Σωφρονίου Σαχάρωφ εἶναι «εδοκία Θεο», «προβολ τς ρθοδοξίας» καὶ «κήρυγμα το σκητικο πνεύματος». Θεολογικὴ ἀφροσύνη καὶ παραφροσύνη !!!
Ὁ ἀθεολόγητος π. Θωμᾶς Βαμβίνης δικαιολογεῖ καὶ αὐτός, θεολογήτως, τὴν ἵδρυσιν τῆς ἐν λόγῳ σκανδαλώδους μικτῆς Μονῆς μὲ τὸ σκεπτικὸν ὅτι αὐτὸ τὸ ἀνοσιούργημα «πρξεν ποτέλεσμα μις νάγκης σ να ρισμένο τόπο κα χρόνο».
Ἀδελφὲ καὶ συλλειτουργὲ π. Θωμᾶ Βαμβίνη, ἀθεολόγητε θεολογικὲ διδάσκαλέ μου π. Θωμᾶ Βαμβίνη, ἔχεις παχυλὴν καὶ ἀσύγγνωστον ἄγνοιαν. Οἱ ἱεροὶ Κανόνες δὲν προσαρμόζονται ἑκάστοτε εἰς διαφόρους τόπους καὶ χρόνους. Ἡ ἄντίθετος ἄποψίς σου εἶναι αρετική, π. Θωμᾶ Βαμβίνη. Οἱ ἱεροὶ Κανόνες ἔχουν αἰώνιον κῦρος. Οἱ ἱεροὶ Κανόνες, π. Θωμᾶ Βαμβίνη, ἔχουν καθολικὴν καὶ ἀμετάβλητον τοπικὴν καὶ χρονικὴν ἰσχύν. Ὁ δὲ Σωφρόνιος Σαχάρωφ, τὸν ὁποῖον ὑπερθαυμάζεις καὶ θεωρεῖς ὅτι εἶναι ὑπεράξιος νὰ ἁγιοκαταταχθῇ, ἔφθασεν εἰς τὸ ἄκρον ἄωτον τῆς ἀφροσύνης του νὰ γράψῃ ὅτι, ὅπως ὁ Χριστὸς κατήργησε τὴν ἀργίαν τοῦ Ἰουδαϊκοῦ Σαββάτου, οὕτως εἶναι δυνατὸν νὰ τροποποιοῦνται ἢ καὶ νὰ καταργοῦνται οἱ ἱεροὶ Κανόνες ὑπὸ διαφόρους τοπικὰς καὶ χρονικὰς συνθήκας.
*
Τὰ ἀθεολόγητα τοῦ π. Θωμᾶ Βαμβίνη δὲν ἔχουν τέλος. Διὰ νὰ περιορίσω ὅσον εἶναι δυνατὸν τὴν ἔκτασιν τοῦ παρόντος κειμένου, ἀναφέρομαι μόνον εἰς μίαν ἀκόμη θεολογικὴν τραγῳδίαν τοῦ π. Θωμᾶ Βαμβίνη. Ὁ ἀθεολόγητος οὗτος θεολόγος δέχεται ὡς ὀρθὰ καὶ ὀρθόδοξα λα ὅσα ἔγραψεν ὁ Σωφρόνιος Σαχάρωφ καὶ χλευάζει ἐμέ, ἐπειδὴ ἀπεκάλυψα καὶ ἐδημοσιοποίησα πλῆθος θεολογικῶν πλανῶν καὶ κακοδοξιῶν τοῦ Σωφρονίου Σαχάρωφ, ὁ ὁποῖος ἔγραψε καὶ αὐτὸ τὸ τριαδολογικὸν παράδοξον:
«Τ Θεο ν… μπορε ν νομασθ ″Καθαρ νέργεια (actus purus). Ατ φανερώνει πλήρως τν Οσία κα εναι συνεπς μοια μ ατν»ΑΣΚΗΣΗ ΚΑΙ ΘΕΩΡΙΑ», σελ. 129).
Ὅπως ἔχει ἡ διατύπωσις αὐτή, ὁ Σωφρόνιος Σαχάρωφ ταυτίζει τὴν Οσίαν τοῦ Θεοῦ μὲ τὴν νέργειαν. Αὐτὸ φρονεῖ καὶ ὁ π. Θωμᾶς Βαμβίνης. Δαιμονικὴ τριαδολογικὴ αρεσις !!!  Ἀγνοεῖ ὁ ἀθεολόγητος θεολόγος π . Θωμᾶς Βαμβίνης ὅτι τὸ actus purus ( =Καθαρὰ Ἐνέργεια) εἶναι αρεσις τν Φράγκων.
τερα δείγματα κακοδοξιν κα μωρολογιν
το Σωφρονίου Σαχάρωφ
Ἐκτὸς τῶν ἀνωτέρω, ἰδοὺ δείγματά τινα ἀκόμη ἀπὸ τὰς πολλὰς θεολογικὰς πλάνας, κακοδοξίας καὶ μωρολογίας τοῦ Σωφρονίου Σαχάρωφ:
Ἐνῷ οἱ ἱεροὶ Κανόνες ἐθεσπίσθησαν ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι, ὁ Ἱερομόναχος Σωφρόνιος Σαχάρωφ ἔγραψεν ὅτι τὴν παράβασιν τῶν ἱερῶν Κανόνων διὰ τὴν ἵδρυσιν τῆς ἄκρως ἀντικανονικῆς μικτῆς Μονῆς εἰς τὸ Essex τῆς Ἀγγλίας ἐπέβαλε καὶ τὸ «ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ». Αὐτοαναιρεῖται τὸ Ἅγιον Πνεῦμα;  Ἀντιφάσκει ὁ Θεός;  Συνέλθετε, ἐπὶ  τέλους, π. Θωμᾶ Βαμβίνη καὶ Μητροπολῖτα Ναυπάκτου Ἱερόθεε Βλάχε.
*
Ὁ Ναυπάκτου Ἱερόθεος γράφει ὅτι ὁ Σωφρόνιος Σαχάρωφ εἶχεν «ς δωρε το Θεο» τὴν «σχοινοβασία πάνω στν βυσσο» καὶ τὴν «αώρηση πάνω π τ πρ το δη». Γελοιότητες καὶ δαιμονοφαντάσματα !  Διὰ ποῖον σκοπὸν ὁ Θεὸς ἔδωκεν εἰς τὸν Σωφρόνιον αὐτὰ τὰ ἀκροβατικὰ καὶ τὰ ἀεροβατικά; Νὰ σοβαρευθῆτε, π. Θωμᾶ Βαμβίνη καὶ Ἐπίσκοπε Ἱερόθεε Βλάχε.
*
Ἐνόθευσε τὴν νοερὰν προσευχὴν ὁ Σωφρόνιος Σαχάρωφ. Ἰδού: «Κύριε ησο Χριστέ, δι το πισκόπου μου, λέησόν με τν μαρτωλν».
Εἶναι μεγάλη ἡ τόλμη καὶ πρωτοφανὴς ἡ αὐθαιρεσία τοῦ Σωφρονίου Σαχάρωφ νὰ παραμορφώσῃ, κατὰ τὰ γραφόμενα τοῦ Ναυπάκτου, τὴν ἱερὰν νοερὰν προσευχήν, ἡ ὁποία ἔχει καθολικὸν ὀρθόδοξον κῦρος. Ὁ Ναυπάκτου υἱοθετεῖ γραπτῶς καὶ αὐτὸν τὸν ἐκτροχιασμὸν τοῦ Σωφρονίου, διὰ νὰ ἐκτοξεύσῃ, κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπον, μηνύματα δεσποτισμοῦ.
Ἐν συνεχείᾳ γίνεται παράθεσις μόνον μερικῶν ἀκόμη ἀθεολογήτων καὶ ἀνοήτων τοῦ Σωφρονίου Σαχάρωφ μὲ ἐπιγραμματικὸν σχολιασμὸν εἴς τινα ἐξ αὐτῶν. Οἱ ἀναλυτικοὶ σχολιασμοὶ γίνονται εἰς τὸ βιβλίον μου «ΜΕΓΑ ΣΚΑΝΔΑΛΟΝ ΤΥΧΟΝ ΑΓΙΟΚΑΤΑΤΑΞΙΣ ΤΟΥ ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ ΣΑΧΑΡΩΦ».
*
 «Μετ π μι σαρκικ μαρτία σταματ προσευχή». Περίεργον !!!  Τότε ὑπάρχει μεγαλυτέρα ἀνάγκη τῆς προσευχῆς μετὰ πολλῶν δακρύων διὰ νὰ ἔλθῃ ἡ μετάνοια ἐν συγκλονιστικῇ συντριβῇ καὶ βαθυτάτῃ ταπεινώσει.
*
«Δν μπορε Χριστιανς πολλς φορς τν μέρα ν προσευχηθ μ ασθηση Χάριτος. Θες κάποτε – κάποτε δίδει τν Χάρη του». Τ «διαλείπτως προσεύχεσθαι» (Α΄ Θεσ. ε΄ 17) διαγράφεται;
*
«Ο Μοναστικς δελφότητες ν χουν πάνω π 12 μοναχούς, κατ τ πρότυπο τς ποστολικς μάδος, δν γίνεται ποδοτικ ργασία».
ρχιερε ερόθεε Βλάχε κα π. Θωμ Βαμβίνη, σες ο ποοι χετε υοθετήσει περηφάνως παξάπαντα το Σωφρονίου Σαχάρωφ, διατ γνοετε κα ο δύο τι μεγάλη πνευματικ κμ το Μοναχισμο, μ πλθος εραποστολικν, φιλανθρωπικν κα στηρικτικν τς κκλησίας ργων, πρξεν ες περιόδους κατ τς ποίας πολλ Μοναστήρια εχον κα χιλιάδας κόμη Μοναχν;
*
«ταν νας κληρικς χ βαθει μετάνοια, δν μπορε ν ργασθ πολ ποιμαντικ στν κόσμο».
Σεβασμιώτατε ερόθεε Βλάχε κα παπα-Θωμ Βαμβίνη, ο Μεγάλοι Πατέρες τς κκλησίας κα πόστολος Παλος δν εχον βαθεαν μετάνοιαν δν δρασαν «πολ ποιμαντικ στν κόσμο»;
*
«νας γιος δν μπορε σήμερα ν εναι πίσκοπος, διότι ο νθρωποι δν μπορον ν ντέξουν τν λόγον του».
Κύριε ἐλέησον (τεσσαρακοντάκις) !  Ὁ πόθος καὶ τὸ αἴτημα τοῦ λαοῦ εἶναι νὰ ἔχωμεν ἁγίους Ἐπισκόπους καὶ τότε θὰ ἔχωμεν καὶ ἀξίους Ἱερεῖς. Τὸ «γιοι γίνεσθαι τι γ γιός εμι» (Λτ. κ΄ 26) δὲν ἰσχύει «σήμερα»;
*
 «Συνήθως δν πρέπει ν μιλμε σ γγάμους νθρώπους γι τν ξία το Μοναχισμο, γιατ τότε μπερδεύονται κα δν κτιμον τν γάμο».
Καὶ αὐτὴν τὴν μωρολογίαν τοῦ Σωφρονίου Σαχάρωφ υἱοθετεῖ τὸ τραγελαφικὸν δίδυμον Ναυπάκτου Ἱερόθεος καὶ π. Θωμᾶς Βαμβίνης. Ἐνταῦθα περιορίζομαι μόνον εἰς τὴν δεινὴν ἀντιφατικότητα τοῦ κ. Ἱεροθέου, ὁ ὁποῖος ἔγραψε:
«Τν Μοναχισμ ν τν βάλουμε κα μέσα στν οκογένεια» («Καιρς το ποιεσαι», σελ. 294) !
«ταν εδοκήσς θεναι πέρας τ ζω μου, προγνωρισμόν μοι τν θάνατόν μου, να ψυχή μου τοιμασθ πρς συνάντησίν σου».
Οὐδεὶς Ἅγιος εἶχεν ἀναμείνει τὴν πρόγνωσιν τῆς κοιμήσεώς του διὰ νὰ ἐτοιμασθῇ πρὸς ἀναχώρησιν ἐκ τοῦ κόσμου τούτου. Ἰδοὺ μία (ἀπὸ τὰς πολλὰς) σχετικὴ φωνὴ τῆς Ἁγίας Γραφῆς:  «Γρηγορετε ον, τι οκ οδατε τν μέραν οδ τν ραν ν υἱὸς το νθρώπου ρχεται» ( Μτθ. κε΄ 13).
*
«Τ θεο ν εναι καθαρ πραγματικότητα (actus purus) κα κενοι πο εσέρχονται ″ες τ σώτερον το καταπετάσματος (Ἑβρ. ς΄ 19) … καθίστανται κα ο διοι ″καθαρ πραγματικότης» (actus purus).
Καὶ αὐτὴ ἡ τριαδολογικὴ αρεσις τοῦ Σωφρονίου Σαχάρωφ εἶναι τρομακτική. Ταυτίζεται ὁ ἄνθρωπος πλήρως καὶ ὡς πρὸς τὴν Οσίαν τοῦ ἀπερινοήτου Θεοῦ !!!
Αὐτὰ καὶ μόνον εἶναι ἀρκετὰ διὰ νὰ ματαιωθῇ ἡ ἁγιοκατάταξις τοῦ Σωφρονίου Σαχάρωφ καὶ νὰ συνετισθοῦν ὅσοι προωθοῦν τὴν σκανδαλώδη αὐτὴν ἁγιοκατάταξιν.
Ὁ Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ἱερόθεος Βλάχος, ὁ ὁποῖος ἔκαμε καὶ πρότασιν νὰ τεθῇ εἰς τὸ Ἁγιολόγιον τῆς Ἐκκλησίας ὁ Σωφρόνιος Σαχάρωφ, μεταξὺ πλείστων ἄλλων σχιζοφρενικῶν, τὰ ὁποῖα ἔγραψεν ὑπὲρ τοῦ ἀντιλεγομένου αὐτοῦ προσώπου, ἔγραψε καὶ αὐτὰ τὰ γελοιοποιητικά:
«Δν θ διστάσω κα πάλι ν τ γράψω τι Γέροντας Σωφρόνιος εναι ΑΓΙΟΣ (τὰ κεφάλαῖα εἶναι τοῦ κ. Ἱεροθέου) … Θ συναντήσουν τν κρηκτικ φυσιογνωμία το μεγάλου συχαστο κα θεόπτου σίου πατρς Σωφρονίου το μεγάλου… γιε Σωφρόνιε, πρέσβευε πρ μν» («κκλησιαστικ Παρέμβαση», Σεπτέμβριος 2000).
Ἐπικριτά μου καὶ διδάσκαλέ μου π. Θωμᾶ Βαμβίνη, νομίζω ὅτι τώρα θὰ συνέλθῃς, θὰ συνειδητοποιήσῃς τὴν οἰκτρὰν κατάστασίν σου καὶ θὰ μετανοήσῃς. Τῆς πραγματικῆς μετανοίας ἅπαντες ἔχομεν ἀνάγκην.
Προβληματικν κα μφιλεγόμενον πρόσωπον
Σωφρόνιος Σαχάρωφ
Προκαλεῖ κατάπληξιν τὸ γεγονὸς ὅτι εὑρέθησαν στελέχη τῆς Διοικούσης Ἐκκλησίας, ἔστω ἐλάχιατα, ὡς καί τινες ἄλλοι παράγοντες, οἱ ὁποῖοι προωθοῦν τὴν ἁγιοκατάταξιν τοῦ Ἱερομονάχου Σωφρονίου Σαχάρωφ. Οὐδεμία ἀνάγκη ὑπάρχει νὰ προβάλλεται πρὸς τὴν κατεύθυνσιν αὐτὴν τὸ πρόσωπον αὐτό. Ἔχομεν ἑκατομμύρια Ἁγίων, ἐπωνύμων καὶ ἀνωνύμων. Ὄχι παπικὴ βιομηχανία παραγωγῆς ἁγίων. Ὁ Σωφρόνιος Σαχάρωφ, ἐκτὸς τῶν δυσμενῶν δι’ αὐτὸν διαφόρων περιστατικῶν τοῦ βίου του καὶ τῶν συγκεκριμένων θεολογικῶν πλανῶν καὶ κακοδοξιῶν του, εἶναι γενικῶς προβληματικὸν καὶ ἀμφιλεγόμενον πρόσωπον. Ἰδοὺ μερικὰ σχετικὰ στοιχεῖα:
1.    Ὁ τρόπος μὲ τὸν ὁποῖον προσεπάθησε νὰ δικαιολογήσῃ τὴν ἵδρυσιν ὑπ’ αὐτοῦ τῆς ἀντικανονικῆς μικτῆς Μονῆς εἰς τὸ Essex τῆς Ἀγγλίας καὶ τὰ ὅσα παραδοξολογήματα ἔγραψε καὶ εἶπε προδίδουν ἄνθρωπον στερούμενον σοβαρὰς κριτικῆς σκέψεως. Ἔφθασεν εἰς τὸ ἀπίστευτον σημεῖον νὰ γράψῃ ὅτι εἰς ὡρισμένας περιστάσεις εἶναι δυνατὸν νὰ μὴ ἰσχύουν οἱ ἱεροὶ Κανόνες ἢ καὶ νὰ καταργοῦνται, ὅπως ὁ Χριστὸς κατήργησε τὴν ἀργίαν τοῦ Ἰουδαϊκοῦ Σαββάτου.
2.    Εἰς τὸ Διαδίκτυον, ἐπὶ μῆνα καὶ πλέον, συνεχίζεται μέγας θόρυβος περὶ τοῦ προβληματικοῦ καὶ ἀμφιλεγομένου τούτου προσώπου.
3.    Τὸ βιβλίον μου «ΜΕΓΑ ΣΚΑΝΔΑΛΟΝ ΤΥΧΟΝ ΑΓΙΟΚΑΤΑΤΑΞΙΣ ΤΟΥ ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ ΣΑΧΑΡΩΦ» λαμβάνει διαστάσεις διεθνοῦς ἀντικτύπου.
4.    Τὸ περιοδικὸν «ΜΕΓΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ» ὁμωνύμου θρησκευτικοῦ Συλλόγου τοῦ Λονδίνου, πρὸ δεκαετιῶν, ἤλεγξε μὲ αὐστηρότητα τὸν Σωφρόνιον Σαχάρωφ διὰ τὴν ὑπ’ αὐτοῦ ἵδρυσιν τῆς μικτῆς Μονῆς εἰς τὸ Essex τῆς Ἀγγλίας.
5.    Ἐπίσης καὶ εἰς τὸ περιοδικὸν «Ο ΑΣΤΗΡ ΤΗΣ ΕΦΕΣΟΥ» περιελήφθησαν κατ’ ἐπανάληψιν δυσμενῆ δημοσιεύματα εἰς βάρος τοῦ Σωφρονίου Σαχάρωφ.
6.    Ὁ Βυζαντινολόγος κ. Μάριος Ἰ. Πηλαβάκης ἤσκησεν αὐστηρὰν κριτικὴν κατὰ τοῦ Σωφρονίου Σαχάρωφ μὲ προσωπικά του κείμενα.
7.    Εἰς τὴν Ῥωσίαν ὑπῆρξαν σφοδραὶ ἀντιδράσεις διὰ τὴν κυκλοφορίαν βιβλίων τοῦ Σωφρονίου Σαχάρωφ. Ἡγούμενος Ἱερᾶς Μονῆς διέταξε τοὺς Μοναχούς του νὰ κάψουν τὰ βιβλία του.
8.    Ὁ Σωφρόνιος Σαχάρωφ ὑπῆρξε θαυμαστὴς τοῦ αἱρετικοῦ ψευδοαγίου Ἰωάννου τοῦ Σταυροῦ (παπικῆς Μονῆς).
9.    Ἐπίσης, ὁ Ἱερομόναχος Σωφρόνιος εἶχε δηλώσει ἰσόβιον ἀφοσίωσιν εἰς τὸν ἀρχικατάσκοπον τῆς Ἀγγλίας καὶ ἐχθρὸν τῆς Ἑλλάδος Δαβίδ Μπάλφουρ.
10.Εἰς τὸ περιοδικὸν « στρ τς φέσου» (Ἰούνιος 2009, ἀριθμ. 6) ἀναγράφονται καὶ αὐτά: «Ο μακαριστο γιορεται Γέροντες Δανιλ Κατουνακιώτης, Θωμς Μικραγιαννανίτης κα Γαβριλ Διονυσιάτης ποκαλοσαν τν πρην γιορείτην ερομόναχον Σαχάρωφ πράκτορα τν γγλέζων».
11.Ὁ διάσημος Ῥῶσος Καθηγητὴς τῆς Θεολογικῆς Ἀκαδημίας Μόσχας Α.Ι. Ὀσίπωφ ἔγραψε περὶ τοῦ Σωφρονίου Σαχάρωφ τὰ ἑξῆς: «Γι μένα δν πάρχει καμία μφιβολία τι ατς νθρωπος βρίσκεται σ κατάστασ βαθις κα συνάμα πολ λεπτς πνευματικς μαγείας» (« στρ τς φέσου», Μάρτιος 2009).
12.Πλανᾶται ἐντόνως ἡ ἀπορία: πῶς συνέβη ὁ Σωφρόνιος Σαχάρωφ, ὁ ὁποῖος, κατὰ τὸν Ναυπάκτου Ἱερόθεον, ἔβλεπεν ἀπὸ νηπιακῆς ἡλικίας τὸ ἄκτιστον φῶς, νὰ γίνῃ καὶ ἄθεος καὶ Βουδιστὴς καὶ θεολογικῶς πλανώμενος.
13.Πολλοὶ ἀναγνῶσται τοῦ προαναφερθέντος βιβλίου μου ἐξέφρασαν εἰς ἐμὲ τὴν κατάπληξίν των εἰς βάρος τοῦ Μητροπολίτου Ναυπάκτου Ἱεροθέου Βλάχου. Διερωτῶνται καὶ ἀποροῦν πῶς ἀπετόλμησεν ὁ Μητροπολίτης οὗτος νὰ προβάλλῃ μὲ ὅλην τὴν δύναμίν του τὸν προβληματικόν, ἀμφιλεγόμενον καὶ ἀντιλεγόμενον Σωφρόνιον Σαχάρωφ ὡς «… γιον», νὰ προσεύχεται εἰς αὐτὸν καὶ νὰ προτείνῃ αὐτὸν ὡς ἄξιον νὰ καταταχθῇ εἰς τὸ Ἁγιολόγιον τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ δὲ ὑφιστάμενος καὶ ὑποτακτικὸς τοῦ Ναυπάκτου Ἱεροθέου π. Θωμᾶς Βαμβίνης ἔφθασεν εἰς τὴν ἐσχάτην ἐκδικητικὴν ἀφροσύνην του νὰ συκοφαντῇ ἐμὲ ὅτι βρίζω τ γιον Πνεμα, ἐπειδὴ ἀπεκάλυψα καὶ ἐδημοσιοποίησα τὰ τοῦ βίου καὶ τὰ τραγελαφικὰ κείμενα τοῦ Σωφρονίου Σαχάρωφ. Πρὸ καιροῦ ἐκάλεσα τὸν περιπεσόντα εἰς πολλὰς θεολογικὰς «γκάφας» π. Θωμᾶν Βαμβίνην, εἰς τὰς ὁποίας δὲν περιέπεσεν οὔτε εἷς πρωτοετὴς φοιτητὴς τῆς Θεολογίας μετρίας κανότητος, νὰ σχίσῃ τὸ πτυχίον τῆς Θεολογίας καὶ ἐσιώπησε.
14.Καθηγητὴς Θεολογικῆς Σχολῆς, ὑποστηρικτὴς τοῦ Σωφρονίου Σαχάρωφ, μόλις ἀνέγνωσε τὸ βιβλίον μου, πῆρε στροφὴν 180ο καὶ εἶπεν ὅτι αὐτὸ τὸ βιβλίον εἶναι πρωτότυπον καὶ μοναδικόν, διότι οὐδέποτε ἐγράφη εἰδικὸν βιβλίον πρὸς ἀποτροπὴν προδιαγεγραμμένης ἁγιοκατατάξεως. Προσέθεσε δὲ ὅτι αὐτὸ τὸ βιβλίον εἶναι μεγάλη προφορὰ εἰς ὁλόκληρον τὴν Ὀρθοδοξίαν, διότι ἐὰν τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον εἶχε κατατάξει μεταξὺ τῶν Ἁγίων τὸν Σωφρόνιον Σαχάρωφ καὶ ἐκ τῶν ὑστέρων ἠναγκάζετο νὰ ἀνακαλέσῃ τὴν ἁγιοκατάταξιν αὐτήν, ἕνεκα τῶν ὅσων ἀποκαλύπτονται εἰς τὸ βιβλίον αὐτό, θὰ ἐτίθετο ἐν ἀμφιβόλῳ ἡ πραγματικὴ ἁγιότης τῶν Ἁγίων καὶ ὁλόκληρος ἡ Ὀρθοδοξία θὰ εἶχεν ἐκτεθῆ δραματικῶς.
Τέλος, τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον ἐπιβάλλεται νὰ ἀνακοινώσῃ ἀμέσως, ἄνευ ἀναβολῆς τινος, τὴν ματαίωσιν τῆς ἁγιοκατατάξεως τοῦ Σωφρονίου Σαχάρωφ, διὰ νὰ μὴ ἐνταθῇ καὶ ἐπεκταθῇ περισσότερον ὁ συνεχιζόμενος μέγας σχετικὸς θόρυβος.

Πρωτοπρεσβύτερος ωάννης Κ. Διώτης
Θεολόγος καὶ Δημοσιογράφος
Τηλέφωνον:  6938566716

1 σχόλιο:

  1. Τα μικτά μοναστήρια θα μας σώσουν !

    Σας συγχαίρω για την εκτενή παρουσίαση του θεολογικού πονήματος του Πρωτοπρεσβυτέρου π. Ιωάννου Διώτη κατά της αγιοκατάταξης του Σωφρονίου Σαχάρωφ. Την σχετική πρόταση έχει κάνει ως γνωστόν ο Μ. Ναυπάκτου Ιερόθεος Βλάχος. Εύχομαι ο άγιος Θεός να χαρίζει ημέρας στον πολιό γέροντα π. Ιωάννη, ώστε να διαφυλάττει τον λαό του Θεού από τους νέους διδασκάλους, και Ιεράρχες, των καινοφανών Νεοησυχαστικών διδαχών : Νηπτικών και Ασκητικών.

    Με αγιοκατατάξεις όπως αυτή ...

    «Δὲν θὰ διστάσω καὶ πάλι νὰ τὸ γράψω ὅτι ὁ Γέροντας Σωφρόνιος εἶναι ΑΓΙΟΣ (τὰ κεφάλαῖα εἶναι τοῦ κ. Ἱεροθέου) … Θὰ συναντήσουν τὴν ἐκρηκτικὴ φυσιογνωμία τοῦ μεγάλου ἡσυχαστοῦ καὶ θεόπτου ὁσίου πατρὸς Σωφρονίου τοῦ μεγάλου… Ἅγιε Σωφρόνιε, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν»

    ... του νεοησυχαστή Μητροπολίτη και του αναμένοντος να διαβεί την "θύραν παραδείσου" Σωφρονίου, δεν αποκλείεται να έχουμε μια νέα έκρηξη τύπου "Big Bang" ! Να δούμε το άγιον Όρος γεμάτο από μοναχούς και μοναχές και τον θείο έρωτα να κατακτά την οικουμένη. Θα καταφθάνουν πλήθη τουριστών και, εκτός άλλων, θα γεμίσουν τα άδεια ταμεία των Τραπεζών μας. Θα αποκτήσουμε δηλαδή το made in Greece Big Bank ή Bang κι έτσι θα σωθούμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου