Αποτειχισι: Οι Οικουμενιστες Αγιορειτες της Ανιερης κοινοτητας και των Ηγουμενων, κωφευουν στις φωνες αντιστασης στο ξεπουλημα της Πιστεως.

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ 

ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΦΩΝΗ 

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ 

ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

που ξεπλενει την ντροπη της 

προδοτικης σιωπης των Αγιορειτων

Ἐν Ἱερᾷ Μονῇ Μεγίστης Λαύρας 19-5/1-6-2014
Κυριακή τῶν Ἁγίων Πατέρων.

Πολλές φορές σέ παρελθόντα φύλλα τοῦ ὀρθοδόξου τύπου, ἔχει ἐκφραστεῖ ἡ ἀγωνία γιά τήν ἀφωνία τοῦ Ἁγίου Ὄρους σέ ὅτι ἀφορά τήν προδοσία τῆς Πίστεως πού συντελείται στίς ἠμέρες μας.
 

Ἔνα χαρακτηριστικό ἀπό αὐτά εἶναι στό φύλλο τοῦ Ὀρθοδόξου τύπου τῆς 12ης Ἰουλίου 2013, μέ ἀριθμόν 1983 καί ἐπικεφαλίδα: ΑΝΑΖΗΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ.
 Ἔκτοτε γράφτηκαν καί ἄλλα εἴτε ἀπό σεβαστούς πατέρες ἤ λαῒκούς. 
Διαβάζοντάς τα, νιώθουμε πόνο καί πικρία, διότι τά αἰρετικά φρονήματα καί ἀνοίγματα τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαῖου, καί ὄχι μόνο, διότι τώρα καί ὁ Ἀντιοχείας, καί ὁ Ἀλεξανδρείας καί ὁ Ἱεροσολύμων συμπλέουν στόν οἰκουμενιστικό κατήφορο, δέν ἐλέγχονται ἀπό τούς Ἡγουμένους τοῦ Ἁγίου Ὄρους, οὔτε ἀπό τήν Ἱερά Κοινότητα, ἀλλά ἀντιθέτως τόν ὑποδέχονται ἀσμένως, μέ συλλείτουργα, καί φιέστες ἀπαράδεκτες γιά τόν Ἁγιώνυμο τόπο. 
Μέ ἀποκορύφωμα τήν συνάντηση Πατριάρχου καί Πάπα στά Ἱεροσόλυμα, τήν συμπροσευχή, τούς ἀσπασμούς, καί τήν ὑπόσχεση γιά κοινό ποτήριον. 
Τό ἴδιο ἔγινε καί πρίν 50 χρόνια, ἀλλά τότε οἱ Ἁγιορείτες ἀντέδρασαν, κόβοντας τό μνημόσυνο, καί δείχνοντας τήν ἀγάπη τους πρός τόν Χριστό καί τήν Ἐκκλησία Του, χωρίς νά ὑπολογίσουν τυχόν «ποινές» ἤ μάλλον ἀντίποινα πού θά δεχόταν ἀπό τό Πατριαρχείον, ὅπως καί ἔγινε.
 

Σήμερα, οἱ Ἡγούμενοι καί τά Μοναστήρια, καί πρωτίστως ἡ Ἱερά Κοινότης, ὄχι μόνον σιωπούν, ἀλλά καί δικαιολογούν τά ἀδικαιολόγητα, λέγοντας πῶς δέν πρέπει νά ἀποκοπούμε ἀπό τήν Ἐκκλησία, λές καί Ἐκκλησία εἶναι ὁ κάθε Πατριάρχης, καί δη ὅταν αὐτός ἔχει αἰρετικά φρονήματα, ὅπως ὁ νῦν.
 

Καί ἀντί νά πάρουν τό παράδειγμα ἀπό τούς Ἁγιορείτες Πατέρες μας, τούς μάρτυρες ἐπί τοῦ Λατινόφρονος Βέκκου, καί νά καταλάβουν ὅτι περισσότερον Βέκκου ἔχουμε σήμερον, καί νά διακόψουν τό μνημόσυνο, ἐλέγχοντάς τον διά τά Κοράνια πού μοιράζει, πού ἐξισώνει τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μέ τίς Ἐκκλησίες τοῦ Σατανά, πού δέχεται τά βαπτίσματα τῶν αἰρετικῶν, πού ἡ σωτηρία κατορθώνεται σέ ὄλες τίς «Ἐκκλησίες», πού συμπροσεύχεται μέ αἰρετικούς, Ἐβραίους, μέχρι καί πνευματιστές, καί γενικά γιά τήν προδοσία του στήν Ἐκκλησία καί τόν Χριστό, τόν προσφωνούν καί τόν ἀποδέχονται ὡς πατέρα τους. Νά τόν χαίρονται. 

Ὅμως πρέπει νά μάθει ὁ Ὁρθόδοξος λαός πώς τό Ἅγιον Ὄρος, δέν εἶναι οἱ ἡγούμενοι οὔτε ἡ Ἱερά κοινότης, πού φοβούνται μήν χάσουν τήν θεσούλα τους καί τήν βόλεψή τους, ἀλλά πρωτίστως εἶναι ἡ Παναγία πού γιά χάριν της ὀνόμασαν τό Ὄρος Ἅγιον, οἱ Ἅγιοι Πατέρες μας, πού ἁγιάστηκαν καί ἁγίασαν τά χώματα τούτα μέ τήν ἄσκησή τους καί τό αἴμα τους, καί σήμερα, οἱ μοναχοί, πού δέν συμφωνούν μέ τήν στάση τῶν οἰκουμενιστῶν, ἐλεγχουν εὐκαίρως ἀκαίρως, καί ἀγωνίζονται νά κρατήσουν ψηλά τήν σημαία τῆς Ὀρθοδοξίας, χωρίς νά δημιουργούν σχίσματα, καί νά ἀποκόβονται ἀπό τήν Ἐκκλησία. Αὐτοί ὄμως δέν φαίνονται, διότι δέν τούς δείχνουν, ἀλλά δείχνουν αὐτά πού θέλουν.
 

Σᾶς καταθέτω λοιπόν ὅτι μεγάλο μέρος τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἀποτελείται ἀπό αὐτούς τούς πατέρες, πού θά ἔδιναν καί τήν ζωή τους γιά τήν φίλη Ὀρθοδοξία, καί, ἄν καί ἀνάξιως νά συγκαταλέγομαι μεταξύ αὐτῶν, συντάσσομαι μαζί τους. 
Καί αὐτό ὄχι χάριν ἐπιδείξεως, ἀλλά διότι ἡ σιωπή κατά τόν Μέγα Γρηγόριον τόν Παλαμᾶ εἶναι τό τρίτο εἴδος ἀθεῒας.
 

Ὅμως καί οἱ λοιποί ἀντιοικουμενιστές πατέρες τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας ἄς κόψουν τό μνημόσυνο τῶν μή ὀρθοτομοῦντων τόν λόγο τῆς ἀληθείας, νά σταματήσουν τά συλλείτουργά τους μέ τούς οἰκουμενιστές, καί μετά νά μιλούν καί γιά τό Ἅγιον Ὄρος.
 

Σέ αὐτά τά χρόνια τά ἀποκαλυπτικά, δέν περιμένουμε καμμία σύνοδο νά καθαιρέσει τόν Βαρθολομαίο καί τό συνάφι του, γι αὐτό καί ὁ καθένας μας πρέπει νά πάρει τήν εὐθύνη τῆς ὀμολογίας του, καί νά συνταχθεί εἴτε μέ τόν Χριστό, εἴτε μέ τόν ἀντίχριστο χωρίς διπλωματίες, ἵνα ἐν ὁμονοίᾳ ὁμολογῇ Πατέρα, Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα, Τριάδα ὁμοούσιον καὶ ἀχώριστον.

 
Μετά τιμῆς.
Γέρων Σάββας Λαυριώτης.