Και παλι με τους θρασυδειλους ανωνυμους

Ιεροκατηγορία 

                         και κατάκριση.

του Θεολογου Νικολαου Πανταζη

Ανώνυμε της 27 Αυγούστου 2013 - 10:06 π.μ. Ανώνυμε κατήγορε, ανώνυμε δειλέ. Προφανώς δεν γνωρίζεις καθόλου τι θα πει ιεροκατηγορία. Δεν έχεις ιδέα τι σημαίνει κατάκριση. Παρ' όλα αυτά μας κάνεις το θεολόγο και τον μέγα ερμηνευτή των Γραφών, υπερήφανε ηθικολόγε! Χώνεσαι απρόσκλητος εκεί που δεν σε επιθυμούν και αυτοαναγορεύεσαι "γέροντας" που θα μας συμβουλέψεις με έπαρση περισσή "να μην κρίνουμε διότι και μεις έχουμε αμαρτίες". Είσαι πολύ λάθος και έχεις μαύρα μεσάνυχτα περί Ορθής Πίστεως.

Η ιεροκατηγορία αναφέρεται μόνο σε ηθικά παραπτώματα. Δεν θα ασχολούμαστε με αμαρτίες και πάθη ιερέων και αρχιερέων. Αρκετές φορές με πλησίασαν για υποτιθέμενα ηθικά σκάνδαλα του Αυστραλίας (ή οποιουδήποτε άλλου αρχιερέως) και αποτόμως «τους έκοψα το βήχα!» Δεν πέφτω τόσο χαμηλά. Ὀπως έλεγε συχνά και πάρα πολύ σοφά, ο σοφώτατος Άγιος Γέρων Φλωρίνης Αυγουστίνος, «τα όσα αμαρτήματα αφορούν τη μέση και κάτω, ΔΕΝ με απασχολούν! Δεν με ενδιαφέρουν!» Θα σιωπούμε μόνο για ηθική πονηριά. Όταν όμως είναι πονηρός στην πίστη, βέβηλος, βλάσφημος, καταφρονητής των θείων νόμων, καταπατητής των ιερών Κανόνων και προδότης της Αγίας μας Ορθοδοξίας, τότε ΔΕΝ πρέπει να σιωπούμε διότι γινόμαστε συνένοχοι και συνυπεύθυνοι και θα κατακριθούμε μαζί τους! Δεν θα κάνουμε υπακοή σε πονηρούς, προδότες ηγέτες.

Το λέγει ξεκάθαρα ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: «Πῶς οὖν ὁ Παῦλός φησι, πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν καὶ ὑπείκετε; Ἀνωτέρω εἰπών, Ὧν ἀναθεωροῦντες τὴν ἔκβασιν τῆς ἀναστροφῆς μιμεῖσθε τὴν πίστιν, τότε εἶπε, ‘πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν’, καὶ ὑπείκετε. Τί οὖν, φησίν, ὅταν πονηρὸς ᾖ, καὶ μὴ πειθώμεθα; Πονηρός, πῶς λέγεις; Εἰ μὲν πίστεως ἕνεκεν, φεῦγε αὐτὸν (αποτείχιση!) καὶ παραίτησαι, μὴ μόνον ἐὰν ἄνθρωπος ᾖ, ἀλλὰ κἂν ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ κατιών, εἰ δὲ βίου ἕνεκεν, μὴ περιεργάζου [...] Πίστεως δὲ ἕνεκεν, οὔτε δῆλόν ἐστιν ἅπασιν, ὅ τε πονηρὸς οὐ παραιτήσεται διδάσκειν, ἐπεὶ καὶ τό, Μὴ κρίνετε ἵνα μὴ κριθῆτε, περὶ βίου ἐστίν, οὐ περὶ πίστεως». Και η μετάφραση: «Πῶς λοιπὸν ὁ Παῦλος λέει να υπακούμε και να πειθαρχούμε στους ηγέτες μας;  Διότι, ἀφοῦ  πιὸ  πάνω  εἶπε  “τῶν  ὁποίων  βλέποντες  τὴν ἔκβαση τῆς ζωῆς,  μιμεῖσθε τὴν πίστη τους”, τότε εἶπε “Πειθαρχεῖτε στοὺς ἡγουμένους σας καὶ ὑπακούετε”. Τί γίνεται λοιπόν, λέγει, ὅταν εἶναι πονηρὸς καὶ δὲν πειθαρχοῦμε;  Πονηρός, πῶς τὸ ἐννοεῖς; Ἂν ἐξ αἰτίας τῆς πίστεως, ἀπόφευγέ τον καὶ παράτησέ τον (κόψε κάθε σχέση, κάθε κοινωνία), ὄχι μόνον ἂν εἶναι ἄνθρωπος, (ή Επίσκοπος, ή Πατριάρχης) ἀλλὰ κι ἂν εἶναι  ἄγγελος ποὺ κατέρχεται ἐξ οὐρανοῦ... Ἀλλά ὅταν εἶναι στὴν πίστη πονηρός οὔτε εἶναι φανερὸ σὲ ὅλους, κι ὁ πονηρὸς (Οικουμενιστής) δὲν θὰ σταματήσει νὰ διδάσκει (την βλασφημία του, το ψεύδος του, την πλάνη της παναιρέσεως του Οικουμενισμού) Διότι καὶ τὸ “Μὴ κρίνετε,  ἵνα μὴ κριθῆτε” εἶναι  γιὰ τὸν βίο καὶ ὄχι γιὰ τὴν πίστη!» (Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Ὁμιλία εἰς τήν πρός Ἑβραίους 34, 1, PG 63, 231.232).

 

Εδώ μιλούμε για την Πίστη. Προσβάλλεται η Ορθόδοξη Πίστη. Βλασφημείται το Άγιο Πνεύμα. Υβρίζεται η Εκκλησία και ο Αιρεσιάρχης Πάπας αποκαλείται «ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΟΣ» κι’ έρχεσαι συ τώρα ο πονηρότατος να μου πεις να σιωπήσω διότι έχω κι’ εγώ αμαρτίες;;; Σε πιανού οικουμενιστού παπά το Ευαγγέλιο το βρήκες αυτό;

Εδώ ψεύδονται, λασπολογούν και συκοφαντούν τον Σύγχρονο Άγιο Πατέρα και Γέροντα Αυγουστίνο και συ μου επιστρατεύεις τον Άγιο Γρηγόριο το Θεολόγο «να μη κατακρίνουμε τις πράξεις των άλλων;;;» ΠΑΣ ΚΑΛΑ;;; Επικοινωνείς; ΝΟΣΗΡΕ ΤΥΠΕ! Κι έχεις το ξεδιάντροπο ΘΡΑΣΟΣ, θρασύβουλε της κακοβουλίας και γόη της υστερολογίας, έχεις το θράσος να επικαλείσαι τον Άγιο Ιωάννη το Χρυσόστομο; Ενώ το ίδιο ακριβώς χωρίο που κυμματίζεις σα «καμπόης» του πνεύματος το λέγει δυό τρεις φορές «για ΑΜΑΡΤΙΕΣ» και υποστηρίζει τη δική μας θέση, όχι τη δική σου ανάλαφρη τη καρδία και ελαφρύ τω νοϊ!  

Όσο για την κατάκριση, σημαίνει πρόωρη και αδικαιολόγητη εκφορά αδίκου και εμπαθούς καταδίκης, ένεκα φθόνου, μίσους και αντιζηλίας σε συναμαρτωλό αδελφό. Το χωρίο "μη κρίνετε ίνα μη κριθείτε" σημαίνει μη καταδικάζετε αδίκως, μη προδικάζετε τον άλλον για την κόλαση για προσωπικά αμαρτήματα ενώ έχει ακόμη περιθώριο να μετανοήσει.

Μη καταδικάζετε λοιπόν τους αδερφούς σας με εμπάθεια, με φθόνο, για προσωπικές τους αμαρτίες. Αυτό ΔΕΝ ισχύει όμως για βλασφημίες, πλάνες απωλείας και αιρέσεις, τις οποίες προστάζει ο Απόστολος Παύλος "μάλλον δε και πρέπει να ελέγχετε!» (Εφ. 5, 11) Άλλο πράγμα λοιπόν η κατάκριση για ηθικές αμαρτίες και άλλο πράγμα ο επιβεβλημένος και θεάρεστος ΕΛΕΓΧΟΣ για καταπάτιση της πίστεως και βλασφημίας των Θείων.




Το επεξηγεί καταλλήλως ο προ ολίγων ημερών εορταζόμενος Μέγας Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός:

«Ένας άνθρωπος να με υβρίσει, να φονεύσει τον πατέρα μου, την μητέρα μου, τον αδελφόν μου και ύστερα το μάτι να μου βγάλει, έχω χρέος σαν χριστιανός να τον συγχωρήσω. Το να υβρίσει τον Χριστόν μου και την Παναγία μου, δεν θέλω να τον βλέπω». Ακούς πονηρέ τί λέει για τον βλάσφημο; Δεν θέλω να σε βλεπω, δηλαδή άντε χάσου από μπροστά μου! Εξαφανίσου και κρύψου! ΔΕΝ λέει «μη κατακρίνεις». ΠΕΖΕ. Ανερμήνευτε.

Δεν θα υπακούσουμε σε σένα, είσαι μάλλον οικουμενιστής-νεοεποχίτης πνευματικός! Θα κάνουμε υπακοή στον Χριστό που μας διατάζει στην προστακτική μάλιστα: "Την δικαίαν κρίσιν κρίνατε!!!" Και μεις οι θεολόγοι, οι ιερείς και ιδίως οι Επισκόποι, όταν πρόκειται περί πίστεως έχουμε το θεόσδοτο δικαίωμα ΝΑ ΚΡΙΝΟΥΜΕ, να ελέγχουμε "ευκαίρως-ακαίρως!" Αλλά και ΚΡΙΝΟΜΑΣΤΕ. Ιδίως για τα δημόσια και τα γραφόμενα!

Και πάλι λέγει ο Ιερότατος, Δεινότατος Χρυσόστομος: «Τα δημοσίως γενόμενα, δημοσίως και ελεγχομε!» Και πάλι λέγει:

«Ουδέν δέδοικα ως επισκόπους πλην ενίων». Τίποτε άλλο στη ζωή μου δε φοβήθηκα περισσότερο όσο τους επισκοπους, εκτός από πολύ λίγους". Μήπως και ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος εδώ κατακρίνει; Μήπως οι άγιοι εξαιρούνται επειδή είχαν την ιδέα για τους εαυτούς τους ότι ήταν άγιοι; Όχι βέβαια. Απλά είχαν τη γνώση να διακρίνουν τη δίκαιη κρίση από την εμπαθή άδικη καταδίκη. Είχαν τη ταπείνωση και την αξιοπρέπεια, τη φώτιση και τη σοφία να διακρίνουν την ηθική παράβαση από την καταπάτηση Πίστεως και διαστρέβλωση της αληθείας.

Πρέπει κάποτε αυτή η καραμέλα του «μη κρίνετε ίνα μη κριθήτε» να ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ! Να πάψει οριστικά. Να πάτε να τα πείτε αλλού που «τα χάπτουν»... Εδώ φρουρά, εδώ σκοπιά, εδώ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ και επαγρύπνηση. Οι κεκεκοιμημένοι που κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου, ας πάνε στα κοιμητήρια να κάνουν μνημόσυνο για τους ωραιους κοιμωμένους οικουμενιστάς. Εμείς κόβουμε μνημόσυνο, (ως ιερείς) και κόβουμε κοινωνία (ως λαϊκοί). Εσείς «ΤΟ ΧΑΒΑ ΣΑΣ!»

Υποσημ.

Εσύ που μιλάς και κατηγοράς περί «ιεροκατηγορίας» και «κατακρίσεως», ας σου υπενθυμίσω, μικρόψυχε, υπάρχει μεγαλύτερη από αυτά αμαρτία, Η ΔΕΙΛΙΑ, η ανωνυμία. Όταν ανοίγεις το στόμα σου να κατηγορήσεις και να επιτελέσεις γεροντική παραίνεσιν και συμβουλήν ποιμαντικήν, να έχεις όχι μόνο το θάρρος της γνώμης αλλά και το ΘΑΡΡΟΣ της ΕΠΩΝΥΜΙΑΣ!!! ΑΡΚΕΤΑ ταλαιπωρείτε και εξοργίζετε τον αγαπητό αδερφό Οδυσσεα με τα κλαψουρίστηκα «Οδυσσέα, με μπέρδεψες», «δεν ήμουν εγώ αυτός ο ανώνυμος αλλά ο άλλος ανώνυμος» και «συ επιτέθηκες στον λάθος ανώνυμο ενώ σε έβρισε ο εκείνος ανώνυμος» και άλλα κυρακατινίστικα! Της ανωνυμίας τη κολοκυθιά θα παίζουμε τώρα;;;; ΒΑΛΤΕ ΟΝΟΜΑ «για να’ χουμε καλό ρώτημα!»

Νικόλαος Πανταζής

Ευθαρσώς και ΕΠΩΝΥΜΩΣ πάντοτε