Ομολογία

Δυο επέτειοι!

του αρχιμ. Δανιήλ Αεράκη

Φέτος συμπληρώνονται εκατό χρόνια από μια ένδοξη σελίδα του Ελληνικού Έθνους  και πενήντα χρόνια από μια μαύρη σελίδα του εκκλησιαστικού βίου στην Πατρίδα μας.

■ 1912 – 2012!  Εκατό χρόνια από τους ενδόξους Βαλκανικούς πολέμους. 
Τι να πρωτοθυμηθῆ κανείς:

● Τη ναυμαχία της «Έλλης», στα στενά των Δαρδανελλίων, με κυβερνήτη τον ηρωικό Παύλο Κουντουριώτη;

● Την ομοψυχία των Ελλήνων, που μέριασαν κομματικές διαφορές και ενωμένοι εξώρμησαν για το απίστευτο κατόρθωμα, βλέποντας την τότε ομοφωνία των αρχηγών τους, του βασιλιά Κωνσταντίνου και του πρωθυπουργού Ελ. Βενιζέλου;

● Τον ηρωισμό των ενόπλων μας δυνάμεων, που με ατελή μέσα, κυριολεκτικά καλπάζοντας, απελευθέρωναν τον ένα τόπο μετά τον άλλον, την Ήπειρο, τη Μακεδονία, τα νησιά του Αιγαίου, την Κρήτη;

● Το θαύμα του Θεού, που ευδόκησε να απελευθερωθῆ η Θεσσαλονίκη ακριβώς την ημέρα της γιορτής του πολιούχου της αγίου Δημητρίου; 
Ποια στ’ αλήθεια θα ήταν η πορεία της Ελλάδος, αν για λίγες ώρες δεν έμπαιναν οι Έλληνες γρηγορώτερα από τους Βουλγάρους στη Θεσσαλονίκη;

Για όλα αυτά, και για τόσα άλλα, που στις σελίδες των Βαλκανικών πολέμων με χρυσά γράμματα είναι χαραγμένα, άς δοξάζουμε συνεχώς τον παντοδύναμο Θεό. Η Ελλάδα χωρίς τον Χριστό δεν θα ζήση.

■ 1962 – 2012!  Πενήντα χρόνια από την μέρα, που πένθισε, όσο ποτέ άλλοτε, το πλήρωμα της Εκκλησίας της Ελλάδος.

● Εκλογή Αρχιεπισκόπου σκίασε τον ήλιο της χαράς. 
Οι πιστοί έκρυψαν τα πρόσωπά τους από αισχύνη. 
Οι ασεβείς βγήκαν στους δρόμους και στα δημοσιογραφικά μπαλκόνια και ενέπαιζαν  την Εκκλησία του Χριστού εξ αιτίας του εκλεγέντος προσώπου.

● Κάθε κληρικός, που κυκλοφορούσε στους δρόμους, εισέπραττε το φτύσιμο, ενώ του άλλαζαν και το …όνομα!  
Ιάκωβε! Ιάκωβε! … έτσι τον φώναζαν.

● Η 13η Ιανουαρίου 1962 παρέμεινε μελανή σελίδα για τον τρόπο, που η πλειονοψηφία των επισκόπων της Ελλαδικής Εκκλησίας ψήφισε. 
Επέλεξε για Αρχιεπίσκοπο ένα πρόσωπο, που προ της εκλογής φυλλάδια ενυπόγραφα είχαν γεμίσει την  
Πρωτεύουσα, με τον τίτλο: «Ζητούμεν άνδρα»!

● Από τις 13 Ιανουρίου μέχρι τις 14 Φεβρουαρίου «σκότος εγένετο» επί «πάσαν την Εκκλησίαν». 
Τελικά ο Ιάκωβος αναγκάστηκε να παραιτηθῆ. Σεβάσμιος Μητροπολίτης, ο Φιλίππων Χρυσόστομος, εξελέγη ως Αρχιεπίσκοπος Αθηνών. 
Έτσι εκόπασε η θύελλα.

■ Αν η ηρωική επέτειος των Βαλκανικών πολέμων απαιτεί, η Μακεδονία να είναι Ελληνική, η μαύρη επέτειος της αρχιεπισκοπικής εκλογής του 1962 απαιτεί, η Εκκλησία να μην καταντήση «Εκκλησία των... », όπως βροντοφώναξε σε συλλαλητήριο το 1965 ο ηρωικός ἱεροκήρυκας π. Ἀυγουστῖνος Καντιώτης. 
Τα αποσιωπητικά κρύβουν τη λέξη, που ο λαός χαρακτηρίζει τους ομοφυλόφιλους.

● Ο μεγαλύτερος κίνδυνος σήμερα στην Εκκλησία προέρχεται από τους «κουσουριασμένους». 
Άς ξυπνήσουν οι σεμνοί  άνδρες της Ιεραρχίας. 
Τον δικό  τους εφησυχασμό υπάρχει φόβος να τον υπερκεράση η θηλυπρεπής ευγένεια ικανών (στον αριθμό) ατόμων.

● Αλλοίμονο, αν η Εκκλησία μας ξαναζήση τον Ιανουάριο του 1962!