Ομολογία

Κυρ Μ. Φώτα Μθ 4,12-17


Φως του κόσμου ο Χριστός



του αρχιμ. Αθανασίου Σιαμάκη




Ο Κύριος Ιησούς Χριστός αρχίζει το δημόσιο έργο του από τη Γαλιλαία.
Ο χρόνος της ενάρξεως είναι σημαδεμένος με τη νίκη του κατά του διαβόλου στην έρημο, όπου ο διάβολος, αμέσως μετά τη βάπτισή του, θέλησε να τον πειράξει, ύστερα από μια μακρά και απόλυτη νηστεία 40 ημερονυκτίων που έκανε εκεί.
Τρεις φορές τον επιτέθηκε ο διάβολος, βλέποντάς τον σαν απλό άνθρωπο, και τρεις φορές τον νίκησε ο Ιησούς, όχι σαν Γιος του Θεού, αλλά σαν απλός άνθρωπος.
Μία φορά τον προκάλεσε να κάνει τις πέτρες ψωμί, μία του ζήτησε να πέσει από το πτερύγιο του ναού κάτω, για να τον προλάβουν, λέει, και τον σώσουν οι άγγελοι, και μία πρότεινε να τον προσκυνήσει.
Ο Κύριος όμως τον αποστόμωσε με λόγια της Αγίας Γραφής και τις τρεις φορές (Δε 6,13· 8,3· Ψα 90,11).


Αφορμή της ενάρξεως του κηρύγματος από τη Γαλιλαία και γενικότερα της ενάρξεως του έργου της σωτηρίας των ανθρώπων, υπήρξε η είδηση ότι ο Ιωάννης ο βαπτιστής φυλακίστηκε από τον Ηρώδη.
Μπορούσε και πιο νωρίς ν’ αρχίσει ο Ιησούς, αλλ’ έπρεπε ο Βαπτιστής να τελειώσει το προδρομικό έργο του, ώστε ν’ ακούγεται ένα μόνο κήρυγμα, για να μην μπερδεύεται ο κόσμος.


Ο Ιωάννης βαίνει τώρα προς το μαρτυρικό του τέλος, και το στόμα του θα κλείσει βιαίως μια για πάντα με το μαχαίρι του Ηρώδη, αλλ’ ένα άλλο στόμα πολύ ανώτερο, στόμα αληθινό θείο και αδιάψευστο αρχίζει την ίδια ώρα με το ίδιο κήρυγμα.
Αρχίζει λοιπόν ο Ιησούς από τη Γαλιλαία. Αφήνει την Ιουδαία, όπου είχε βαπτιστεί και είχε κατανικήσει το διάβολο, και έρχεται βορειότερα, εκεί στα γνωστά και οικεία μέρη, όπου είχε μεγαλώσει σαν παιδί και εργάστηκε χειρωνακτικά σα νέος.
Όχι ακριβώς από τη Ναζαρέτ, αλλ’ από την Καπερναούμ.


Εκεί νοίκιασε σπίτι και κατοίκησε, στην παραλίμνια αυτή πόλη και πρωτεύουσα της Γαλιλαίας, που βρίσκεται στα όρια του νομού Ζαβουλών και Νεφθαλίμ, ΒΔ της λίμνης Γεννησαρέτ, που λεγόταν και θάλασσα της Τιβεριάδος.
Απ’ εκεί άρχισε τα λόγια της χάριτος που έβγαιναν από το στόμα του, παρ’ όλο ότι είχε αντιμετωπίσει από την αρχή κιόλας σύσσωμη την εχθρότητα των συμπατριωτών του Ναζωραίων, οι οποίοι τον έδιωξαν έξω από την πόλη και τον οδήγησαν αναγκαστικά σ’ ένα γκρεμό του βουνού που είχε σχήμα φρυδιού, για να τον γκρεμίσουν κάτω, αλλ’ εκείνος πέρασε ασφαλής απ’ ανάμεσά τους, χωρίς να μπορέσουν να τον εμποδίσουν ή τον συλλάβουν.
Με την εγκατάσταση του Ιησού στην Καπερναούμ, ο ευαγγελιστής Ματθαίος με το θεόπνευστο μάτι του βλέπει την εκπλήρωση μιας ρήσεως του προφήτου Ησαΐου, πού λέει·


Λαέ των περιοχών της φυλής Ζαβουλών και φυλής Νεφθαλίμ, που γειτνιάζεις με την ανατολική ακτή της Μεσογείου θαλάσσης, που μοιάζει με δρόμο, και εκτείνεται πέρα από τον Ιορδάνη ποταμό, και αποτελείς την ειδωλολατρική Γαλιλαία·


Λαέ, που κάθεσαι καθηλωμένος στο σκοτάδι της ειδωλολατρικής πλάνης και ασεβείας, είδες μεγάλο και μοναδικό φως, (το Χριστό).
Και σ’ όλους τους άλλους ειδωλολατρικούς λαούς που κατακρατούνται στη χώρα στην οποία επεκάθησε και κυριαρχεί η σκιά του πνευματικού θανάτου, ανέτειλε το αληθινό φως της ζωής και της ευτυχίας.
Και ως φως φυσικά ο προφήτης εννοεί το Χριστό, το Μεσσία.


Ωραία εικόνα.
Ο Χριστός εμφανίζεται σαν φως μέσα στα σκοτάδια του ευρυτέρου ισραηλιτικού λαού και ολοκλήρου του κόσμου.
Το φως φωτίζει, και ο Χριστός φωτίζει τις ψυχές.
Το φως επιτρέπει να δεις γύρω σου, τον εαυτό σου.
Και ο Χριστός, ο πνευματικός Ήλιος επιτρέπει να δεις τον πλησίον σου, τον εαυτό σου, το Θεό.


Απαίσια η κατάσταση του διαρκούς σκότους.
Αίσια και ευτυχής η κατάσταση του φωτός.
Ο Χριστός είναι το φως το αληθινό, λέει ο ευαγγελιστής Ιωάννης 6 φορές στο πρώτο κεφάλαιο του Ευαγγελίου του και 22 φορές σ’ όλη την έκταση του Ευαγγελίου του.
Όποιος ακολουθεί αυτό το φως, το Χριστό, δεν πρόκειται να περπατήσει στο σκοτάδι.
Η ζωή του θα είναι σε μια διαρκή και αληθινή φωτοχυσία.


Από τότε λοιπόν που ο Χριστός ήρθε στην Καπερναούμ, άρχισε το κήρυγμά του, στο οποίο έλεγε·
Μετανοείτε·
πλησίασε η βασιλεία των ουρανών.
Αφού ήρθε ο βασιλιάς, είναι υπόθεση ημερών να ιδρυθεί και η βασιλεία του η πνευματική.
Γραφτείτε μέλη της βασιλείας του.
Πετάξτε τον παλιό άνθρωπο.
Ντυθείτε το νέο.


Είναι άξιο παρατηρήσεως ότι ο Ιησούς Χριστός αρχίζει το κήρυγμά του με τη μετάνοια, ακριβώς όπως την κήρυττε και ο Ιωάννης.
Προφανώς για να περάσουν ομαλά οι άνθρωποι από τη διδασκαλία του Ιωάννου, που αγαπούσαν και σέβονταν, στη διδασκαλία του άλλου διδασκάλου, που θ’ αγαπήσουν και θα παραδεχτούν.
Εξ άλλου το κήρυγμα της μετανοίας είναι το βασικότερο απ’ όλα.
Μακάρι να αισθανθούμε όλοι μας την αληθινή μετάνοια.
Η βασιλεία του Θεού θα είναι δική μας.