Η "αποτείχιση" και το "αντάρτικο" δεν είναι δείγμα Ορθοδόξου φρονηματος

ΑΠΟΣΤΟΜΩΤΙΚΗ

ΑΠΑΝΤΗΣΙ

των ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΩΝ

ΑΔΕΛΦΩΝ ΜΑΣ



Το διαβόητο "αντικειμενικό" και με "ορθόδοξο ήθος και ύφος" Ανορθόδοξο ...παρατηρητήριο είχε το θράσος και την αναίδεια να προβή σε επιτιμητική και υποτιμητική απάντησι στο τολμηρό και γενναίο κείμενο των ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΩΝ αδελφών μας, που προέβησαν σε μία ηρωϊκή πράξι που εμείς οι άλλοι, λόγω δειλίας, δενο-γεροντισμού, απερισκεψίας, βαριεστιμάρας, κουκουσκιαχτισμού ή άλλων διαφόρων σκοπιμοτήτων, αρνούμαστε να τους μιμηθούμε ή να τους ακολουθησουμε.

Και όχι μόνον, αλλά αυτοί οι δειλοί και άνανδροι, που κρύβονται πίσω από την αχαρακτήριστη και αντιευαγγελική ανωνυμία τους, προσπαθούν να κατακρίνουν τον ηρωϊσμό και την δυναμικοτητα των πρωτοπόρων αδελφών μας και μιμητών των Μαρτυρων και των Αγίων Πατέρων της Ορθοδοξίας.

Ενώ δε έλαβαν μια ευγενικότατη απάντησι από την συντονιστική επιτροπή, στην ανόητη και βλακώδη αναφορά τους, αυτοί αρνήθηκαν "ορθοδόξως" να την δημοσιεύσουν ενώ δημοσιεύουν ευχαρίστως όσα τους γράφει ο καθένας ανώνυμος και θρασύδειλος, παρομοιος με αυτούς.

Ως φαίνεται έτσι τους συμβούλεψαν να πράξουν, οι νεοπατέρες γεροντάδες τους, που ζούν και βιούν και εφαρμόζουν μία δικής τους μορφής "ορθοδοξία", όπως και στο ζήτημα των μοιχεπιβατών.

Για να δήτε δε το θράσος των ...φαντασμάτων αυτών που προσπαθούν, πλην ματαίως, να δικαιολογήσουν την απουσία τους από τους Μαρτυρικούς αγώνες της Διαχρονικης Εκκλησίας, δημοσιεύουμε το κείμενο του ανυπόγραφου κειμένου φαντάσματός τινος, κάτω από την απάντησι της Ιεράς Φάλαγγος του Κυρίου Παντοκράτορος, των ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΩΝ αδελφών μας.

Η μόνη μέριμνα και φροντίδα και απασχόλησι των... φαντασμάτων, είναι η Κάρτα του Πολιτη και το ανυπαρκτο 666 στο Μπαρκόουντ, δηλαδη η αγωνια τους και οι φοβιες τους με τις σκιες και τα φαντασματα, σαν αυτούς.
Η απάντησις της Συντονιστικής Επιτροπής των ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΩΝ αδελφών μας έχει ως εξής:

Παρακαλούμε για την δημοσίευση της απάντησης σε άρθρο σας, που παρεξηγεί και διαβάλλει (ως μη όφειλε) τον αγώνα μας.



Απάντηση στην ανάρτηση
του «Ορθόδοξου Παρατηρητήριου»:

«Η "αποτείχιση" και το "αντάρτικο" δεν είναι

δείγμα Ορθόδοξου φρονήματος».

1. Δυστυχώς δεν καταλάβατε, ότι δεν έχουμε εμείς προσωπικές διαφωνίες με τους επισκόπους μας, αλλά αυτοί έχουν διαφωνίες με την εφαρμογή των Ιερών Κανόνων και πρόβλημα ως προς την εφαρμογή των Δογματικών αληθειών, αφού παραβαίνουν το Ευαγγέλιο, τις αποστολικές Εντολές και την ποιμαντική πρακτική της Εκκλησίας. Τούτο γίνεται μερικές δεκαετίες και ολοένα και περισσότερο. Ο δε απόστολος Παύλος διδάσκει, πως απαραίτητη προϋπόθεση για να μιμούμεθα την πίστη των ποιμένων, είναι η «αναθεώρηση της αναστροφής αυτών».

Όταν οι ποιμένες αιρετίζουν, ασφαλώς και δεν θα τους μιμηθούμε, ακούοντας το Ευαγγέλιο και τον Χριστό, γιατί τότε είναι ψευδοποιμένες. Ως προς την υική διάθεση που πρέπει να τους δείχνουμε, την δείξαμε εδώ και χρόνια, και η επιλογή της απομακρύνσεως απ’ αυτούς, λειτουργεί και υικά, αφού τους υπενθυμίζει προς εφαρμογή τις παραγνωρισμένες θείες Εντολές.

2. Η αποτείχιση προβλέπεται από Ιερούς Κανόνες της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Και διερωτώμεθα: Πόσο ορθόδοξο είναι, εσείς να χαρακτηρίζετε την εφαρμογή Ιερών Κανόνων ως «αντάρτικο»;

Ο π. Λάμπρος Φωτόπουλος, εν γνώσει του π. Σαράντου, ετοίμασε και ανακοίνωσε κείμενο περί αποτειχίσεως, σε συνάντηση κληρικών μοναχών και λαϊκών (στην οποία ήσαν παρόντες: κάποιος από μας που αποτειχιστήκαμε και ο π. Σαρ. Σαράντος).

Ο π. Θεόδωρος Ζήσης μας συνιστούσε με πολλά άρθρα την αποτείχιση, κατοχυρώνοντας με θεολογικά επιχειρήματα την αναγκαιότητά της και επαινώντας κάποιους που προχώρησαν σε αποτείχιση. Και όταν ρωτήθηκε, απάντησε, πως όποιος θεωρεί ότι πρέπει να αποτειχισθεί, καλύπτεται από τον Ιερό Κανόνα.

Το ίδιο και ο π. Σαράντος. Υπέγραψε κείμενο πριν μια δεκαετία (όταν οι παραβάσεις των επισκόπων του Φαναρίου ήσαν λίγες) στο οποίο έλεγε, ότι, όσοι κοινωνούν με τους ακοινωνήτους οικουμενιστές, είναι ακοινώνητοι.

Ο αείμνηστος π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος έχει γράψει, πως όποιος σκανδαλίζεται από τις αιρετικές θέσεις του Αθηναγόρα, μπορεί να αποτειχισθεί. Πόσο μάλλον, σήμερα;

Όχι μόνο σκανδαλιζόμαστε από τις προωθημένες αιρετικές θέσεις του πατριάρχη Βαρθολομαίου, που είναι «άξιος» συνεχιστής του, αλλά αγωνιούμε και για την σωτηρία μας.

Και σας ρωτάμε: Είναι αντάρτες ο π. Σαράντης Σαράντος, ο π. Θεόδωρος Ζήσης, ο π. Λάμπρος Φωτόπουλος, ο π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος; Και ποιον θα ακούσουμε (αν το θέμα το θέτετε ως θέμα υπακοής): τον θετικό προς την αποτείχιση πνευματικό μας, τον άλλο (χ) πνευματικό που είναι αντίθετος, τον (ψ) πνευματικό που μας συμβούλεψε να κάνουμε ό,τι μας λέει η συνείδησή μας, τον άλλο που θεωρεί δαιμονική ενέργεια την αποτείχιση (μήπως και τον Ι. Κανόνα που την επιρέπει;), εσάς που μας χαρακτηρίζετε αντάρτες (με ποια αρμοδιότητα και αγιοπνευματική διάκριση; Ή μήπως κατ’ εντολήν του όποιου πνευματικού σας;). Ή θα ακούσουμε τους Αγίους Πατέρες και τους σχετικούς Ιερούς Κανόνες;

3. Όταν η αποτείχιση (γράφετε) προέρχεται από λαϊκούς, τότε ακόμα και αν είναι θεολογικά τα επιχειρήματα τους, η πράξη τους ακυρώνεται!!! Ωραία λογική και περισσότερο ωραία θεολογία. Βάζετε τον εαυτό σας πιο πάνω από τους Ι. Κανόνες, οι οποίοι δίνουν αυτό το δικαίωμα στους λαϊκούς;

4. Μήπως με όσα γράφετε, αποδεικνύετε ότι γνωρίζετε πλημμελώς τους Ι. Κανόνες, οι οποίοι διδάσκουν, ότι την ενότητα της Εκκλησίας δεν την διασπούν όσοι εμμένουν στην πίστη, αλλά οι αιρετικοί οικουμενιστές (και όσοι τους σιγοντάρουν);

Η ενότητα μας δεν συνίσταται στην συγκέντρωση κάποιων ανθρώπων μέσα σε κάποια Εκκλησία, δεν επέρχεται μαγικά μόνο με την παρουσία μας εκεί, αλλά η ενότητά μας συνίσταται στην αποδοχή ολοκλήρου της πίστεως του Χριστού και στην εφαρμογή των Εντολών του, στην ένωση εν τη αληθεία του Χριστού.

Όταν δεν ενώνονται οι άνθρωποι στην Αλήθεια και δια της Αλήθειας, τότε δεν υπάρχει ενότητα, αλλά μια επίπλαστη και θνησιγενής ενότητα, που είναι θέμα χρόνου να κομματιαστεί εις τα εξ’ ών συνετέθη.

4. Άρα δεν «προβάλλουμε εμείς ως πράξη “ηρωϊσμού” και “μαρτυρίας Ορθοδόξου φρονήματος” την ανταρσία και την αλαζονική συμπεριφορά»· η μαρτυρία είναι καθήκον μας, ως μίμηση των Αγίων.

Αντί να ακολουθήσετε και σεις, μας υβρίζετε χωρίς ούτε ένα θεολογικό επιχείρημα, αλλά μόνο στηριζόμενοι στο λογικό σας.

Δεν σκεφτήκατε ότι αλαζονική συμπεριφορά μπορεί να δείχνουν έναντι των Αγίων, εκείνοι, που αψηφούν τους Ι. Κανόνες και τους Αγίους Πατέρες, οι οποίοι συμβουλεύουν να αποχωριζόμαστε από αιρετίζοντες επισκόπους που συμβιώνουν με την αίρεση;

5. Καμιά οργή δεν έχουμε, παρά μόνο πόνο για την κατάντια μας, να συμβιώνουμε δεκαετίες με την αίρεση του Οικουμενισμού.

Έτσι δεν την έχει ονομάσει (εκτός από πολλούς θεολόγους, μεταξύ των οποίων ο π. Σαράντος και η ομάδα του), ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς κ.ά πατέρες και θεολόγοι;

6. Ισχυρίζεστε πως «εμπιστεύεστε τον Κύριό μας, αφού Εκείνος μπορεί να λύσει οποιοδήποτε πρόβλημα».

Η εμπιστοσύνη και η υπακοή στον Κύριο, δεν φαίνεται άραγε, με την εφαρμογή όσων σχετικά μας έχει διδάξει, και ο Ίδιος και η Εκκλησία Του, σχετικά με απομάκρυνση από τους ψευδοποιμένες και τους αιρετικούς;

Δηλαδή, ο Κύριος γιατί τους έχει τοποθετήσει ποιμένες στο ποίμνιό του, αν όχι για να «απελαύνουν τους αιρετικούς λύκους»;

Και όταν αυτοί συνυπάρχουν με τους «λύκους», θα κάνουμε υπακοή στους ψευδοεπισκόπους αυτους αιρετικούς;

Ο Κύριος δεν ζητά μόνο προσευχή και υπακοή στους ποιμένες, αλλά και απομάκρυνση από όσους αιρετίζουν.

Να φεύγετε πηδώντας από κοντά τους, γράφει χαρακτηριστικά ο ιερός Χρυσόστομος.

Δεν προσέξατε (μαζί με άλλα πολλά) και τη φράση του αυτή στο κείμενό μας; Αυτό κάναμε και εμείς.

Δείχνουμε εμπιστοσύνη σ’ Αυτόν. Διαβάστε το εκτεταμένο αναλυτικό κείμενο που συνοδεύει την «Δήλωση αποτείχισης», για να δείτε την σχετική διδασκαλία των Αγίων μας.

7. Δεν αποτελούν «αντάρτικο» κατά της Εκκλησίας και δεν δείχνουν «ανταρσία και αλαζονική συμπεριφορά» και «δεν απειλούν καθ΄ οιονδήποτε τρόπο την ενότητα της Εκκλησίας» (όπως γράφετε για τη δική μας επιλογή να ακολουθήσουμε την προσταγή των Αγίων) οι εκδηλώσεις και τα συλλαλητήρια για την «Κάρτα του Πολίτη» που εσείς προβάλλετε;

Δεν όφειλαν οι πνευματικοί μας Πατέρες που την οργάνωσαν, αφού υικά κατέφυγαν στην Ι. Σύνοδο, να περιμένουν την ετυμηγορία και την εκκλησιαστική απόφαση της Ι. Συνόδου, αντί να προλαβαίνουν και να προκαταλαμβάνουν την απόφαση της Εκκλησίας;

Σύμφωνα με την λογική σας, ναι. Σύμφωνα με την δική μας όχι. Καλά έκαναν, αφού η Διοικούσα Εκκλησία αδρανεί.

8. Τελείως άστοχο το παράδειγμα του Αγίου Νεκταρίου, στο οποίο καταφύγατε. Ο άγιος πράγματι, δεν αποτειχίσθηκε, αλλά γιατί; Ακριβώς γιατί εφάρμοσε τον ΙΕ΄ Ι. Κανόνα της ΑΒ Συνόδου που εφαρμόσαμε κι εμείς.

Δεν γνωρίζετε, φαίνεται, ότι ο Κανόνας διδάσκει να αποτειχιζόμαστε ΟΧΙ, όταν μας αδικούν προσωπικά (όπως αδίκησαν τον Άγιο), αλλά ΜΟΝΟ όταν υπάρχει παράβαση Πίστεως, όπως τώρα με την παναίρεση του Οικουμενισμού.

Ασφαλώς, όποιος διάβασε όσα γράψαμε, βλέπει ότι, όλα όσα γράφουμε εδώ ως απάντηση, υπάρχουν στα κείμενα μας περί αποτειχίσεως.

Και θα απορούν: «καλά δεν τα διάβασαν τα κείμενα οι του “Παρατηρητηρίου” πριν γράψουν αυτό το άρθρο;».

Και μια προσωπική ερώτηση, επειδή μιλάτε περί υπακοής στον πνευματικό.

Ο πνευματικός σας ρωτήθηκε γι’ αυτήν την ανάρτηση;

Γιὰ τὴν Συντακτικὴ Ἐπιτροπὴ

Σημάτης Παναγιώτης, Ξανθά-Νάκου Χριστίνα, Γεωργίτσης Κωνσταντῖνος

Το κείμενο των ...φαντασμάτων έχει ως ακολούθως:

Τρίτη, 15 Μαρτίου 2011

Η "αποτείχιση" και το "αντάρτικο" δεν είναι δείγμα Ορθοδόξου φρονηματος

Με αφορμή κάποιες δυσάρεστες εδήσεις που κυκλοφόρησαν στον χώρο των πιστών ,θεωρούμε ως υποχρέωση του "Ορθόδοξου Παρατηρητηρίου" να κάνει σαφή την θέση του γύρω απο τέτοιου είδους ζητήματα.

Όπως έχουμε γράψει επανειλημένως , δεν είμαστε εξ αυτών που πιστεύουν ότι υπάρχει πιθανότητα σωτηρίας εκτός της Αγίας μας Εκκλησίας της οποίας θα το πούμε για άλλη μιά φορά Κεφαλή είναι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός και ποιμένες Του όσοι δέχθηκαν την Χάρη του Αγίου Πνεύματος κατά την τέλεση του Θεοσύστατου μυστηρίου της Ιερωσύνης.Δυστυχώς ενώ πολλοί δείχνουμε ότι γνωρίζουμε τον Αγιο -Πατερικό λόγο , εν τούτοις αγνοούμε τις αναφορές της Αγίας Γραφής στους τρείς βαθμούς της Ιερωσύνης και στην Αποστολική διαδοχή που αυτοί εκφράζουν, όχι συμβολικά αλλά στην πραγματικότητα δια της Χάριτος του Αγίου Πνεύματος.

Άλλο λοιπόν να διατυπώνουμε με υική διάθεση και Χριστιανική διάκριση τις όποιες ενστάσεις και διαφωνίες μπορεί να έχουμε με τους ποιμένες μας και άλλο να εγείρουμε "αντιστάσεις" και "αναθέματα" ακόμα και αν αυτά βασίζονται σε ορθά επιχειρήματα.

Αν μάλιστα αυτές οι "αντιστάσεις" και οι ενστάσεις προέρχονται απο λαϊκούς και οδηγούν σε αντάρτικα και "αποτειχίσεις", τότε το κακό που προξενείται είναι μεγαλύτερο απο αυτό το οποίο καταγγέλεται υπ΄αυτών.Αμέσως όλα τα Θεολογικά επιχειρήματα που ενδεχομένως χρησιμοποιήθηκαν ακυρώνονται και λειτουργούν ως "φυγόκεντρος" δύναμη και όχι ως Χριστοκεντρικός λόγος.

Δεν έχουμε λοιπόν το δικαίωμα να συμπεριφερόμαστε ως "ακτιβιστές" ή ως "πεφωτισμένοι" απειλώντας καθ΄οιονδήποτε τρόπο την ενότητα της Εκκλησίας και ασφαλώς δεν μπορούμε να ισχυριζόμαστε ότι είμαστε εντός της και ταυτοχρόνως να χτίζουμε "τείχη" γύρω μας προβάλλοντας ως πράξη "ηρωισμού" και "μαρτυρίας Ορθόδοξου φρονήματος" την ανταρσία και την αλαζονική συμπεριφορά.

Δεν δικαιολογούμε ούτε αντι - Ορθόδοξες συμπεριφορές , ούτε αιρετίζουσες θέσεις , ούτε ασφαλώς αντι - κανονικές και αντι - Πατερικές θεωρίες και πρακτικές , από όπου και αν αυτές προέρχονται.Ωστόσο οι διαφωνίες μας ή οι αντιρρήσεις μας , ακόμα και αν στηλιτεύουν τέτοιου είδους καταστάσεις , έχουν ως στοιχείο τον πόνο και όχι την οργή.

Εμπιστευόμαστε τον Κύριό μας και είμαστε βέβαιοι ότι Εκείνος και μόνο Εκείνος μπορεί να λύσει οποιοδήποτε πρόβλημα εντός και εκτός της Εκκλησίας.Εξ άλλου η Θεία επέμβαση έχει φανεί στην ιστορία της Εκκλησίας μας πολλές φορές σώζοντας απο την πλάνη και τις αιρέσεις το ποίμνιό της.Οι Άγιες Οικουμενικές Σύνοδοι δεν ήταν προϊόν μιας κοσμικής θέλησης ,ούτε το αποτέλεσμα αποτειχιστικών απειλών και δηλώσεων,αλλά η φυσική κατάληξη του σωτήριου σχεδίου του Θεού.

Να μάθουμε λοιπόν να εκφράζουμε τις όποιες διαφωνίες και αντιρρήσεις μας προσευχόμενοι με απλότητα και ταπείνωση στον Κύριο ημών Ιησού Χριστό ζητώντας Του να μας φωτίζει και να μας χαρίζει Ορθόδοξη διάκριση και φρόνημα ώστε να μην αποκοπούμε απο το Άγιο Θελημά Του,νομίζοντας ότι πράττουμε το σωστό.

Δόξα τω Θεώ, έχουμε εκατοντάδες παραδείγματα Αγίων της Εκκλησίας μας που μας διδάσκουν τον τροπο με τον οποίο μπορεί ένας πιστός να εγείρει τις Ορθόδοξες αντιρρήσεις του εντός της Εκκλησίας.

Κανείς λοιπόν απο τους Αγίους Πατέρες της Εκκλησίας μας , ακόμα και όταν όλα γύρω του ήταν "μαύρα", δεν σταμάτησε να Ορθοτομεί τον Λόγο της Αληθείας , ούτε όμως συμπεριφέρθηκε με οργή και επιπολαιότητα εναντίον οποιουδήποτε.

Μήπως ο Άγιος Νεκτάριος που τόσο αδικήθηκε και τόσο εδιώχθη, κήρυξε κανενός είδους αποτείχιση;

Μήπως ο Γέροντας Παϊσιος ό οποίος στηλίτευσε με απόλυτο και ευθύ τρόπο αντι- Ορθόδοξες συμπεριφορές , μας δίδαξε με το Άγιο παράδειγμά του την αδιακρισία και τον εγωισμό; "Εκείνοι που εργάζονται με τον Χριστό αλλά με υπερηφάνεια μουρνταρεύουν (βρωμίζουν) τις αρετές τους, όπως μουρνταρεύονται τα τηγανητά αυγά, όταν πέσει λίγη κουτσουλιά, που είναι για πέταμα μαζί με το τηγάνι."