Ο φιλοπαπισμός των «μεγάλων ορθοδόξων θεολόγων» της Σερβίας

Ο φιλοπαπισμός των «μεγάλων ορθοδόξων θεολόγων» της Σερβίας

Φίλος του ιστολογίου μας ενημέρωσε ότι ο π. Ιωάννης Νικόπουλος, ιερεύς της Πάτρας, απαντά στο ιστολόγιό του στην ανάρτησή μας με τίτλο O επίσκοπος Αθανάσιος Γιέφτιτς μεταφέρει στη Σερβία την θεολογία του Μητροπολίτη Ιωάννη Ζηζιούλα.
Δεν θα ασχοληθούμε καθόλου με την αναφορά του π. Ιωάννη σε «αντιεκκλησιαστικά sites» στα οποία προφανώς μας συγκαταλέγει, ούτε στην αναφορά του ότι προσπαθούμε να πλήξουμε «το κύρος της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας εκμεταλλευόμενοι το πρόβλημα που δημιούργησε ο Επίσκοπος Αρτέμιος και η ομάδα του».
Απαντούμε μόνο ότι το εν Σερβία πρόβλημα δεν δημιουργήθηκε από τον επίσκοπο Αρτέμιο αλλά από την ομάδα οικουμενιστών επισκόπων και κληρικών που αυτή τη στιγμή δείχνει να ελέγχει πλήρως την Διοίκηση της Εκκλησίας της Σερβίας.
Αυτοί, άνευ λόγου και αιτίας, αποφάσισαν να «συνταξιοδοτήσουν» αντικανονικά τον επίσκοπο Αρτέμιο και να καθαιρέσουν επίσης αντικανονικά τον πρωτοσύγκελό του π. Συμεών.
Δική τους είναι η ευθύνη και για την εξορία των μοναχών του Κοσσόβου που δικαίως διαμαρτύρονται για την αντικανονική δίωξη του επισκόπου τους και των οποίων τη συμπεριφορά ο π. Ιωάννης χαρακτηρίζει «αντιεκκλησιαστική».
Στην ουσία του άρθρου του π. Ιωάννη Νικόπουλου τώρα

Το άρθρο δεν αποτελεί παρά ένα εγκώμιο των τριών πνευματικών αδελφών του επισκόπου Αρτεμίου που ξεκινάει με τον εντυπωσιακό τίτλο ΜΕΓΑΛΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΘΕΟΛΟΓΟΙ-ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΤΕΚΝΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ ΠΟΠΟΒΙΤΣ: ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΙΕΒΤΙΤΣ-ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ ΡΑΝΤΟΒΙΤΣ-ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ ΜΠΟΥΛΟΒΙΤΣ. Αμέσως μετά κρίνει ως «παραπλάνηση» την θέση μας ότι ο επίσκοπος Αθανάσιος Γιέβτιτς μετέφερε στην Σερβία την θεολογία του Μητροπολίτου Ιωάννη Ζηζιούλα.
Στηρίζει δε τη θέση του αυτή στο γεγονός ότι ο επ. Αθανάσιος ολίγα μόνο έργα του μητρ. Ιωάννη Ζηζιούλα έχει μεταφράσει, ενώ παράλληλα έχει πλήθος άλλων δικών του έργων.

Ασφαλώς κανείς δεν αμφιβάλλει ότι ο επ. Αθανάσιος Γιέφτιτς πέραν της μεταφράσεως έργων του Μητρ. Ιωάννη Ζηζιούλα έχει συγγράψει και άλλα έργα.
Είναι όμως πράγματι απορίας άξιον πως ο τόσο πατερικός, όπως τον προβάλλει ο π. Ιωάννης Νικόπουλος, Αθανάσιος Γιέφτιτς δεν κατάφερε να διακρίνει την απόσταση που χωρίζει τις απόψεις του Μητρ. Ιωάννη Ζηζιούλα από την πατερική διδασκαλία.
Γεννά πολλά ερωτήματα πως ο αντιπαπικός θεολόγος επ. Αθανάσιος Γιέφτιτς υιοθέτησε την οικουμενιστική φιλοπαπική θεολογία του μητρ. Ιωάννη Ζηζιούλα.
Διότι ασφαλώς ο επ. Αθανάσιος Γιέφτιτς δεν ασχολήθηκε με τη θεολογία Ζηζιούλα για να την ανατρέψει ή να επισημάνει τις εκτροπές της από την πατερική ορθόδοξη θεολογία αλλά την υιοθέτησε και την προώθησε στη Σερβία.

Η εικόνα που παρουσιάζει για τους τρεις επισκόπους (Αθανάσιο Γιεφτιτς, Αμφιλόχιο Ράντοβιτς και Ειρηναίο Μπούλοβιτς) ο π. Ιωάννης Νικόπουλος είναι η εικόνα που είχαν πράγματι μέχρι σήμερα οι περισσότεροι εν Ελλάδι θεολόγοι και κληρικοί για εκείνους.
Είναι όμως τουλάχιστον αστείο να συνεχίζουμε σήμερα, μετά από όσα μεσολάβησαν, μετά από το πλήθος των φωτογραφιών που είδαν το φως της δημοσιότητας, τα κείμενα του επ. Αθανασίου Γιέφτιτς και τις εκκλησιαστικές διώξεις που εξαπέλυσαν οι τρεις επίσκοποι εναντίον παραδοσιακών κληρικών της χώρας τους να μιλάμε ακόμη για «μεγάλους ορθόδοξους θεολόγους».

Πως αλήθεια συνδυάζονται η αντιπαπική ορθόδοξη θεολογία των τριών επισκόπων με τις συμπροσευχές τους με παπικούς;

Πως, κατά τον π. Ιωάννη, «οι διαχωριστικές γραμμές μεταξύ της Ορθοδοξίας και της δυτικής θεολογίας είναι καρπός της δουλειάς των ως ανω θεολόγων» αλλά τις γραμμές αυτές πρώτοι εκείνοι καταπατούν υποκλινόμενοι στους καρδινάλιους του Πάπα;

Και τέλος, πως αλήθεια συνδυάζεται η πατερικότητα των τριών επισκόπων με την προετοιμαζόμενη από εκείνους επίσκεψη του Πάπα Βενέδικτου στη Σερβία το 2013;


Όλοι θα θέλαμε πράγματι τα πράγματα να έχουν όπως τα περιγράφει ο π. Ιωάννης Νικόπουλος.
Δυστυχώς η πραγματικότητα μας διαψεύδει.
Οι τρεις εκ των τεσσάρων μαθητών του αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς παρέκλιναν της πατερικής ορθόδοξης πορείας και τώρα πορεύονται αγαλλομένω ποδί στις αγκάλες του Πάπα, διώκοντας παράλληλα όσους αντιτίθενται στις παπικές αξιώσεις και τον οικουμενιστικό συγκρητισμό.

Από τα THRISKEFTIKA