Ομολογία

"Εμετρήθη, εζυγίσθη και
ευρέθη ελλειπής"(Δανιήλ
5,25).


ΑΠΡΟΣΜΕΝΕΣ… ΜΕΤΑΠΤΩΣΕΙΣ

Ευχαριστούμε το Θεό, διότι μέσα στην άνυδρη εν Ελλάδι εκκλησιαστική κατάσταση, στην οποία έντιμοι κληρικοί ερασταί της αγιότητος καθαιρούνται και ακόλαστοι και βδελυροί δικαιώνονται πανηγυρικώς από τα ανώτατα εκκλησιαστικά θεσμικά όργανα, κατεστημένο που δέχεται ευχάριστα τις επιδράσεις του ελεεινού και αποσαθρωμένου παπισμού αλλά αντιδρά όταν ακούγονται ορδόδοξες αντιπαπικές φωνές, μέσα σε τέτοια εκκλησιαστική ανομβρία και ξηρασία υπάρχουν και κάποιοι κληρικοί, οι οποίοι φαίνονται να έχουν διάθεση ομολογιακή υπέρ της ορθής πίστεως.

Θα ονομάσουμε εδώ το σεβαστό π. Γεώργιο Μεταλληνό, ο οποίος στη μακρά πορεία του έχει δώσει πολλά δείγματα ότι δεν συμβιβάζεται με αντορθόδοξους ιδεολογικούς φορείς του εσωτερικού και του εξωτερικού, και όχι μόνο. Αποτελεί ορθόδοξη τεκμηριωμένη φωνή στα ζητήματα της πίστεως και της Ορθοδοξίας, μία ελπίδα μέσα στη απελπιστική κατάσταση της γενικής προδοσίας και αλλοτριώσεως και αποστασίας.

Σεβόμαστε και την ηλικία του και τις περγαμηνές του και τις ορθόδοξες αντιλήψεις του, αλλά δεν μπορούμε να σιωπήσουμε μπροστά σε μια άστοχη συγκατάθεσή του. Δεν μπορούμε να δικαιολογήσουμε ότι δέχτηκε πρόσκληση του υποτιθέμενου «ποιμενάρχου» Ιγνάτιου Λάππα, για να μιλήσει στη ματωμένη υπέρ Χριστού Λάρισα.
Και όχι μόνο φέτος, αλλά και πέρισυ που συνέφαγε και συνέπιε με τον Λάππα. Και όχι μόνον αυτός ο ίδιος αλλά έστειλε εκεί ακόμα και την πρεσβυτέρα του.

Σε μια πόλη όπου οι ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ Χριστιανοί της πόλεως αυτής δίνουν καθημερινά την ορθόδοξη αγωνιστική μαρτυρία τους όσο κι αν τους κοστίζει αυτή σε φυλακίσεις, ξυλοδαρμούς, διασυρμούς, δικαστήρια, απώλειες περιουσιών, πτωχεύσεις, δεινά των οποίων εντολεύς και πρωτουργός είναι ο υποτιθέμενος «ποιμενάρχης» της πόλεως, ο οποίος, έχει χάσει παντελώς την έξωθεν καλή μαρτυρία και ως πεπτωκώς θα έπρεπε όχι μόνο να είχε παραιτηθεί, αλλά και να είχε κρεμάσει το ωμοφόριό του, που αναξίως φέρει, εφ’ όρου δε ζωής εκζητώντας το έλεος του Θεού.

Πάτερ Γεώργιε, η οξυδέρκειά σας δεν έπρεπε να περιπέσει σε τέτοιο ατόπημα.

Οι αγωνισταί Χριστιανοί της Λάρισας, που σας είχαν τόσο ψηλά στη συνείδησή τους, πως τώρα θα σας κρατήσουν εκεί στην ίδια θέση;

Πως δεν θα σκοντάψουν όταν δούν τον π. Γεώργιο να συμπνευματίζεται και να συντρώγη με το διώκτη τους και να συμπαρακάθεται σε τράπεζα Ιεζάβελ;

Όλους αυτούς τους ανθρώπους του Θεού τους έχετε απογοητεύσει.

Σεις ο ίδιος τους δίνετε το δικαίωμα να βλέπουν στο πρόσωπό σας εφεξής έναν εκκλησιαστικό άνδρα που τους διέψευσε τις ελπίδες, τους έσπασε τα φτερά.

Έναν κληρικό που «χωλαίνει επ’ αμφοτέραις ταις ιγνύαις», και που άριστα διολισθαίνει από τη μια στιγμή στην άλλη από το στρατόπεδο της μάχης στο στρατόπεδο του εχθρού.

Σεις τους δίνετε το δικαίωμα να γκρεμίσουν από τη συνείδησή τους τον αγωνιστή και στη θέση του να βάλουν το πορτραίτο του παλιμβούλου και αμφιρρεπούς, αυτού που ο Λόγος χωρίς προσωποληψίες θα τον ονόμαζε άνδρα «δίψυχον, ακατάστατον εν πάσαις ταις οδοίς αυτού».

Θα ήταν το πράγμα ανεκτότερο αν ήταν σύμπτωμα συναρπαγής ή υποκλοπής του μεθοδίου, αλλά δυστυχώς και άλλα τινά ενισχύουν την άποψη ότι πρόκειται περί τακτικής, την οποία ο λαός την εκφράζει με την παροιμία «και στο σκύλο καλημέρα και στη γάτα καλησπέρα».

Περί συστήματος διπλωματικής συμπεριφοράς που συνιστά ανοιχτές γέφυρες με τον εχθρό.

Θα αναφέρουμε ένα πρόσφατο λόγο σας που βεβαιώνει του λόγου το αληθές, και μακάρι να μην είναι έτσι. Σεις που πράγματι έχετε διαφωνήσει ρητώς με το πνεύμα του διεφθαρμένου παπισμού και του επάρατου οικουμενισμού και με τους φορείς και τους πρωτεργάτες αυτών των αιρετικών ρευμάτων στον ορθόδοξο χώρο, πως δικαιολογείται να προσφέρετε λιβανωτόν στον κ. Βαρθολομαίο και στον κ. Ζηζιούλια;

Και όμως στην ομιλία σας τη σχετική με τους Τρείς Ιεράρχες γράφετε

«Αλληλοσυμπλήρωση Πίστης και Επιστήμης μπορεί να υπάρξει κυρίως στο οικολογικό πρόβλημα, δεδομένου ότι Ορθόδοξοι Θεολόγοι, όπως ο Οικουμενικός μας Πατριάρχης ή ο Σεβασμιότατος Περγάμου Ιωάννης, αγωνιζόμενοι για τη διάσωση της Φύσης, δεν παύουν να αναγνωρίζουν ότι το νόημα της δημιουργίας αποκαλύπτεται δια της επιστήμης, η δε Θεολογία εύχεται και στηρίζει την Επιστήμη, που αγωνίζεται για τη διάσωση της Κτίσης» (Ο. Τ).

Να πιστέψουμε ότι πιστεύετε σ’ αυτά, π. Γεώργιε;

Ώστε οι παπόφρονες , που πούλησαν την Ορθοδοξία, είναι μεγάλοι θεολόγοι;

Οι ουνιτοποιημένοι, που θέλουν να επιβάλουν υποχρεωτικώς την ουνιτοποίηση στην ελλαδική εκκλησία και ευρύτερα, είναι οι αγωνισταί υπέρ της φύσεως;

Τα πρόκοψαν στα ζητήματα της πίστεως, τα προκόβουν τώρα και στα ζητήματα της φύσεως.

Πως μπορεί στ’ αλήθεια αυτός που δεν σέβεται τον Κτίστη, να σέβεται την κτίση;

Πως μπορεί να περισωθεί η κτίση με τις ενέργειες των απίστων και αλληθρήσκων «οικολόγων», με τους οποίους συνεργάζονται οι δύο αυτοί, που υποτίθεται ότι είναι ηγετικά στελέχη της Πίστεως;

Πώς αυτοί που έχουν χάσει την πίστη τους και την ψυχή τους θα σώσουν τα κτίσματα του Δημιουργού;

Αυτοί που δεν περιέσωσαν τον εαυτό τους από το γκρεμό της πλάνης να περισώσουν την κτίση;

Έτσι περισώζεται η κτίση, με τις φούσκες των αντιφασκόντων προς εαυτούς ψευδοοικολόγων;

Δεν περισώζεται λοιπόν η κτίση με τη μετάνοια και την υποταγή όλων στο άγιο θέλημα του Θεού;

Μα θα πείτε αυτά τα ξέρετε. Σίγουρα τα ξέρετε. Αυτή άλλωστε είναι και η μεγάλη σας ευθύνη. Γιατί όμως ενώ τα λέτε, δεν τα κάνετε;

Τι εξήγηση να δώσουμε στους σκανδαλισμένους για τις απρόβλεπτες μεταπτώσεις σας;
Εμείς δεν μπορούμε ούτε είναι η θέση μας να ξέρουμε τα έγκατα ή τα παρασκήνια, αν υπάρχουν.
Αυτό το ξέρετε εσείς, και οφείλετε μία απάντηση.

Διότι, για να πούμε και του στραβού το δίκιο, παντού εμφιλοχωρεί ο διάβολος και δεν θέλουμε να είμαστε απόλυτοι.

Παντού διεισδύει ο τεκτονισμός και ο κομμουνισμός. Ακόμη και στα σχολικά βιβλία των θρησκευτικών, όπως ξέρετε πολύ καλά.

Θα είμαστε ευτυχείς να διαβάσουμε λόγο πειστικό.

Απο το περιοδικο ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ μηνος Απριλιου 2009