Ομολογία

Λάβαμε και δημοσιεύουμε την παρακάτω επιστολή του εκλεκτού αγωνιστού Θεολόγου Παναγιώτου Σημάτη χωρίς κανένα σχόλιο, εκτός από μία εξακρίβωσί μας. Οτι ο μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας και οι οπαδοί του, "ουκ ηβουλήθησαν συνιέναι".
Αίγιο, 9/3/2009
Προς την
Ι. Σύνοδον της Εκκλησίας της Ελλάδος - Α Θ Η Ν Α Σ
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ[1]: ecclesia.gr/greek/archbishop, orthodoxia.gr, romfea.gr, orthodox.tk, apotixisi, «Ορθ. Τύπος», «Θεοδρομία».

ΘΕΜΑ: Το blog του Μητροπολίτη Καλαβρύτων συνεχίζει τις ύβρεις

Μακαριώτατε, Σεβασμιώτατοι

Πέρασαν δυό βδομάδες από την τελευταία αναφορά-καταγγελία μου για το blog του Σεβ/του Μητροπολίτου Καλαβρύτων και Αιγιαλείας προς την Ι. Σύνοδο, (19/2/09) υπό τον τίτλο «mkka.blogspot.com του Μητροπολίτη Καλαβρύτων: Blog εκκλησιαστικής αληθείας και προβληματισμού ή Blog πνευματικών σκουπιδιών, ύβρεων και αιρετικών θέσεων;» με την οποία -εκτός των άλλων- σας γνωστοποιούσα για δεύτερη φορά μέσα σ’ ένα χρόνο, πως ο Σεβ/τος, ενώ διαγράφει από το blog του όσα θεωρεί ακατάλληλα, τις βλασφημίες εναντίον της Παναγίας και άλλων θείων προσώπων που δημοσιεύονται στο Δεσποτικό blog, όπως και τις εναντίον μου ύβρεις δεν τα θεώρησε ακατάλληλα και δεν τα διαγράφει. Αντίθετα αποκαλεί αγαπητόν και έντιμον εκείνον ιδίως από τους υβριστές μου, που δια του blog του εκτόξευσε -πέρα των αισχροτήτων- και απειλές εναντίον της ζωής μου!

Καταλαβαίνω, ότι έχει καταντήσει ενοχλητική η συνεχής αναφορά μου στο πρόσωπό του Σεβ/του, αλλά δυστυχώς -όπως διαπιστώνετε-, οι ενέργειές του προκαλούν τις θρησκευτικές μας ευαισθησίες, αλλά και θίγουν την προσωπική μου αξιοπρέπεια και το καλώς εννοούμενο έννομο συμφέρον, γι’ αυτό επανέρχομαι, διότι ο Μητροπολίτης κ. Αμβρόσιος, παρά τις διαμαρτυρίες και την αναφορά-καταγγελία μου, συνεχίζει να επιτρέπει τις εναντίον μου ύβρεις από το blog του. Κάθε φορά που εκφράζω κριτική σε λανθασμένες και μειωτικές για την Εκκλησία κινήσεις του, η απάντησή του είναι: όχι αποδεικτικά στοιχεία της ορθότητας των ενεργειών του, όχι ανατροπή της κριτικής, αλλά υποτιμητικές αναρτήσεις και ύβρεις.

Και εξηγούμαι: Όταν ήλθε εις γνώσιν του η τελευταία αναφορά-καταγγελία μου προς την Ι. Σύνοδο, την ανάρτησε στο blog του και την σχολίασε, χωρίς να απαντήσει τίποτα επί της ουσίας. Τα σχόλιά του δε αυτά αποτέλεσαν το έναυσμα για να ακολουθήσουν και οι συνήθεις ύβρεις των «φίλων» κατά του προσώπου μου.

Αυτός, όμως, ο νέος γύρος προσβολής του προσώπου μου δεν αρκούσε, φαίνεται, για την εξυπηρέτηση των σχεδίων του, ίσως επειδή δεν ανταπάντησα στις ύβρεις τους (γραμμή που τήρησα σταθερά όλα αυτά τα χρόνια που με κατατρέχει και με αφόρισε παρανόμως και αδίκως). Γι’ αυτό, στις 6/3/2009 είδα με έκπληξη στο blog του, να επιτρέπει ο κ. Αμβρόσιος να δημοσιευθεί και πάλι, για δεύτερη φορά, το ίδιο κείμενό μου, το οποίο ούτε εγώ έστειλα, ούτε κάποιος φίλος μου (όσο ξέρω).

Ποια, άραγε, σκοπιμότητα υπαγόρευσε αυτή την κίνηση; Γιατί επέτρεψε για δεύτερη φορά την ίδια δημοσίευση; Γιατί δεν την διέγραψε; Μήπως για να «προκαλέσει» τις συνεπόμενες ύβρεις, που αμέσως άρχισαν να καταχωρούν στο blog του οι φίλοι του; Μήπως για να το χρησιμοποιήσει εις βάρος μου, ισχυριζόμενος ότι κατέχομαι από πάθος εναντίον του; Κάποιο απ’ αυτά, ή κάτι άλλο που δεν μπορώ να φανταστώ. Απόδειξη: Μετά -την για δεύτερη φορά- ανάρτηση, ο Μητροπολίτης δημοσίευσε ξανά τα ίδια σχόλια, που πριν μερικές μέρες είχε ξαναδημοσιεύσει, με τη διαφορά πως τώρα, ψευδώς, εχρέωσε σε μένα κάτι που δεν έκανα: ισχυρίστηκε δηλαδή, ότι εγώ (ή οι φίλοι μου) του…ξαναέστειλα το κείμενο!

Αντιγράφω επί λέξει τη φράση του: «ΓΙΑΤΙ ΛΟΙΠΟΝ ΕΠΕΝΕΡΧΕΣΘΕ; ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΝΕ; ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΕΙΔΙΚΗΣ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΕΩΣ ΑΝΗΡΤΗΣΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ-ΑΝΑΦΟΡΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟ. ΑΛΛΑ ΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΜΑΣ ΤΟ ΑΠΟΣΤΕΛΛΕΤΕ ΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΣΑΣ-ΘΑΥΜΑΣΤΑΙ ΣΑΣ;».

Η τραγική δε ειρωνεία είναι, πως οι «φίλοι» του με εγκαλούν, διότι -λένε- τους …χαλάω την πνευματική ανάταση της Μ. Σαρακοστής με τα κείμενά μου, λησμονώντας ότι όλα αυτά δημοσιεύονται στο blog του Μητροπολίτη, εγώ δε ουδέποτα έστειλα στο blog του οτιδήποτε! Κάποιος πολύ φίλος του, μάλιστα, αποκαλύπτει -ανωνύμως πάντα- στο blog του Μητροπολίτη Καλαβρύτων (mkka.blogspot.com και στην ανάρτηση «Η ΩΡΑΙΟΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ!»), ότι είναι ένας απ’ αυτούς που δημοσίευσαν κείμενα εναντίον μου και στο τοπικό ιστολόγιο aigio.org (πιθανώς και τις ύβρεις). Γράφει τα εξής: «Ο/Η Ανώνυμος, προς… κ (Σ)ηματη. σας εχω καταθεσει τις αποψεις μου στο καθολου εγκυρο aigio.org πολλες φορες… ενοχλητε τον αμβροσιο, σημαινει οτι ισχυει το ιδιο για μενα. επαναλαμβανω ομως οτι αμβροσιος δεν εχει αναγκη απο κανενα μας, …ειναι μαγκας κ το εχει αποδειξει… (6/3/2009 7:16 πμ:)»

Στην ίδια ανάρτηση ο Σεβ/τος εκφράζει το «παράπονο», πως δεν απευθύνθηκα προς αυτόν, αλλά κατευθείαν προς την Ι. Σύνοδον. Ξέχασε, όμως, ότι οι σχέσεις μας διαταράχτηκαν, όταν α) διεκήρυξε ότι το filioque δεν είναι αιρετική δοξασία και ο Παπισμός δεν είναι αίρεση, αντόρθοδοξες θέσεις που ακόμα δεν διόρθωσε. β) με αφόρισε αναιτίως και παρανόμως (και σύμφωνα και με τη γνώμη που κατέθεσε ο Σεβ/τος Μητροπολίτης Ηλείας κ. Γερμανός στην Νομοκανονική Επιτροπή της Ι. Συνόδου το επιτίμιο που μου επέβαλε εκφεύγει των αρμοδιότητων του. Γράφει: «υπήρξε δε υπερβολικόν και επεβλήθη βιαστικώς και ακαίρως» -αριθ. Πρωτ. 42, 7/6/2007), γ) όταν μετά διετίαν ήρε ο κ. Αμβρόσιος τον αφορισμό, τον ήρε χαρακτηρίζοντάς με αναποδείκτως «αιρετικόν» (Τιτ. γ΄10), με την «έννοια του ανθρώπου που ακολουθεί ή διατυπώνει πεπλανημένας απόψεις». Δηλαδή, διαστρεβλώνει την πραγματικότητα και μεταθέτει σε μένα, εκείνα που τεκμηριωμένα κατέθεσα ότι διέπραξε αυτός!

Μετά από αυτά, αντιλαμβάνεται κανείς, ότι ο Σεβ/τος μεθοδικά επιχειρεί να εξοντώσει, όποιον τολμήσει να εκφράσει τις συγκεκριμένες ορθόδοξες θέσεις ή απόψεις, που τυχαίνει να είναι αντίθετες από τις δικές του. Αισθάνεται, ίσως, ανεξέλεγκτος, δεν υπολογίζει την θέση του και τον σκανδαλισμό που προκαλεί, αφού ως μέλος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας μας, κατατρέχει ένα ορθόδοξο θεολόγο, που καθηκόντως προέβει σε επιτρεπόμενη-επιβαλλόμενη από τους Ι. Κανόνες κριτική, ούτε λογαριάζει οποιανδήποτε πατρική-ιερατική του λειτουργία και για τρίτη φορά (παρά την προειδοποίηση και για τις νομικές κυρώσεις που πιθανόν να επισύρουν οι υβριστικές αναρτήσεις), επιτρέπει στους «φίλους» του blog του να με υβρίζουν, να με εκθέτουν ως καθηγητή στους μαθητές μου, αφού το blog του Επισκόπου τους φιλοξενεί για τον καθηγητή τους αήθεις χαρακτηρισμούς, όπως τις προχθεσινές, που με παρουσιάζουν «φαιδρό, σαλταρισμένο, επικίνδυνο να διδάσκει σε παιδιά μας, θλιβερό» και άλλες παρόμοιες ύβρεις.

Τελειώνοντας πρέπει να δηλώσω πάλι εμφαντικά ότι: ούτε είπα σε οποιονδήποτε να στείλει το κείμενό μου στο blog του Μητροπολίτη, αλλά ούτε γνωρίζω ποιος το έστειλε.

Υποπτεύομαι δε, ότι η όλη κίνηση αποτελεί προβοκάτσια εναντίον μου, επειδή γνωρίζει ότι, πιθανώς, η Δ. Ι. Σύνοδος που συνεδριάζει από σήμερα Δευτέρα 9/3/09, να επιληφθεί του θέματος. Για αυτό και αναγκάζομαι να δημοσιεύσω αυτή την δήλωση και να σας την αποστείλω, ελπίζοντας ότι θα επιληφθείτε του θέματος, ώστε να παύσουν πλέον οι ύβρεις και η κακοποίηση της αλήθειας από το Δεσποτικό blog[2].

Μετά σεβασμού

Σημάτης Παναγιώτης

---

[1] Αναγκάζομαι να κοινοποιήσω τα τελευταία κείμενά, γιατί η Ι. Σύνοδος απαξιοί να απαντήσει σε προηγούμενα έγγραφα που της απέστειλα.

[2] Διαφωτιστικό, για την προσοχή που πρέπει να έχουν όσοι χρησιμοποιούν Internet και blogs, το παρακάτω κείμενο του Μητρ. Περγάμου Ιωάννου, ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ (1-12-2002): «Είναι γνωστή η σημασία του Internet στο σύγχρονο πολιτισμό μας... Αλλά το Internet αποτελεί κατά κοινήν ομολογία το αποκορύφωμα της ατομοκρατίας και λογικοκρατίας. Και οι κίνδυνοι που συνεπάγεται για τις ανθρώπινες σχέσεις είναι πλέον γνωστοί. Αν η Εκκλησία δικτυωθεί σ’ αυτό για να μεταφέρει τα μηνύματά της στο σύγχρονο κόσμο, στην ουσία θα αρνηθεί και θα καταστρατηγήσει η ίδια το μήνυμά της με τον τρόπο αυτό, αφού η ουσία του μηνύματός της καταργείται από την ίδια τη φύση του οργάνου που χρησιμοποιεί... Η συμμετοχή της Εκκλησίας σε όλο αυτό το βουητό της πληροφορήσεως αποτελεί παράδοση του εαυτού της στα χέρια του σύγχρονου πολιτισμού. Δηλ. αλλοτρίωση. Είναι προφανές ότι η Εκκλησία για πρώτη φορά κατά τη γνώμη μας κινδυνεύει να χάσει την ταυτότητά της, προσπαθώντας να την προβάλει στον σύγχρονο πολιτισμό….».