ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΟΥΝ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΜΟΝΟΦΥΣΙΤΕΣ
Άρθρο της Ελένης Παπασταματάκη
Δυστυχώς, οι υψηλά ιστάμενοι της Ορθόδοξης Εκκλησίας εξακολουθούν να επαναστατούν κατά της Αγίας Πίστης μας και να εξευτελίζουν τους αγώνες των Αγίων Πατέρων της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου
Είναι οι Κόπτες Ορθόδοξοι;
Το σχετικό δημοσίευμα έχει τίτλο «Συνάντηση Ορθοδόξων στην Αίγυπτο» [1].
Στην πραγματικότητα η συνάντηση δεν έγινε μεταξύ Ορθοδόξων, αλλά αφορούσε συνάντηση Ορθοδόξων με αιρετικούς Μονοφυσίτες, Κόπτες, έστω και αν αυτοί αντικανονικώς φέρουν και άλλες ονομασίες. Σε κείμενο του με τίτλο «Η «Ορθοδοξία» των Αντιχαλκηδόνιων Μονοφυσιτών», ο πατέρας Θεόδωρος Ζήσης γράφει: «Είναι γνωστόν ότι μεταξύ των διαλόγων που διεξάγει η Ορθόδοξος Καθολική Εκκλησία με τους ετεροδόξους συμπεριλαμβάνεται και ο διάλογος με τους Μονοφυσίτας ή τους Αντιχαλκηδονίους ή τους Προχαλκηδονίους ή τους Αρχαίους Ανατολικούς ή τους εσχάτως και άντικρυς προς την Παράδοση αποκαλουμένους Ορθοδόξους Ανατολικούς».
Στις 15 Σεπτεμβρίου 2024 κατέφτασε στην Αλεξάνδρεια ο Γέρων Χαλκηδόνος Εμμανουήλ, συνοδευόμενος από τον ιεροδιάκονο Οικουμένιο, υπογραμματέα της Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Τους υποδέχθηκε ο πατριάρχης Αλεξανδρείας Θεόδωρος.
Ποιος ήταν ο σκοπός της συνάντησης;
Για καλό σίγουρα δε βρέθηκαν.
Σκοπός ήταν να προετοιμάσουν την συνέχιση του διαλόγου μεταξύ Ορθοδόξων και Κοπτών.
Ποιοι ήταν οι συμμετέχοντες
Από πλευράς Ορθοδόξων συμμετείχαν το Οικουμενικό Πατριαρχείο (ως προεδρεύων), το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, το Πατριαρχείο Αντιοχείας, το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, τα Πατριαρχεία Ρωσίας, Ρουμανίας και Βουλγαρίας, οι Εκκλησίες της Κύπρου, της Ελλάδας, της Πολωνίας και της Αλβανίας [2].
Υπήρχε λοιπόν μεγάλη συμμετοχή από πλευράς Ορθοδόξων Τοπικών Εκκλησιών.
Η συνάντηση έλαβε χώρα στο Κοπτικό Πατριαρχικό Κέντρο «Λόγος», στην έρημο της Νιτρίας, από τις 16-17 Σεπτεμβρίου 2024, αποτελώντας στην ουσία την προπαρασκευαστική συνάντηση μεταξύ Ορθοδόξων και Κοπτών.
Να και η συμπροσευχή!
Το δημοσίευμα αναφέρει ότι τα συγκεντρωμένα μέλη συμμετείχαν σε προσευχή στον Ιερό Ναό Μεταμορφώσεως, υπό την ηγεσία του Πατριάρχη Θεοδώρου Β’.
Ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας τόνισε: «Η οικοδόμηση σχέσεων αγάπης εν Χριστώ, …ο συνεχής διάλογος και οι αδιάκοπες προσευχές θα μας οδηγήσουν όλους στην καρδιά του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, χρειαζόμαστε μία κοινή ορθόδοξη φωνή, βασισμένη σε μια αμοιβαία θεώρηση των παγκόσμιων κοινωνικών ζητημάτων που σήμερα ανησυχούν τις εκκλησίες μας».
Οι δυο συμπρόεδροι, ο Χαλκηδόνος Εμμανουήλ και ο Κόπτης μητροπολίτης Κουσιά και Μύρων Θωμάς παρουσίασαν τις προηγούμενες φάσεις του διαλόγου και έθεσαν τις προτάσεις για μελλοντικά βήματα. Βασικό θέμα της συζήτησης ήταν η κρίση που περιβάλλει τα οικογενειακά θέματα και τη σημερινή κοινωνία γενικότερα, ενώ συμφώνησαν ότι θεωρούν την αδιάλυτη και γεμάτη αγάπη ένωση μεταξύ ενός άντρα και μιας γυναίκας στον ιερό γάμο ως μέγα μυστήριο, που αντικατοπτρίζει τη σχέση μεταξύ Χριστού και Εκκλησίας. Απέρριψαν κατηγορηματικά τη δικαιολόγηση των ομοφυλοφιλικών σχέσεων με βάση την αποκαλούμενη «απόλυτη ανθρώπινη ελευθερία».
Αυτό που χρήζει σημασίας είναι ότι όλες οι τοποθετήσεις, ανακοινώσεις και παρουσιάσεις περιελάμβαναν την φράση «οι Εκκλησίες μας», το οποίο αποτελεί απότοκο και κληρονομιά της Κολυμπάριας Ψευδοσυνόδου.
Τέλος δε θα παρέλειπαν να αναφερθούν και στην 1700η επέτειο της πρώτης Οικουμενικής Συνόδου της Νίκαιας και την ευχή όλων να γιορτάσουν όλοι οι χριστιανοί μαζί το Πάσχα, ακολουθώντας το Κοινό Πασχάλιο κατά την παράδοση της Νίκαιας.
Δυστυχώς, οι υψηλά ιστάμενοι της Ορθόδοξης Εκκλησίας σήμερα εξακολουθούν να επαναστατούν κατά της Αγίας Πίστης μας και να εξευτελίζουν τους αγώνες των Αγίων Πατέρων της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου, αλλά και να περιφρονούν τους ποταμούς αιμάτων και δακρύων όσων Ορθοδόξων ομολόγησαν και μαρτύρησαν από τους αιρετικούς μονοφυσίτες.
Γράφει σχετικά ο Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης στο ίδιο πάντα κείμενο του: «Η παραμορφωτική αυτή των πραγμάτων εικόνα κυκλοφορούσε κυριαρχικά από την αρχή των συνομιλιών, τόσο στις τέσσαρες ανεπίσημες συνδιασκέψεις Ορθοδόξων και Αντιχαλκηδονίων, που σημειωτέον έγιναν με πρωτοβουλία του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών, όσο και στις επίσημες συναντήσεις της Διορθοδόξου επί του διαλόγου αυτού Επιτροπής και στις συνδιασκέψεις κατόπιν της Μεικτής Θεολογικής Επιτροπής. Υπήρχαν μάλιστα και πρόσωπα, μέλη του διαλόγου και εκπρόσωποι εκκλησιών, που πίστευαν ότι η “Ορθοδοξία” των Αντιχαλκηδονίων είναι αναμφίβολος και εκτός πάσης αμφισβητήσεως, περιττεύει επομένως και ο θεολογικός διάλογος, που θα περιπλέξει περισσότερο τα πράγματα. Συνιστούσαν γι’ αυτό και επρότειναν να προχωρήσουν οι εκκλησίες σε απλή διακήρυξη της ενώσεως, γιατί οι δεκαπέντε αιώνες χωρισμού ήσαν αδικαιολόγητοι, και επομένως κατά το σκεπτικό αυτό η Εκκλησία βρισκόταν όλους αυτούς τους αιώνες σε πλάνη, και έκαναν λάθος οι εκατοντάδες των μεγάλων και επιφανών και σοφών και φωτισμένων αγίων Πατέρων που αγωνίσθηκαν και έγραψαν εναντίον των Μονοφυσιτών, Ιακωβιτών, Ακεφάλων, Σεβηριανών κ.τ.λ., αλλά και το πλήθος των απλών αλλά φωτισμένων και αγίων γερόντων, οι οποίοι, όπως φανερώνουν πάμπολλες διηγήσεις στα Γεροντικά, ούτε να συνομιλήσουν δεχόταν με Αντιχαλκηδονίους, μέχρις ότου αποκηρύξουν την αίρεση και αναγνωρίσουν τις αποφάσεις της Δ’ εν Χαλκηδόνι Οικουμενικής Συνόδου».
Μονόδρομος για τους Ορθοδόξους παραμένει η Ιεροκανονική Αποτείχιση προκειμένου εν καιρώ αιρέσεως και μάλιστα παναιρέσεως να παραμείνουν Ορθόδοξοι και να διαφυλαχθεί το δόγμα. Ο αμετανόητος Οικουμενικός Πατριάρχης και οι λοιποί Ορθόδοξοι Πατριάρχες και Επίσκοποι ευθύνονται για τις ψυχές που οδηγούνται στην αίρεση και μακριά από την Σωστική Αλήθεια της Ορθοδόξου Πίστεως.
Στώμεν καλώς!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου