Συναντήθηκαν οι παγκόσμιοι Άρχοντες του Οικουμενικού θρόνου στην Αθήνα και άφησαν πολλά αναπάντητα ερωτήματα
αρθρο του Ελ. Κοσμιδη
Προβλημάτισε δυσάρεστα η επιλογή της 29ης Μαΐου, ημέρας μνήμης της Άλωση της Πόλης, για την σύγκλιση της 1ης Συνόδου Κορυφής των Παγκόσμιων Αρχόντων
Με την ευλογία (άραγε γιατί όχι και με την παρουσία;) του Πατριάρχη Βαρθολομαίου διεξήχθη στην Αθήνα 26-28 Μαϊου 2024 το 4ο Διεθνές Συνέδριο των Αρχόντων του Οικουμενικού Πατριαρχείου με αντικείμενο η «Προστασία τῆς θρησκευτικῆς ἐλευθερίας, τῆς δημοκρατίας καί τῶν δικαιωμάτων τοῦ ἀνθρώπου»», στη Στοά του Αττάλου, στο Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής και στο Ζάππειο Μέγαρο.
Μετά τη λήξη του, το πρωί της 29η Μαΐου, οι Άρχοντες του Οικουμενικού Πατριαρχείου Αμερικής, Καναδά, Αυστραλίας και Ευρώπης, πραγματοποίησαν την 1η Σύνοδο Κορυφής των Παγκόσμιων Αρχόντων στο ιστορικό κτίριο της Παλαιάς Βουλής στο κέντρο της Αθήνας.
ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΟΚΥΠΤΟΥΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΑ.
– Γιατί απουσίαζε ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος;
– Ποιος εκπροσωπούσε τελικά τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο; (Άλλα δημοσιεύματα παρουσιάζουν ως εκπρόσωπό του τον Αμερικής Ελπιδοφόρο και άλλα τον Γέροντα Χαλκηδόνος Εμμανουήλ).
– Πόσοι Άρχοντες (και γιατί) απουσίαζαν, κυρίως από τις ΗΠΑ;
– Υπάρχει διχασμός στην ομογένεια αλλά και στις τάξεις των Αρχόντων;
– Εκτός από την αδρή υλική συμπαράσταση, ποια άλλη είναι η προσφορά των Αρχόντων στην Ορθοδοξία;
Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος ανέφερε στο χαιρετισμό του:
“Ἐπί μακρούς αἰῶνας, οἱ Ἄρχοντες Ὀφφικιάλιοι προσέφερον πολυτίμους ὑπηρεσίας εἰς τήν Μεγάλην Ἐκκλησίαν, ἐξακολουθοῦν δέ καί σήμερον νά στηρίζουν τάς πρωτοβουλίας της, νά συμβάλλουν ποικιλοτρόπως εἰς τήν ἐκκλησιαστικήν ζωήν ὡς ἀρωγοί
1. εἰς τό λατρευτικόν,
2. διοικητικόν
3. καί κοινωνικόν ἔργον τῆς Ἐκκλησίας,
4. εἰς τήν χριστιανικήν μαρτυρίαν ἐν τῷ κόσμῳ,
5. ὡς σύνδεσμος μέ τούς θύραθεν θεσμούς
6. καί ὡς ὑποστηρικταί τῶν δικαίων τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου.
Χαιρόμεθα, διότι ἐσεῖς, οἱ σύγχρονοι Ἄρχοντες, συνεχίζετε τήν εὐλογημένην παράδοσιν τῶν φιλογενῶν λαϊκῶν, οἱ ὁποῖοι πάμπολλα καί ἀνεκτίμητα εἰργάσαντο διά τήν Ἐκκλησίαν καί τό Γένος”.
– Γιατί αυτές οι “πολύτιμες υπηρεσίες” δεν είναι γνωστές στο ευρύ κοινό και στον πιστό λαό του Θεού; Γιατί αιωρείται αναπάντητη η κατηγορία πως η προσφορά τους μετριέται στα δολάρια;
– Γιατί η Αρχιεπισκοπή Αμερικής δεν επικαιροποιεί το ασυμβίβαστο της μασονικής ιδιότητας με την Ορθόδοξη πίστη;
– Ποια είναι τελικά η στάση των Ορθοδόξων Αρχόντων για το τρίπτυχο της θεματικής του Συνεδρίου; Άραγε ταυτίζεται με την Ορθόδοξη Παράδοση και διδασκαλία ή με τις προσωπικές απόψεις περί οικουμενικής κίνησης (παναίρεση του οικουμενισμού) δικαιωματισμού, συμπερίληψης και διαφορετικότητας του Πατριάρχου Βαρθολομαίου Αρχοντώνη;
– Η επιλογή της ημέρας μνήμης για την Άλωση της Πόλης για ένα τόσο λαμπερό συνέδριο παγκόσμιας εμβέλειας, τιμά τα σφαγιασθέντα, βιαθέντα και βασανισθέντα υπό των Τούρκων θύματα της Άλωσης της Πόλης ή δείχνει τουλάχιστον ασέβεια;
“Αντί ο (Αρχιεπ.) Ελπιδοφόρος και οι 302 Άρχοντες που τον ακολουθούν να πάνε στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και να βρίσκονται εκεί αύριο, κατά τη θλιβερή επέτειο της Άλωσης της Πόλης, παραμένουν στην Αθήνα και λαμβάνουν μέρος σε γεύματα και δείπνα” [1].
– Είναι αληθές πως η 1η Σύνοδος Κορυφής των Παγκόσμιων Αρχόντων είχε, σύμφωνα με δήλωση του ίδιου του Πατριάρχη Βαρθολομαίου, ως βασικό θέμα: “Χαιρόμεθα δέ ἰδιαιτέρως διά τό γεγονός ὅτι εἷς ἐκ τῶν βασικῶν στόχων τῆς ἐκδηλώσεως εἶναι ἡ εὐρυτέρα στήριξις τοῦ Ecumenical Patriarch Bartholomew Foundation”;
Την οικονομική ανεξαρτησία του Οικουμενικού Πατριαρχείου θα την εξασφαλίσουν τα πολλά χρήματα ενός κλειστού συλλόγου (club) οικονομικά επιφανών επιχειρηματιών;
– Είναι ταιριαστό στην Ορθοδοξία να μετατρέπεται σε αποκλειστικό δικαίωμα μιας ευάριθμης ελίτ;
– Ποιο είναι τελικά το όραμα πίσω από όλες αυτές τις πρωτοβουλίες;
– Ποια η πραγματική της επιρροή; Ποια η αντίδρασή τους στην μετατροπή της Μονής της Χώρας σε τζαμί; Περιποιεί τιμή για ένα Συνέδριο με τίτλο “Για τη διατήρηση της ειρήνης, την προώθηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας” η παρουσία και οι δηλώσεις Πομπέο που πιστεύει πως:
- «Η Χαμάς δεν μπορεί να κερδίσει αυτόν τον πόλεμο», παραδεχόμενος πάντως ότι ναι μεν η ανθρωπιστική κρίση στη Γάζα δεν μπορεί να αφήσει κανέναν ασυγκίνητο, αλλά δεν μπορεί να συγκριθεί επ’ ουδενί με τις βαρβαρότητες της Χαμάς [1].
- «Πρέπει να σταθούμε δίπλα στο Ισραήλ, γιατί είναι ο βράχος της θρησκευτικής ελευθερίας στη Μέση Ανατολή και αυτό μπορεί να το καταλάβει όποιος επισκέπτεται την Ιερουσαλήμ»
- «Ο πόλεμος έχει κόστος και ότι είναι ζωτικής σημασίας για όλο τον κόσμο πως η Ρωσία δεν θα τον κερδίσει. Εάν αυτό συμβεί, θα πληγεί η Δύση και ο πολιτισμός της».
Είναι ανάγκη αυτά τα ερωτήματα να απαντηθούν για την ενημέρωση του πιστού λαού, αλλά πάνω από όλα για την διαφύλαξη της Ορθόδοξης πίστης από την νέα λαίλαπα, την παναίρεση του οικουμενισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου