Ομολογία

Γιατί οι Οικουμενιστές χαρακτηρίζουν “φανατικούς” όσους Ορθόδοξους ομολογούν Χριστό;

Ο Πανθρησκειαστης Αιρεσιαρχης 

Βαρθολομαιος Αρχοντωνης, ο Χειροτερος πατριαρχης της Ιστοριας.

• Άρθρο του Ελευθέριου Ν. Κοσμίδη

Εριστική, (δαιμονική κατ’ επίφαση) διαλεκτική, αφού δεν διαλέγεται για την αλήθεια, πάρα μόνο για τις εντυπώσεις

Είναι πλέον φανερό και στον πιο καλοπροαίρετο αναγνώστη πως οι Οικουμενιστές έχουν καθιερώσει τεχνάσματα και εργαλεία στην επικοινωνία τους, που όλοι αναγνωρίζουμε. 

Η φαρέτρα τους έχει εξοπλιστεί με επικοινωνιακά “βέλη”, δοκιμασμένα κυρίως στην πολιτική. 

Μιλάνε με χρησμούς, αφήνουν περιθώρια διαφορετικών ερμηνειών σε κείμενα ή ομιλίες τους.

 

Χρησιμοποιούν τη διγλωσσία, άλλα λένε στον πιστό λαό και άλλα στους διαλόγους με αιρετικούς, αλλόθρησκους, άθεους και άπιστους.

Χρησιμοποιούν νεοπαγείς όρους με άγνωστο εννοιολογικό περιεχόμενο. 

Τυφλωμένοι από τα φώτα της Εσπερίας, φωτίζονται δήθεν από τις πλάνες των γνωστικών και των φιλοσόφων της Δύσης. 

Ασπάζονται και χρησιμοποιούν αυστηρά τη ρητορική της σιωνιστικής Νέας Εποχής και ευαγγελίζονται τις αξίες της μασονίας. 

Όλα αυτά με ναυαρχίδα την παναίρεση του Οικουμενισμού (οικουμενική κίνηση). 

Αυτοί αλωνίζουν ανενόχλητοι και αντιμετωπίζουν με υπεροψία και χλευασμό όσους ΔΕΝ ασπάζονται το ευαγγέλιο του Οικουμενισμού. 

Προσφιλής χαρακτηρισμός είναι ο όρος “φανατικοί”. 

Σε άρθρο για την Ιεραποστολή, αφορμή στάθηκε μια “οικουμενιστική κουτσουλιά”. Σε μια μικρή παράγραφο, χώρεσε άφθονο οικουμενιστικό δηλητήριο: 

«Υπάρχουν και οι φανατικοί που θεωρούν ότι η Εκκλησία και η θεολογία έχουν ήδη τελειώσει εδώ και χίλια χρόνια, και το κριτήριον και μέτρον Ορθοδοξίας είναι το μήκος της γενειάδας και το μίσος κατά των αιρετικών, και η ταύτιση του χριστιανισμού με την Ελλάδα (εθνοφυλετισμός) χωρίς να υποψιάζονται μήπως απέχουν οι ίδιοι απο την Ορθοδοξία, μήπως έχουν συγχίσει ιστορικές συγκυρίες με τα δόγματα της Εκκλησιας».

Η παράγραφος αυτή έκρυβε 6 ψευδείς ή ανυπόστατους ισχυρισμούς για τους Ορθοδόξους, που από τους οικουμενιστές χαρακτηρίζονται φανατικοί.

Ισχυρισμός 1ος, για να δικαιολογήσουν την μεταπατερική τους αίρεση:
Υπάρχουν και οι φανατικοί που θεωρούν ότι η Εκκλησία και η θεολογία έχουν ήδη τελειώσει εδώ και χίλια χρόνια. 

Ισχυρισμός 2ος (αντανάκλαση) για να κουκουλώσουν το δικό τους μίσος για κάθε τι παραδοσιακό: 
Υπάρχουν και οι φανατικοί που θεωρούν πως κριτήριον και μέτρον Ορθοδοξίας είναι το μήκος της γενειάδας. 

Ισχυρισμός 3ος, για να δικαιολογήσουν τη δική τους παναίρεση. Θεωρούν πως τα δόγματα είναι τείχη του αίσχους που στέκονται εμπόδιο  στον διακαή τους πόθο, την άνευ όρων ένωση, με μια αγάπη δίχως Αλήθεια:
Υπάρχουν φανατικοί που θεωρούν πως κριτήριο Ορθοδοξίας και μέτρο Ορθοδοξίας είναι το μίσος κατά των αιρετικών. 

Ισχυρισμός 4ος που κρύβει βαθιά μέσα του, το αρχέγονο μασονικό μίσος των ολετήρων της Ελληνορθοδοξίας: 
Υπάρχουν φανατικοί που θεωρούν πως κριτήριο και μέτρο Ορθοδοξίας είναι η ταύτιση του χριστιανισμού με την Ελλάδα (εθνοφυλετισμός). 

Ισχυρισμός 5ος που είναι ένα πιθανό ενδεχόμενο για τους ου κατ’ επίγνωση ζηλωτές, μα είναι βεβαιότητα για τους αιρετικούς, πολλώ δε μάλλον για τους παναιρετικούς οικουμενιστές: 
Υπάρχουν φανατικοί που δεν υποψιάζονται μήπως απέχουν οι ίδιοι από την Ορθοδοξία. 

Ισχυρισμός 6ος που φανερώνει περισσότερο την ταραχή και τον πανικό στον οποίο βρίσκονται. Ωσάν οι κανόνες της Εκκλησίας και το Ευαγγέλιο να έχουν ημερομηνία λήξεως (μη γένοιτο): 
Υπάρχουν φανατικοί που έχουν συγχίσει ιστορικές συγκυρίες με τα δόγματα της Εκκλησίας.

Ατυχώς η Ιεραποστολή στον 20ο αιώνα αποτέλεσε το εύφορο έδαφος για συγκρητιστικές εκτροπές στην Ορθόδοξη Εκκλησία. 

Στον 21ο η Ιεραποστολή αξιώνει την άνευ όρων ένωση με τους αιρετικούς, δίχως μετάνοια και επιστροφή στην Μία, Αγία, Αποστολική και Καθολική Εκκλησία. 

Η παναίρεση του Οικουμενισμού επιτίθεται ολομέτωπα στην ορθόδοξη πίστη.

Στώμεν καλώς 

Η Αγιοπατερική, Ιεροκανονική και Ευλογημένη Αποτείχιση από τους Οικουμενιστές Επισκόπους και Ιερείς, είναι μονόδρομος.