Ομολογία

Ανήρ δίγλωσσος ο Βαρθολομαίος αποκαλύπτει βουλάς εν συνεδρίω.

• Γράφει ο Μέτοικος

«Θαυμάζω ὅτι οὕτως ταχέως» ο π.Βαρθολομαίος  μετατίθεται από το ιδιωτικόν ευαγγέλιον «εἰς ἕτερον εὐαγγέλιον» διγλωσσίας

Στις 24 Σεπτεμβρίου στο αβαείο των Βενεδικτίνων Pannonhalma στην Ουγγαρία ο π.Βαρθολομαίος τέλεσε τη Θεία Λειτουργία και στη συνέχεια, πατρικώς, απευθύνθηκε σε όσους νομίζουν ότι είναι «προνόμιο με πολλές ευθύνες το να είναι πρεσβύτεροι και διάκονοι του Οικουμενικού Πατριαρχείου», καθώς, όπως υποστήριξε ο π.Βαρθολομαίος με μια ακραία διάθεση αστεϊσμού αυτό «εἶναι πιστός φύλαξ τῆς Παραδόσεως τῶν Ἀποστόλων, τῶν Πατέρων, τῶν Ἁγίων καί τῶν Μαρτύρων τῆς πίστεως, τῆς φιλοθεΐας καί τῆς φιλανθρωπίας τῆς Ὀρθοδοξίας»!!!!

Όταν ο π.Βαρθολομαίος βρίσκεται σε χώρο που τον εκφράζει, είναι εύχαρις και «ξεφουρνίζει» ωραία ανέκδοτα!

Στο αβαείο των Βενεδικτίνων… έτσι εξηγείτε στην καλύτερη περίπτωση η ανοχή και στη χειρότερη η ευλογία του π.Βαρθολομαίου στην εκφώνηση του «Πιστεύω» με την προσθήκη του Filioque στο Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι.

Το Πατριαρχείο, υποστήριξε ο Φαναριώτης κληρικός, έχει επίγνωση ότι: «ἡ ἱερά ἀποστολή του δέν εἶναι δυνατόν νά ἐπιτελῆται ἄνευ ἀνοικτοσύνης πρός τόν κόσμον καί διαρκοῦς μερίμνης διά τόν ἄνθρωπον, τόν «ἠγαπημένον τοῦ Θεοῦ» υπό την προϋπόθεση, βεβαίως, ότι αυτός ασπάζεται τις κακοδοξίες του π.Βαρθολομαίου. Εάν αυτό δεν συμβεί τότε ο «άνθρωπος» χάνει τη «διαρκή μέριμνα» του Πατριαρχείου και παύει να είναι «ο ηγαπημένος του Θεού», οπότε, δικαίως θα διωχθεί έως θανάτου κατά τον τρόπο που διώκονται οι Ορθόδοξοι Μοναχοί της Εσφιγμένου στο Άγιο Όρος και, το χριστεπώνυμο πλήρωμα της  Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, από τον «τετραγωνιαῖο» ιερέα που συνπροσεύχεται με τον Πάπα, κοινωνεί αιρετικούς και θεωρεί βλάσφημα και αιρετικά ότι, με τη Θεια Κοινωνία μεταλαμβάνουμε και ύλη!  

Πάντως και, λίγο πριν την ανάπτυξη στους παρευρισκομένους ρασοφόρους του «δεκαλόγου [της] διαλεγομένης ποιμαντικῆς» ο π.Βαρθολομαίος τους ζήτησε πιστότητα «εἰς τό πνεῦμα τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας ἐν τῇ διπλῇ ἐννοίᾳ α) τῆς ἀκλονήτου πιστότητος εἰς τήν παράδοσιν τῆς Ἐκκλησίας!!!! καί β) τῆς διακονίας τοῦ ἀνθρώπου, τοῦ ἐγκοσμίου βίου καί τοῦ αἰωνίου προορισμοῦ του» καθότι  «Σοφῶς καί σαφῶς ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας (Ψευδοσύνοδος Κρήτης, 2016) ἐτόνισεν ὅτι δέν εἶναι δυνατόν νά παραμελῶμεν τήν διακονίαν τοῦ ἀνθρώπου καί τοῦ κόσμου, ἐπικαλούμενοι τήν πνευματικήν ἀποστολήν μας καί τόν ἐσχατολογικόν χαρακτῆρα τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς»!

Για ποια όμως «ακλόνητη πιστότητα στην παράδοση της Εκκλησίας» μιλά π.Βαρθολομαίος;

Μόλις προχθές στη Θεσσαλονίκη διατεινόταν ότι: «Η ίδια η ζωή της Εκκλησίας, η Πίστη, η Θεία Λατρεία, η Θεία Ευχαριστία, ο μοναχισμός και η ασκητική ζωή, η φιλανθρωπία, ο κοινοτικός τρόπος του βίου, η εκκλησιαστική τέχνη, όλα αυτά έχουν οικοφιλική υφή και αναφορά. Είναι εφαρμοσμένη οικολογία»!!! και σήμερα υποστηρίζει ότι: «Σύνολος ἡ ζωή τῆς Ἐκκλησίας τρέφεται ἀπό τήν Θείαν Εὐχαριστίαν. Εἰς αὐτήν καί δι᾿ αὐτῆς ἀναδεικνύεται ὁ δοξολογικός καί ἐσχατολογικός προσανατολισμός της»!

Μόλις χθες στη Ρώμη δεν συνπροσευχόταν σε ολονυκτία με τον αιρεσιάρχη πάπα Φραγκίσκο και εκπροσώπους πενήντα διαφορετικών ομολογιών και αιρέσεων; Αυτή η προκλητική ολονυκτία στις όχθες του Τίβερη εκφράζει την «ακλόνητη πιστότητα του π.Βαρθολομαίου στην παράδοση της Εκκλησίας»;

«ἀνὴρ δίγλωσσος ο π.Βαρθολομαίος ἀποκαλύπτει βουλὰς ἐν συνεδρίῳ πιστὸς δὲ πνοῇ κρύπτει πράγματα»! 

Οι «προπάτορες ημών» [γεγονυΐα τῇ φωνῇ] υποστήριζε ο π.Βαρθολομαίος «υπήρξαν ατυχή θύματα του αρχεκάκου όφεως και ευρίσκονται ήδη εις χείρας του δικαιοκρίτου Θεού» αιτούμενος ο τάλας «υπέρ αυτών το έλεος του Θεού»!!! Σήμερα, σε μια του ακόμα οβιδιακή μεταμόρφωση παρουσιάζεται ως «πιστός φύλαξ τῆς Παραδόσεως τῶν Ἀποστόλων, τῶν Πατέρων, τῶν Ἁγίων καί τῶν Μαρτύρων τῆς πίστεως…»!

Πότε λέει την αλήθεια; Ποιο είναι το αληθινό πρόσωπο του Φαναριώτη «Ιανού»;

Επικαλείται ο π.Βαρθολομαίος, «τό ἔξοχον Χρυσοστομικόν: Ψυχῆς γάρ ἀπώλεια μιᾶς, τοσαύτην ἔχει ζημίαν, ὅσην οὐδείς παραστῆσαι δύναται λόγος», προφανώς, δίχως συναίσθηση της «ζημιάς» που αυτός προκαλεί σε εκατομμύρια χριστιανούς με το σχίσμα που προκάλεσε στην Ορθόδοξη Εκκλησία. 

Ο «δεκάλογος [της] διαλεγομένης ποιμαντικῆς», είναι μια σύνοψη των οικουμενιστικών κακοδοξιών του μακαρίτη Ιωάννη Ζηζιούλα που ενστερνίστηκε ο π.Βαρθολομαίος.

Εάν, κατά τον «δεκάλογο» «Κάθε κληρικός ὑπηρετεῖ πάντοτε τούς ἑκάστοτε συγχρόνους του, πάντοτε συγκεκριμένους ἀνθρώπους καί οὐδέποτε γενικῶς «τόν ἄνθρωπον», τότε «εν τοις πράγμασι» ακυρώνονται τα ερωτήματα του Αποστόλου Παύλου: «Ἄρτι γὰρ ἀνθρώπους πείθω ἢ τὸν θεόν; ἢ ζητῶ ἀνθρώποις ἀρέσκειν;». 

Με το «δεκάλογο της διαλεγομένης ποιμαντικής» οι ιερείς του πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως εντέλλονται να αρέσουν στους ανθρώπους. Όμως, ποιο «ευαγγέλιο» θα διδάξουν; Των Βαρθολομαίου-Ζηζιούλα ή το από «ἀποκαλύψεως Ἰησοῦ Χριστοῦ εὐαγγέλιον»; 

Θα διδάξουν αυτά που παρέλαβαν από τους πλάνους που «ἐξῆλθον εἰς τὸν κόσμον θέλοντες μεταστρέψαι τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ»;

Ποτέ τους δεν ανέγνωσαν το του Αγίου Ιωάννου: «Πᾶς ὁ προάγων καὶ μὴ μένων ἐν τῇ διδαχῇ τοῦ Χριστοῦ θεὸν οὐκ ἔχει»; Και ακόμη πως, μόνο «ὁ μένων ἐν τῇ διδαχῇ, οὗτος καὶ τὸν πατέρα καὶ τὸν υἱὸν ἔχει»; 

Και ουδέποτε οι ρασοφόροι του Κωνσταντινουπόλεως άκουσαν το λόγο του Ευαγγελιστού, «Προσέχετε ἀπὸ τῶν ψευδοπροφητῶν, οἵτινες ἔρχονται πρὸς ὑμᾶς ἐν ἐνδύμασιν προβάτων, ἔσωθεν δέ εἰσιν λύκοι ἅρπαγες. ἀπὸ τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς», ούτε και την προτροπή του υιού της Βροντής πως  «αν κάποιος έρχεται προς αυτούς και την Ορθόδοξη διδαχή δεν ασπάζεται να μη τον δέχονται και να μην τον χαιρετούν, καθώς ακόμη και αυτός ο χαιρετισμός είναι κοινωνία με τους πονηρούς και τα έργα τους»;

 Εάν για τριάντα συναπτά έτη ο π.Βαρθολομαίος δεν οικοδομούσε μια φίλαρχη πατριαρχία, εάν συνειδητά σε αυτόν το χρόνο δεν υποσκάπτει τα θεμέλια της Ορθοδόξου παραδόσεως ως διαπρύσιος κήρυκας κακοδοξιών στο μέτρο της αιρέσεως, θα ήταν πιστευτός ότι δοξάζει το Θεό επειδή τον αξιώνει να διακονεί «τήν θεοτήρητον παράδοσιν πίστεως, ἀγάπης καί ἐλπίδος καί νά δίδωμεν τήν καλήν μαρτυρίαν περί τῆς ἐλθούσης πανσωστικῆς χάριτος και τῆς ἐρχομένης οὐρανίου βασιλείας Αὐτοῦ».

Όμως, ο π.Βαρθολομαίος  που ετοιμάζει την χωρίς προϋποθέσεις ένωση της Ορθοδόξου Εκκλησίας με τους αιρετικούς παπιστές και συμμετείχε στην «Οικουμενική Ολονυκτία Προσευχής» με αδελφές κακοδόξους και παπιστές αιρετικούς στη Ρώμη, είναι των αδυνάτων αδύνατο να «εἶναι πιστός φύλαξ τῆς Παραδόσεως τῶν Ἀποστόλων, τῶν Πατέρων, τῶν Ἁγίων καί τῶν Μαρτύρων τῆς πίστεως, τῆς φιλοθεΐας καί τῆς φιλανθρωπίας τῆς Ὀρθοδοξίας»! 

Απλά, υποκρίνεται ότι πιστεύει!