Ομολογία

Ο ΑΙΡΕΣΙΑΡΧΗΣ ΠΑΠΑΣ

Γιατί απευθύνεται στους πολιτικούς ηγέτες και όχι στους Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως και Μόσχας;  

του Ελ. Κοσμιδη

---

Ιστορικά αιματοβαμμένα τα χέρια των παπών. Δεν ξεπλένονται με δηλώσεις και συγγνώμες για το θεαθήναι.

Το Βατικανό και στη σύγχρονη εκκλησιαστική ιστορία ευλόγησε σφαγές Ορθοδόξων, και όποιος ξεχνά τον Καρδινάλιο Στέπινατς και τις σφαγές των Σέρβων (1941-1945)  και τους Νατοϊκούς βομβαρδισμούς στη Σερβία το 1991 είναι απλά συνένοχος.

Η πρώτη μας εντύπωση είναι πως η έκκληση αυτή είναι μια διπλωματική απόπειρα κατάπαυσης του πυρός, μια ανάγκη για ειρήνευση ενός πολέμου που κρατάει ήδη ένα χρόνο.

Αυτή όμως είναι μια ακόμη επιφανειακή αντιμετώπιση του ζητήματος και, αν σηκώσουμε το χαλί, η μπόχα των γεωστρατηγικών μεθοδεύσεων της Δύσης είναι αφόρητη.

Από τη μια έχουμε το αφήγημα των Δυτικών για τον κακό Πούτιν που έκανε εισβολή σε μία ανεξάρτητη χώρα  και  από την άλλη την εκδοχή των Ρώσων να υπερασπιστούν, σε ένα κράτος μόρφωμα που γεννήθηκε βίαια μόλις το 1991 με την ανοχή των Ρώσων, τα δικαιώματα των ρωσόφωνων Ουκρανών, οι οποίοι βασανίζονται, διώκονται και εκτελούνται από τα νεοναζιστικά τάγματα Αζόφ και Δυτικού Τομέα κυρίως για την γλώσσα και την πίστη τους.

Και το 1991, με την περεστρόικα του μακαρίτη Γκορμπατσόφ, και με τα γεγονότα στην πλατεία  Μαϊντάν, την πτώση Γιανουκόβιτς και τα οκτώ χρόνια εμφυλίων συρράξεων στην Ανατολική Ουκρανία, η εμπλοκή μυστικών και φανερών Αμερικανικών υπηρεσιών είναι πια αποδεδειγμένη.   

Με αφορμή λοιπόν τον εορτολογικό κύκλο, ο Ποντίφικας έκανε έκκληση για την ειρήνη στους δύο ηγέτες.

Έκπληξη αποτελεί βεβαίως η επιλογή του να μην απευθυνθεί πρωτίστως στους θρησκευτικούς ηγέτες, τους δύο Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως και Μόσχας, να καθίσουν εκείνοι πρώτοι στο τραπέζι ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί, να δώσουν το καλό παράδειγμα και να ακολουθήσουν οι πολιτικοί ηγέτες. Βεβαίως αυτό θα συνιστούσε εξέλιξη η οποία μάλλον δεν εξυπηρετεί τις παπικές επιδιώξεις. 

Διαβάζουμε παρακάτω την είδηση πως “ο Πάπας βράβευσε τον «επίσκοπο» της OCU για «έργα προς όφελος της Ουκρανικής Εκκλησίας»”, έριξε δηλαδή λάδι στη φωτιά του σχίσματος, επιβραβεύοντας τις διώξεις Ορθοδόξων Χριστιανών του Πατριαρχείου Μόσχας από τον νέο Διοκλητιανό Ζελένσκι και τον αχειροτόνητο σχισματικό Σεργκέϊ (Επιφάνιο) Ντουμένκο.

Ο Θεός βοηθός!