Ομολογία

Tό ἔλεός Σου, Κύριε, ζητοῦμε μόνο... τό ἔλεός Σου!!

Βενετία Ἀμάραντου




Χρόνια Πολλά Ἑλλάδα!
Χρόνια Εὐλογημένα, καλά, ὑγιῆ, ἁγιασμένα!
Χριστός ἐτέχθη!
Ἀληθῶς ἐτἐχθη!

Πρίν ἀπό 2020 χρόνια
χώρισε τήν Ἱστορία στή μέση
ἕνα Θεῖο Βρέφος
πού τόσο ἀγάπησε τό πλάσμα Του
ὥστε ντύθηκε τήν ταπείνωση
κι ἔκανε θρόνο Του τή φάτνη!
Ἀγάπη θεϊκή
Ἀγάπη ὑπέρλογη
πού τίποτε δέν περιμένει
παρά ἕνα: «ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ»!
Κύριε ἐλέησον ἐμᾶς τούς ἀδιάφορους
τούς ὑποκριτές
τούς κριτές
τούς παράλογους
Πόσο χαρήκαμε πού ἔγιναν Φάτνη
οἱ ἐκκλησίες γιά 25-30 πιστούς!
Πόση ἀνακούφιση καί πλάνη!
Μικρό παιδί ἐκκλησιαζόμουν
στόν Ἱ.Ν. τοῦ Ἁγίου Θεράποντα
τῆς ἁγιοτόκου Θεσσαλονίκης...
Ἑκατοντάδες οἱ πιστοί
κ᾿ οἱ ἱερεῖς μας μέ πόνο κάθε φορά
σέ κάθε κήρυγμα
μιλοῦσαν γιά... ἄδειο ἀπό ἐκκλησίασμα Ναό!
Κι ἐγώ δέν μποροῦσα νά τούς καταλάβω!
Χιλιάδες ἐνορίτες ἀπουσίαζαν!
Οἱ ἱερεῖς τό γνώριζαν!
Γι᾿ αὐτούς ὁ ἱερός ναός ἦταν... ἄδειος!
Σέ μᾶς φαινόταν (καί ἦταν) γεμάτος!
Τώρα;
Τά Χριστούγεννα πέρασαν...
Ἔρχεται ἡ Πρωτοχρονιά
καί –ἀλίμονο– τά ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ!Ὁ πνευματικός μας ἔλεγε πάντα:
«ΤΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΟΙ ΟΥΡΑΝΟΙ!!»
...Καί πάλι «ἀνοιχτοί» οἱ ἱεροί ναοί γιά 25-50 ἄτομα...
Δηλαδή ἑρμητικά κλειστοί!...
Τό ἀντώνυμο λοιπόν του «ἀνοιχτός»
δέν εἶναι τό «κλειστός»!
Τό «κλειστός» εἶναι πλέον συνώνυμο!
...Ἴσως πρέπει νά ξαναγράψουμε τά λεξικά μας
καί νά ζητήσουμε τό ἔλεος!
Νά σκύψουμε πολύ,
δηλαδή νά ὑψωθοῦμε στόν Οὐρανό
καί νά ἁρπάξουμε τά ἄμφια
τῶν Ἁγίων, τῶν Ὁμολογητῶν,
τῶν Μαρτύρων, τῶν Ἱερομαρτύρων, τῶν Ὁσίων
καί νά μήν τά ἀφήσουμε
ἄν δέν ξαναγίνει τό ἐπίθετο «ἀνοιχτός»
ἀντώνυμο τοῦ «κλειστός»
Συγχώρεσέ μας, Κύριε!
Ὅλοι, ὅλοι ἀναξαιρέτως,
διῶκτες καί ἀρνητές,
πλάνοι καί χλιαροί,
ἁμαρτωλοί καί ἅγιοι,
ὅλοι
ΜΟΝΟΝ ΕΣΕΝΑ ΠΟΘΟΥΝ,
ΕΣΕΝΑ ΔΙΨΟΥΝ,
ΕΣΕΝΑ ΨΑΧΝΟΥΝ!
Δέν μποροῦν –καί νά θέλουν–
τίποτε ἄλλο νά ζητήσουν
Ἐσύ ὁ Δημιουργός
Ἐσύ τό Φῶς
Ἐσύ ὁ Πατέρας
Κανείς δέ θέλει τήν ὀρφάνια
κανείς τό σκοτάδι δέ ζητᾶ
Ὅλοι, Ἅγιε Πατέρα,
διψοῦν τό Φῶς!
Γίνε ἔλεος
γίνε συγχώρεση
Ἐσύ
πού εἶσαι ἡ πλήρης Ἀγάπη
πού εἶσαι τό πλῆρες Φῶς
πού εἶσαι
ὁ Ὤν
ὁ Ὑπάρχων
ὁ Πατήρ
ὁ Κύριος
ΑΜΗΝ!
ἔρχου
ἔρχου (Ἀποκ. κβ΄,17)
Ναί, ἔρχου, Κύριε Ἰησοῦ (Ἀποκ. κβ΄, 20)
ΥΓ.
Καί τό παλληκάρι μου, Κύριε,
πού ἔχει τόοοοσο καιρό νά ἐκκλησιαστεῖ
κι αὐτό ἐσένα ψάχνει
ὅταν κυνηγᾶ τίς καταιγίδες,
ὅταν μέ τό τηλεσκόπιο τρέχει στά βουνά
γιά νά ἐντοπίσει τά σπάνια ἀστρονομικά φαινόμενα,
ὅταν σέ ἀπαγορευτικό ὑψόμετρο
καί μέ ἀκραῖα καιρικά φαινόμενα
δοκιμάζει τίς ἀντοχές του στόν λυσσαλέο ἄνεμο...!
Σήμερα, Ἅγιε, Θεέ, στήν μνήμη τοῦ ἁγίου Πρωτομάρτυρος Στεφάνου,
τοῦ ἔκανα παρέα,
ἤμουν κι ἐγώ μαζί του,
ἡ μάνα πού δέν τοῦ δίδαξε
τό μάθημα τῆς ταπείνωσης,
τό μάθημα τῆς προσευχῆς
καί τῆς ἀποδοχῆς τοῦ πλησίον.
Συγχώρεσέ με, Κύριε,
συγχώρεσέ μας!
ΑΜΗΝ!-