Ομολογία

KΑΛΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΛΗΡΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΑΥΡΙΑΝΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΦΟΡΑΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΑΣΚΑ ΚΑΙ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΘΕΟΜΑΧΟΥΣ ΠΡΑΙΤΩΡΙΑΝΟΥΣ ΤΟΥ ΝΕΟΝΕΡΩΝΑ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ.
ΙΕΡΕΙΣ ΣΤΗΣΤΕ ΕΝΑ ΤΡΑΠΕΖΙ ΣΤΟ ΠΡΟΑΥΛΙΟ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΚΑΙ ΚΑΝΕΤΕ ΕΚΕΙ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΟΥΤΩΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΦΟΡΑΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΙΣΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΗΝ ΜΑΣΚΑ ΤΗΣ ΑΣΕΒΕΙΑΣ ΤΟΥ ΚΑΡΝΑΒΑΛΟΥ.
ΟΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΗΓΕΤΕΣ ΜΑΣ ΜΑΣ ΠΡΟΔΩΣΑΝ.
ΠΡΟΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΕΓΙΝΑΝ ΦΕΡΕΦΩΝΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΝΤΩΝ.
ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΑΚΟΥΤΕ ΠΛΕΟΝ.
Η ΦΩΝΗ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ.
ΜΗΝ ΠΕΙΘΑΡΧΗΣΕΤΕ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΑΤΑΞΙΑ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΑΠΟΛΥΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ.
ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΔΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΩΣΙ ΟΤΙ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΟΤΙ ΘΕΛΟΥΝ ΟΙ ΑΦΟΡΙΣΜΕΝΟΙ ΘΕΟΜΑΧΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΤΕΣ.
ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ ΠΛΕΟΝ ΜΟΝΟ TA ΠΡΟΒΑΤΑ.
ΑΛΛΑ ΟΤΑΝ ΑΠΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΟΙ ΠΟΙΜΕΝΕΣ, ΕΣΕΙΣ ΕΙΣΤΕ ΚΑΙ OI ΠΟΙΜΕΝΕΣ, ΚΑΙ OI ΚΥΒΕΡΝΗΤΕΣ, ΚΑΙ OI ΣΤΡΑΤΗΓΟΙ.
ΑΚΟΥΣΤΕ ΠΩΣ ΑΠΟΚΑΛΕΙ ΤΟΝ ΠΙΣΤΟ ΚΑΙ ΑΓΡΥΠΝΟ ΛΑΟ Ο ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ.

«Κατησχήνθησαν(καταντροπιάστηκαν) οι Μοιχοί (δεσποτάδες)….
Τι ποιήσω, ίνα υμίν αξίαν αποδώ της αγάπης την αμοιβήν; 
Αξίαν μεν ού δύναμαι, ήν δε έχω, δίδωμι….
Ουδείς έχει τέκνα τοιαύτα, ουδείς αγέλην (ποίμνιο) τοιαύτην, ουδείς άρουραν ούτως ευθαλή (γή τόσο ανθηρή).
Ου χρεία μοι γεωργίας (να την καλλιεργώ).
Εγώ καθεύδω, και οι στάχυες κομώσιν (ωριμάζουν).
Ου χρεία μοι πόνου.
Εγώ ησυχάζω, και τα πρόβατα των λύκων (των δεσποτάδων) περιγίνονται (νικούν).
Τι υμάς καλέσω;
Πρόβατα ή ποιμένας ή κυβερνήτας ή στρατιώτας και στρατηγούς;
Πάντα υμίν αληθεύω τα ρήματα (αποδεικνύονται αληθινά για σας).
Όταν ίδω την ευταξίαν (πειθαρχίαν), πρόβατα καλώ.
Όταν ίδω την πρόνοιαν, ποιμένας προσαγορεύω.
Όταν ίδω την σοφίαν, κυβερνήτας ονομάζω.
Όταν ίδω την ανδρείαν και την ευτονίαν (γενναιότητα), στρατιώτας και στρατηγούς υμάς άπαντας λέγω.
Ω πόνος, ώ πρόνοια λαού.
Ηλάσατε (απομακρύνατε) τους λύκους (τους δεσποτάδες) και ουκ αμεριμνήσατε (δεν αδιαφορήσατε)…
Οι μεθ’ ημών (δεσποτάδες) καθ’ ημών γεγόνασιν.
Οι μεθ’ ημών (δεσποταδες) το πλοίον κυβερνώντες, το πλοίον καταποντίσαι ηθέλησαν.
Εθαύμασα υμών την σύνεσιν.
Ταύτα λέγω, ουκ εις στάσιν υμάς  αλείφων(ετοιμάζων). 
ΣΤΑΣΙΣ γαρ τα εκείνων,
τα δε υμέτερα ΖΗΛΟΣ» (ΕΠΕ 33,432).