Ομολογία

ΝΑ ΣΠΕΥΣΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΝΑ ΚΑΤΑΘΕΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΑΙΤΗΣΙ

ΑΙΤΗΣΗ

ΠΡΟΣ

Τον Διευθυντή του …  Γυμνασίου   ….

Παρακαλώ όπως  με ενημερώσετε εγγράφως και ειδικώς αιτιολογημένα σχετικά με την πρόθεση του Συλλόγου Διδασκόντων να προβεί, ενόψει της τρέχουσας σχολικής χρονιάς 2019-2020, στη διανομή ή μη, των επίμαχων φακέλων του «πολύπαθου» μαθήματος των Θρησκευτικών, λαμβάνοντας υπόψη ότι για το εν λόγω "βιβλίο", ειρήσθω εν παρόδω, δεν έχει κοινοποιηθεί κάποια υπουργική οδηγία, (εγκύκλιο) ή νέα υπουργική απόφαση, με αποτέλεσμα, να τελούμε, λίαν ευλόγως, σε σύγχυση, δεδομένου ότι έχουν, ήδη προ ενός έτους, εκδοθεί, οι υπ. αριθ. 660/2018 και 926/2018 δικαστικές αποφάσεις, της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας, σύμφωνα με τις οποίες η Διοίκηση ανυπερθέτως έχει την υποχρέωση να συμμορφώνεται και να τις εφαρμόζει, δυνάμει της παραγράφου 5 του άρθρου 95 του Συντάγματος, αλλά αναντιρρήτως και ημείς οι πολίτες, κατά την παράγραφο 2 του άρθρου 120 του Συντάγματος.

Ειδικότερον, προς έτι περαιτέρω ανάπτυξη του  μείζονος και ακανθώδους τούτου ζητήματος, καθίσταται γνωστό τοις πάσι το σκεπτικό των προαναφερθέντων δικαστικών αποφάσεων, :

Οι υπ. αριθ. 660/2018 και 926/2018 αποφάσεις της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας,  ακύρωσε αφενός μεν την υπ. αριθ. 143575/Δ2/13.9.2016 (ΦΕΚ 2920Β/13.9.3016) απόφαση του Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, με τίτλο «Πρόγραμμα Σπουδών του μαθήματος Θρησκευτικών στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο», αφετέρου δε την υπ. αριθ. 14.3579/Δ2/7.9.2016) απόφαση του ιδίου ως άνω Υπουργού με τίτλο «Πρόγραμμα Σπουδών του μαθήματος Θρησκευτικά Γενικού Λυκείου», κρίνουσα κατά πλειοψηφία ότι αμφότερες οι ανωτέρω Υπουργικές αποφάσεις αντίκεινται ευθέως στην παράγραφο 2 του άρθρου 16 του Συντάγματος αλλά και στο άρθρο 2 της Ε.Σ.Δ.Α, καθότι δεν περιέχουν μία αμιγώς Ορθόδοξη Χριστιανική διδασκαλία και προκαλούν σύγχυση στην θρησκευτική συνείδηση των Ορθοδόξων Χριστιανών μαθητών, στους οποίος αποκλειστικώς μπορεί να απευθύνεται, σύμφωνα με τις διατάξεις 16παρ. 2 και 13παρ. 1 του Συντάγματος, το μάθημα των θρησκευτικών, μέσω του οποίου επιτυγχάνεται, υπό την πρώτη των ανωτέρω διατάξεων, ως σκοπός της παιδείας η ανάπτυξη της Ορθοδόξου Χριστιανικής θρησκευτικής συνειδήσεως, ενόψει  του ότι η θρησκεία της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, χαρακτηριζόμενη ως «επικρατούσα θρησκεία εν Ελλάδι», κατά το άρθρο 3 του Συντάγματος, αναγνωρίζεται εκ των ών ούκ άνευ, ως η θρησκεία της συντριπτικής πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού.

Ως εκ τούτου λοιπόν το περιεχόμενο του άρθρου 16 παρ. 2 του Συντάγματος απευθύνεται αποκλειστικά εις τους μαθητές που ασπάζονται το Ορθόδοξο Χριστιανικό δόγμα και όχι σε ετερόδοξους, αλλόθρησκους, ή άθεους, οι οποίοι έχουν δικαίωμα πλήρους απαλλαγής από το μάθημα των θρησκευτικών.

Είναι λοιπόν πρόδηλο ότι η σχολική διδασκαλία  που μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την μεταβολή ή την αλλοίωση της θρησκευτικής συνειδήσεως των μαθητών, όπως αυτή διαμορφώνεται στα πλαίσια της οικογένειας, θα συνιστούσε μορφή ομαδικού προσηλυτισμού, ιδιαζόντως σοβαρή, ως επέμβαση εις τον ευαίσθητο ψυχικό κόσμο των μαθητών, οι οποίοι δεν διαθέτουν την κριτική αντίληψη και ωριμότητα των ενηλίκων, κατά παράβαση των άρθρων 13 παρ. 1 και 2 του Συντάγματος.

Εν κατακλείδι, βάσει των ανωτέρων συνάγεται αιτιωδώς η έλλογη απορία ημών και  το φυέν ερώτημα ουσιαστικά είναι ποιος αναλαμβάνει την ευθύνη της παραλαβής «επικίνδυνου» εκπαιδευτικού υλικού για μαθητές και να ενεργήσει παράνομα και ενάντια στις εκδοθείσες αποφάσεις της ολομελείας του Σ.Τ.Ε καταστρατηγώντας καταφώρως την Συνταγματική έννομη τάξη και εκδηλώνοντας προδήλως απείθεια και μη συμμόρφωση προς τις προρρηθείσες αποφάσεις της ολομελείας, του ανώτατου Ακυρωτικού Διοικητικού Δικαστηρίου της Πατρίδας μας.

                                    

Μετά πλειστης Τιμής,