Τι νά περιμένωμεν ἀπό τούς νέους Ἀρχιεπισκόπους Ἀμερικῆς καί Αὐστραλίας;

Τι νά περιμένωμεν ἀπό τούς νέους Ἀρχιεπισκόπους Ἀμερικῆς καί Αὐστραλίας;

ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ὑπῆρξαν ραγδαῖες τὸν τελευταῖο καιρὸ γιὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα. Ἡ κοίμηση τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Αὐστραλίας κυροῦ Στυλιανοῦ καὶ ἡ «αἰφνίδια» παραίτηση τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀμερικῆς Δημητρίου, εἶχαν ὡς ἀποτέλεσμα νὰ ἀναλάβουν τὰ ἡνία τῶν δύο αὐτῶν Ἀρχιεπισκοπῶν νέα πρόσωπα, ἀπόλυτα ἐνταγμένα στὴν ἐπιρροὴ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη. Αὐστραλίας ἐξελέγη ὁ πρώην Χριστουπόλεως Μακάριος καὶ Ἀμερικῆς ὁ πρώην Προύσης Ἐλπιδοφόρος.

Ἡ ὥς τώρα πορεία τῶν δύο αὐτῶν ἐκκλησιαστικῶν ἀνδρῶν δὲν μᾶς ἀφήνεικαθόλου περιθώρια νὰ ἐλπίζουμε ὅτι θὰ ὑπάρξει ἀλλαγὴ πλεύσης στὶς δύο αὐτὲς ἐπισκοπές. Καὶ οἱ δύο αὐτοὶ ἐπίσκοποι ὑπῆρξαν ὥς τώρα πιστοὶ θεράποντες τῆς «οἰκουμενικῆς κινήσεως» καὶ ὡς ἐκ τούτου καὶ ἀπὸ τὴ νέα τους θέση θὰ συνεχίζουν τὸ ἴδιο «τροπάριο», ἤτοι, τῶν τολμηρῶν ἀνοιγμάτων πρὸς τοὺς αἱρετικοὺς καὶ ἀλλοθρήσκους.

Χαρακτηριστικὴ εἶναι ἡ προτροπὴ τοῦ κ. Βαρθολομαίου πρὸς τὸν κ. Ἐλπιδοφόρο: «Νὰ καλλιεργήσης ἀγαθάς ἀδελφικάς σχέσειςμετὰ τῶν ἑτεροδόξων ἀδελφῶν μας — ἄλλωστε ἀπὸ πολλῶν ἐτῶν εἶσαι μέσα εἰς τὴν οἰκουμενικὴν κίνησιν —, ἀλλὰ καὶ μετὰτῶν ἑτεροθρήσκων, τῶν μουσουλμάνων καὶ τῶν Ἑβραίων, μετὰ τῶν ὁποίων τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον εὑρίσκεται ἀπὸἐτῶν ἐν ἀκαδημαικῷ διαλόγῳ. Ἰδιαιτέρως ἀξιοποιήσιμος θὰ εἶναι ἐκεῖ ἡ ἐμπειρία σου καὶ ἡ γνῶσις σου διὰ τὰς ἰσλαμικάς κοινωνίας καὶ τὴν κουλτούραν αὐτῶν»! Ἰδοὺ λοιπὸν τί μποροῦμε νὰ περιμένουμε ἀπὸ αὐτούς. Παρ’ ὅλα αὐτά, ἐμεῖς τοὺς εὐχόμαστε τὰ καλύτερα, γιὰ τὴ νέα ἐκκλησιαστική τους διακονία!