Ομολογία

ΛΟΓΙΑ ΚΑΡΔΙΑΣ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

Ημαρτες; Πενθησον και λυεις την αμαρτιαν. (ΕΠΕ.30,120).

Σβεσωμεν την πυρκαϊαν των αμαρτηματων, ουχ υδασι πολλοις, αλλα μικροις δακρυσι. (ΕΠΕ. 30,266).

Των κακων αιτια τα αμαρτηματα. Δια τα αμαρτηματα λυπαι, δια τα αμαρτηματα ταραχαι, δια τα αμαρτηματα πολεμοι, δια τα αμαρτηματα νοσοι, δια παντα οσα ημιν προσπιπτει δυσιατα παθη. (ΕΠΕ.30,266).

Τι δεδοικας, ω διαβολε, μετανοιας εγκωμιαζομενης; Τι οδυρη; Τι φριττεις;
Ναι, φησι, δικαιως οδυρωμαι και θλιβομαι.
Μεγαλα μου σκευη ηρπασεν η μετανοια αυτη. 
Ποια ταυτα;
Την πορνην, τον τελωνην, τον ληστην, τον βλασφημον.
Και γαρ αληθως πολλα σκευη αυτη ηρπασεν η μετανοια. (ΕΠΕ.30,112).

Αποστρεφωμεθα τοινυν τας εκ μορφης πορνικης επερχομενας βολας, κλειωμεν ασελγημασι το βλεμμα, γελασθωσαν παρ' ημιν ηδονων αταξιαι, φρουραρχειτω την σαρκα σωφροσυνη, καθαροτης ενοικειτω τοις μελεσιν, τριβωμεθα λογισμοις φιλοκαλοις, λαμπωμεν εργων  αυγαις, εσμιγμενω περιστιλβωμεν βιω, καθαρον το σωμα, ναον της του Πνευματος οιησεως φυλαττωμεν. επιγραψωμεν αυτον επιγραμματι, φοβεραν τοις ακολαστοις παραγγελιαν βοωντι: Ει τις τον ναον του Θεου φθειρει, φθερει τουτον ο Θεος.(ΕΠΕ.31,178).