Ομολογία

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΛΑΟ

ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΖΩΗΣ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΔΩΡΕΑΣ ΟΡΓΑΝΩΝ

«Γνώσεσθε την αλήθειαν, και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς» (Ιω. η΄ 32)

Ο άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης συμβούλευε τους πιστούς να μην δημιουργούν ταραχές χωρίς λόγο. Υποστηρίζοντας ότι οι διαμαρτυρίες των πιστών θα πρέπει να έχουν αρχή και τέλος είπε και τα πολύ γνωστά λόγια:  «Αν τώρα συνεχίσουμε τις διαμαρτυρίες, εκείνοι θα πουν: «Να, αυτοὶ δημιουργούν ταραχές. Ενώ δεν τίθεται θέμα, φωνάζουν και διαμαρτύρονται». Το σκυλί, αν είναι καλός φύλακας, γαυγίζει, όταν έρχεται ο κλέφτης. Όταν ο κλέφτης φύγη, σταματάει. Αν συνεχίση να γαυγίζη, τότε δεν είναι καλός φύλακας»[1].

Αλλά ποιά η νέα απειλή και ποιός ο ορισμός του «κλέφτη» σε σχέση με τη ονομαζόμενη «δωρεά οργάνων»; Ιδού!

Α΄. Ίσως είναι άγνωστη σε πολλούς η πρόθεση του κ. Άγγελου Αναστασιάδη προπονητή της Εθνικής Ελλάδος να ξεκινήσει αγώνα για την ευαισθητοποίηση των πολιτών στο θέμα της δωρεάς οργάνων.  Στις 10/02/2019 και ώρα 20:24 ημέρα Κυριακή ο κ. Άγγελος εμφανίστηκε στον τηλεοπτικό σταθμό του ΑΝΤ1 αναλαμβάνοντας αρχηγικό ρόλο στην νέα σχεδιασμένη εκστρατεία ενημέρωσης για τη δωρεά οργάνων. Όπως διαβάζουμε στο internet:«Εκστρατεία ενημέρωσης για τη δωρεά οργάνων από τον προπονητή της Εθνικής Ελλάδος, μετά την προσωπική του περιπέτεια». «Η εξομολόγηση του Άγγελου Αναστασιάδη για την μεταμόσχευση καρδιάς στην σύζυγο του (βίντεο)».  «Η αγωνία μέχρι την εύρεση μοσχεύματος, τα συναισθήματα μέχρι την επέμβαση της λύτρωσης στο «Ωνάσειο» και η έκκληση για δωρεά οργάνων»[2]…  

Β΄. Δεύτερο όνομα προς ευαισθητοποίηση των πολιτών στο θέμα της δωρεάς οργάνων, ο κ. Πέτρος Α. Αλιβιζάτος Καρδιοχειρουργός. Στις 05/02/2019 και ώρα 19:42 το πρώτο θέμα της επικαιρότητας είχε τίτλο: «Δωρεά Οργάνων: Τι κάνουμε λάθος και πώς θα αλλάξουμε νοοτροπία». Όπως διαβάζουμε ο κ. Πέτρος «προτείνει μια απλή λύση για την αλλαγή του τοπίου στη δωρεά οργάνων ώστε να έχει την ελπίδα να πετύχει το φιλόδοξο σχέδιο για το Ωνάσειο Εθνικό Μεταμοσχευτικό Κέντρο» [3]. Ο κ. Πέτρος με απλούς ποδοσφαιρικούς όρους καταλήγει: «Το σύστημα αυτό το εφάρμοσε η Ισπανία επιτυχώς 30 χρόνια, γι’ αυτό και είναι “πρωταθλήτρια” στις μεταμοσχεύσεις»! Ποιο σύστημα; Ιδού τι λέγει ο ίδιος:  «Τίθεται λοιπόν το καίριο ερώτημα: τι κάνουμε λάθος ως χώρα και πως μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα επιτύχει το φιλόδοξο σχέδιο του Ιδρύματος Ωνάση για το Ωνάσειο Εθνικό Μεταμοσχευτικό Κέντρο (ΩΕΜΕΚ);»! 

Και η ξεκάθαρη απάντησή του: «Το εγχείρημα είναι πράγματι ελπιδοφόρο και μακάρι να υλοποιηθεί όπως έχει προγραμματιστεί, γιατί θα ανακουφίσει εκατοντάδες ενήλικες και παιδιατρικούς ασθενείς που αναμένουν μόσχευμα καρδιάς, πνευμόνων, ήπατος ή παγκρέατος. Υπάρχει όμως ένα μεγάλο “αλλά”. Δεν βλέπω πώς θα πετύχει το εγχείρημα όταν ακόμα και σήμερα από το ελληνικό σύστημα υγείας λείπουν οι συντονιστές μεταμοσχεύσεων στα νοσοκομεία. Η δουλειά του συντονιστή - γιατρού είναι να εντοπίζει τον κατάλληλο δότη και να προετοιμάζει την οικογένεια του για την επικείμενη δωρεά. Το σύστημα αυτό το εφάρμοσε η Ισπανία επιτυχώς 30 χρόνια, γι’ αυτό και είναι “πρωταθλήτρια” στις μεταμοσχεύσεις»! και συνεχίζει: «Το συζητάμε 30 χρόνια τώρα αλλά δεν γίνεται τίποτα. Δεν φταίνε λοιπόν οι άρρωστοι ούτε οι συγγενείς. Φταίει η ανυπαρξία ενός οργανωμένου συστήματος εύρεσης και αξιοποίησης των μοσχευμάτων. Είμαστε η χώρα με τα περισσότερα τροχαία δυστυχήματα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Με τη σωστή οργάνωση θα μπορούσαμε να καλύπτουμε όχι μόνο τις εθνικές ανάγκες μας αλλά να δίνουμε και σε γειτονικές χώρες. Γιατί η μεταμόσχευση είναι πάνω απ’ όλα διεθνές εγχείρημα»!  Και ξανά:«αυτό που αποδεδειγμένα χρειαζόμαστε είναι συντονιστές - γιατρούς στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας κάθε νοσοκομείου, ιδιωτικού και δημόσιου, εκπαιδευμένους να εντοπίζουν τον υποψήφιο δότη και να προετοιμάζουν την οικογένεια σωστά ώστε όταν έρθει η κρίσιμη ώρα να κάνουν τη δωρεά οργάνων. Και αυτό που σας λέω δεν είναι δα και καμιά καινοτομία» [3]…

Γ΄. Ένα ακόμη όνομα, δημοσιογραφικό αυτή τη φορά, που αγωνίζεται υπέρ της «δωρεάς οργάνων» είναι της Πέννυ Μπουλούτζα. Στο άρθρο της (05.11.2018) με τίτλο: ‘’ΔΩΡΕΑ ΟΡΓΑΝΩΝ, «ΑΓΝΩΣΤΗ» ΛΕΞΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ’’ διαβάζουμε: «Πολίτες που δεν γνωρίζουν τι ακριβώς είναι η δωρεά οργάνων, πώς και πότε γίνεται, ενώ δεν εμπιστεύονται τις διαδικασίες, και ένα κουρασμένο σύστημα νοσοκομειακής περίθαλψης που σε αρκετές περιπτώσεις αντιμετωπίζει την αναζήτηση των δοτών ως «αγγαρεία», είναι οι βασικοί παράγοντες για την αδυναμία της χώρας μας να αξιοποιήσει προς όφελος ασθενών που ζουν με «δανεικό χρόνο», το μεγάλο ιατρικό δώρο των μεταμοσχεύσεων» [4]… Μία ακόμη ιστορία ζωής με τίτλο «Εγώ που πέθανα την 28η Ιουλίου…», της ίδιας δημοσιογράφου, μας δίνει αφορμή να πούμε πως όταν μεταθέτεις τον ορισμό του θανάτου τότε αναγκαστικά πειράζεις και αυτόν της «Ανάστασης» και η υπόθεσή μας πηγαίνει αναγκαστικά στα γνωστά λόγια του Πατροκοσμά : «όταν μου πειράζουν πατρίδα και θρησκεία, θα μιλήσω, θα ᾽νεργήσω και ό,τι θέλουν ας μου κάμουν»…

Ας ακούσουμε τώρα έναν αληθινό καρδιοχειρουργό, τον Εμμανουήλ Παναγόπουλο που λέγει: «Οι μεταμοσχεύσεις οργάνων ξεκίνησαν στις αρχές της δεκαετίας του ΄60. Είχαν όμως τότε να αντιμετωπίσουν δυο σοβαρά προβλήματα. Αφ’ ενὸς τα όργανα απὸ όντως νεκροὺς ήταν ακατάλληλα και μη λειτουργούντα μεταμοσχευόμενα και αφ’ ετέρου η αφαίρεση ανθρωπίνων οργάνων πριν απὸ την διαπίστωση του θανάτου ήταν πράξη ποινικὰ κολάσιμη.  Για τη συνέχιση των μεταμοσχεύσεων έπρεπε να βρεθεί μία λύση και η λύση βρέθηκε με τη μετάθεση του ορισμού του θανάτου σε χρονικὴ στιγμὴ πριν απὸ την οριστικὴ παύση της λειτουργίας του οργανισμού. Η ad hoc επιτροπὴ  της ιατρικής σχολής του Harvard  ταύτισε το μη αναστρέψιμο  κώμα, που είναι κατάσταση ζωής, με τον θάνατο και δημιούργησε το 1968 την έννοια του ΕΘ (ενν. Εγκεφαλικού Θανάτου)»[5]! Στο ίδιο άρθρο του ο καλός ιατρός καταθέτει ότι: «Τον Οκτώβριο του 2009, στο  περιοδικὸ Nature  δημοσιεύθηκε ένα editorial, δηλ άρθρο της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού με τίτλο: ΟΡΙΟΘΕΤΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ (11). Το άρθρο αναφέρει: «Στην πράξη , ατυχώς, οι ιατροὶ γνωρίζουν ότι όταν δηλώσουν κάποιο άτομο σε μηχανικὴ υποστήριξη νεκρό, συνήθως υπακούουν στο πνεύμα και όχι στο γράμμα του νόμου.  Ο ΕΘ ορίζεται ως η μη αναστρέψιμη παύση όλων των λειτουργιών ολοκλήρου του εγκεφάλου, του εγκεφαλικού στελέχους συμπεριλαμβανομένου»… Πρόβλημα – τονίζει ο καλός ιατρός - υπάρχει με τη μη αναστρεψιμότητα, η οποία δεν μπορεί να είναι κριτήριο θανάτου, ενώ ο θάνατος είναι κριτήριο της απόλυτης μη αναστρεψιμότητας. Πόσο πρέπει να περιμένει κανεὶς για να βεβαιωθεί ότι η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη; 24 ώρες που ήθελαν τα πρώτα πρωτόκολλα, 12 ώρες που ήθελαν τα επόμενα, 6 ώρες ή και 0 ώρες, αφού η τελευταία οδηγία της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας είναι ότι δεν χρειάζεται επανεξέταση για να βεβαιωθεί ο ΕΘ; Η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη απὸ μόνη της ή λόγω δικής μας προσωρινής αδυναμίας;  Η αναστρεψιμότητα είναι σχετικὴ έννοια και δεν μπορεί να αποτελεί κριτήριο θανάτου. Οι υπερασπιστὲς του ΕΘ θεωρούν ότι ο εγκεφαλικὰ νεκρὸς είναι νεκρὸς γιατί  η κατάστασή του είναι μη αναστρέψιμη.  Όμως το μη αναστρέψιμο δηλώνει πρόγνωση και η ταύτισή της με το αποτέλεσμα είναι λογικὸ σφάλμα. Το ότι κάποιος θα πεθάνει δεν μπορεί να ταυτισθεί με το ότι είναι ήδη νεκρός» ((ΕΜΜΑΝΟΥΗΛΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ, FACS Ἄμ. Ἐπ. Καθηγητὴς Χειρ/κῆς ΕΚΠΑ τ. Συν/τής Δ/τής Χειρουργὸς ΕΣΥ Νοσοκομεῖο «Ο ΑΓΙΟΣ ΣΑΒΒΑΣ»)…

Επίλογο στην υπόθεση της αντίστασής μας στο ψέμα του ΕΦ ας γίνει ο τίτλος της ημερίδας που έγινε στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας την Κυριακή 28 Απριλίου 2013. Ο τίτλος; «Μεταμοσχεύσεις: δωρεά ή ἀφαίρεση ζωῆς;»! Επιπλέον τα λόγια μιας μάνας που «δώρισε» τα μάτια της κορούλας της έχουν ιδιαίτερη αξία! Είπε πως είδε στον ύπνο της την κόρη της να της λέγει: «Μαμά δεν βλέπω τίποτα. Άναψε κανένα φως»! Τι φως; Φως μετανοίας! Δηλαδή; Δηλαδή, η μάνα ή ο πατέρας που υπογράφει να αφαιρεθούν τα ζωτικά όργανα του παιδιού, υπογράφουν τον οριστικό θάνατό του, «υπογράφουν» τον φόνο του! 

Καλή μετάνοια αδελφοί μου διότι «ο πλανών την οικουμένην όλην» είναι παρών! «Και συνέλαβε τον δράκοντα, τον αρχαίον όφιν, που παρέσυρε εις την αμαρτίαν τους πρωτοπλάστους, και ο οποίος είναι ο διάβολος και ο σατανάς που έχει ως έργον του να συκοφαντή τον Θεόν και να παρασύρη εις την πλάνην την οικουμένην. Και τον έδεσε, δια να μένη αιχμάλωτος και ανίκανος να βλάψη επί ωρισμένην χρονικήν περίοδον, που συμβολίζεται με χίλια έτη» (Αποκ. 20,2)…  

            

Δημήτριος Β. Εμμανουήλ