Ομολογία

«ΣΑΘΡΑ  ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ»

του αειμνηστου Αγιου ΟΜΟΛΟΓΗΤΟΥ Θεολογου 
Νικολαου Σωτηροπουλου

Τὸ κακὸ μὲ τοὺς οἰκουμενιστὲς ἐκκλησιαστικοὺς ἡγέτες παράγινε. Καὶ ἀπὸ τὶς διαμαρτυρίες τῶν εὐσεβῶν δὲν ἱδρώνουν τὰ αὐτιά τους. Ὅλο τὸν ἱδρῶτα τους ἔχυσαν κατὰ τὸν ἀγῶνα καὶ τὴν ἀγωνία τους ν΄ ἀναρριχηθοῦν στοὺς ὑψηλοὺς ἐκκλησιαστικοὺς θρόνους. Καὶ γιὰ ἄλλη περίπτωση δὲν ἄφησαν οὔτε μιὰ σταγόνα ἱδρῶτος. Γι’ αὐτὸ οἱ εὐσεβεῖς ζητοῦν νὰ γίνη κατὰ τῶν οἰκουμενιστῶν ἐκκλησιαστικῶν ἡγετῶν κάτι ἰσχυρότερο ἀπὸ τὶς διαμαρτυρίες.Καὶ ἰσχυρότερο ἀπὸ τὶς διαμαρτυρίες εἶνε τὸνὰ παύσουν κληρικοὶ τὸ μνημόσυνοπροϊσταμένων, ἰδίως δὲ τοῦ ἀρχιοικουμενιστοῦ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίου. Ἡπαῦσι τοῦ μνημοσύνου θὰ στοιχίση στοὺςἐνόχους. Καὶ ἴσως σκεφθοῦν τὶς εὐθῦνες καὶ τὴν ἐνοχή τους, καὶ ἀλλάξουν μυαλὸ καὶ τακτική.

Ἀλλ' ἐκτὸς τῆς Ἱ. Μονῆς Ἐσφιγμένου τοῦ Ἁγίου Ὄρους, τοῦ π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ καὶ ἑνὸς ἢ δύο ἀκόμη κληρικῶν, θὰεὑρεθοῦν ἄλλοι ἥρωες κληρικοί, γιὰ νὰ παύσουν καὶ αὐτοὶ τὸμνημόσυνο ἐνόχων στὸ ὕψιστο ζήτημα τῆς Πίστεως; Ἡ παῦσι τοῦ μνημοσύνου δὲν στοιχίζει μόνο στοὺς ἐνόχους· στοιχίζει καὶ σ’ αὐτοὺς ποὺ παύουν τὸ μνημόσυνο, στοιχίζειἀπηνεῖς διωγμούς.

Γι’ αὐτὸ καὶ κληρικοί, οἱ ὁποῖοιπροηγουμένως ἦταν ὑπὲρ τῆς παύσεωςτοῦ μνημοσύνου, τώρα, κατόπιν, ὅπως φαίνεται, καταθλιπτικῶν πιέσεων, καὶὑπολογισμοῦ συνεπειῶν, κόστους δηλαδὴ σ’ αὐτούς, λέγουν, ὅτι δὲν πρέπει νὰ παυθῆ τὸ μνημόσυνο τοῦΠατριάρχου καὶ ἄλλων. Καὶ γιὰ νὰ δικαιολογήσουν τὴν παλινῳδία τους φέρουν δύο ἐπιχειρήματα.

Δὲν πρέπει, λέγουν, νὰ γίνη παῦσι τοῦ μνημοσύνου χάριν τῆς ἑνότητος τῆς ἐκκλησίας, καὶ γιὰ νὰ μὴ καθαιρεθοῦν οἱ παύοντες τὸ μνημόσυνο καὶ βρεθοῦν ἐκτὸς Ἐκκλησίας.

Σαθρὰ τὰ ἐπιχειρήματα καὶ ἀντίθετα πρὸς τοὺς Ι. Κανόνες, τὸν ΛΑ΄ Ἀποστολικὸ καὶτὸν ΙΕ' τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου, ἐπὶ τῇ βάσει τῶν ὁποίων δύναται κληρικὸς νὰ παύση τὸ μνημόσυνο προϊσταμένου γιὰ θέμα πίστεως καὶ δικαιοσύνης.

Κατὰ τὸν ΙΕ' Κανόνα τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου οἱ παύοντες τὸ μνημόσυνο δὲν προσβάλλουν τὴν Ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλ' ἐνεργοῦν ὑπὲρ τῆς ἑνότητας· δὲν δημιουργοῦν σχίσμα, ἀλλ' ἐνεργοῦν κατὰ τοῦ σχίσματος. Ἐπὶ λεξει ὁ Κανὼν λέγει: «Οὐκἐπισκόπων, ἀλλὰ ψευδεπισκόπων καὶψευδοδιδασκάλων κατέγνωσαν, καὶ οὐσχίσματι τὴν ἕνωση τῆς Ἐκκλησίας κατέτεμαν, ἀλλὰ σχισμάτων καὶ μερισμῶν τὴν Ἐκκλησίαν ἐσπούδασαν ρύσασθαι».

Ἐπίσης ὁ Κανὼν γι' αὐτοὺς τοὺς κληρικοὺς λέγει, ὅτι, ὄχι μόνο δὲν ὑπόκεινται σὲ ἐπιτίμιο, ἄλλα καὶ εἶνε ἄξιοι τιμῆς. Καὶ συνεπῶς, ἂν ἀδίκως καθαιρεθοῦν, δὲν εἶνεἐκτὸς Ἐκκλησίας, ἀλλ' ἀξιώτερα μέλη τῆς Ἐκκλησίας. Καθαιρέθηκαν ἀδίκως καὶ μεγάλοι Πατέρες καὶ εἶνε οἱ ἀκαθαίρετοι πύργοι τῆς ἐκκλησίας

Ἂς παυθῆ λοιτὸν τὸ μνημόσυνο τῶνπροδοτῶν τῆς Πίστεως, μήπωςμετανοήσουν καὶ σωθοῦν. Αὐτὸ ἐπιβάλλει ἡ ἀγάπη πρὸς τὴν Ὀρθοδοξία, ἀλλὰ καὶ πρὸς αὐτούς.