Το αισιόδοξο μήνυμα από τα συνεχή συλλαλητήρια και οι σπασμωδικές αντιδράσεις της εξουσίας

Το αισιόδοξο μήνυμα από τα συνεχή συλλαλητήρια και οι σπασμωδικές αντιδράσεις της εξουσίας

ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΨΥΧΗΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Το αισιόδοξο μήνυμα από τα συνεχή συλλαλητήρια και οι σπασμωδικές αντιδράσεις της εξουσίας

Από τον Γιάννη Κουριαννίδη

Αυτό που βιώνει η ελληνική κοινωνία στις μέρες μας, ειδικά στον χώρο της Μακεδονίας αλλά και της Θράκης, με αφορμή την προδοτική συμφωνία για το Σκοπιανό, είναι πραγματικά πρωτόγνωρο. Η καθημερινότητα των πολιτών είναι ένα διαρκές κάλεσμα επαγρύπνησης, συσπείρωσης και διαμαρτυρίας. Δεκάδες συλλογικότητες πολιτών, που δημιουργήθηκαν από ένα ετερόκλητο πλήθος ανθρώπων, στην πλειονότητά τους χωρίς πρότερη κοινωνική ή άλλη συλλογική επαφή και συμπόρευση, αλλά και μεμονωμένα πρόσωπα, καλούν τους πολίτες να διαμαρτυρηθούν για το ξεπούλημα της Μακεδονίας μας.

Το εντυπωσιακό είναι ότι οι πολίτες ανταποκρίνονται! Μερικές φορές με μικρές συγκεντρώσεις, που διακρίνονται όμως για τον παλμό και την αποφασιστικότητά τους, συνήθως όμως με μεγαλειώδη συλλαλητήρια πολλών χιλιάδων ανθρώπων, που δεν διστάζουν ούτε απέναντι στις ακραίες καιρικές συνθήκες (όπως το εντυπωσιακό συλλαλητήριο της περασμένης Τετάρτης έξω από το υπουργείο Μακεδονίας - Θράκης, που πραγματοποιήθηκε υπό συνεχή καταρρακτώδη βροχόπτωση) ούτε από τις απειλές για αντισυγκεντρώσεις των γνωστών, τάχα αντιεξουσιαστικών, κύκλων που εξαγγέλλονται ενάντια στη «φασιστικοποίηση» της ελληνικής κοινωνίας και τελικώς (όταν πραγματοποιούνται!) δεν συγκεντρώνουν άνω των μερικών δεκάδων ατόμων. Ούτε, τέλος, από τις παντελώς αναίτιες και απρόκλητες επιθέσεις των κατασταλτικών μηχανισμών της ΕΛ.ΑΣ., που δεν διστάζουν να κάνουν χρήση του χημικού εξοπλισμού τους απέναντι σε πολίτες που πράττουν το αυτονόητο υπερασπιζόμενοι την εθνική τους ταυτότητα και κληρονομιά.

Η εντυπωσιακή μοτοπορεία που πραγματοποιήθηκε την περασμένη Δευτέρα στη Θεσσαλονίκη ήταν ένα από αυτά τα ξαφνικά καλέσματα μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, που σε ελάχιστο χρόνο συγκέντρωσε χιλιάδες πολίτες στο άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, στη συντριπτική πλειονότητά τους νέους ανθρώπους, οι οποίοι εγκατέλειψαν τις καφετέριες και τους αγώνες του Μουντιάλ για να βροντοφωνάξουν με όλη τη δύναμη της ψυχής τους την αποφασιστικότητά τους και την ειλημμένη απόφασή τους να μην επιτρέψουν με κανέναν τρόπο το ξεπούλημα της Ιστορίας τους.

Η πορεία που επακολούθησε για μία και πλέον ώρα παρέλυσε στην κυριολεξία την πόλη της Θεσσαλονίκης φτάνοντας ακόμη και σε απομακρυσμένες συνοικίες, ενώ απ’ όπου περνούσε οι πολίτες της Θεσσαλονίκης σχημάτιζαν το σήμα της νίκης, άλλοι έκλαιγαν, άλλοι χειροκροτούσαν, άλλοι έψαλλαν τον εθνικό μας ύμνο και άλλοι τραγούδια για τη Μακεδονία μας.

Ολα αυτά δεν αποτυπώθηκαν στα λεγόμενα συστημικά ΜΜΕ, τα οποία επιζητούν παρεκτροπές και επεισόδια ώστε να τα αναδείξουν, σε μια προσπάθεια απαξίωσης των πατριωτικών αυτών κινητοποιήσεων.

Ο Γουσταύος Λεμπόν στο έργο του «Η ψυχολογία των επαναστάσεων» αναφέρει μεταξύ άλλων: «Το παρελθόν ενός λαού, που οικοδομήθηκε με τη σταθερή συσσώρευση πείρας και γνώσεων ολόκληρων αιώνων, διαμορφώνεται στο σύνολο των ιδεών, των συναισθημάτων, των παραδόσεων, ακόμα και των προλήψεων, που αποτελούν την εθνική ψυχή, που συγκροτεί τη δύναμη μιας φυλής. Χωρίς αυτήν είναι αδύνατη η πρόοδος. Κάθε καινούργια γενεά είναι ανάγκη να την ανανεώνει».

Αυτό πιστεύω πως βιώνουμε στις μέρες μας. Την ανανέωση της εθνικής μας ψυχής! Επειτα από χρόνια κοινωνικής παρακμής, εθνικής απαξίωσης, κυριαρχίας των φαύλων στην πολιτική και των ανάξιων στις ηγεσίες, του θριάμβου των πελατειακών σχέσεων στη λειτουργία του κράτους και του ελλείμματος στην απονομή της Δικαιοσύνης, ήρθε η ώρα για την πραγματική αλλαγή στην ελληνική κοινωνία. Την εθνική ψυχή δεν θα μπορούσε να την ξυπνήσει παρά μόνον ένα εθνικό θέμα. Ετσι εξηγείται γιατί οι Ελληνες της Μακεδονίας και των άλλων περιοχών της πατρίδας μας βρίσκονται κάθε μέρα στους δρόμους. Και θα βρίσκονται μέχρι την τελική νίκη.

Στις κινητοποιήσεις αυτές δεν υπάρχουν πολιτικά πρόσωπα. Δεν υπάρχουν θεσμικοί αξιωματούχοι, δεν υπάρχουν κεντρικοί ομιλητές, δεν υπάρχει πολιτική ορθότητα, δεν υπάρχουν υποκρισία και καθωσπρεπισμός. Υπάρχει μόνο αγνότητα ιδεών και κινήτρων, μόνο ανιδιοτέλεια και πατριωτισμός. Τίποτε άλλο!

Μπορεί ακόμη να μην έχουν αυτές οι κινητοποιήσεις τα χαρακτηριστικά των επαναστάσεων και να χαρακτηρίζονται από αμφισβήτηση και αγανάκτηση. Η εξουσία, όμως, όπως κάθε εξουσία εξάλλου (και κυρίως η εξουσία της Αριστεράς), δεν μπορεί να ανεχθεί την αμφισβήτηση. Γι’ αυτό και από την προσπάθεια απαξίωσης των διαμαρτυρομένων, που τους χαρακτήρισε «ετερόκλητο όχλο», «ακροδεξιούς και φασίστες» κ.λπ., προχώρησε ήδη σε πολλές περιπτώσεις στη βίαιη αντιμετώπισή τους (με αποκορύφωμα στο Πισοδέρι). Η τακτική αυτή είναι σίγουρο ότι θα κλιμακωθεί σταδιακά. Τα χαρακτηριστικά και οι διαστάσεις της αφύπνισης της εθνικής συνείδησης δεν είναι δυνατό να γίνουν κατανοητά από ιδεοληπτικούς διεθνιστές. Γι’ αυτό και οποιαδήποτε επίθεση εναντίον της θα οδηγήσει μια ώρα αρχύτερα στο τέλος της εξουσίας τους.ε