Ομολογία

Το μικροβιο του μασονο-οικουμενισμου κατέλαβε τον πατρ. Αθηναγορα! Θελει να λεγεται οικουμενικος απο παπικους, προτεσταντες, γιατι οχι και απο μωαμεθανους!!! 

Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου

Ἀπὸ τὸ μικρόβιον τῆς νέας αὐτῆς αἱρέσεως ἔχει προσβληθῆ δυστυχῶς ὁ πατριάρχης Ἀθηναγόρας, ὁ ὁποῖος εἰς τὸν τίτλον του Οἰκουμενικὸς θέλει νὰ δώση, διὰ τῆς ἀναμίξεώς του εἰς τὴν οἰκουμενικὴν κίνησι, νόημα διαφορετικὸν ἀπὸ τὸ νόημα ἐκεῖνο τὸ ὁποῖο δονοῦσε τὶς καρδίες τῶν προκατόχων του. Θέλει νὰ λέγεται Οἰκουμενικὸς ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς, παπικοὺς καὶ προτεστάντας, γιατί ὄχι καὶ ἀπὸ τοὺς μωαμεθανούς; Πρός ὅλους, πρὸς τὰ δεξιὰ καὶ ἀριστερά, παντοῦ σκορπίζει μειδιάματα, ὅλους τοὺς ἀγκαλιάζει, ὅλοι γιʼ αὐτὸν εἶνε καλοὶ καὶ ἅγιοι. Ποία σημασία ἔχει ἄν δὲν εἶνε Ὀρθόδοξοι; Ἔτσι ὁ Ἀθηναγόρας κατορθώνει ἀπ᾽ ὅλους τοὺς αἱρετικοὺς καὶ τοὺς κοσμικῶς σκεπτομένους νὰ εἰσπράττη ἐπαίνους καὶ χειροκροτήματα. Καὶ εὑρίσκει στὸ προσώπόν του ἐφαρμογὴ ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ˙ «οὐαὶ ὅταν καλῶς ὑμᾶς εἴπωσιν πάντες οἱ ἄνθρωποι!» (Λουκ. 6, 26).
Ἀπ᾽αὐτὲς τὶς ἰδέες περὶ οἰκουμενικῆς κινήσεως οἰστρηλατούμενος ὁ πατριάρχης Ἀθηναγόρας ἐδέχθη, ἤ μᾶλλον ἐπεδίωξε τὴν συνάντησιν μετὰ τοῦ πάπα, χωρὶς νὰ ἐξετάση τὰ ἐλατήρια ἀπ᾽τὰ ὁποία κινούμενος ὁ πάπας ἔδειξε ὅλη τὴν προθυμίαν τῆς συναντήσεως, χωρὶς προηγουμένως νὰ ἐρωτήση καὶ νὰ συμβουλευθῆ τὰς ἀδελφὰς Ὀρθοδόξους Ἐκκλησίας περὶ τῆς συναντήσεως αὐτῆς, χωρίς, τὸ κυριώτερο, νὰ φοβηθῆ τὶς βαρεῖες ἐπιπτώσεις, τὶς ὁποῖες θὰ εἶχε σ᾽ὅλη τὴν Ὀρθοδοξία μία ἄκαιρη καὶ ἐπιπολαία καὶ ἐπιδεικτικὴ συνάντησις μετὰ τοῦ πάπα, ὁ ὁποῖος, σημειωτέον, οὔτε ἕν βῆμα ὑποχωρήσεως εἶνε διατεθειμένος νὰ κάμη ὡς πρὸς τὶς ἀρχὲς τοῦ παπισμοῦ. Ὅτι δὲ οὐδεμία διάθεσι εἰλικρινοῦς προσεγγίσεως εἶχε ὁ πάπας, ἀλλὰ κάτω ἀπὸ τοὺς θεατρικοὺς ἀσπασμοὺς ἐκρύπτοντο οἱ δόλιοι σκοποὶ τοῦ ἀμετανοήτου παπισμοῦ ἀποδεικνύουν τὰ ἐξῆς γεγονότα:
-1. Ἀπὸ τοῦ ναοῦ τῆς Βηθλεὲμ ὁ πάπας ἀπηύθυνε πρὸς ὅλους τοὺς χριστιανοὺς τοῦ κόσμου διάγγελμα μὲ τὸ ὁποῖο μεταξὺ τῶν ἄλλων εἶπε τὰ ἑξῆς˙ «Ἡ ἕνωσις τῶν Ἐκκλησιῶν δὲν εἶνε δυνατὸν νὰ ἐπιτευχθῆ εἰς βάρος τῶν ἀληθειῶν τῆς Πίστεως. Ἡ θύρα τῆς ποίμνης παραμένει ἀνοικτή. Ἡ ὑποδοχὴ θὰ εἶνε θερμή».
Ποῖος δὲν καταλαβαίνει τί σημαίνουν τὰ λόγια αὐτὰ τοῦ πάπα; Σοβαρὰ ἐφημερίδα τῶν Ἀθηνῶν σχολιάζοντας τὸ διάγγελμα τοῦ πάπα ἔγραψε˙ «Προφανῶς ὁ Πάπας ἐννοεῖ ὡς «ἀλήθειες τῆς πίστεως» τὸ Καθολικὸν δόγμα, καὶ ὡς «ποίμνην» μὲ ἀνοικτὴ θύρα (ὅσοι πιστοί, προσέλθετε!) τὴν Καθολικὴ Ἐκκλησία. Καλοῦνται δηλαδὴ τὰ ἀπολωλότα πρόβατα τῆς Ὀρθοδοξίας νὰ ἐπανέλθουν εἰς τοὺς κόλπους τῆς Ρώμης, ἡ ὁποία θὰ τοὺς συγχωρήση προθύμως! Καὶ εἰς ἄλλα μὲ ὑγεία, κ. Ἀθηναγόρα, πρεσβευτὰ τῆς φιλτάτης ἡμῶν Πατρίδος Τουρκίας!…» (Τὴ συνέχεια στὰ «Ἀντιπαπικά» σελ. 107-110).

Ο Γέροντας αγωνιστής ιεράρχης π. Αυγουστίνος Καντιώτης μιλᾶ για τις τοῦμπες στις μασονικες στοές που κάνουν οι φιλοδοξοι παπάδες, για να ανεβοῦν ὅσο μποροῦν ψηλότερα.

• Τέτοιες τουμπες ἔκανε και ὁ Ἀθηναγόρας, αλλά ἦρθε ὁ θάνατος  και το πανηγύρι τελείωσε. Τώρα τον περιμένει κρίση. Θα πληρώση με τόκο και ἐπιτόκιο την προδοσία της ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ. Τα εγκώμια  στο Ἀριστοτέλειο  που θα πουν, μόνο τους μασόνους και τους οικουμενιστάς θα αυτο-ικανοποιήσουν. Ἀκολουθεῖ ἀπόσπασμα ὁμιλίας τοῦ σεβάσμιου ἱεράρχη από τις 3.5.1964.

«Δυστυχώς και μέσα στην Εκκλησία μπήκε η μασονία. Διαβάστε παλαιότερες «ΣΠΙΘΕΣ» και θα το δείτε. Εγώ κατήγγειλα επίσημα με στοιχεία ότι και επίσκοποι και μητροπολίται και πατριάρχαι είναι μασόνοι… Για να γίνεις δεσπότης ή πρέπει να περάσεις από τα σκαλοπάτια της μασονίας ή άμα δεν περάσεις, -γιατί δεν είναι όλοι οι δεσποτάδες μασόνοι-, όμως είναι γεγονός ότι υπάρχουν τέτοιοι ύποπτοι στην Εκκλησία. Δεν ανακοινώνουν τα ονόματά τους όσο ζουν, άμα πεθάνουν τότε τους φανερώνουν. Εμείς όμως τους ξέρουμε και τους παρακολουθούμε.
Για να γίνεις δεσπότης σήμερα ή πρέπει να κάνεις τούμπα μέσα στην στοά των μασόνων και να προσκυνήσεις τον διάβολο· Τι διαβολο-δεσπότης θα γίνεις; Ή θα επιτρέψει η μασονία να γίνεις εάν δεν την πολεμάς και έχεις ευγένεια απέναντί της. Γι’ αυτό βλέπεις όλοι αυτοί που είναι υποψήφιοι δεσποτάδες σιωπούν, κανείς τους δεν μιλά, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Ξέρουν πολύ καλά ότι θα τους φάει το φίδι.
Μωρέ χίλιες φορές διάκονος, χίλιες φορές καλόγερος και να φωνάζω μέρα νύκτα ότι είστε σατανάδες, παρά να με δώστε μήτρες και μπαστούνες. Και αν με κάνετε δεσπότη, τί θα γίνει; Σας τα χαρίζω όλα βρε διαβόλοι.
Ο Δουλγέρης που ήταν ένας φωστήρας, ένας ήλιος, -δεν υπήρχε πιο μορφωμένος και πιο ικανός και πιο δυνατός και δραστήριος ιεροκήρυκας-, και όμως δεν έγινε επίσκοπος. Εψηφίστηκε κάτω στην Κύπρο επίσκοπος. Μαζευτήκαν όλοι οι μασόνοι και είπαν· Ο Δουλγέρης επίσκοπος; Μας έφαγε. Αν γίνει αυτός δεσπότης θα μας σβήσει. Είπαν όχι οι μασόνοι και δεν τον έκαναν επίσκοπο· πέθανε ιερομόναχος… Υπό διωγμό.
Και μέσα στην Εκκλησία η μασονία…»

2. Εγκωμια στον Αθηναγορα απο την ιστοσελιδα της μεγαλης στοας των μασονων. Αυτα θα επαναλαβουν στο Διεθνες συνεδριο για τον Αθηναγορα οι συμμετασχοντες μασονοι, με τις ευλογιες δυο δεσποταδων!!!

Ἀπὸ ἰστοσελίδα τῆς μασονικῆς Στοᾶς τῆς Ἑλλάδος
«…Μετά από επίσημο αίτημα και την αποδοχή του από την Εκκλησία της Ελλάδος θα αναλάβει (2/1931) Αρχιεπίσκοπος Βορείου και Νοτίου Αμερικής. Κατά την διάρκεια της θητείας του… θὰ αναπτύξει εξαιρετικές σχέσεις με την Αμερικανική Κυβέρνηση, ιδιαίτερα με το προεδρικό ζεύγος Φρ. Ρούζβελτ και με τον επόμενο Πρόεδρο και τέκτονα Χάρρυ Τρούμαν.

Το 1948 η μακρόχρονη επιτυχημένη θητεία του θα λήξει λόγω της επικείμενης διαδοχής του Πατριαρχικού θρόνου… Ο Αθηναγόρας θα υποστηριχτεί από τις ΗΠΑ, οι οποίες θα πείσουν τις τουρκικές αρχές να δεχτούν κατ’ εξαίρεση τον Έλληνα Αθηναγόρα, ως υποψήφιο, ο οποίος όμως είχε γεννηθεί σε πρώην οθωμανική περιοχή!
Έτσι με την τελική ανάδειξή του σε Οικουμενικό Πατριάρχη, ο Αθηναγόρας έλαβε Τουρκικό διαβατήριο με την άφιξή του στο αεροδρόμιο της Κων/πόλεως στις 26/1/1949. Σημειωτέον είναι το γεγονός ότι ο Αθηναγόρας μετεφέρθη με το προεδρικό αεροπλάνο του Χ. Τρούμαν. Η υποδοχή του ήταν μεγαλοπρεπής και συγκινητική… Η δράση του Αθηναγόρα δεν στάθηκε μόνο στα θέματα της Ορθοδόξου Εκκλησίας αλλά εστράφη και υπέρ της οικουμενικής προσέγγισης, διαλόγου και συνεργασίας των Χριστιανικών Εκκλησιών Ρωμαιοκαθολικών.
Η κορυφαία στιγμή της ζωής του ήταν η συνάντησή του με τον Πάπα Παύλο ΣΤ΄ στην Ιερουσαλήμ το 1964, όπου έλαβε χώρα η αμοιβαία άρσης των αναθεμάτων του σχίσματος του 1054. Στην τελετή αυτή συμμετείχε και ο άλλος μεγάλος ιεράρχης, Πατριάρχης Βενέδικτος (επίσης τέκτων). Παρά την διεθνή αναγνώριση και του κύρους του Αθηναγόρα, το 1955 ο τουρκικός όχλος, άνωθεν καθοδηγούμενος, διέπραξε κατά των Ελλήνων εγκλήματα και καταστροφές… Τον Ιούλιο του 1972 μετά από μία πτώση και κάταγμα που υπέστη, με συνέπεια άλλων επιπλοκών, ο Αθηναγόρας όδευσε στην Αιώνια Ανατολή».