Πειραιώς Σεραφείμ: «Φέρονται με μίσος στην Ορθοδοξία»

Ο δυναμικός μητροπολίτης μιλά για την απόφαση του ΣτΕ και προαναγγέλλει ακύρωση και των διατάξεων Γαβρόγλου

Συνέντευξη στον Αντ. Τριανταφύλλου

Tο «γάντι» πετά στον Κώστα Γαβρόγλου ο μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ, προαναγγέλλοντας ακύρωση και των δικών του υπουργικών αποφάσεων για τη διδασκαλία των Θρησκευτικών. 

Ο δυναμικός μητροπολίτης, που πρωτοστάτησε στον δικαστικό αγώνα κατά του τρόπου διδασκαλίας του μαθήματος, σε συνέντευξή του στη «δημοκρατία»υποστηρίζει ότι «η απόφαση του ΣτΕ είναι θέμα δημοκρατίας, ισονομίας και συνταγματικής τάξης, και όλα τα υπόλοιπα που ακούγονται περί αναχρονισμών και σκοταδισμού είναι υπεκφυγές».

Επίσης, δίνει το στίγμα της πολιτικής που πρέπει να ακολουθήσει η Ιερά Σύνοδος, λέγοντας ότι «η Εκκλησία πρέπει να συγγράφει η ίδια το μάθημα των Θρησκευτικών και βέβαια να επιλέγει η ίδια τους καθηγητές θεολόγους που θα διδάσκουν τα μαθήματα αυτά στα παιδιά μας».

Νιώθετε δικαιωμένος μετά την απόφαση του ΣτΕ, που ακύρωσε την υπουργική απόφαση του Νίκου Φίλη για τη διδασκαλία των Θρησκευτικών; 

Εγώ, ως πρόσωπο, δεν θεωρώ ότι πέτυχα κάτι για να νιώθω δικαιωμένος. Εκανα το καθήκον μου. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Κυρίως προσπάθησα να υπερασπιστώ την ισονομία, τη δημοκρατική τάξη και τη συνταγματική πρόβλεψη. Δηλαδή, ως Ελλην πολίτης υπερασπίστηκα το Σύνταγμά μας, όπως προβλέπει στο άρθρο 120 το ίδιο το Σύνταγμα. Τι λέει το Συνταγμά μας; Οτι όλοι οι Ελληνες είναι ίσοι απέναντι του Νόμου, απέναντι της Πολιτείας και, επειδή παραβίασε η Πολιτεία αυτή την ισότητα, καταστρατηγώντας τη δημοκρατική ισονομία, γι' αυτό και απευθυνθήκαμε, μαζί με την Πανελλήνια Ενωση Θεολόγων, την Εστία Πατερικών Μελετών και κάποιους άλλους ανησυχούντες γονείς, στο ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο για να αποκατασταθεί η τρωθείσα έννομη τάξη και κυρίως για να αποκατασταθεί η συνταγματική πρόβλεψη για τη διακράτηση της πνευματικής ιδιοπροσωπίας των ορθόδοξων Ελλήνων. 

Την ίδια στιγμή που οι αγαπητοί κύριοι Φίλης και Γαβρόγλου -και η κυβέρνηση βέβαια- νομοθετούν με τον τρόπο που νομοθετούν για το μάθημα των Θρησκευτικών των ορθόδοξων Ελληνοπαίδων, την ίδια στιγμή αναγνωρίζουν το έννομο δικαίωμα των Ρωμαιοκαθολικών, των μουσουλμάνων και των Εβραίων Ελληνοπαίδων να απολαμβάνουν ένα ομολογιακό μάθημα το οποίο συντάσσουν οι θρησκευτικές ηγεσίες τους, το ΚΙΣ, η Ρωμαιοκαθολική Ιεραρχία και οι μουσουλμανικές μουφτείες, με καθηγητές και δασκάλους που επιλέγουν προσεκτικά. Το ερώτημα που τίθεται είναι γιατί η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν απολαμβάνει αυτή την αναγνώριση και την τιμή. Απάντηση σε αυτό έδωσε η πολύ σπουδαία απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ, που επιλύει συνταγματικά και νομικά θέματα γύρω από το μάθημα των Θρησκευτικών. Γιατί δεν μπορεί η ίδια η Πολιτεία να μεταχειρίζεται διαφορετικά τους πολίτες της όταν ανήκουν στις μειοψηφίες, και με διακρίσεις εις βάρος τους τους πολίτες όταν ανήκουν στην πλειοψηφία. Χρησιμοποιούν αυτόν τον αφοριστικό, χυδαίο, απαράδεκτο και υβριστικό προσδιορισμό για να καλύψουν τη δημοκρατική ασυνέπειά τους. Γιατί άλλη μεταχείριση στους Εβραίους, Ρωμαιοκαθολικούς και τους μουσουλμάνους Ελληνες, και άλλη στους ορθοδόξους; Γιατί θα πρέπει τα ορθόδοξα παιδιά να διδάσκονται με τη μέθοδο του σχετικού γραμματισμού, που είναι μια αλλοπρόσαλλη μέθοδος; Επέρχεται μοιραία και αναπόδραστα μια σύγχυση, την οποία επιδιώκουν ασφαλώς όλοι αυτοί που συνέταξαν αυτά τα άθλια προγράμματα για να οδηγηθεί το παιδί στην εκκοσμίκευση, στον συγκρητισμό και στην αθεΐα. Αλλωστε, αυτό το επεσήμανε και ο μακαριότατος Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος στην περιώνυμη επιστολή του προς τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα. 

Εδώ λοιπόν είναι θέμα δημοκρατίας, ισονομίας και συνταγματικής τάξης. Αυτά επισημείωσε η απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ, και όλα τα υπόλοιπα που ακούγονται περί αναχρονισμών, σκοταδισμού είναι υπεκφυγές για να μην αναγκαστούν να συγκρουστούν με την αδυσώπητη αλήθεια, που είναι ότι καταστρατηγούν τα δικαιώματα των ορθόδοξων Ελλήνων και φέρονται στην Ορθόδοξη Εκκλησία με εμπάθεια, μίσος και κακότητα.

Ο κ. Γαβρόγλου υποστήριξε ότι η απόφαση του ΣτΕ δεν έχει καμιά πρακτική επίπτωση στη συνέχιση της διδασκαλίας του μαθήματος των Θρησκευτικών... 

Ο κ. Γαβρόγλου -λυπούμαι που το λέω- δεν είναι νομικός και δεν γνωρίζει το Διοικητικό Δίκαιο ή, αν το γνωρίζει, προσπαθεί να θολώσει τα πράγματα. Τον ενημερώνω ότι έχουμε προσφύγει και εναντίον των δικών του αποφάσεων, και ότι εντός των επόμενων ημερών θα καταθέσουμε επίσης προσφυγές στην Επιτροπή Αναστολών και την Επιτροπή Συμμόρφωσης του ΣτΕ, διότι, επειδή είναι ομοειδείς οι καταργηθείσες αποφάσεις Φίλη και οι δικές τους, θα εκπέσουν και αυτές σε λίγο χρονικό διάστημα. Αυτό που θα πρέπει ο δημοκράτης κ. Γαβρόγλου να απαντήσει είναι το γιατί άλλη μεταχείριση για τους ορθοδόξους και άλλη για τους ρωμαιοκαθολικούς, τους Εβραίους και τους μουσουλμάνους. 

Ας τολμήσει ο πολύ δημοκράτης κ. Γαβρόγλου, ο οποίος έχει αυτή την παρρησία και τη δύναμη, να κάνει το ίδιο για τους μουσουλμάνους ή για τους ρωμαιοκαθολικούς και τους Εβραίους. Τον προκαλώ δημόσια και περιμένω την απάντησή του. Γιατί τα περί σκοταδισμού και λοιπά είναι εξόχως υβριστικά και απαράδεκτα για έναν επιστήμονα και πανεπιστημιακό, όπως είναι ο κ. Γαβρόγλου.

Η απόφαση του ΣτΕ πυροδότησε πάλι τη συζήτηση για τον χωρισμό κράτους - Εκκλησίας. Ποιο είναι το σχόλιό σας;

Αυτό είναι ακόμα ένα μεγάλο παραμύθι και ένα μεγάλο ψέμα που λέγεται. Βέβαια, οι δημοσιολογούντες έχουν μια περιουσία οι περισσότεροι, το θράσος της άγνοιας, και χωρίς να ξέρουν τα πράγματα ομιλούν ως ex cathedra, ως Πάπες.

Ο χωρισμός ο πολυθρύλητος έχει γίνει με το Σύνταγμα του 1975. Η Εκκλησία έχει την ίδια νομική θέση που έχουν οι εβραϊκές κοινότητες και οι τρεις μουσουλμανικές μουφτείες της Θράκης, δηλαδή ΝΠΔΔ. Η χώρα μας δεν είναι θεοκρατική, δεν είχε ποτέ θεοκρατικό καθεστώς, ούτε η Ορθόδοξη Εκκλησία επέβαλε στους άλλους τις απόψεις της.
Τι επιζητούν, λοιπόν, οι δημοσιολογούντες; Να πάψει να είναι η Εκκλησία ΝΠΔΔ; Διότι μόνο αυτό υπάρχει στην περίφημη έννοια του χωρισμού. Να γίνει ένωση προσώπων ή σωματείο και να παραμείνουν οι εβραϊκές κοινότητες ΝΠΔΔ και οι μουσουλμανικές μουφτείες δημόσιες υπηρεσίες; Ιδού, λοιπόν, το δίλημμα το μεγάλο. Γι' αυτό κυβερνήσεις που λένε πομφόλυγες κατά καιρούς, όταν δουν τα πράγματα εκ του σύνεγγυς, ανακρούουν πρύμναν, διότι η πραγματικότητα είναι αδήριτη και τα ονειροπολήματα δεν οδηγούν στην πραγματικότητα. Είναι απλώς εξαρτήματα του θράσους της άγνοιας ή της συγκάλυψης.

«Η Εκκλησία πρέπει να γράφει τα Θρησκευτικά»

Η Εκκλησία της Ελλάδος ποιον δρόμο πρέπει να ακολουθήσει;

Η Εκκλησία πρέπει να διεκδικήσει αυτό που απολαμβάνουν οι άλλες θρησκευτικές κοινότητες και ενότητες στη χώρα: Να συγγράφει η ίδια η Εκκλησία τα βιβλία του μαθήματος των Θρησκευτικών που διδάσκονται στη δημόσια εκπαίδευση -δεν είναι κάποια προνομιακή πράξη- και βέβαια να επιλέγει η ίδια τους καθηγητές θεολόγους. Αυτά πρέπει να ζητήσει η Εκκλησία, τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο απ' ό,τι συμβαίνει και ισχύει με το νομικό πλαίσιο που υφίσταται στη χώρα για τους μουσουλμάνους, τους Εβραίους και τους ρωμαιοκαθολικούς. Αυτό ζητούμε. Εδώ, τα πράγματα συντρίβονται και όλη η δήθεν ευπρέπεια των δημοσιολογούντων καταλύεται, γιατί είναι συγκλονιστικό το ερώτημα, που αποδεικνύει δυστυχώς εμπάθεια και κακότητα μόνο έναντι της Ορθοδόξου Εκκλησίας.