Ομολογία

"Πρός μία νέα Οἰκουμενική Σύνοδο Νικαίας τό 2025" ;

ὑπό Δημ. Ἰ. Κάτσουρα

Θεολόγου-Τραπεζικοῦ

«Μαζί με τον Πάπα Φραγκίσκο συμφωνήσαμε,  να αφήσουμε ως κληρονομιά  σε μας τους ίδιους και στους διαδόχους μας,  να γίνει μία Συνάντηση στη Νίκαια  το έτος 2025 για να τελέσουμε όλοι μαζί, μια νέα Σύνοδο, εκεί όπου τελέστηκε η Πρώτη και συντάχτηκε το ΠΙΣΤΕΥΩ».

Αυτά τα λόγια ανήκουν στον Οικουμενικό Πατριάρχη  της Κωνσταντινουπόλεως κ. Βαρθολομαίο, ο οποίος κατά την επιστροφή του στην Ιερουσαλήμ, μετά τη συνάντηση που είχε στον Πανάγιο Τάφο  με τον Πάπα Φραγκίσκο, ανήγγειλε σε συνέντευξη τύπου  στο πρακτορείο Asia News, τη σημαντική αυτή Συνάντηση για την ενότητα των Καθολικών και των Ορθοδόξων.

Τί σημαίνουν ἄραγε οἱ ἀνωτέρω πληροφορίες πού μᾶς γνωστοποιοῦνται μέσῳ σημερινῶν δηλώσεων τοῦ «Ρωμαιοκαθολικοῦ Ἀρχιεπι-σκόπου Νάξου-Τήνου-Ἄνδρου-Μυκόνου» κ. Νικολάου;

Μήπως ἀπεφασίσθη ὅτι ἦλθε ἡ ὥρα νά φανερωθεῖ ἡ ἤδη ἀπό ἐτῶν καί δή τοῦ 1964 γενομένη «ἕνωση τῶν ἐκκλησιῶν»;

Μήπως, λοιπόν, εἶναι καιρός οἱ ὅπου γῆς πιστοί νά ἐγερθοῦν καί «ἐξέλθουν ἐκ μέσου αὐτῶν», πρίν ἤ εὐρεθοῦν κοιμώμενοι ἐν τῶ Ἅδη τῆς μεγάλης ἀποστασίας;

Οὕτως ἤ ἄλλως, ἡ ἀνωτέρω δήλωση τοῦ Πατριάρχου, καθ’ ὅσον καί ἐφ’ ὅσον εἶναι ἀκριβής, φανερώνει καί ἐπιβεβαιώνει τήν ἀδίστακτη βούλησή του, ἀσχέτως δογματικῆς συμφωνίας καί θεολογικῆς συγκλίσεως - τά ὁποῖα οὔτε ἐνδιαφέρουν, οὔτε ἀπασχολοῦν τούς οἰκουμενιστές- νά ὁλοκληρώσει τήν ἀποστολή του!

Ἀκόμη καί αὐτοί οἱ ἀπαράδεκτοι, ὅπως διεξάγονται, Διάλογοι προκύπτει ὅτι εἶναι μόνον γιά τούς ἀφελεῖς καί γιά τά μάτια τοῦ κόσμου! Ὁ κύβος ἔχει ριφθεῖ!

Καί ὁ κ. Βαρθολομαῖος, μέ γλῶσσα πού ὁμοιάζει, ὅπως θά ἔλεγε ὁ Ἅγιος Μάξιμος, «μέ ξίφος δίστομον καί ξυρόν ἠκονισμένον…ψυχάς σφάζουσαν καί εἰς πέταυρον ἅδου καί βάραθρον σκότους παραπέμπουσαν», κάνει τήν ἀνωτέρω ὁμολογία τοῦ διαβόλου.

Ἡ Ὀρθοδοξία ἑάλω! Τό ἔτος 2014 ἴσως ἀποδειχθεῖ ὅ,τι καί τό ἔτος 1204 γιά τήν Βασιλεύουσα καί τήν ἔνδοξη Ἀνατολική Ρωμαϊκή Αὐτοκρατορία μας.

Ἡ Φραγκοσύνη (ξανα-) παίρνει ἐκδίκηση γιά τήν χιλιόχρονη ἀντίσταση τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἀνατολῆς ἀπέναντι στίς πλάνες, τίς αἱρέσεις καί τόν ἐπεκτατισμό της. 

Σ’ αὐτή τήν Ἅλωση, ὅμως, συμπρωταγωνιστοῦν σέ βάρος τῆς Ὀρθοδοξίας καί τῆς Ρωμηοσύνης καί ὁ ἀντίχριστος Πάπας καί ὁ φερόμενος ὡς ὀρθοδοξος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, κατ’ οὐσίαν δέ καί κατ’ ἀλήθειαν ἐξωμότης καί οὐνίτης, κ. Βαρθολομαῖος!

Καί τό χειρότερο: Πάντες οἱ Πατριάρχες, Προκαθήμενοι, Ἐπίσκοποι, Ἡγούμενοι καί Θεολόγοι, ἐκ φόβου, δειλίας, πλάνης, ἁμαρτίας, ἀδιαφορίας καί σταδιακοῦ ἐξουνιτισμοῦ των, συμπροδίδουν μέ τήν συνοδοιπορία, τήν  ἀνοχή καί σιωπή των ἔναντι τῶν προδοσιῶν του τήν ἄχραντη Ὀρθοδοξία, δηλαδή τήν παραδοθεῖσα Πίστη τῶν Ἁγίων Πατέρων μας!

Ἡ λέπρα τοῦ ἀντιχρίστου Οἰκουμενισμοῦ μεταδίδεται σήμερον ἀπό τόν αἱρεσιάρχη τοῦ Βοσπόρου σέ πλῆθος προσκυνημένων Προκαθημένων τῶν τοπικῶν λεγομένων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν στά Τίρανα τῆς Ἀλβανίας, μέ ἀφορμή τά ἐκεῖ τελούμενα σήμερον ἐγκαίνια Ναοῦ.

Ζητεῖται, ἐάν πράγματι ὑπάρχει, ὀρθόδοξος Ἐπίσκοπος ἤ Πρεσβύτερος ἤ Διάκονος ἤ Μοναχός ἤ Ἀναγνώστης ἤ λαϊκός, ὁ ὁποῖος, στή μνήμη τῶν σήμερον τιμωμένων ὑπό τῆς χειμαζομένης Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ Ἁγίων Πατέρων τῆς Ἁγίας Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, μιμούμενος τόν πανάγιο Ἐπίσκοπο Μύρων τῆς Λυκίας Νικόλαο, θά «ραπίσει» τό ἀπύλωτο στόμα τοῦ πάπα τῆς Ἀνατολῆς κ. Βαρθολομαίου.

Τό στόμα αὐτό πού ἐτόλμησε πρό ἡμερῶν, ὡς «βδέλυγμα ἑστώς ἐν τόπῳ ἁγίῳ», νά ἐμέσει τήν «ὁμολογία» ὅτι οἱ Ἅγιοι Μᾶρκος Εὐγενικός, Γρηγόριος Παλαμᾶς, Κοσμᾶς Αἰτωλός, Νεκτάριος Πενταπόλεως κ.ἄ.π., ὡς «θύματα τοῦ ἀρχεκάκου ὄφεως» - ὅπως παλαιότερα τούς εἶχε χαρακτηρίσει - δέν κατόρθωσαν ὅσα κατόρθωσαν οἱ, κατ’ αὐτόν, μείζονες ἐκείνων,  «ἱεροί ἄνδρες», Πατριάρχης Ἀθηναγόρας καί Πάπας Παῦλος, πού βάδισαν τή νέα ὁδό!

Τήν ὁδό τοῦ Ἀντιχρίστου, τήν ὁποία καί ὁ ἴδιος βαδίζει καί στήν ὁποία καλούμεθα ὑπ’ αὐτοῦ νά ἀκολουθήσωμε βαδίζοντες  πάντες πρός τήν ἑνότητα - κατά δήλωσιν τοῦ κ. Βαρθολομαίου - ὄχι μόνον τῶν ἐκκλησιῶν, ἀλλά καί τῶν θρησκειῶν καί ὁλοκλήρου τῆς ἀνθρωπότητος!

Κι ἄν δέν βρίσκεται ἕνας ὀρθόδοξος μέ πίστη ὡς «κόκκο σινάπεως», τουλάχιστον ἄς βρεθεῖ ἕνας ἄνδρας, ἕνας ἕλληνας μέ θάρρος, ἀξιοπρέπεια καί σεβασμό στά κόκκαλα τῶν προγόνων του τά ἱερά, νά «ραπίσει», αὐτόν πού θέλει νά λέγεται Πατριάρχης τοῦ Γένους, στό πρόσωπο καί νά ἁγιάσει κατά τόν ἱ. Χρυσόστομον, τήν χεῖρα του διά τῆς πληγῆς!

Ἐφ’ ὅσον ὁ Χριστός μᾶς ζητεῖ νά τόν ὁμολογοῦμε καί μᾶς ἐπισημαίνει ὅτι θά ἀρνηθεῖ ὅσους, ἀντιθέτως, μή γένοιτο, τόν ἀρνηθοῦν, ΤΟΤΕ νά εἴμεθα βέβαιοι ὅτι ὅποιος ἀναγνωρίζει ὡς ὀρθόδοξον τόν κ. Βαρθολομαῖον καί κοινωνεῖ μετ’ αὐτοῦ ΑΡΝΕΙΤΑΙ τόν ἴδιον τόν Χριστόν!