Ομολογία

ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ 

ΚΑΙ ΑΘΕΟΦΑΝΕΙΑ...

του Αποτειχισθέντος θεολόγου, Νικολάου Πανταζή

            

Στη μεγάλη αυτή Δεσποτική Εορτή των Θεοφανείων, όπως και σε όλες, γίνεται η Αποκλειστική Φανέρωση του Τριαδικού Θεού.
            α) Η κυρίαρχη και Παντοκρατορική φωνή του Θεού Πατρός,
            β) Ο δι' ημάς βαπτιζόμενος μα Αναμάρτητος Υιός, και
            γ) το Άγιο Πνεύμα σε μορφή Αγιαστικής Περιστεράς.
            Η θεϊκή αυτή ένδειξη και ισχυρή απόδειξη δεν αποτελεί επίδειξη δυνάμεως αλλά αποκάλυψη Θεότητος.
            Σε όλη την Αγία Γραφή, σε όλες τις Δεσποτικές Εορτές (που αναφαίρονται στον Αληθινό Δεσπότη Χριστό και δεν έχουν καμία σχέση με την Οικουμενιστική Δεσποτοκρατία) και σε όλες τις Θεομητορικές Γιορτές, βλέπουμε κυρίως, κυριολεκτικά Θεοφάνεια. Φανερώσεις του Θεού. Αποκαλυπτήρια του Θεού.
            Από τα πιό εντυπωσιακά, καταλυτικά και ισχυρά Τριαδολογικά Θεοφάνεια που σχετίζονται με την Βάπτιση του Χριστού, είναι το Προφητικότατο Χωρίο του Προφήτη Ησαΐα στο Κεφ. 42, 1 το οποίο χρησιμοποιεί θεοπνεύστως και ο Ευαγγελιστής Ματθαίος στο 12, 18.

            Ομιλεί ο Θεός Γιαχβέ:
            "Ιδού ο Παις μου, ον ηρέτησα, ο Αγαπητός μου, εις ον ευδόκησεν η ψυχή μου. (η ίδια φωνή του Πατρός που ακούστηκε στην Βάπτιση) Θήσω το Πνεύμα μου (το Άγιον Πνεύμα!!!) επ' Αυτόν, και κρίσιν τοις έθνεσιν απαγγελεί!"
       
     Ο βαπτισθείς Υιός, είναι ο Αυταπαγγέλτως Απαγγέλων "Κριτής της Οικουμένης". Αυτός που ήρθε αλλά και που θα ξαναέρθει, σίγουρα, "ίνα κρίνει πάσαν την γην".
       
     Ο βαπτισθείς Υιός είναι το Θεϊκό Παιδίον που γεννήθηκε για μας, ο Υιός που δόθηκε (θυσιάστηκε) για μας, βαπτίσθηκε για μας, ενώ είναι τελείως Αναμάρτητος!
           

 Ο βαπτισθείς Υιός είναι "ο Θεός Ισχυρός, εξουσιαστής, Άρχων Ειρήνης" που δεν ήλθε να βάλει ειρήνην αλλά μάχαιραν και να διχοτομήσει ολόκληρη την ιστορία της ανθρωπότητος:

            σε "Πριν" και "Μετά" από τη Γεννησή Του,

            σε πιστούς και απίστους,

            σε Ενωτικούς και Ανθενωτικούς,

            σε Οικουμενιστές και Αντι-οικουμενιστές

            σε Αποτειχισμένους και Σιγονταροοικουμενιστές,

            σε Απομακρυνόμενους και Χαρτοπολεμιστές.
           

            Ο βαπτισθείς Υιός είναι ο Σωτήρας και Θεός! Το "κτίσμα δεν δύναται να σώζει παρά μόνον ο Θεός!"
 

            Ο βαπτισθείς Υιός είναι η προσδοκία της επιφανείας του Θεού που υπόσχεται να περπατήσει, με πόδες σαρκικούς ανάμεσά μας!
 

            Ο βαπτισθείς Υιός, είναι Αυτός η Προσδοκία των Εθνών! "Προσδεχόμενοι τὴν μακαρίαν ελπίδα και επιφάνειαν της δόξης τοῦ μεγάλου Θεού και σωτήρος ημών Ιησού Χριστού!" 
 

            Ο βαπτισθείς Υιός είναι ακριβώς, κατά λέξιν της Αγίας Γραφής, "ο Μεγάλος Θεός"! (Τίτον 2, 13).
            Αυτό το χωρίο, έπρεπε να το γνωρίζουμε όλοι από έξω.

            Αυτό το χωρίο, δεν μιλά για δύο πρόσωπα ξεχωριστά, όπως ύπουλα, παμπόνηρα και διπλωματικά, διατείνονται οι μεγίστοι διαστροφείς και χειρότεροι διαστρεβλωτές των Γραφών, οι "ΨευδοΜάρτυρες" (σύμφωνα με επίσημη Ελληνική Δικαστική Απόφαση) του "Ιεχωβά".
            Τα Επιφάνεια του Θεού σημαίνουν τα προσωπικά Του Θεοφάνεια επί των πιστών Του.

            "Επεφάνη γὰρ η χάρις του Θεού, η σωτήριος πάσιν ανθρώποις!"
            Τα Θεοφάνεια είναι η φανέρωση του Ιησού Γιαχβέ και τα Επιφάνεια της προαιωνιότητός Του, μια ιδιότητα μόνο του Θεού! 
 

            Ο Ιωάννης ο Πρόδρομος δύο φορές σκοπίμως τονίζει και εκβοά την Θεότητα και Προαιωνιότητα του Λόγου: "Ερχετα Ανήρ, Ος έμπροσθέν μου γέγονεν, ότι Πρώτος μου ήν!" Προυπήρχε πολύ πριν από μένα!" (Ιωαν. 1, 27+30).  Στο πρώτο Κεφ. του Κατά Ιωάννην, τελούνται τα πρωταρχικά Θεοφάνεια του Λόγου, ο Οποίος "ην εν αρχή" δηλαδή προυπήρχε από πάντοτε, πριν την αρχή της δημιουργίας, διότι ως Θεός είναι προαιώνιος και συνδημιουργός με τον Πατέρα!  
            Στο πρώτο Κεφ. της Προς Κολοσσαείς, γίνονται άλλα δυναμικά, αφοπλιστικά Θεοφάνεια.
            Ο Χριστός "εστίν Εικών Θεού (Γιαχβέ) του Αοράτου, Πρωτότοκος πάσης κτίσεως".
            Εδώ δεν λέει "πρωτόκτιστος" διότι δεν είναι κτίσμα, όπως επιχειρούν να παραπλανούν οι λαοπλάνοι ψευδομάρτυρες του Ιεχωβά, αλλά "πρωτότοκος!" Το "Πρωτότοκος" σημαίνει γεννήθηκε πρώτος από τον Πατέρα και έπειτα χτίστηκε η δημιουργία. 
 

            Επίσης το "πρωτοτόκος" αναφέρεται σε όποιον γεννιέται πρώτος, ασχέτως εάν ακολουθεί δεύτερος ή τρίτος, και δεν σημαίνει αναγκαστικά ότι υπάρχει και δευτερότοκος από τον Πατέρα, όπως πάλι πονηρά ισχυρίζονται οι γόητες του Μπρούκλιν για την Θεοτόκο ότι είχε "κι' άλλα παιδιά"!)    
            Στιχ. 16: "Ότι εν Αυτώ εκτίσθη τα πάντα... Τα πάντα δι' Αυτού και εις Αυτόν έκτισται" (ο Κτίστης Χριστός δεν γίνεται ποτέ να είναι και "κτίσμα" = φοβερή αίρεση και βλασφημία των Ιεχωβιτών βασισμένη στον Αιρεσιάρχη Άρειο).   
            Στιχ. 15-19: "Και Αυτός εστίν η Κεφαλή (όχι ο Πάπας) του Σώματος της Εκκλησίας (οι Χιλιαστές αποκαλούν την Ορθόδοξη Εκκλησία "Βαβέλ η Πόρνη η μεγάλη" αυτό κι' αν είναι βαρειά βλασφημία εναντίον της Κεφαλής αυτής της "πόρνης", τον Χριστό! ) ότι εν Αυτώ ευδόκησε παν πλήρωμα κατοικήσαι (το πλήρωμα της Θεότητος, ολόκληρη η Θεία Ουσία υπάρχει στο Χριστό! Βλέπε και Κολασσαείς 2, 9 "παν πλήρωμα της Θεότητος!"
 

            Να κι' άλλα συνταρακτικά Θεοφάνεια:

            Ιωάν. 8, 58: "Αμήν αμήν λέγω υμίν, πριν Αβραάμ γενέσθαι, Εγώ Ειμί!" Είναι το ίδιο ακριβώς "Εγώ Ειμί" που απεκάλυψε ο Θεός Πατήρ Γιαχβέ στο Μωυσή!
            Φοβερός λόγος! Ανατρίχιασαν οι Εβραίοι! Ανατριχιάζουν και οι Εβραιόσποροι Χιλιαστές...

            Ανατριχιάζουν όμως και θα'πρεπε να ανατριχιάζουν σύγκορμοι οι Άθεοι Οικουμενιστές!
 

            Μιλήσαμε για τα πραγματικά, Ορθόδοξα Θεοφάνεια, που σημαίνει φανέρωση, αποκάλυψη του Τριαδικού Θεού.

            Τώρα, θα μιλήσουμε για τα Αθεοφάνεια, δηλαδή τη φανέρωση και αποκάλυψη των αθέων.

            Άθεος δεν είναι μόνο αυτός που δεν πιστεύει σε Θεό, δικαίωμά του.

            Άθεος, κατά την Αγία Γραφή, είναι και αυτός που λέει ότι πιστεύει στον Αληθινό Θεό αλλά παρ' όλα αυτά, δεν έχει Θεό! Είναι Ά-θεος, με Α στερητικό.

            "Πας ο παραβαίνων και μη μένων εν τη διδαχή του Χριστού, Θεόν ουκ έχει!" (Β΄ Ιωάν. 1, 9).

            Ποιά είναι αυτή η παράβαση;

            Ηθική ή Δογματική;

            Είναι, κυριώτερον και χειρότερον, η δογματική παράβαση, η καταπάτηση του Κανόνος περί της Μοναδικής Αληθείας και Μίας Αποκελιστικής Εκκλησίας, η διαστροφή της Πίστεως, η Παναίρεση του Οικουμενισμού.

            Στο πρώτο κιόλας χωρίο της Β' Επιστολής του, ο Ευαγγελιστής Ιωάννης αναφαίρεται σε μία "Εκλεκτή Κυρία" και στα τέκνα αυτής. Οι Άγιοι Πατέρες ερμηνεύουν πως η κυρία αυτή είναι η Εκκλησία, η Αλήθεια, η Φιλτάτη Ορθοδοξία, το Πατροπαράδοτον Σέβας!

            Πάλι στο πρώτο χωρίο, "οι εγνωκότες την αλήθειαν", όσοι την γνωρίζουν καλά και την ασπάζονται πιστά, "αγαπούν εν αληθεία" και αντιστρόφως "αληθεύουν εν αγάπη". Είναι οι "περιπατούντες εν αληθεία, καθώς εντολήν ελάβομεν παρά του Πατρός!" (Χωρ. 4).

            Είναι εντολή του Θεού και μάλιστα υποχρεωτική, όχι δυνητική, να περπατούμε, να ακολουθούμε και να τηρούμε αυτή την αλήθεια ανόθευτη, αμόλυντη καί άσπιλη, ακατατηγόρητη και ακοινώνητη με το ψεύδος, την αίρεση και την πλάνη.

            Πρώτη έρχεται η αλήθεια και έπειτα η αγάπη, όπως βλέπουμε να καταγράφεται ιεραρχικά, κατά σειρά, στο τρίτο χωρίο της Β' Επιστολής του Ευαγγελιστού Ιωάννου.

            Δεν θα θυσιάσουμε την αλήθεια εν ονόματι της αγάπης, αλλιώς η αγάπη μας αυτή είναι ψεύτικη, κάλπικη, απατηλή και ανθρωποκεντιρκή, όχι Χριστοκεντρική.

            Υπάρχει και η αίρεση της "Αγαπολογίας" η οποία καταδικαστεί από Συνόδους διότι υπερτονίζει την αγάπη εις βάρος της αληθείας και της δικαιοσύνης του Θεού. Ναι, "ο Θεός αγάπη εστί" αλλ' ο Ίδιος ο Θεός, πολύ χαρακτηριστικά είπε: "Εγώ Είμαι η Αλήθεια!" Πουθενά δεν είπε: "Εγώ είμαι η Αγάπη".

            Υπάρχουν πολλοί που αγαπούν το συνάνθρωπο χάριν του εαυτού τους, προς δόξαν του εαυτού τους, για να φανούν καλοί στους άλλους και να έχουν καλό όνομα στην κοινωνία και στην Εκκλησία. Είναι η φίλαυτη και υπερήφανη "ουμανιστική αγάπη".

            Ουμανισμός και Οικουμενισμός είναι σχεδόν συνώνυμα. Το ένα έχει βάση, αφετηρία και κέντρο τον άνθρωπο, το άλλο βάση, κέντρο και κεφαλή τον Αντίχριστο άνθρωπο και πεπτοκότα Πάπα.

            Υπάρχει και η Διαβολική αγάπη, η οποία διαβάλλει συστηματικώς και σκοπίμως την Αλήθεια του Θεού, εν ονόματι της διαθρησκειακής αγάπης μεταξύ των ανθρώπων. Είναι η απατηλή αγάπη του Οικουμενισμού.

            Ο Οικουμενισμός απαιτεί "να παραμερίσουμε τα δόγματά μας", τους βασικούς ορισμούς της Αληθείας της Ορθοδοξίας και "να εστιάσουμε την προσοχή μας στις ομοιότητές μας".

            Η Αγία Γραφή και οι Άγιοι Πατέρες καταδικάζουν αυτήν την πλάνα "ενωτική", οικουμενιστική αγάπη και αντίχριστη ετεροζυγία. Απαγορεύουν αυτή την άθεη μίξη μετά ετεροδόξων. Απαγορεύουν την μυστηριακή κοινωνία μετά αιρετικών Αρχιερέων "και τοις συνευδοκούσιν αυτών" κατά την Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδο.

            Αυτή η διαβολεμένη αγάπη των βολεμένων προκαθημένων της Εκκλησίας, σύμφωνα πάντοτε με τον Απόστολο και Ευαγγελιστή Ιωάννη, τον Διαπρύσιο Κύρηκα της Αγάπης,

            είναι "η πλάνα και αντίχριστη" αγάπη"

            είναι η μολυσμένη αγάπη που μολύνει και δηλητηριάζει τις ψυχές των κοινωνούντων

            είαι τα "πονηρά έργα" της πονηρής αγάπης, ως παγίδος του πονηρού.

           

            Αυτά τα λόγια δεν τα λέγω εγώ, αλλά ο ίδιος ο Λόγος του Θεού.

            Παραθέτω αυτούσιο το κείμενο:

           

            7 Ότι πολλοί πλάνοι εισήλθον εις τον κόσμον, οι μη ομολογούντες Ιησούν Χριστόν ερχόμενον εν σαρκί· ούτός εστιν ο πλάνος και ο αντίχριστος.
            8 Βλέπετε εαυτούς, (προσέξτε καλά) ίνα μή απολέσωμεν α ειργασάμεθα, αλλά μισθόν πλήρη απολάβωμεν.
            9 Πας ο παραβαίνων και μη μένων εν τη διδαχή του Χριστού, Θεόν ουκ έχει· ο μένων εν τη διδαχή του Χριστού, ούτος και τον πατέρα και τον υιόν έχει.
            10 Ει τις έρχεται προς υμάς και ταύτην την διδαχήν ου φέρει, μη λαμβάνετε αυτόν εις οικίαν, και 'χαίρειν' αυτώ μη λέγετε·
            11 ο γαρ λέγων αυτώ 'χαίρειν' κοινωνεί τοις έργοις αυτού τοις πονηροίς!" (Στίχ. 7-11).
           

            Ποιός είμαι εγώ λοιπόν να φανώ και να επιδειχθώ, να δοξασθώ ως "Μεταπατερικός", ανώτερος και σοφώτερος από τους Αγίους Θεοφόρους και Θεοφωτίστους Πατέρες;

            Ποιός είμαι εγώ να ακυρώσω την εντολή του Χριστού, να καταπατήσω την Αλήθειά Του εν ονόματι μιας αγάπης απατηλής, μιας κοινωνίας οικουμενιστικής, ανεπίτρεπτης και αντι-ευαγγελικής;

           Ποιός είμαι εγώ που θα μεταθέσω τα ιερά και αμετάθετα όρια α έθεντο οι Άγιοι Πατέρες ημών και θα άρω τα τα εν Αγίω Πνεύματι θεσπισθέντα Αναθέματα, προς τέρψιν και ευχαρίστησιν του Αιρεσιάρχου Πάπα που ενοχλείτο απ' αυτά;

           Ποιός είμαι εγώ, που θα αλλάξω το Ημερολόγιο με το στανιό, μη φοβούμενος το Θεό και μη φειδόμενος το Σχίσμα; Αν και δεν είναι θέμα δογματικό, τα κίνητρα όμως ήταν ένοχα και αμαρτωλά, διπλωματικά και πονηρά. Ο Κοινός συνεορτασμός και Μυστηριακός Μοιχειακός Συνουσιασμός ήταν ο απώτερος σκοπός...

           Αλλά και ποιός είμαι γω, που θα κάνω νέα δημιουργία πολυπληθών Συνόδων, αλληλοεχθρευομένων Αρχιεπισκόπων και αλληλοαφοριζόντων Παρατάξεων με ανεξέλεγκτες χειροτονίες και απόλυτη δογματοποίηση του Ημερολογίου εν ονόματι πάντα αυτού του αντι-οικουμενιστικού αγώνα;

           Ποιός είμαι τέλος πάντων εγώ, που θα εξυψώσω το υπερήφανο θεολογικό μου "εγώ" και θα επιμένω ανεπίτρεπτα να κοινωνώ με τους αντιχρίστους και τους μεγαλυτέρους και χειροτέρους αιρετικούς όλων των αιώνων;

           Ακόυστε, όχι εμένα, αλλά τον Απόστολο της Αγάπης που απαγορεύει αυστηρά αυτή την κοινωνία:

            "Όποιος λέγει αυτώ "χαίρειν" κοινωνεί τοις έργοις αυτού τοις πονηροίς!"

            Η όλη βαρύτητα και σημασία δίδεται στο "κοινωνεί".

            Με το 'χαίρειν' δεν εννοεί, την απλή στοιχειώδη 'καλημέρα'. Αυτή κόβεται μετά πρώτης και δευτέρας νουθεσίας και μάλιστα χρησιμοποιεί βαρύτατο όρο η Αγία Γραφή: Παράτησέ τον, δηλ. απόφευγέ τον, απομακρύνσου, αποκόψου, αποτειχίσου! Μήν διατηρείς καμία επαφή, στενή σχέση, λειτουργική και μυστηριακή κοινωνία μαζί τους, αλλιώς είσαι ΕΝΟΧΟΣ!

            Όταν κοινωνείς μαζί τους, συγκοινωνείς με τα πονηρά τους έργα, δηλ. με τις αιρετικές διδασκαλίες και πλάνες τους, οι οποίες αποτελούν δαιβολικό έργο, πράξη και μάλιστα αξιόποινη κατά τους Ιερούς Κανόνες.

            Όταν κοινωνείς μαζί τους, γίνεσαι και συ ομοιός τους και εμμέσως πλην σαφώς, με την συμπόρευσή σου, τους υποστηρίζεις και προωθείς εις το διηνεκές την αίρεσή τους.

            Όταν κοινωνείς μαζί τους, γίνεσαι και εσύ ακοινώνητος, ουκ έχεις τον Θεό της Αλήθειας, είσαι Άθεος! Αντίχριστος ο Πάπας, αλλά αντίχριστοι και οι κοινωνούντες αυτώ και μνημονεύοντες αυτόν.

            Όταν τους μνηνονεύεις, αποδέχεσαι επισήμως, ουσιαστικώς, τελετουργικώς και ομολογιακώς όλες τις αιρέσεις τους, ασπάζεσαι τις πλάνες τους, εγκρίνεις τα έργα τους και καταντάς σαν τον Εφραίμ τον Βατοπαιδινό να ακροβατείς επί αβάτου βάτου διπλωματικής, σε σχοινί ένοχης σιωπής.

            Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος και οι συνευδοκούντες αυτώ Αρχιερείς, όχι μόνο δεν εφήρμοσαν το "μετά πρώτης και δευτέρας νουθεσίας παραιτού", όχι μόνο δεν έκοψαν το 'χαίρειν' αλλά συγχαίρουν, συντρώγουν, συλλειτουργούν μαζί του, όχι μόνο δεν παράτησαν τον χρόνιο και άκαρπο διάλογο, όχι μόνο καταστρώνουν Αθωνικούς λιθόστρωτους ανθόσπαρτους με Βαϊφόρους θριαμβολογικούς εισόδους στα Αθωνικά Ιεροσόλυμα, όχι μόνο αναρτούν Αγιογραφίες κι' Αφίσσες μεγαθήριες με το εστεμμένον θηρίον, όχι μόνο κοινωνούν μαζί του, συμπροσεύχονται και συλλειτουργούν μαζί του, αλλά, τί λέγει ο Απόστολος: "μη λαμβάνετε αυτόν εις οικίαν!"

            Αυτοί, στις 29 Νοεμβρίου 2006 εισήγαγαν τον Αιρεσιάρχη Πάπα όχι σε ανθρώπινη αλλά στην Πατριαρχική Οικία, την Οικίαν του Θεού και τέλεσαν γυμνή τη κεφαλή, εν πλήρη καταστολή Μνημόνευση Ομολογιακή επί της Ωραίας Πύλης.

            Έτσι η Ωραία Πύλη έχασε κάθε ωραιότητα της Παρθενίας και κατέστη Κακάσχημη Πύλη, παραβεβιασμένη, ματωμένη και τεθανατωμένη. Έκτοτε αφίεται ο Οίκος αυτών Έρημος! Έτσι οι Οικουμενιστές, "έχασαν τα αυγά, έχασαν και τα Πασχάλια", έχασαν και τον Υιόν, μη μένοντας στη Διδαχή του Χριστού και αποδείχθηκαν και αποδεικνύονται συνεχώς Άθεοι εν τω κόσμω!

            Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, στην ομιλία του "Εις τα Άγια Θεοφάνεια" λέγει: "Συ αληθεύεις, αλλ' ου πιστεύη!" Ενώ φαίνεσαι εξωτερικά ότι έχεις την αλήθεια, δεν την κατέχεις, δεν την εφαρμόζεις, δεν πιστεύεις πραγματικά διότι εάν πίστευες λιγάκι, δεν θα τα έκανες όλα αυτά, δεν θα θυσίαζες την Αλήθεια, χάριν της αγάπης, δεν θα καταπατούσες τους Απαρασάλευτους Ιερούς Κανόνες που ρητά και απανωτά απαγορεύουν οποιαδήποτε συμπροσευχή με ετεροδόξους και τιμωρούν τους παραβάτες με καθαίρεση, αφορισμό, ξυρισμό, διαπόμεπυση και παραδειγματισμό, δεν θα κοινωνούσες μαζί τους!

            Άφες άρτι, Βαρθολομαίε Πατριάρχα ΑρχιΟικουμενιστικέ, που ξεβαφτίζεις την Μίαν Εκκλησίαν και την αναβαπτίζεις ως διηρημένη και πολλές, ισότιμες, ισόκυρες και αδελφές.

            Άφες άρτι, άφησε "τα σάπια" όταν διπλωματικώς διατείνεσαι και ουκ αισχύνεσαι να μου λες το "ίνα πάντες εν ώσι!" και ουκ ασχύνεσαι να ψάλλεις στον τρισκατάρατο Πάπα, το "ευλογημένος ο ερχόμενος" και τον Πολυχρονισμό του Αναθεματισμένου!

            Άφες άρτι, κάντε στην άκρη και τέρμα το Οικουμενιστικό σας το Πάρτι, όταν "βγάζετε τα μάτια σας" στα Βατικάνεια ύδατα, ολόγυμνοι από χάρι, χάριν του "Διαλόγου της αγάπης" και υποκλίνεστε στο Υποπόδιο του Παπικού Πρωτείου φιλούντες την χείρα αυτού την αψαμένην κορυφήν του Εωσφόρου!

            Άφες άρτι, όταν κάνεις δήλωση σκάρτη και μας λές, (τί μας λες;) δεν είσαι οικουμενιστής και δεν έχεις σχέση καμία με τη Μασονία, όταν τα έργα σου βοούν και οι βοανεργές σου πράξεις τ' αντίθετα ομολογούν, υιέ της παπικής βροντής, μητέρα της Μασονοεραστίας και πατέρα της παποφιλίας!

            Άφες άρτι, Εφραίμ Βατοπαιδινέ, συμβιβασμού πράκτωρ διπλωματικέ, που με αφοπλιστικά χαμόγελα και πλατιά γοητευτικά γλυκόλογα σε Ξενοδοχειακά Παλάτια μας λες ότι επιτρέππονται χάριν ενότητος οι συμπροσευχές και τηρείς ένοχη σιωπήν ιχθύος, ενώ ο ΙΧΘΥΣ ανασταυρούται εκ σου;

            Άφες άρτι, Ιωσήφ Βατοπαιδινέ, που καταπατείς τους Αγίους Πατέρας και το ακυρώνεις το "άνθρωπος ολόκληρος, τέλειος, εξ' άκρας συλλήψεως" και επευλογείς τον φόνο εντός "τριμήνου διακοπής της κυήσεως" λέγοντας πονηρώ τω τρόπω "άλλο πράγμα το ζων και άλλο το έμψυχον...έμψυχον γίνεται κατά την Παλαιάν Διαθήκην, κατά την Γραφήν γίνεται μετά την εξεικόνισίν του!" Δηλαδή πριν την εξεικόνιση δεν έχουμε δολοφονία και ανθρωποκτονία αλλά "μιξοκτονία;" Και το "άμα σύλληψις, άμα ψυχή" πού πάει; Πάει κι' αυτό, πάμε σ' άλλο.

            Σάλο έχει προκαλέσει το άρθρο του, ελέω του αρχιαιρεσιάρχου Βαρθολομαίου μητροπ. Προύσης Ελπιδοφόρου Λαμπρινιάδη, μάλλον Απελπισιοφόρου Σκοτεινιάδη, ο οποίος εισαγάγει μια Νεοαρειανική Τριαδολογία με μία άκρως βλάσφημη αναλογία των Προσώπων της Αγίας Τριάδος και των Επισκόπων μεταξύ τους, περί του Πρωτείου προκειμένου να υποστηρίξει τα φαύλα συμφέροντα του Νεοφαναριωτισμού και να ευαρεστήσει στον υπό άμεση αποκατάσταση Πρώτον, Δευτερόπρωτον και Εωσφορόπρωτον Πάπα.

ΑΘΕΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΥΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ! ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΟΣΥΝΗΣ ΑΥΤΩΝ, ΕΣΤΙ ΤΕΛΟΣ: ΤΕΛΩΝΙΣΜΟΣ ΨΥΧΩΝ, ΜΕΤΑ ΔΕ ΤΟΥΤΩΝ ΚΡΙΣΙΣ! 

Το παρόν άρθρο δημοσιεύτηκε στην τοπική Εφημερίδα της Μελβούρνης Νεος Κόσμος.