Ομολογία

Πόθεν ἔσχες,


Σεβασμιώτατε;

Στην ἱστοσελίδα romfea.gr εἴδαμε στίς 26/7/11 ἀναρτημένη μιά συνέντευξη τοῦ Μητροπολίτη Ζακύνθου κ. Χρυσόστομου πρός δημοσιογράφους τοῦ Νησιοῦ του.

Δέν θά ἀσχοληθοῦμε μέ τούς λόγους, πού τόν ὤθησαν νά δώσει τή συνέντευξη.

Στήν πραγματικότητα ἐπρόκειτο γιά ἕνα μακρύ μονόλογο-ἔκθεση τῶν πεπραγμένων του, ἕνα σέλφ σέρβις ἐγκώμιο.

Στό τέλος ἐπέτρεψε κάποιες ἐρωτήσεις «δύσκολες», στίς ὁποῖες ἔδωσε ἀπαντήσεις ὀλιγόλογες καί γενικόλογες· «μή ἀπαντήσεις», ὅπως κάποιος ἀπό τούς ἐρωτῶντες τίς χαρακτήρισε.
Ἐγώ θά σχολιάσω μόνο ἕνα σημεῖο.

Ἐκθέτoντας ὁ Σεβασμιώτατος τό ἐντυπωσιακό, ὅπως τό ἐμφάνισε, καί δέν ἔχω λόγο νά τό ἀμφισβητήσω, φιλανθρωπικό ἔργο του στόν τομέα τῶν ὑποτροφιῶν, ἀνέφερε ὅτι παράλληλα πρός τά κληροδοτήματα, τά ὁποῖα ἀξιοποίησε, προσέφερε καί ὁ ἴδιος ἕνα σημαντικό ποσό γιά τό σκοπό αὐτό.

Μέ δικά του λόγια: «ἀπό τά χρήματα τά δικά μου, ἀπό τά ἀνήκοντα εἰς ἐμέ 400.000 εὐρώ στά χρόνια πού εἶμαι ἐδῶ».

Καί ἡ ἀπορία μου εἶναι: ποῦ τά βρῆκε τόσα λεφτά;

Τό συνοπτικό βιογραφικό του, ὅπως ὁ ἴδιος τό ἐκθέτει στή ἐν λόγῳ συνέντευξη, δέν μπορεῖ νά τό ἐξηγήσει.

Λέει συγκεκριμένα: «Ὑπηρετῶ τήν Ἐκκλησία κυριολεκτικά 56 χρόνια.

Τέσσερα χρόνια ὡς κλητήρας τῆς Μητροπόλεως, δύο χρόνια δόκιμος στό Σινά,… καί 50 χρόνια ἱεροσύνη.

Τό 1961 ἔγινα διάκος, τό 62 πρεσβύτερος καί τό 1976 ἔγινα ἐπίσκοπος, 35 χρόνια ἀρχιερεύς».

Σέ ποιό ἀπ’ ὅλα αὐτά τά στάδια τῆς δημόσιας δραστηριότητάς του ἀποταμίευσε αὐτό τό σημαντικό ποσό;

Λογικότερο εἶναι νά ἐντοπίσουμε σάν πιθανότερο τό διάστημα τῆς ἀρχιερατείας του, ὡς καί τό μακρότερο.

Αὐτά τά 35 χρόνια, σύνηθες διάστημα ἐνεργοῦ καριέρας ἑνός ὑπαλλήλου, μέ βάζει σέ πειρασμό νά κάνω μιά σύγκριση… μέ τόν ἑαυτό μου.

Οἱ δρόμοι μας, ἀπό ἀπόψεως χρόνου, εἶναι παράλληλοι μέ τό Σεβασμιώτατο.

Λίγα μόνο χρόνια μᾶς χωρίζουν.

Γεννήθηκα σέ μιά μικροαστική οἰκογένεια δημοσίων ὑπαλλήλων τοῦ μεσοπολέμου.

Οἱ γονείς μου μέ σπούδασαν καί μετά τίς πανεπιστημιακές μου σπουδές πῆρα ὑποτροφία καί ἔκανα ἕνα ντοκτορά στό ἐξωτερικό.

Μέ αὐτά τά προσόντα σταδιοδρόμησα ὡς στέλεχος ΔΕΚΟ, φτάνοντας κάπως ψηλά στήν ἱεραρχία, καί στή συνέχεια συνταξιοδοτήθηκα.

Ἔζησα μιά ἀξιοπρεπή ζωή μέ ἐπάρκεια, ἀλλά καί λιτότητα.

Δέν ἀπέκτησα βίλα μέ πισίνα, οὔτε σκάφος ἀναψυχῆς, οὔτε ἀκριβό αὐτοκίνητο, οὔτε χρησιμοποίησα ἰδιωτικά ἀεροσκάφη.

Δέν ἔζησα γκλαμουράτη ζωή μεταξύ VIP, δέν ἔκανα κρουαζιέρες, οὔτε ἔπαιξα τά λεφτά μου στό καζίνο.

Παρά ταῦτα, νά πάρει ἡ εὐχή, δέν κατάφερα νά ἔχω στήν μπάντα οὔτε τό ἕνα δέκατο ἀπό αὐτά πού ἔχει ὁ Σεβασμιώτατος καί τά διαθέτει…

Νά κάνω, βρέ ἀδελφέ, καί ἐγώ κάτι στή γενέτειρά μου, νά πάρω ἕνα χαρτί εὔφημης μνείας νά ἔχω νά τό δείξω… στόν Ἅγιο Πέτρο!

Δέν γνωρίζω τί δηλώνει στήν ἐφορία ὁ Σεβασμιώτατος.

Ὅμως αὐτά «τά χρήματα τά δικά του, τά ἀνήκοντα εἰς αὐτόν» δέν μπορεῖ νά προέρχονται ἀπό ἁπλή μισθοδοσία.

Πρέπει νά ὑπάρχουν εἴτε ἄδηλοι πόροι εἴτε ἐπιχειρηματική δραστηριότητα.

Ἐν πάσῃ περιπτώσει, ὀφείλει νά πεῖ «πόθεν ἔσχε», τουλάχιστο γι’ αὐτό τό ποσό, πού ὁ ἴδιος εἶπε ὅτι τό ἔχει διαθέσει σέ ὑποτροφίες σέ παιδιά τῆς Ζακύνθου.

Ὑψηλοσυνταξιοῦχος


απο την Ελευεθρη Πληροφορησι