Ομολογία

«ΑΝΑΧΩΡΗΣΑΝΤΩΝ

ΤΩΝ ΜΑΓΩΝ»

του Αμίμητου Αυγουστίνου

«Αναχωρησάντων των μάγων». Εορταί, ευσεβές εκκλησίασμα, εορταί και πανηγύρεις! Εορταί, που δεν βαστάνε μια ημέρα ή δύο ημέρες αλλά διαρκούν δώδεκα ημέρες, μέχρι των Φώτων, μέχρι την επομένη ημέρα που εορτάζομε την εορτήν του αγίου Ιωάννου του Βαπτιστού. Η πρώτη εορτή ήταν χθες, η χθεσινή εορτή∙ η μεγάλη αυτή εορτή της Χριστιανοσύνης, είναι η αρχή, είναι η ρίζα όλων των εορτών, των χριστιανικών εορτών.

Χθες ήρθαμε εδώ εις τον ναό, εις τους ναούς, και προσκυνήσαμε το Χριστό ως βρέφος, ως Θείον Βρέφος. Ένα βρέφος που η μητέρα Του, η φτωχειά μάνα Του, δεν είχε πού να το βάλη, και το ακούμπησε στη φάτνη, σ’ένα μέρος δηλαδή καθαρό, όπου οι βοσκοί, οι χωρικοί, βάζουν χορτάρι ξερό για να φάνε τα ζώα. Χθές ως Θείον Βρέφος προσκυνήσαμε το Χριστό. Ποιος θα εφαντάζετο, ότι αυτό το πτωχό παιδί, που δεν είχε κούνια, που δεν είχε πού να σταθή, που δεν είχε σπίτι, που δεν είχε λεπτά, που δεν είχε τίποτε από τα μεγαλεία τα ανθρώπινα, που είχε μια πτωχιά μάνα, που τον κατεδίωκαν οι βασιλιάδες της γής, ποιος θα εφαντάζετο ότι το πτωχό αυτό παιδί θα εγίνετο μια μέρα ο Βασιλιάς του κόσμου, ο πραγματικός Βασιλεύς του κόσμου;

Το Θείον Βρέφος προσκυνούμεν∙ εκατομμύρια των εκατομμυρίων άνθρωποι προσκυνούνε το Θείον Βρέφος και θα εξακολουθούν εις πείσμα των δαιμόνων να το προσκυνούν, και πέρα ακόμα στην Αλμπάνια, όπου ένας ελεεινός τύραννος, ο Εμβέρ Χότζας, δεν επιτρέπει, που εγκρέμισε τις εκκλησιές, και τις έκανε αχούρι και κινηματογράφους και μουσεία, κι’εκεί μέσα, στην Κορυτσά, και στο Αργυρόκαστρο, και στα ευλογημένα εκείνα μέρη που κατοικούν και θα εξακολουθούν να κατοικούν μάρτυρες Έλληνες, και χθες είχαν ανοίξει στα σπίτια τους, μέσα στα καταγώγιά τους, σκοτεινά, σιγά –σιγά τα ραδιόφωνά τους για να ακούνε από την πατρίδα το «Χριστός Γεννάται».

Καμμία δύναμις δεν θα μπορέση ποτέ να σβήση την μεγάλην αυτήν εορτήν της Χριστιανοσύνης. Εφ’όσον ανατέλλει ο ήλιος κι’εφ’όσον λάμπουν εις τον ουρανόν τα άστρα, κι’εφ’όσον τρέχουν οι ποταμοί, κι’εφ’όσον υπάρχουν καρδιές που πιστεύουν στο Χριστό, δεν θα παύση ο Χριστός να υμνήται και να δοξάζεται από Βορράν μέχρι Νότου, και από Ανατολάς μέχρι Δυσμών. Και πάσα γλώσσα θα εξομολογηθή ότι είς Κύριος, είς Άγιος, Ιησούς Χριστός, αμήν.

Το Θείον Βρέφος προσκυνούμεν. Αλλά, αν με ρωτήσετε, ποιός πρώτον προσεκύνησε το Θείον Βρέφος; Είναι ένα ερώτημα άξιον μεγάλης προσοχής. Ποιος το προσκύνησε το Θείον Βρέφος; Πλούσιοι; Μεγιστάνες ; Στρατηγοί; Βασιλείς; Σοφοί και επιστήμονες; -Όχι, όχι! Βοσκοί ήταν οι πρώτοι που ησπάσθησαν το Θείο Βρέφος! Ναι, βοσκοί, αυτοί που τους περιφρονεί ο κόσμος, αυτοί που ζούν στα βουνά και την νύχτα φυλάνε τα κοπάδια τους από τους λύκους, αυτοί που οδηγούν τα κοπάδια τους στα λιβάδια και στα κρύα νερά, αυτοί που υποφέρουν δια να προμηθεύσουν στον κόσμο τον οκνηρό και το ράθυμο το κρέας το εκλεκτό και το τυρί και το βούτυρο και το μαλλί, αυτοί που σβήνουν, εντός ολίγου δεν θα υπάρχει βοσκός στην Ελλάδα, θα γεμίση η Ελλάδα από δικηγόρους. Μεγάλη δουλειά! Μεγάλη δουλειά! Βοσκός, δεν υπάρχει.

Ώ θρησκεία, αιώνια θρησκεία! Αιώνια θρησκεία! Άρχισε η θρησκεία μας, από τους βοσκούς άρχισε, έχει μεγάλη σημασία! Άρχισε η θρησκεία από τους ψαράδες! Άρχισε η θρησκεία από τα μικρά παιδιά! Άρχισε η θρησκεία από τους ταπεινούς της γής, και είναι δίδαγμα μεγάλο, ότι ο Χριστός δεν κατοικεί στα παλάτια, ο Χριστός δεν κατοικεί εις τα πανεπιστήμια και εις τας σχολάς τας μεγάλας, ο Χριστός δεν κατοικεί όπου είναι η δύναμις, η βία, αλλά κατοικεί μέσ’ στις καλύβες των πτωχών, κατοικεί μεσ’ στις καρδιές πού’ναι ταπεινές όπως οι βοσκοί. -Είσαι ταπεινός; Νοιώθεις το Χριστό. -Δεν είσαι ταπεινός; Δεν αξίζεις τίποτα. Ένας βοσκός, ναι, που επάνω στα βουνά της Πίνδου, περιώδευσα την πατρίδα και ξέρω καλά πώς σας ομιλώ, μεσ’ στις πολιτείες υπάρχουν τέρατα, επιστήμονες άθεοι, αλλά πάνω στα βουνά τα ευλογημένα μας υπάρχουν τσοπαναραίοι, υπάρχουν βοσκοί που άμα ακούν τα σήμαντρα να κτυπάνε, γονατίζουνε και προσεύχονται, αυτή είναι η Ελλάς, αυτοί είναι οι Χριστιανοί, αυτοί είναι οι πιστοί του Χριστού μας, όσοι πιστοί, όπως προ ολίγου ηκούσατε εδώ όταν προέβηκα εις την χειροτονίαν του υποδιακόνου. Λοιπόν, οι βοσκοί ηξιώθησαν πρώτοι να ασπασθούνε το Χριστό.

Αλλ’ εκτός απ’ τους βοσκούς, και άλλοι κατόπι ήρθαν και προσεκύνησαν το Χριστό. Ποιοι είναι αυτοί; Λέγει σήμερον το Ευαγγέλιον. Είναι οι Μάγοι. -Οι Μάγοι; Μα τί δουλειά έχουν οι Μάγοι; -Ακούοντας Μάγους, δεν πρέπει Χριστιανοί μου να πάη το μυαλό μας σ’αυτούς τους μάγους και τις μάγισσες, και τους γύφτους, που γυρίζουν από χωριό σε χωριό και ξεγελούνε τους αφελείς ανθρώπους, και τους αρμέγουν και τους εκμεταλλεύονται αγρίως. Όχι! Αυτοί οι μάγοι που γυρίζουν και εξαπλώνονται, και η μαγεία όχι μόνον εδώ στην πατρίδα, όχι εδώ στη Φιλώτα μόνο, αλλά, -ένα σημείο των καιρών- και μέσα στη Νέα Υόρκη, και στο Λονδίνο, και σε μεγάλες πολιτείες η μαγεία με μάσκα επιστημονική δρα και οργιάζει εις τον κόσμον. Λοιπόν, οι μάγοι, οι μάγοι αυτοί είναι όργανα, οι σημερινοί μάγοι και οι μάγισσες, είναι όργανα του Σατανά.

Χθές, μόλις ήρθα από την Αθήνα, στη Μητρόπολι ήρθε μια κοπέλα. Κλάμα… -Θα αυτοκτονήσω, μου λέει. Γιατί θα αυτοκτονήσω; Είμαι απηλπισμένη. Χρόνια και χρόνια τώρα βλέπω ότι τα συνοικέσια ματαιώνονται, έρχονται νέοι, κτυπούν την πόρτα, φεύγουν, διαλύονται τα συνοικέσια, και, η αιτία, μου λέγει, αυτού του πράγματος, είναι ότι μου έχουνε κάνει μάγια, μου ρίψανε στο σπίτι ένα κουβάρι με κόκκαλα, με κλωστές, με τρίχες, με κτένια, και δεν έχω πλέον καμμιά πρόοδο στον κόσμο, και θα αυτοκτονήσω. –Τί είπες; της λέγω, θα αυτοκτονήσεις; Νομίζεις ότι τα μάγια μπορούνε να διαλύσουν τον άνθρωπο; Πιστεύεις στον Θεό; Αν πιστεύης στο Χριστό, τότε όχι ένας διάολος, όχι ένας μάγος, όλοι οι μάγοι, ναι όλοι, όλοι οι μάγοι να μαζευτούνε κι’ όλα τα μάγια να κάνουνε, όταν σύ έχεις καθαρά καρδιά, και πιστεύεις στον Θεό, και τα μάτια σου δακρύζουν κι’ η καρδιά σου χτυπάει και λες το «Κύριέ μου ελέησέ με», οι δαίμονες και οι μάγοι και οι μάγισσες διαλύονται σαν καπνός. Δεν πρόκειται λοιπόν, όταν λέει το Ευαγγέλιον, για τις μάγισσες του σημερινού καιρού.

Οι Μάγοι αυτοί ήτον άλλου είδους. Οι Μάγοι αυτοί ήταν οι αστρονόμοι της εποχής, ήσαν έξοχοι επιστήμονες και σοφοί, ζούσαν στα μέρη της Περσίας όπου ο ήλιος λάμπει και η ατμόσφαιρα είναι διαυγής, και τα άστρα φαίνονται καθαρότερον το καλοκαίρι. Εκεί λοιπόν, στον καθαρόν αυτόν αέρα, στο περιβάλλον εκείνο, οι επιστήμονες αυτοί ανέβαινον επάνω στις κορυφές των βουνών και όλη την νύκτα εκοιτούσανε το πανόραμα του ουρανού!

Όλοι οι αστρονόμοι του κόσμου, είναι πιστοί. Δεν υπάρχει αστρονόμος άπιστος, άθεος, διότι τα άστρα του ουρανού είναι ένα από τα καταπληκτικότερα πράγματα του κόσμου. Λένε μερικοί ανόητοι, ότι θα γκρεμίσουν τις εκκλησιές. Μάλιστα! Μπορεί να γκρεμίσεις τις εκκλησιές, μπορεί να μή υπάρχει πλέον εκκλησιά στον κόσμο, μπορεί να σβήσης τα καντήλια του όλα, αλλά ο Χριστός έχει καντήλια άλλα, που ‘ναι πολύ ψηλά πάνω στον ουρανό, και καντήλια που φωτίζουν τον κόσμο είναι τα άστρα του ουρανού. Λοιπόν, αυτοί οι αστρονόμοι πίστευαν στο Θεό. Και ξαφνικά μια βραδυά, βλέπουν ένα άστρο να λάμπη πιο πολύ απ’ όλα τ’άστρα! Ένα άστρον, ασυνήθους λάμψεως και μεγαλείου. Παραξενευθήκαν! Ανοίξαν τα βιβλία, ανοίξαν τας προφητείας, και είδαν ότι το άστρον αυτό ήτο προμήνυμα της ελεύσεως του Σωτήρος του κόσμου.

Κι’ όταν πια πείσθηκαν ότι εγεννήθη ο Χριστός, τότε αυτοί οι Μάγοι, οι επιστήμονες αυτοί οι αστρονόμοι, φόρτωσαν καμήλες με δώρα πολύτιμα, ανέβηκαν στις καμήλες, περιπάτησαν βουνά και λαγκάδια, πέρασαν ποτάμια, κινδύνευσαν, διότι τότε τα μέσα συγκοινωνίας ήταν πολύ μικρά και υποτυπώδη, και κατόπιν πολυμήνου ταξιδίου έφθασαν στα Ιεροσόλυμα και κατόπι έφθασαν στη Βηθλεέμ όπου εστάθη ο αστήρ και εκεί προσεκύνησαν τον Χριστό ύστερα από τους βοσκούς. Και άνοιξαν τους θησαυρούς, και προσέφεραν χρυσάφι, σμύρνα και λιβάνι.

Γιατί χρυσάφι; Για να δείξουν ότι ο Χριστός είναι ο Βασιλιάς του κόσμου. Γιατί σμύρνα; Γιατί η σμύρνα είναι ένα αρωματώδες φυτόν, με το οποίον, με το άρωμά του τους νεκρούς τους ραντίζουν, και μέχρι σήμερα στα μέρη της Ανατολής, και όπως θυμάστε, όταν ο Ιωσήφ με τον Νικόδημο πήρε καθαρά σεντόνη, σμύρνα και αλόη ήλειψε το σώμα του Χριστού μας. Το χρυσάφι, είναι ο Βασιλεύς. Η σμύρνα, είναι η Μεγάλη Παρασκευή.

Και το λιβάνι; Μόνο στον Θεό! Δέν πρέπει να λιβανίζωμε ανθρώπους. Όχι! Δυστυχώς, επαύσαμε να προσκυνούμεν Θεό και οι άνθρωποι λιβανίζουν μικρούς και μεγάλους, όπου είναι το συμφέρον, όπου υπάρχει, τότε τον βλέπεις τον άλλο που δεν γονατίζει να προσκυνήση την εικόνα του Χριστού, να «λιβανίζει» τον άλλο, όπως λέγει ο κόσμος, αλλά το λιβάνι, η λατρεία, ανήκει μόνον στον Χριστό!

● Χρυσάφι: Χριστέ είσαι Βασιλεύς.

● Σμύρνα: Θα αποθάνης δια την δόξαν της ανθρωπότητος, για την λύτρωσιν των αμαρτωλών.

● Και το λιβάνι:Ζής και Βασιλεύεις στους αιώνας.

Ταύτα, αγαπητοί μου. Και μετά ταύτα; Οι Μάγοι, λέγει το Ευαγγέλιο, ότι δεν γυρίσαν… Γύρισαν στην πατρίδα τους, αλλά όχι από τον ίδιο δρόμο! Από άλλο δρόμο! -Γιατί (δεν γύρισαν) από τον ίδιο δρόμο; -Διότι εφοβούντο, μήπως σε κάποιο μέρος του δρόμου, καρτέρι τους στήση ο βασιλιάς και τους σκοτώση, γιατί τον ηπάτησαν, τον γέλασαν, και δεν επέστρεψαν να δηλώσουν πού εγεννήθη ο Βασιλεύς του κόσμου.

■ Ταύτα αγαπητοί μου, τα ολίγα, είχα να σας πω. Μα, τί μας διδάσκουν; Τι μας διδάσκουν; Αυτοί οι Μάγοι, αφήνω τους βοσκούς, αυτοί οι Μάγοι θα μας δικάσουν. Αυτοί οι Μάγοι, θα μας δικάσουν σε ημέρα Κρίσεως! Γιατί θα μας δικάσουν; Θα μας δικάσουν για τρείς λόγους.

● Πρώτον: Πού ξεκίνησαν οι Μάγοι; Από την Περσία. Η Περσία μέχρι την Παλαιστίνη πόσο είναι; Παρακαλώ, δυο χιλιάδες χιλιόμετρα είναι! Δυο χιλιάδες χιλιόμετρα είναι, από ‘κει ξεκίνησαν και ήλθαν! Καταλαβαίνετε τίποτε; Καταλαβαίνετε τίποτε; Να σας τα κάνω λιανά να καταλάβετε; Λοιπόν, εάν υποθέσωμε ότι εδώ στην Ελλάδα ήτανε μία μόνον εκκλησιά και μας λέγανε ότι η εκκλησιά αυτή είναι πολύ μακρυά, χίλια χιλιόμετρα, ποιος από σας θα πήγαινε χίλια χιλιόμετρα να πάη στην εκκλησιά; Ούτε ένας! Για το άτιμο λεπτό, για τις λίρες, για τα μάρκα, για τα δολλάρια, για τα ρούβλια, ξεκινάει ο άλλος και πάει μέχρι τα ανθρακωρυχεία του Βελγίου, και χώνεται κάτω από τη γη πεντακόσια, επτακόσια… για τα λεπτά. Για το Χριστό; Ποιός θα ξεκινήσει; Μπά… εδώ δεν έρχεται στην εκκλησιά!

Να, εδώ! Πάρτε μεζούρα, πάρτε μέτρο να μετρήσωμε! Πόσοι εδώ σήμερα… κτύπησε… εδώ είναι ο Χριστός. Εδώ είναι το Θείον Βρέφος. Εδώ συνεχίζεται το Μυστήριον των μυστηρίων, η θεία Λειτουργία. Εδώ είναι ο Χριστός. Μπαίνοντας στην εκκλησιά αν το πιστεύης, έλα στην εκκλησία. Πάρε λοιπόν μεζούρα, πόσοι εδώ, πόσο απέχουν τα σπίτια εδώ; Ούτε πενήντα μέτρα. Ένας, στα πενήντα μέτρα κάθεται, άλλος στα εξήντα μέτρα κάθεται, άλλος στα εβδομήντα μέτρα κάθεται, παραπέρα, όλοι. Ούτε πενήντα μέτρα δεν κάνουν. Ενώ αυτοί οι Μάγοι εβάδισαν δύο χιλιάδες χιλιόμετρα δια να πάνε να δούνε το Χριστό, και αυτοί οι Μάγοι θα μας δικάσουν∙ θα δικάσουν εκείνους οι οποίοι ακούνε την καμπάνα και δεν εκκλησιάζονται.

● Αλλά θα μας δικάσουν και εξ άλλης απόψεως οι μάγοι. Γιατί; Τους είδαμε τους μάγους να φορτώνουν τα σακκιά τους, να γεμίζουν τα σακκιά τους με πολύτιμο χρυσάφι και τά΄δωσαν στον Χριστό! Στο Χριστό! Και αυτοί, μ’αυτό, αυτοί μας διδάσκουνε ότι και εμείς πρέπει να είμεθα ελεήμονες, όπως ήτο αυτοί, να δώσωμε χρυσάφι∙ ποιός δίνει χρυσάφι; Ποιος είναι ελεήμων; Εδώ υπάρχουν άνθρωποι όχι μόνον στη Φιλώτα, στη Φιλώτα, που κρύβουν τα λεπτά τους. Γέμισαν οι τράπεζες, αναστενάζουν τα ταμιευτήρια, κρύπτουν δεξιά κι αριστερά τα άτιμα δολλάρια και τις άτιμες λίρες κι έχουν καταθέσεις∙ έννοια σας! Έννοια σας, κάτι ήθελα να ειπώ αλλά δεν σας το λέγω, διότι έχω κάποιο άλλο σκοπό που δεν σας το λέγω, αλλά το ζήτημα είναι ότι έτσι έχουν τα χρήματά τους αυτοί, και χτυπάει ο πτωχός, χτυπάει η χήρα, χτυπάνε τα ορφανά, χτυπάει το σχολείο, χτυπάει η Εκκλησία, χτυπάει η πατρίδα η έρημη… Δραχμή! Δραχμή! Ούτε νερό στον άγγελό τους! Τι χριστιανοί είναι αυτοί; Αυτοί οι Μάγοι που ανοίξανε τους θησαυρούς των, και έδωσαν τα πολύτιμα πράγματα, αυτοί οι Μάγοι οι ελεήμονες και οι φιλάνθρωποι που ξεκίνησαν μακρυά, θα καταδικάσουν τους Χριστιανούς του εικοστού αιώνος οι οποίοι ούτε χρυσόν, ούτε άργυρον, ούτε τίποτα δίνουν δια τας ανάγκας του πλησίον, τας ανάγκας της εκκλησίας, τας ανάγκας της πατρίδος.

● Θα μας ελέγξουν οι μάγοι γιατί δεν εκκλησιαζόμεθα. Γιατί πόδια έχομε και πόδια δεν έχομε. Θα μας ελέγξουν οι Μάγοι εν ημέρα Κρίσεως γιατί πορτοφόλια έχομε και πορτοφόλια δεν αδειάζομε, κι’όλα για τον εαυτό μας και για το τομάρι μας, και θα μας ελέγξουν ακόμα οι Μάγοι, αυτοί που ήρθαν μακριά από την Περσία δια να προσκυνήσουν το Θείον Βρέφος, και για ένα άλλο λόγο. Ποιο λόγο; Ότι αυτοί οι Μάγοι, δεν επέστρεψαν στην Περσία από τον ίδιο δρόμο, αλλά από άλλο δρόμο. Τι μας διδάσκει αυτό; Ότι πήγαν από άλλο δρόμο, όχι από το συνηθισμένο δρόμο, όχι από το δρόμο που πηγαίνουν όλοι οι άλλοι, αλλά από μακρυά, δια να αποφύγουν τον Ηρώδη. Τι μας διδάσκουν; Ένα πράγμα: -Αλλάξετε δρόμο! Ώ Έλληνες, ώ πλούσιοι, ώ μικροί, ώ πράσινοι, ώ κόκκινοι, ώ μαύροι, οιωνδήποτε χρωμάτων, αλλάξετε δρόμο! Εάν δεν αλλάξομε δρόμο χαθήκαμε! Ο δρόμος που περπατάμε, ο δρόμος της φιλαργυρίας, ο δρόμος της πορνείας, ο δρόμος της μοιχείας, ο δρόμος της πλεονεξίας, ο δρόμος της απιστίας, ο δρόμος της αθεΐας, είναι φοβερός, καταστροφή! Αλλάξετε δρόμο! Ν’ αλλάξωμε δρόμο! Από άλλο δρόμο!

Καινούργιος χρόνος έρχεται, όλοι μας μικροί και μεγάλοι ν’αφήσωμε τα πάθη, τας κακίας, τα ελαττώματα, και να πάρωμε καινούργιο δρόμο, τον δρόμο που πήραν οι Μάγοι, δια να έχουμε την ευλογίαν του Θεού.

■ Συνοψίζων, λέγω:

-Οι Μάγοι, φωνάζουν, φωνάζουν, φωνάζουν: Εκκλησιάζεσθε!

-Οι Μάγοι φωνάζουν: Ελεείτε!

-Οι Μάγοι φωνάζουν: Αλλάξτε δρόμο! Μετανοείτε!

Άμποτες, όλοι μας πού’μεθα εδώ, να ακούσωμε την φωνήν των Μάγων, των μεγάλων αυτών επιστημόνων και αστρονόμων, να ακολουθήσωμε τον Χριστό, για να έχουμε την ευλογία του Χριστού εις αιώνας αιώνων, Αμήν.