Ομολογία

τα παχύδερμα...

Κάποιο παχύδερμο της τρόικας του εφιαλτικού μνημονιακού καθεστώτος χαρακτήρισε, τους «αγαναχτισμένους» πολίτες ως άτομα της έσχατης και ανυπόληπτης νοητικής και ηθικής υποστάθμης.

Σε αντίθεση με την αφεντομουτσουνάρα τους, που είναι υψηλής περιωπής. Καθότι τυγχάνουν διαπρεπείς εκπρόσωποι της συμμορίας των «ένδοξων» σύγχρονων εφιαλτών.

Πιο συγκεκριμένα χαρακτήρισε, το εν λόγω παχύδερμο, όπως ακούσαμε και είδαμε σε βίντεο, τους «αγαναχτισμένους» πολίτες…κομμουνιστές και φασίστες!

Και βέβαια τον χαρακτηρισμό «κομμουνιστές» χρησιμοποίησε-όπως και πολλοί άλλοι του είδους του-απαξιωτικά!

Και λέω απαξιωτικά, γιατί κομμουνισμός σημαίνει ουσιαστικά κοινοκτημοσύνη και κοινότητα αγαθών και δικαιωμάτων. Δηλαδή, με ένα λόγο, κοινωνική δικαιοσύνη.

Πραγματικότητα, που ίσχυε στην πρωτοχριστιανική κοινωνία. Όπου ήταν όλα ήταν για όλους κοινά. Και όπου ο καθένας πρόσφερε ανάλογα με τις δυνάμεις του και έπαιρνε ανάλογα με τις ανάγκες του.

Βέβαια ο χριστιανικός κομμουνισμός ήταν θρησκευτικός. Γιατί δεν μπορεί να υπάρξει κοινωνία δικαιοσύνης, απλά και μόνο με νομικά κατασκευάσματα. Αν δεν φωτίζεται απ’ τον «Ήλιο της Δικαιοσύνης». Κι, αν, εκτός απ’ τους δίκαιους νόμους, δεν εμπνέεται, απ’ την ψυχή και την καρδιά του καθενός ανθρώπου. Όπως χαρακτηριστικά λένε οι Πράξεις των Αποστόλων (δ, 32-34).

Μακάρι, λοιπόν, όλοι οι πολίτες της Ελλάδας, αλλά και όλης της Γης να ήταν κομμουνιστές. Αλλά, για να ήταν αληθινοί κομμουνιστές, θα έπρεπε πρώτα-πρώτα να είναι αληθινοί χριστιανοί.

Κάτι που δυστυχώς δεν ισχύει. Αφού ο χριστιανισμός έχει συνταιριαστεί, από κάποιους αντίχριστους τελείως αταίριαστα με τον καπιταλισμό. Ή και τον εθνικοσοσιαλισμό. Με τους οποίους βρίσκεται σε διαμετρική και καταλυτική αντίθεση.

Αλλά ο εν λόγω συκοφάντης των λαϊκών αγώνων και κινητοποιήσεων χαρακτηρίζει, όπως προαναφέραμε, τους «αγαναχτισμένους» και φασίστες.

Χαρακτηρισμός, που, πέρα για πέρα είναι και συκοφαντικός και διλαστροφος.

Ιδιαίτερα μάλιστα σήμερα, οπόταν όλοι γνωρίζουν ποιοι είναι οι οι διαπρεπείς εκπρόσωποι του δολιότερου και εφιαλτικότερου από κάθε άλλο και δολοφονικότερου φασιστικού καθεστώτος. Που έχουν, εντούτοις, το θράσος να χαρακτηρίσουν φασίστες τους δίκαια «αγαναχτισμένους» πολίτες.

Και λένε και κάνουν ο, τι θέλουν οι εφιάλτες και λήσταρχοι αυτοί, γιατί δεν υπάρχει ένας ουσιαστικός πολιτικός αντίλογος. Μια πολιτική, δηλαδή παράταξη, που να συσπειρώσει τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών και να στείλει το εφιαλτικό τους καθεστώς στον αγύριστο.

Γεγονός που σημαίνει ότι είναι πρωταρχική ανάγκη να ενοποιηθούν όλες οι αντιμνημονιακές δυνάμεις. Για να γίνουμε, αν θέλουμε, κάποτε, αποτελεσματικοί.

Γιατί η μέχρι τώρα πολυδιάσπαση, όπως ξανάχουμε πει, και οι ομφαλοσκοπήσεις μας και τα λογύδρια, που εκφωνούμε ή γράφουμε κάθε φορά, ευκαίρως ή ακαίρως, μάλλον τους διασκεδάζουν.

Και τους εμπνέουν το θράσος να λένε και να κάνουν σε βάρος μας αυτά, που λένε και κάνουν. Και να μας χλευάζουν σε όλη τη μεγαλοπρέπεια της αλητήριας παχυδερμίας τους….
Και, ασφαλώς, θα πουν και θα κάνουν και άλλα πολλά και πολύ χειρότερα, που στο μέλλον θα ιδούμε και θα ακούσουμε και θα υποφέρουμε απ’ τη συμμορία των εφιαλτικών αυτών παχύδερμων.

Και στις επόμενες εκλογές η ληστρική συμμορία τωνκαπιτα-ληστών, εθνικοσοσια-ληστών και των, λεγόμενων, πέρα από κάθε λογική και συνείδηση, σοσια-ληστών θα είναι και πάλι νικητές και τροπαιούχοι. Και θα κάμουν τα δικά μας έσχατα, όπως λέει το Ευαγγέλιο, “πολύ χείρονα των πρώτων”

Ο Χριστός συνήθιζε σε ανάλογες περιπτώσεις να λέει: «Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω»!

Μακάρι κι εμείς ν’ ακούσουμε τη φωνή του παρόντος. Κι όχι μόνο του παρόντος, αλλά και του παρελθόντος και του μέλλοντος.

Κι εκείνων, δηλαδή, που, στο παρελθόν, πάλεψαν με φιλότιμο και αυτοθυσία να μας παραδώσουν ελεύθερη την πατρίδα.

Κι εκείνων στους οποίους εμείς, χωρίς ντροπή και φιλότιμο, θα τους παραδώσουμε την πατρίδα σκλάβα και αλυσοδεμένη…

παπα-Ηλίας