Ομολογία

ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ

ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ;




του κ. Θεόδωρου Γεωργόπουλου, Θεολόγου




Το Αγιον Ορος θεωρείται από όλους τους Ορθοδόξους ως η ακρόπολις της Ορθοδοξίας.
Όταν η πίστι κινδυνεύει από τους επισκόπους και πατριάρχες, κάθε πιστός έχει το κανονικό δικαίωμα και την υποχρέωσι να διαμαρτύρεται εναντίον των προδιδόντων την πίστι, πολύ περισσότερο οι μοναχοί, των οποίων η ευαισθησία όσον αφορά τα της Πίστεως είναι ηυξημένη.

Επί Πατριάρχου Αθηναγόρα το Αγιον ορος, στη συντριπτική του πλειοψηφία, διέκοψε το μνημόσυνό του.
Διότι ο «μεγαλοπρεπής» αυτός Πατριάρχης είχε δηλώσει, ότι οι δογματικές μας διαφορές με τους παπικούς είναι «απλά έθιμα».
Επί Δημητρίου τα πράγματα προχώρησαν.
Στον αγιο Πέτρο της Ρώμης έγινε ένα οικουμενιστικό θέατρο (κατά τον επιτυχή χαρακτηρισμό του αειμνήστου καθηγητού Ανδρέα Θεοδώρου).
Ο πατριάρχης Δημήτριος συνελειτούργησε με τον πάπα, και μόνο δεν ετόλμησε να κοινωνήση από το ίδιο Ποτήριον.

Επί Βαρθολομαίου επανελήφθη το ίδιο στη Ρώμη και στο Φανάρι.
Και βεβαίως δεν είναι μόνον αυτές οι Οικουμενιστικές εκδηλώσεις του Πατριάρχου εν σχέσει με τους παπικούς και τους προτεστάντες.
Περιμέναμε, λοιπόν, οι Αγιορείτες να μην αρκεσθούν μόνον σε κάποιες ανακοινώσεις θεολογικές, άψογες μέν, αλλά άνευρες.
Περιμέναμε να προχωρήσουν στη μόνη ενδεδειγμένη υπό των ιερών κανόνων πράξη:
Διακοπή του μνημοσύνου του πατριάρχου και αποτείχιση.
Αντί αυτού όμως, του μόνου κανονικού δρόμου, ακούσαμε με φρίκη και αγανάκτηση, ότι ευρέθησαν αγιορείτες μοναχοί, οι οποίοι συνέθεσαν τους ύμνους για την υποδοχή του πάπα στο Φανάρι (30.11.2006) !
Και ακόμη, αντί να αποκηρύξουν τον οικουμενιστή πατριάρχη Βαρθολομαίο, τον υποδέχθηκαν επανειλημμένως στο Αγιον Ορος!

Και επιπλέον:
Το Αγιον Ορος αντί να συμπαραταχθή με τους Εσφιγμενίτες σε ένα αρραγές μέτωπο εναντίον της Παναιρέσεως του Οικουμενισμού, έφτιασε καινούργια αδελφότητα Εσφιγμενιτών.
Και είδαμε από τα κανάλια της τηλεοράσεως και φρίξαμε:
Μοναχούς της νέας αδελφότητος Εσφιγμενιτών να χτυπούν με βαριοπούλες, για να σπάσουν την πόρτα του αντιπροσωπείου της Ιεράς μονής Εσφιγμένου στις Καρυές, για να το καταλάβη η νέα αδελφότης!

Αυτό, λοιπόν, είναι το νέο αγιορειτικό ήθος;
Μοναχοί και βία είναι πράγματα άσχετα.
Μόνο μία βία γνωρίζει ο αληθής μοναχός:
βία εναντίον των παθών του και του διαβόλου.
Και αντί για την αντίστασι των αγιορειτών εναντίον του οικουμενισμού, επί μήνες δεν ακούει τίποτε άλλο ο κόσμος παρά το σκάνδαλο της μονής Βατοπεδίου και τις κινήσεις του ηγουμένου με ελικόπτερο και πολυτελή τζίπ.
Αυτό είναι το νέο αγιορειτικό ήθος;

Γιατί δεν αντιστέκονται οι αγιορείτες στον κατακλυσμό του οικουμενισμού, που ξεκινά από το Φανάρι;
Φοβούνται;
Τι φοβούνται;
Ότι θα τους καθαιρέση, θα τους αφορίση, θα τους εξορίση ο πατριάρχης;
Αν όλο το Αγιον Ορος διέκοπτε το μνημόσυνο του οικουμενικού πατριάρχου, ο πατριάρχης θα το σκεπτόταν πολύ, αν πρέπει να συνεχίση τον οικουμενιστικό του κατήφορο.
Αλλά κι άν τολμούσε να καταδιώξη τους Αγιορείτες, δεν θα πετύχαινε τίποτε άλλο παρά να δημιουργήση νέους ομολογητές και μάρτυρες.

Αν οι σημερινοί αγιορείτες μοναχοί δεν έχουν την διάθεση και τη δύναμη να ακολουθήσουν τον δρόμο του Μ. Αθανασίου, του αγίου Μαξίμου του Ομολογητού, του Αγίου Θεοδώρου του Στουδίτου και άλλων προμάχων της Ορθοδοξίας, τότε έκαμαν λάθος που έγιναν μοναχοί.
Καλύτερα να μένανε στον κόσμο.
Ενώ τώρα με την στάση τους έναντι των οικουμενιστών σκανδαλίζουν και αποθαρρύνουν τους πιστούς.

Οι δε οικουμενιστές έχουν τόσο πολύ αποθρασυνθή, ώστε να εμβάλλουν φόβο ακόμη και στους Αγιορείτες μοναχούς.
Οι μοναχοί της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου, παρά πάσαν ακρότητα και υπερβολήν, ακολουθούν σταθερά επί δεκαετίες τώρα τον μόνον ορθόδοξο δρόμο έναντι της παναιρέσεως του οικουμενισμού.

Αναμένομε και οι άλλοι Αγιορείτες πατέρες να εγερθούν, ως λέοντες πύρ πνέοντες, και να συντρίψουν την παναίρεση του Οικουμενισμού, η οποία απειλεί να μεταβάλη την Ορθοδοξία σε κάτι άλλο άσχετο με την Εκκλησία, που ίδρυσε ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός.