Ομολογία

ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΘΕΥΔΕΙ...ΠΥΡΣΟΣ ΟΥΔΑΜΟΥ...


«Ἀλλά ἔχω κατά σοῦ, ὅτι τήν ἀγάπην σου τήν πρώτην ἀφῆκας.
Μνημόνευε οὖν πόθεν πέπτωκας καί μετανόησον
καί τά πρῶτα ἔργα ποίησον· εἰ δέ μή, ἔρχομαί σοι
ταχύ καί κινήσω τήν λυχνίαν σου ἐκ τοῦ
τόπου αὐτῆς, ἐάν μή μετανοήσῃς.»

της κ. Νινετας Βολουδάκη


Αὐτοί πού ἀνησυχοῦν γιά τά ἔσχατα καί τούς τελευταίους χρόνους,
καλό εἶναι νά ἀρχίσουν νά διαβάζουν στήν Ἀποκάλυψη
τά ὅσα ἀφοροῦν στήν περιγραφή τῆς πνευματικῆς ἀθλιότητας
τῶν τελευταίων χρόνων καί νά κάνουν τούς παραλληλισμούς ἐκείνους
πού θά ὁδηγήσουν τούς ἀνθρώπους τῆς ἐποχῆς μας στή μετάνοια.
Ἡ ἀνθρωπότητα μπῆκε σέ μιά ἐποχή πνευματικῆς κρίσης πού
παρόμοιά της δέν ἔχει ὑπάρξει ποτέ στην ἱστορία της. Χρόνο μέ τό
χρόνο, πτώση μέ τήν πτώση, φτάσαμε σ’ ἕνα βάραθρο πού δέν ἔχει
πᾶτο. Κι ἀκόμα πέφτουμε...

Τήν ἐποχή τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, λέγεται ὅτι
ἄν δέν ἦταν ὁ Ἅγιος Ἰωάννης, ἡ κατάντια ἦταν τέτοια, ὥστε ἔπρεπε
νά κατέβει ξανά ὁ Χριστός να σταυρωθεῖ καί πάλι. Φανταστεῖτε ποῦ
εἶναι ἡ ἐποχή μας...

Ἡ πνευματική κρίση εἶναι ὅλης τῆς ἀνθρωπότητας, ὄχι κάτι
περιορισμένο. Ἡ παπική ἐκκλησία σείεται συθέμελα ἀπό σκάνδαλα
παιδεραστίας τῶν κληρικῶν της πού ἔχουν ἔρθει στήν ἐπιφάνεια,
παρ’ ὅλες τίς προσπάθειες δεκαετιῶν νά συγκαλυφθοῦν. Ὁ Πάπας
ἀναγκάζεται τώρα νά ὀργανώσει ἀνακρίσεις, θέλει δέν θέλει, ἐνῶ ἡ
οἰκουμένη ἀκούει μέ φρίκη τά «κρυπτά» πού «ἀποκαλύπτονται».
Ἡ Ἀγγλικανική ἐκκλησία, ἀπό τήν ἄλλη, καταρρέει μέ γρήγορο
καί σταθερό ρυθμό. Δέν φτάνουν οἱ γυναῖκες ἱερεῖς καί ἐπίσκοποι,
δέν φτάνουν οἱ gay κληρικοί πού τήν ἔχουν καταλάβει σέ μεγάλο
βαθμό, ἔρχεται τώρα νά κλείσει καί τίς θῦρες τοῦ Καθεδρικοῦ ναοῦ
τοῦ Λονδίνου, τοῦ Ἁγίου Παύλου. Θῦρες πού ἔκλεισαν μόνον ὅταν
τό Λονδῖνο βομβαρδιζόταν ἀνελέητα ἀπό τούς Γερμανούς στόν Β΄
Παγκόσμιο Πόλεμο.
Τώρα οἱ θῦρες αὐτές ἔχουν κλείσει ἐξ αἰτίας τῶν διαδηλωτῶν
πού ἔχουν κατασκηνώσει στήν περίφημη ὁμώνυμη πλατεία τοῦ
ναοῦ. Ὅλοι οἱ σοβαροί «διαμαρτυρόμενοι» πού ξεκίνησαν αὐτήν
τήν ἰδιότυπη «κατασκήνωση», ἔχουν ἕνας-ἕνας ἀποχωρήσει. Τό χῶρο
ἔχουν καταλάβει ναρκομανεῖς, ἄστεγοι καί ἀλκοολικοί, μέ ἀποτέλεσμα
ἡ πλατεία τοῦ Ἁγίου Παύλου νά ἔχει μετατραπεῖ σέ τόπο ὀργίων καί
παρανομίας.

Οἱ κληρικοί πού ὑπηρετοῦν στό ναό, ἀφοῦ προσπάθησαν
μάταια νά βροῦν ἄκρη μέ τόν ἀρχιεπίσκοπο τοῦ Canterbury –τήν
μετά τή βασίλισσα Ἐλισάβετ κεφαλή τῆς ἐκκλησίας τους– ἀρχίζουν
κι αὐτοί νά παραιτοῦνται. Χθές παραιτήθηκε ὁ τρίτος. Ὡστόσο, ὁ
ἀρχιεπίσκοπός τους ἐπισκέπτεται ἐθιμοτυπικά τόν Πάπα στή Ρώμη
καί ἐκδίδει γλυκανάλατα δῆθεν καταπραϋντικά μηνύματα, δηλώ-
νοντας ὅτι «κατανοεῖ» καί τή συνειδησιακή κρίση τῶν ἱερέων του,
ἀλλά καί τούς διαδηλωτές πού ἐκφράζουν τήν ἀγανάκτησή τους. Μ’
ἄλλα λόγια, κατανοεῖ τούς πάντες καί τά ἔχει μέ ὅλους καλά, ὅσο
λιάζεται στή Ρώμη και ξεναγεῖται στά ἀξιοθέατα. Ἐν τῶ μεταξύ, οἱ
πολῖτες τῆς Βρετανίας –οἱ ὄχι καί τόσο θρησκευόμενοι– ἀνησυχοῦν
γιά τήν κατάντια τῆς ἐκκλησίας τους πού τή θέλουν ἔστω καί σάν
θεσμό, ἔστω καί σάν ἀνάμνηση τοῦ μεγαλείου τῆς κάποτε δυνατῆς
αὐτοκρατορίας τους.

Ξέρω ὅτι θά βρεθοῦν κάποιοι νά ποῦν ὅτι αὐτές οἱ ἐκκλησίες
εἶναι αἱρετικές καί εἶναι φυσικό νά καταρρέουν ἔτσι. Ἡ δική μας
ὅμως Ἐκκλησία ἔχει τήν Ἀλήθεια καί θά μείνει στόν αἰῶνα.
Συμφωνῶ ἀπόλυτα. Τό ὅτι ὁ Θεός θά κρατήσει τήν Ἐκκλησία
Του στόν αἰῶνα, εἶναι βέβαιο. Τό τί κάνουμε ἐμεῖς ὅμως γιά νά τήν
γκρεμίσουμε, εἶναι δική μας εὐθύνη. Ἐμεῖς πού σφραγίσαμε τή δική
μας Μητρόπολη χωρίς να στήσουν διαδηλωτές τίς σκηνές τους ἀπ’
ἔξω.

Ἐμεῖς πού ἀφήνουμε τά σκάνδαλα τῶν κληρικῶν να συζητιοῦνται
στίς πλατεῖες τῶν χωριῶν καί στά καφενεῖα, χωρίς νά δίνουμε καμμία
σημασία.

Ἐμεῖς πού ἐξακολουθοῦμε νά ὁρίζουμε τίς ταρίφες, προκαλῶντας
τήν ἀγανάκτηση τῶν ἀνθρώπων, ἀγανάκτηση πού εἰσπράττουν οἱ
ἀφιλοκερδεῖς καί ἔντιμοι κληρικοί. Γιατί σ’αὐτούς προστρέχουν οἱ
ἄνθρωποι μέ ὅλο τό βάρος τῆς ἀγωνίας τους, «ὡς πρόβατα μή ἔχοντα
ποιμένα». Καί τί θά ἔχει να πεῖ ἕνας κληρικός στούς ἀνθρώπους πού
ἄκουσαν ἀπό ἐπισκοπικά χείλη ὅταν προσπάθησαν νά τοῦ ἐκφράσουν
τό πῶς θέλουν τόν ποιμένα τους, πῶς θέλουν τόν ἐπίσκοπό τους: «νά
πᾶτε νά γίνεται παλαιοημερολογίτες»!

Ἔχει ξαναγραφτεῖ ποτέ στήν ἐκκλησιαστική ἱστορία, ἐπίσκοπος
νά προτρέπει τό ποίμνιό του νά γίνουν σχισματικοί; Ποιός εἶναι
αὐτός; Ποιός τοῦ ἔδωσε τό δικαίωμα νά στέλνει «ἐλαφρᾷ τῇ καρδίᾳ»
στό Σχῖσμα, ψυχές «ὑπέρ ὧν Χριστός ἀπέθανε»; Τί εἶναι ὁ ἐπίσκοπος
χωρίς ποίμνιο; Ἀρχηγός πολιτικοῦ κόμματος πού διαγράφει τούς
διαφωνοῦντες; Ἤ πατέρας πού διαπαιδαγωγεῖ καί παρηγορεῖ καί
ἀπολογεῖται στά παιδιά του καί ἀπαντάει σέ ὅλες τίς ἀνησυχίες καί
τίς ἐρωτήσεις τους –ὅπως κάνουν οἱ πατεράδες– ἀκόμα κι ὅταν αὐτές
εἶναι ἀφελεῖς ἤ καί παιδαριώδεις;

Ὅπου ὁ Κλῆρος πρέπει νά μιλήσει καί νά ἀκουστεῖ καί νά
τραντάξει ὁ τόπος, πέφτει «ἄκρα τοῦ τάφου σιωπή». Τίς κορῶνες τίς
κρατάει γιά τούς εὐγενεῖς καί ἥπιους ἀνθρώπους πού θά σεβαστοῦν
τό Σχῆμα, κι ὄχι τόν ἀνίκανο πού τό φοράει.
Μέχρι πότε ὅμως; Οἱ μέρες πού ζοῦμε εἶναι τόσο σημαντικές,
ὥστε θά πέσουν πάνω μας καί θά μᾶς σαρώσουν. Ἀκόμα καί ἀναστήματα
πνευματικά κουράστηκαν ἀπό τήν ἐποχή μας, πόσο μᾶλλον τά
ἀσήμαντα ἀνθρωπάκια πού φουσκώνουν σάν διᾶνοι!

Ἕνας ἀπό τούς σύγχρονους μεγάλους ἁγίους, ὁ π. Σίμων Ἀρβανίτης,
εἶχε –μέσα σ’ὅλες του τίς ἀρετές– καί τό ἑξῆς χαρακτηριστικό:
τόν βαθύ καί χωρίς ὅριο σεβασμό γιά τό Ἱερατικό Σχῆμα καί, δή, το
ἐπισκοπικό ἀξίωμα. Ποτέ του δέν ἀνέχτηκε κατηγορία γιά ἐπίσκοπο.

Πάντοτε νουθετοῦσε τά πνευματικά του παιδιά ὅτι ἔπρεπε νά σκεπάσουν
καί νά παραβλέψουν κάθε ἄτοπο πού ἔβλεπαν ἀπό ἱερεῖς
καί ἐπισκόπους καί νά μή διαδίδουν κατηγορίες καί σκάνδαλα.
Εἶχε ἀκούσει κι εἶχε σκεπάσει ἄπειρα πράγματα. Κι ὅμως, αὐτή ἡ μετά
τόν Ἅγιο Νικόλαο «εἰκόνα πρᾳότητος», ἔφτασε στό σημεῖο νά πεῖ
σέ ἐπίσκοπο: «δέν ἔχεις τίποτα μέσα σου»; Καί τό εἶπε μέ φωνή πού
ἀντιλάλησε στά γύρω βουνά!

Δυστυχῶς, οἱ προφῆτες σάν τόν Γέροντα π. Σίμωνα μᾶς ἄφησαν
μόνους. Κι ἔμεινε μόνον ὁ Ἅγιος Γρηγόριος νά μᾶς «παρηγορεῖ»,
λέγοντας:
«Τά τῶν φίλων ἄπιστα. Τά τῆς Ἐκκλησίας ἀποίμαντα. Ὁ
πλοῦς ἐν νυκτί, πυρσός οὐδαμοῦ, Χριστός καθεύδει...»
Ἄς μοῦ ἐπιτρέψει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος νά προσθέσω: Κι ἀλλίμονό
μας ὅταν ξυπνήσει!