Ομολογία

Πάμε για το γκρεμό;



του αρχιμ. Δανιήλ Αεράκη




Υπάρχει λύσις ή φτάσαμε στο αδιέξοδο της χρεωκοπίας; Τα αλλεπάλληλα ανακοινωθέντα του υπουργού Οικονομικών κ. Ευάγγ. Βενιζέλου έχουν περιπλέξει και τους πλέον οικονομικούς εγκεφάλους. Τα αλλεπάλληλα μέτρα, που εξαγγέλλονται για έκτακτες εισφορές και μειώσεις μισθών και συντάξεων, έχουν οδηγήσει σε απόγνωσι.
Η αγωνία των τιμίων Ελλήνων (γιατί υπήρξαν και υπάρχουν και άτιμοι Έλληνες) εκφράζεται με το ερώτημα:
Μπορεί να σωθή οικονομικά η Ελλάδα;

● Πώς να σωθή, όταν λίγοι, ελάχιστοι, τηρούν την τόσο απλή, αλλά δυνατή και δίκαιη συνταγή του Ιωάννου του Προδρόμου: «Αρκείσθε τοις οψωνίοις υμών» (Λουκ.γ΄14). Λίγοι αρκούνται στο μισθό του τίμιου ιδρώτα, ενώ οι πολλοί έχουν ανακαλύψει πηγές μαύρου χρήματος.

● Πώς να σωθή, όταν το λεγόμενο «ενιαίο μισθολόγιο» εξαγγέλλεται χρόνια, αλλά ποτέ δεν εφαρμόζεται; Υπάλληλοι των αυτών προσόντων, της αυτής μορφώσεως, των αυτών εργασιακών σχέσεων, γιατί να μη παίρνουν τον ίδιο μισθό, ανάλογα βέβαια με τα έτη υπηρεσίας και την οικογενειακή τους κατάστασι; Γιατί π.χ. ο της ΔΕΗ ή του ΟΤΕ ή του ΟΣΕ να εισπράττουν διπλάσια ή τριπλάσια από ένα δάσκαλο; Έχει ο μεν στομάχι μεγαλύτερο από τον δε;
Γιατί ο δικαστικός να παίρνη πενταπλάσια, κάποτε και δεκαπλάσια από τον υπάλληλο ενός υπουργείου; Ενιαίο μισθολόγιο για όλους. Ναι, για όλους. Αυτό απαιτεί η δικαιοσύνη. Αυτό θέλει μια κοινωνία, ισότητα «κατά την εκάστου χρείαν».

● Πώς να σωθή, όταν το Κράτος επιδοτή ανύπαρκτους οργανισμούς, ανύπαρκτα ή σκιώδη ερευνητικά κέντρα, ανύπαρκτες Μ.Κ.Ο.;

● Πώς να σωθή, όταν εισπράττεται καθημερινά πολύ μαύρο χρήμα, είτε ως φιλοδωρήματα σε γιατρούς, είτε στα ιδιαίτερα φροντιστήρια, είτε και σε τυχερά παπάδων και δεσποτάδων;


Ο λαός περιμένει
Υπάρχει λύσις. Είναι ο Χριστός. Αλλά λίγοι είναι με το Χριστό του «Μακάριόν εστι διδόναι ή λαμβάνειν» (Πράξ.κ΄15). Οι πλείστοι είναι του Μαμωνά. Του κλεφταρά Μαμωνά. Του λήσταρχου Μαμωνά. Του κομπιναδόρου Μαμωνά.
Του ασύλληπτου Μαμωνά.

● Ο λαός περιμένει. Τι περιμένει; Να συλληφθούν αυτοί που «τα πήραν»; Άξιον και δίκαιον. Αλλά πώς; Αν περιμένη ο καπετάνιος να συλληφθεί ο πειρατής, το καράβι θα βουλιάξη.

● Ο λαός περιμένει. Ανεξάρτητα από ποιοι τα πήραν, περιμένει τους ηγέτες του. Να αρθούν σε ύψη προσφοράς.

● Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας να μην εισπράξη ένα χρόνο το μισθό του. Το ίδιο και ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί.

● Οι βουλευτές να εισπράττουν όσο και ένα καθηγητής. Οι εκκλησιαστικοί να προβούν και σε άλλες θυσίες.

● Οι εκκλησιαστικοί τόποι με χρυσά τάματα, να εκποιήσουν όλα τα «τάματά» τους και να τα δώσουν όλα.

● Ο τόπος θέλει ελπίδα. Οι νέοι προοπτική ζωής. Να μεριάσουν οι λίγοι. Για να περάσουν οι πολλοί, όλοι!