Ομολογία

« Μεγάλοι και μικροί εθνοσωτήρες..

Μέχρι και ο Μανδραβέλης,

η Τρέμη και ο Καψής

αγανάκτησαν...

Αναρτήθηκε από τον/την sofistis στο Πέμπτη, 29, Σεπτεμβρίου, 2011

Τρόμαξε ο κόσμος μπροστά σε τόση νοσηρότητα. Τελικά δεν είναι μόνο αδίστακτοι αλλά και άκρως επικίνδυνοι. Το τελευταίο μέτρο, και μόνο που το σκέφτηκαν, αποκαλύπτει σε όλες του τις διαστάσεις το αποκρουστικό και νοσηρό πρόσωπο μιας ελεεινής, γελοίας και άκρως επικίνδυνης εξουσίας..

Σκέφτηκαν να επιβάλουν υποχρεωτικό καταναλωτισμό με αποδείξεις!!! Ακόμα και αν όλοι ζούσαμε με τις δυνατότητες και τις καταναλωτικές ανάγκες και επιθυμίες της Γιάννας Αγγελοπούλου Δασκαλάκη, τέτοιο μέτρο που να σε υποχρεώνει να καταναλώνεις δια νόμου και να σου απαγορεύει να αποταμιεύεις, θα ήταν απαράδεκτο για κάθε στοιχειωδώς εναπομείνασα δυτική δημοκρατία και στοιχειωδώς ελεύθερη αγορά και κοινωνία..

μόνο ο σκύλος ο λουκάνικος αντιστέκεται τελικά...

Το κράτος και ο Βενιζέλος που από συνταγματολόγος έγινε συνταγματάρχης και διαχειρίζεται την τσέπη μας. Αν αυτό δεν είναι ολοκληρωτισμός τι είναι; Τι λες και εσύ ορέ Πάσχο Μανδραβέλη που είσαι και το πρωτοπαλίκαρο του νεοφιλελευθερισμού; Αυτό είναι η ελεύθερη αγορά; Αυτό είναι η ελεύθερη κοινωνία; Αλλά μέχρι και ο Μανδραβέλης κατάπιε τη γλώσσα του. Μέχρι και η Τρέμη και ο πανύβλαξ Καψής αγανάκτησαν μπροστά σε τόση αναλγησία και νοσηρότητα. Ξεσπάθωσε ο Πρετεντέρης και άναψε ο Τσίμας. Άλλα και πώς να το κρύψουν άλλωστε; Και τι να πρωτοκρύψουν; Ούτε οι χούντα η δικιά μας ούτε και αυτές της λατινικής αμερικής, ούτε και τα πρώην ανατολικά καθεστώτα της σχεδιασμένης κρατικίστικης οικονομίας δεν σκέφτηκαν ποτέ κάτι τέτοιο..

Σε κάθε «δόση» τα νέα μέτρα δεν γίνονται μόνο ακόμα πιο βάρβαρα αλλά και πιο νοσηρά. Ανάλαβαν συνειδητά να κάνουν τη βρώμικη δουλειά σε βάρος της χώρας τους και του λαού τους και αποκαλύπτεται καθημερινά πόσο αδίστακτοι και στυγεροί εκτελεστές είναι. Τώρα πια αποκαλύπτουν και μια νοσηρότητα που αποτελεί φυσική συνέπεια κάθε εξουσίας, όταν αυτή ξεκόβει παντελώς από την κοινωνία και τυραννάει το λαό της..

Όσο πιο ενδοτικοί και δουλικοί είναι στα αφεντικά τους, τόσο πιο βάρβαροι και ανάλγητοι είναι στον λαό τους. Καταπατήσανε συντάγματα, δημοκρατίες, ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες. Υπογράφουν δηλώσεις και επιστολές μετανοίας στην τρόικα που κανένας πρωθυπουργός μπανανίας της λατινικής Αμερικής και της Αφρικής δεν έχει ποτέ υπογράψει. Έχουν στη Βουλή, για να ψηφίζει το αίσχος και την ανικανότητα τους, 154 κότες που τις βλέπει η δημοκρατία και ανατριχιάζει. Βουλευτές κότες και Βούροι υποκριτές που στέλνουν επιστολές και κακαρίζουν στα κανάλια ενώ ούτε ένα αυγό δεν είναι ικανοί να κάνουν, που προσποιούνται τους ευσυνείδητους για επικοινωνιακούς λόγους, αλλά μόλις έρχεται η ώρα να ψηφίσουν κατεβάζουν τα παντελόνια και αποκαλύπτουν πόσο λερωμένα είναι τα σώβρακα τους. Αθάνατος πασοκισμός. Ακόμα και το ίδιο του το πτώμα θα το θάψει με κάθε προσήκουσα επικοινωνιακή τεχνική..

Σε κάθε «δόση» κατεβαίνουν και ένα ακόμα σκαλί προς τα σκοτάδια της νοσηρότητας. Όπως και σε κάθε δικτάτορα, έτσι και σε κάθε Γιωργάκη και Βενιζέλο ο ψυχολογικός μηχανισμός ίδιος είναι. Πλέον δεν χρειάζονται άλλες «δόσεις». Έχουν εθιστεί στο αίμα των ανέργων, των μισθωτών και συνταξιούχων και συμπεριφέρονται σαν δήμιοι που μεθυσμένοι από το αίμα επιτίθενται στους καταδικασμένους χωρίς πια να αισθάνονται και να καταλαβαίνουν τι κάνουν. Έχουν πια απολέσει κάθε μορφή συνείδησης. Ένα μόνο τους απασχολεί. Να φανούν σοβαροί, υπεύθυνοι και αξιόπιστοι, όχι στην κοινωνία, αλλά στα αφεντικά τους..

Δεν φοβάμαι να πω ότι τελικά ο πασοκισμός είναι πολύ χειρότερος και αποκρουστικός από κάθε χούντα και από κάθε άλλη δεξιά που πέρασε ποτέ από τον τόπο. Γιατί καμία χούντα και καμία δεξιά δεν έταξε ποτέ αλλαγή και σοσιαλισμό. Καμία Χούντα και καμία δεξιά δεν υποσχέθηκε, δεν εξαπάτησε και δεν πούλησε κοινωνικά όνειρα και οράματα όπως έκανε ο πασοκισμός. Αυτή είναι η μεγάλη ειδοποιός διαφορά και η μεγάλη νοσηρότητα του πασοκισμού έναντι κάθε άλλης δεξιάς και αυτό είναι που ποτέ δεν θα του το συγχωρήσει ο προδομένος αριστερός και η ιστορία. Ότι, ο πασοκισμός υποσχόμενος την κοινωνική αλλαγή και τη κοινωνική δικαιοσύνη συμπεριφέρεται με τέτοια κοινωνική ασυνειδησία, αδικία και βαρβαρότητα που καμία παραδοσιακή δεξιά και καμία Χούντα μέχρι τώρα δεν έχει τολμήσει. Γιατί το γεγονός ότι λείπουν οι ερπύστριες, οι φυλακές και τα ξερονήσια, το γεγονός ότι ακόμα κακαρίζουν οι κότες της βουλής, δεν σημαίνει ότι έχουμε και δημοκρατία..

Ο Ευρωπαϊκός πολιτισμός εδώ δοκιμάζεται όσο ποτέ άλλοτε. Ξεκίνησε από την Ελλάδα και ψυχορραγεί στην Ελλάδα. Φτάσαμε μέχρι το κατώτατο σημείο του πάτου ώστε αγανακτούν μέχρι και ο Μανδραβέλης, η Τρέμη και ο Καψής. Τι άλλο περιμένουμε να βιώσουμε για να νιώσουμε και εμείς οι κοινοί θνητοί λίγη ντροπή που μαζί με τους δημίους μας εθιστήκαμε και εμείς στις «δόσεις» μας και παραμένουμε κολλημένοι στους καναπέδες μας;