Ομολογία

Πρῶτα

τά «ἐν οἴκῳ»

Συχνὰ γινόμαστε ἀκροατὲς καὶ ἀναγνῶστες δηλώσεων καὶ ἀνακοινώσεων Ἀρχιερέων, οἱ ὁποῖες προβάλλονται ἀπὸ τὰ μέσα τῆς ἠλεκτρονικῆς καὶ τῆς ἔντυπης δημοσιογραφίας. Μὲ τὶς δηλώσεις καὶ παρεμβάσεις αὐτὲς οἱ παραπάνω ὡς λαλίστατοι ἐμφανιζόμενοι Ἀρχιερεῖς ἀναφέρονται ἐπὶ παντὸς ἐπιστητοῦ.

Ἀναφέρονται εἰδικότερα:

1) Ἐπὶ ἐθνικῶν θεμάτων, τὰ ὁποῖα, εἶναι βέβαιο, ὅτι ἐπικίνδυνα ἔρχονται, ὅλο καὶ συχνότερα, στὸ προσκήνιο καὶ τὰ ὁποῖα ἐμβάλλουν σὲ ἀνησυχία καὶ προβληματισμοὺς τὸ λαό μας γιὰ τὰ κέντρα ποὺ τὰ προκαλοῦν καὶ σκοπίμως τὰ προωθοῦν.

2) Ἐπὶ θεμάτων, τὰ ὁποῖα ἀλλοιώνουν τὴν ἐθνική μας ταυτότητα καὶ τὰ ὁποῖα πλήττουν τὸν ἱερὸ θεσμὸ τῆς ἑλληνικῆς οἰκογένειας, ὅπως εἶναι τὸ σκοπίμως τελευταία ἐνισχυμένο κίνημα τῶν ὁμοφυλοφίλων, τοὺς ὁποίους χωρὶς ντροπὴ δεχόμαστε ἀναντίρρητα νὰ παρελαύνουν ἐπίσημα καὶ ἀνενόχλητα ἀπὸ τὸ κέντρο τῆς Ἀθήνας καὶ μάλιστα ὑπὸ τὴν αἰγίδα καὶ προστασία τοῦ φιλικὰ προσκείμενου πρὸς τὸν Ἀρχιεπίσκοπο πρώτου ἄρχοντα τῶν Ἀθηναίων.

3) Ἐπὶ θεμάτων ἀποθρησκιοποίησης, ποὺ ἔχουν λάβει διεθνῶς ἀνησυχητικὲς διαστάσεις καὶ ἐπὶ πλέον, γιὰ μᾶς τοὺς Ἕλληνες, τοῦ σοβαροῦ φαινομένου τοῦ ἀφελληνισμοῦ μὲ κέντρα τοῦ ἐξωτερικοῦ ἀλλὰ καὶ τοῦ ἐσωτερικοῦ χώρου.

4) Ἐπὶ τοῦ πρωτοφανοῦς γιὰ τὰ ἑλληνικὰ χρονικὰ φαινομένου τῆς οἰκονομικῆς κρίσης, τὸ ὁποῖο ἐμβάλλει σὲ ἔντονες ἀνησυχίες τὸν λαό μας, ποὺ ἀγωνιᾶ ποιὰ εἶναι ἡ ἀφετηρία καὶ τὰ αἴτιά του, ποιὰ θὰ εἶναι ἡ ἐξέλιξη καὶ ἡ κατάληξή του, ποιὲς εἶναι οἱ ἐπικίνδυνες παράμετροί του καὶ ποιοὶ τὸ κηδεμονεύουν.

Καὶ γιὰ ὅλα αὐτὰ τὰ παραπάνω θέματα, τὰ ὁποῖα ὅλως ἐπιλεκτικὰ παραθέσαμε, καὶ τὰ ὁποῖα προδήλως ταλαιπωροῦν, τὸ λαό μας, θὰ ἔκρινε κανεὶς πολλὲς ἀπὸ τὶς ἀρχιερατικὲς αὐτὲς παρεμβάσεις, κατ᾿ ἀρχήν, ὡς ὀρθὲς καὶ παραδεκτές. Καὶ τοῦτο γιατί, πολλὲς ἀπ᾿ αὐτές, ἀνεξάρτητα ἂν ἀνήκουν στὴν κύρια ἁρμοδιότητα καὶ εὐθύνη τῆς πολιτικῆς ἐξουσίας, κινοῦνται ὅμως παράλληλα καὶ μέσα στὰ ὅρια τῶν καθηκόντων τους ὡς πνευματικῶν ἠγετῶν, οἱ ὁποῖοι ἔχουν καὶ οἱ ἴδιοι εὐθύνη γιὰ ἐνημέρωση καὶ προστασία τοῦ ποιμνίου. Αὐτὸ ἀποτελεῖ, κατ᾿ ἀρχήν, μιὰ γενικὴ τοποθέτηση.

Θα προσθέσουμε ὅμως καὶ τοῦτο. Οἱ ἐν λόγῳ λαλίστατοι Ἀρχιερεῖς ὁμιλοῦν γιὰ πολλὰ (καὶ κατ᾿ ἀρχὴν ὀρθῶς), πλὴν ὅμως ὁμιλοῦν γιὰ θέματα ποὺ δὲν κινοῦνται βασικὰ μέσα στὸ δικό τους, τὸν ὁρισμένο ἐκκλησιαστικὸ χῶρο. Καὶ κάτι παραπάνω, ὅπερ καὶ οὐσιῶδες. Ὅλες αὐτὲς οἱ ἐπισημάνσεις καὶ ὅλες οἱ φωνὲς ποὺ ἀκούονται, γίνονται πάντοτε ἐπὶ τοῦ ἀσφαλοῦς καὶ τὸ κυριότερο χωρὶς κανένα προσωπικὸ κόστος.

Καὶ ἀφοῦ τὸ τελευταῖο αὐτό, τὸ προσωπικὸ κόστος, δὲν ὑπάρχει, θὰ μποροῦσε νὰ πεῖ κάθε καλόπιστος παρατηρητής, ὅτι ὅσα κατὰ καιροὺς ἀκούονται καὶ λέγονται, πάντοτε ὅμως ἐπὶ τοῦ ἀσφαλοῦς, φέρουν πρωτίστως καὶ κυρίως τὸ στοιχεῖο τῆς προσωπικῆς προβολῆς καὶ τῆς ἰκανοποίησης ἐγωϊστικῶν διαθέσεων. Καὶ στὸ ἀβίαστο αὐτὸ συμπέρασμα καταλήγει κανεὶς ἀπὸ τὴν ἀναντίρρητη διαπίστωση, ὅτι οἱ παραπάνω Ἀρχιερεῖς ἐμφανίζονται μαχητὲς καὶ λαλίστατοι πάνω σὲ θέματα ποὺ κινοῦνται, ὅπως εἰπώθηκε, ἔξω ἀπὸ τὸν περιορισμένο ἐκκλησιαστικὸ χῶρο.

Γιὰ ὅλα ὅμως τὰ θλιβερὰ φαινόμενα, τὰ ὁποῖα κινοῦνται ἀποκλειστικὰ καὶ μόνο στὸ χῶρο τῆς δικῆς τους δικαιοδοσίας μέσα «στὸν οἶκο τους» καὶ τὰ ὁποῖα καὶ κατὰ τὸ παρελθὸν ἀλλὰ καὶ πρόσφατα, ἄφησαν μαῦρα στίγματα καὶ στοὺς δέκτες τῶν τηλεοράσεων καὶ στὶς σελίδες τῶν ἐφημερίδων, τηροῦν ὄχι μόνο στάση σιωπῆς, ἀλλὰ πολλάκις τὰ ἐπικροτοῦν καὶ τὰ ἐπικαλύπτουν μὲ ἀντιεκκλησιαστικὲς καὶ ἀντικανονικὲς ἐνέργειες καὶ συμπεριφορές. Προφανῶς γιατί ἐδῶ μετράει τὸ προσωπικὸ κόστος, τὸ ὁποῖο δὲν εἶναι διατεθειμένοι νὰ τὸ παραγνωρίσουν καὶ νὰ τὸ ἀναλάβουν.
Καὶ δὲν εἶναι λίγα τὰ θέματα αὐτά.

Θὰ περιορισθοῦμε ὅμως σὲ ὁρισμένες κραυγαλέες, ἐπιλεκτικὲς ἀναφορές.

1) Τί νὰ πεῖ κανεὶς γιὰ τὴν περιβόητη κάθαρση, μὲ ὅσα φοβερὰ προβλήθηκαν γιὰ ἐκκλησιαστικοὺς λειτουργοὺς (καὶ Ἀρχιερεῖς) καὶ ἀπὸ τοὺς δέκτες τῶν τηλεοράσεων καὶ ἀπὸ τὶς σελίδες τοῦ τύπου. Ὁ ἴδιος ὁ μακ. Ἀρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος ὁμίλησε σὲ ἐπίσημη Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας γιὰ «φιλήδονους καὶ φιλοχρήματους κληρικοὺς καὶ γιὰ ἀνθοκήπια ἀθλιοτήτων». Καὶ δὲν κινήθηκε φύλλο. Οὔτε κάποιος ἀπὸ τοὺς τωρινοὺς λαλίστατους Ἀρχιερεῖς. Τὴ θλιβερὴ κατάληξη τῆς περιβόητης κάθαρσης τὴν ἀποδίδει χαρακτηριστικὰ ἡ τότε δημόσια ἀπὸ τηλεοράσεως δήλωση τοῦ κορυφαίου καὶ εὐσεβοῦς Εἰσαγγελικοῦ λειτουργοῦ (Εἰσαγγελέως Α.Π.) Εὐάγγελου Κρουσταλλάκη: «Ἡ κάθαρση στὴν Ἐκκλησία, σὲ ἀντίθεση μὲ τὶς ἐνέργειες τῶν Δικαστηρίων, ἦταν ΕΝΑ ΑΠΛΟ ΠΥΡΟΤΕΧΝΗΜΑ».

2) Τί νὰ συμπληρώσει κανεὶς γιὰ τὰ περίφημα «παραπεμπτικά» τῶν Συνοδικῶν Δικαστηρίων γιὰ τοὺς «ἐγκαλούμενους!» Ἀρχιερεῖς: «Ἵνα μὴ μείνει ἴχνος ὑποψίας σὲ βάρος τού..., διατάσσομεν ἀνακρίσεις»!! Παγκόσμια δικονομικὴ πρωτοτυπία, μὲ προκαθορισμένο τὸ πόρισμα καὶ τὴν ἀπόφαση.

3) Τί νὰ πεῖ κανεὶς γιὰ τὶς ἀντικανονικὲς καὶ παράνομες διώξεις τῶν δώδεκα Ἀρχιερέων, οἱ ὁποῖοι διώχθηκαν καὶ ἀπομακρύνθηκαν ἀπὸ τὶς ἕδρες καὶ τὸ ποίμνιό τους ΧΩΡΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ, ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΗ, ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΛΟΓΙΑ, ΧΩΡΙΣ ΚΑΝ ΑΚΡΟΑΣΗ. Καὶ τὸ σπουδαιότερο, ἀλλὰ καὶ ἄκρως ἀντιφατικό, εἶναι ὅτι στὴν ἕδρα ἑνὸς ἀπὸ τοὺς «βιαίως» ἀπομακρυνθέντες Ἀρχιερεῖς ἐκλέχθηκε κατὰ τὴν περίοδο τῆς δικτατορίας Ἰωαννίδη καὶ τοποθετήθηκε ὡς Μητροπολίτης Ἀρχιερέας, ὁ ὁποῖος ἐσχάτως ἀπὸ τηλεοράσεως καὶ διὰ τοῦ τύπου ἐπέκρινε τίς, κατ᾿ αὐτόν, ἄστοχες «δικαστικὲς ταλαιπωρίες» τοῦ διαβόητου γιὰ τὰ ἠθικὰ σκάνδαλα Δ/ντή τοῦ Δ.Ν.Τ. Stros Kan, πρὶν τὴν ὁριστικὴ καταδίκη του, ἐπικαλούμενος τὸ τεκμήριο τῆς ἀθωότητας! Καὶ ἐρωτᾶται: Γιὰ τοὺς χωρὶς δίκη καὶ ἀπολογία διωχθέντες δώδεκα Ἀρχιερεῖς, μεταξὺ τῶν ὁποίων ὁ ἥρωας καὶ ἅγιος προκάτοχός του, δὲν ὑφίστατο καὶ δὲν λειτούργησε, κατὰ μείζονα λόγο, τὸ τεκμήριο τῆς ἀθωότητας; Καὶ ὅπως λέει ὁ λαός μας «Ἄλλο τὸ ἕνα καὶ ἄλλο τὸ ἄλλο»; Γιατί;

4) Τί νὰ πεῖ κανεὶς καὶ γιὰ τὴν περίπτωση Μητροπολίτη, ὁ ὁποῖος καταδικάσθηκε ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ μὲ ἀπόφαση τοῦ Ἀρείου Πάγου, μετὰ ἀπὸ δυὸ καταδικαστικὲς ἀποφάσεις, γιὰ τὸ κακούργημα τῆς ὑπεξαίρεσης σὲ ἑξαετῆ κάθειρξη, ἐνῶ ἡ ἐκκλησιαστικὴ δικαιοσύνη, ἕνα περίπου μήνα πρὶν καταστεῖ ἀμετάκλητη ἀπὸ τὸν Α.Π. ἡ ἐφετειακὴ ἀπόφαση, τὸν ἀπέδιδε ἀθῶο στὸ πλήρωμα!

5) Τί νὰ πεῖ κανεὶς γιὰ τὶς μεγαλοστομίες καὶ τὶς προκλητικὲς συμπεριφορὲς μερικῶν, οἱ ὁποῖοι ὑπεραμύνονται τῆς κανονικῆς τάξης στὴν Ἐκκλησία, ὅταν οἱ ἴδιοι εἴτε δημιουργοῦν εἴτε συμπράττουν εἴτε ἀνέχονται τὶς πρόδηλες ἀντικανονικότητες ποὺ σημάδεψαν τὸ θέμα τῶν ἀντικανονικῶς διωχθέντων ἀρχικὰ δώδεκα καὶ τελικὰ ἐπιτιμηθέντων μὲ «Ἀκοινωνησία!» τριῶν ἄξιων καὶ ἀνεπίληπτων Ἀρχιερέων. Ὅταν, πρὸς δημιουργία καὶ μόνο ἐντυπώσεων, ἐπικαλοῦνται ὅτι κατέχουν Μητρόπολη ποὺ ἀνήκει σὲ ἄλλον, ὅτι προσφέρονται νὰ τὴν «δωρίσουν!» καὶ ὅτι προτίθενται νὰ παραιτηθοῦν;

6) Τί νὰ πεῖ κανεὶς ὅταν, ἐνῶ στρέφονται κατὰ τῆς ὀμοφυλοφιλίας, ἀπὸ τὸ ἄλλο μέρος ἀνέχονται ὡς ἐκκλησιαστικὴ διοίκηση τὴν παρέλαση στὸ Κέντρο τῆς Ἀθήνας πολυπληθοῦς ὁμάδας ἀτόμων (ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν) αὐτῆς τῆς κατηγορίας, ὑπὸ τὴν προστασία τοῦ Δημάρχου Ἀθηνῶν, γιὰ τὸν ὁποῖον, ὅταν ὁ ἴδιος, κατὰ τρόπο προκλητικὸ καὶ προσβλητικὸ γιὰ τοὺς δημότες, ἀπαγόρευσε ἀπὸ τὸ ραδιοφωνικὸ σταθμὸ τοῦ Δήμου κατὰ τὶς ἡμέρες τοῦ Πάσχα τὸ «Χριστὸς Ἀνέστη», ἡ φίλα προσκείμενη ἐκκλησιαστικὴ ἠγεσία τὸν ἐκάλυψε μὲ τὴ φράση «Ἔ, ἄνθρωπος εἶναι, ἔκανε ἕνα λάθος»!

ΕΠΙΜΥΘΙΟ.
Ὅταν οἱ Ἀρχιερεῖς μας ἐμφανίζονται μαχητικοὶ καὶ λαλίστατοι (καὶ ὀρθῶς κατ᾿ ἀρχήν) γιὰ θέματα ποὺ δὲν ἀνήκουν ἐν πολλοὶς στὸ χῶρο τῆς ἀρμοδιότητάς τους, ἐνῶ γιὰ τὰ ἄλλα τὰ θλιβερὰ φαινόμενα, ποὺ ἐντάσσονται στὸ χῶρο τῆς ἀποκλειστικῆς τους εὐθύνης, τηροῦν σιωπή, ἂν μὴ καὶ τὰ συντηροῦν ὑπολογίζοντας προδήλως τὸ προσωπικὸ κόστος, θὰ ἔλεγε κανεὶς ὅτι ὅλες αὐτὲς οἱ παρεμβάσεις γίνονται γιὰ λόγους προβολῆς καὶ ἐντυπωσιασμοῦ. Καὶ μὲ ἄλλα λόγια.

Ὅταν οἱ Ἀρχιερεῖς μας δὲν ἐπιμελοῦνται, τηροῦντες τὴν κανονικὴ καὶ ἐκκλησιαστικὴ τάξη, νὰ ξεκαθαρίσει ὁ δικός τους χῶρος ἀπὸ σοβαρὲς ἐκτροπές, τότε «ΔΕΝ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ» νὰ παρεμβαίνουν σὲ ἄλλους χώρους, ἔστω καὶ ἂν ἐκεῖ τοὺς πέφτει κάποιος λόγος. Πρώτα τά τοῦ «Οἴκου τους» καὶ μετὰ ὅλα τὰ ἄλλα.

Aπο την ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΙ