Ομολογία

H «ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ»!

Γράφει ο Oμολογητής Θεολόγος κ. Νικόλαος Ι. Σωτηρόπουλος

“Καιρός του σιγάν και καιρός του λαλείν”, λέγει ο θεόπνευστος λόγος (Εκκλησ. γ΄ 7). Όταν συμβαίνουν ασέβειες και ανομίες, και μάλιστα όταν προκαλήται σκανδαλισμός απ' αυτές, είνε “καιρός του λαλείν”, καιρός ο πιστός, και μάλιστα ο πνευματικός ταγός και οδηγός, να υψώνη ως σάλπιγγα τη φωνή του και να καταγγέλλη τις ασέβειες και τις ανομίες. Αυτό έπραξαν προπάντων οι Προφήτες, οι Απόστολοι, οι Πατέρες της Εκκλησίας και ο Αρχηγός της Πίστεώς μας, ο Κύριος Ιησούς Χριστός. Ήλεγξαν, στηλίτευσαν, καυτηρίασαν τα κακά, και για τον έλεγχο υπέστησαν διωγμούς και θάνατο.

Αλλ' οι πλείστοι πνευματικοί ταγοί και οδηγοί, αντιθέτως προς τα λόγια και τα παραδείγματα των Προφητών, των Αποστόλων, των Πατέρων και του Χριστού, φοβούμενοι συνέπειες από τον έλεγχο, στερούμενοι πνεύματος θυσίας, δουλεύουν στην ιδιοτέλεια και στη σκοπιμότητα, έχασαν τη φωνή τους και έγιναν ιχθύων αφωνότεροι, προς ακατάσχετη πρόοδο του κακού, χαρά των δαιμόνων, και λύπη του Αγίου Πνεύματος και των πνευματικών ανθρώπων.

Ένας Μητροπολίτης, ως λόγιος εγκωμιαζόμενος, και Αρχιεπισκοπικού θρόνου ορεγόμενος, όχι μόνο δεν υψώνει φωνή και δεν ελέγχει κραυγαλέες ασέβειες και ανομίες, αλλά και τάσσεται υπέρ της σιωπής σε τέτοιες περιπτώσεις. Ούτε πολύ ούτε λίγο, την ένοχη σιωπή παρουσιάζει ως αρετή, ως αγιωσύνη, ομιλώντας για <θεολογία της σιωπής>! Αλλά, Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα, αφού δεν λαμβάνετε υπ' όψιν τα λόγια και τα παραδείγματα, που αναφέραμε σχετικώς προς τον έλεγκτικό λόγο, πως ομιλείτε για <θεολογία της σιωπής>; Δεν αντιλαμβάνεσθε, ότι το δεύτερο συνθετικό της λέξεως θεολογία έχει την έννοια του λόγου, και συνεπώς θεολογία και σιωπή είνε έννοιες αντίθετες και συνιστούν οξύμωρο, τουτέστιν οξεία μωρία; Επίσης, πως είσθε λόγιος, και μάλιστα με υπερπαραγωγή λόγων δι' άρθρων και βιβλίων, αφού δεν είσθε υπέρ του λόγου σε τεράστια ζητήματα, που συγκλονίζουν τον πιστό λαό, αλλ' είσθε υπέρ της σιωπής; Μάλλον σιώπιος είσθε παρά λόγιος! Και αφού είσθε σιώπιος, καλό θα ήταν να εγκλεισθήτε σε κανένα μοναστήρι, όπως το μοναστήρι των τραπιστών, για να είσθε συνεπής προς τις αντιλήψεις σας περί σιωπής και ν' αποκτήσετε την αγιωσύνη και τη <θεολογία της σιωπής>.

Πολύ παραλογίζονται ωρισμένοι με θεωρίες καινοφανείς. Κραυγαλέες αδικίες συμβαίνουν από εκκλησιαστικούς και πολιτικούς άρχοντες, υπό παθών αρχομένους, και από άλλους εκκλησιαστικούς, πολιτικούς και κοινωνικούς παράγοντες. Και “αι βοαί” των αδικουμένων “εις τα ώτα Κυρίου Σαβαώθ εισεληλύθασιν” (Ιακ. ε΄ 4). Βοώντα σκάνδαλα ηθικής φύσεως, διαφθοράς και διαστροφής, συμβαίνουν στον κόσμο, και το χειρότερο, τα σκάνδαλα προβάλλονται με όλα τα μέσα της δημοσιότητος, τηλεόρασι, ραδιοφωνία, εφημερίδες, περιοδικά και βιβλία. Το κακό, κατά την Αποκάλυψι, στεφανώνεται! “Κραυγή Σοδόμων και Γομόρρας πεπλήθυνται πρός με, και αι αμαρτίαι αυτών μεγάλαι σφόδρα”, λέγει ο Θεός (Γεν. ιη΄ 20). Όχι δε μόνο μεγάλες αμαρτίες, αλλά και μεγάλες προδοσίες της Πίστεως, και προετοιμασίες για πανθρησκεία, και παγκόσμια κυβέρνησι, και βασιλεία του Αντιχρίστου γίνονται στους χαλεπούς καιρούς μας. Και τα σχέδια των πολιτικών και των σκοτεινών δυνάμεων εξυπηρετούν και μεγαλόσχημοι ρασοφόροι, εκπρόσωποι της Ορθοδοξίας και συγχρόνως αρνηταί της Ορθοδοξίας!

Ο Απόστολος έγραψεν: “Ηκούσατε ότι ο Αντίχριστος έρχεται, και νυν αντίχριστοι πολλοί γεγόνασι” (Α΄ Ιωάν. β΄ 18). Αντίχριστοι πολλοί, είπεν ο Απόστολος, αντίχριστοι πάμπολλοι, λέγει η σημερινή πραγματικότης. Και όμως Ιεράρχες, εκτός ολίγων, δεν ταράσσονται, δεν υψώνουν φωνή, έβαλαν φίμωτρο στο στόμα τους και σιωπούν ενόχως. Αλλοίμονό τους! Θα σιωπήσουν και τη φοβερή ημέρα της δευτέρας παρουσίας, διότι δεν θα έχουν τι να απολογηθούν. Οργή και αγανάκτησι αισθάνεται απέναντί τους ο πιστός λαός, αλλά και λύπη. Τους λυπείται ο πιστός λαός, διότι βαδίζουν προς την αιώνια καταδίκη. Ας αλλάξουν νοοτροπία και συμπεριφορά, για να σωθούν και να σώσουν ψυχές, για τις οποίες τάχθηκαν ταγοί και οδηγοί.