Ομολογία

“ ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΤΣΕΚΟΥΡΙ

ΣΤΟΥΣ

ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΥΣ”

Γράφει ο Chris

Σήμερα μετά από δύο αιώνες ελευθερίας (μετά από τα 400 χρόνια Τουρκοκρατίας) τα μηνύματα της επανάστασης ξαναγίνονται επίκαιρα. Διότι αν πιστεύουμε ότι ζούμε σε μια δημοκρατική και ελεύθερη χώρα είμαστε βαθιά νυχτωμένοι. Για κάθε τι σημαντικό που αφορά τη ζωή μας αποφασίζουν «άλλοι». Αυτή τη φορά ο «εχθρός» δεν είναι ο δυνάστης κατακτητής που έχει με τα όπλα κυριεύσει τη χώρα μας.

Οι πόρτες για τον εχθρό έχουν ανοίξει από μέσα, από τους «προσκυνημένους» Έλληνες φίλους τους. Γιατί μόνο έτσι μπορείς να αποκαλέσεις αυτούς που ενώ εκλέχθηκαν για να διαφυλάξουν την εθνική κυριαρχία και τα δικαιώματα των πολιτών, το μόνο τους μέλημα είναι η άνευ όρων παράδοση στο σύγχρονο «δυνάστη», που δεν είναι άλλος από το κεφάλαιο και τους απανταχού θιασώτες του.

Βέβαια οι «προσκυνημένοι» έχουν φροντίσει να διασφαλίσουν το μέλλον αυτών και των παιδιών τους, ως ανταπόδοση της τόσο “ πιστής” τους στάσης. Έχουν καταφέρει δε μέσω της προπαγάνδας των ΜΜΕ, να εμφανίζονται προς τα έξω ως οι υπερασπιστές της πατρίδας που με προσωπικό κόστος διαφυλάττουν ότι είναι δυνατόν, δηλαδή τα «ψίχουλα» που ρίχνουν στον όχλο για να μην εξεγείρεται.

Ο κόσμος όμως έχει αρχίσει να ξυπνάει και να αντιλαμβάνεται ότι χωρίς την υπογραφή ή την ψήφο των «προσκυνημένων», δεν θα ήταν δυνατή η παράδοση της χώρας. Το ποτάμι της οργής έχει μεγαλώσει και είναι θέμα χρόνου να ξεχειλίσει και να πνίξει την μπόχα που έχουν απλώσει στη χώρα οι «προσκυνημένοι».

Γίνεται ξανά επίκαιρο το μήνυμα του Θ. Κολοκοτρώνη που μιλούσε για «φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους» εάν θέλουμε να σώσουμε αυτή τη χώρα. Δεν χρειάζεται βέβαια να καταφύγουμε σε βίαιες λύσεις. Γιατί άλλωστε να λερώσουμε τα χέρια μας με την ανηθικότητα και την βρωμιά που κουβαλάνε πάνω τους;

Αρκεί να φροντίσουμε να καταλάβουν ότι δεν τους παίρνει άλλο να μας κοροϊδεύουν μπρος στα μούτρα μας. Να μην έχουν το θράσος να κυκλοφορήσουν στις τοπικές τους κοινωνίες, με το γνωστό μπλαζέ υπεροπτικό τους ύφος, φοβούμενοι την κατακραυγή και το φτύσιμο από τους συμπολίτες τους. Τους πήραμε πια χαμπάρι και ξέρουν….

Φτάνει πια η ανοχή και η συγκατάβαση!!

Χρειάζεται εξέγερση και ανυπακοή η ελευθερία!!

αιεν αριστευειν