Ομολογία

κολαούζοι…

του π. Ηλία

Χαρακτηριστικό των μικρόψυχων ανθρώπων είναι η ιταμή συμπεριφορά απέναντι στους αδύνατους και η δουλοπρέπεια απέναντι στους ισχυρούς.

Και αντίστροφα χαρακτηριστικό των πνευματικών ανθρώπων είναι να στέκονται δίπλα στο λαό και ν’ απευθύνουν λόγους παρρησίας απέναντι σε όσους καταχρηστικώς νέμονται την εξουσία.

Ιδιαίτερα μάλιστα, όταν αυτοί οι τελευταίοι ή οι πάτρωνές τους έχουν δώσει ρεσιτάλ πρωτοφανούς απανθρωπιάς και αδικίας.

Και ασφαλώς οι κληρικοί έχουν πρωταρχικό καθήκον να συμπεριφέρονται ως αντιπρόσωποι του Χριστού και όχι ως κολαούζοι των οποιωνδήποτε αφεντάδων.

Ιδιαίτερα μάλιστα στην τωρινή συγκυρία, οπότε ο λαός θα αντιμετωπίσει την παγίδα των δημοτικών εκλογών.

Οι οποίες, όπως επανειλημμένα έχει τονιστεί, δεν γίνονται απλά και μόνο, για να εκλεγούν κάποιοι τοπικοί άρχοντες. Αλλά για να επισφραγιστούν και επιβραβευτούν τα μέχρι τώρα ληστρικά σε βάρος του λαού μέτρα.

Και να δοθεί, έτσι, «δημοκρατική» νομιμοποίηση στην υποδούλωσή μας στο ΔΝΤ.

Ιδιαίτερα στη συγκεκριμένη περίπτωση, η ψήφος του λαού έχει τεράστιο ειδικό βάρος. Κι όχι μόνο για το παρόν. Αλλά για πολλές επόμενες γενεές.

Οι οποίες θα μας αναθεματίζουν για την άκρως άκριτη και επιπόλαιη συμπεριφορά μας.

Και μπορεί, για τα μέχρι τώρα, να έχουμε το ελαφρυντικό ότι δεν γνωρίζαμε το λάκκο, που έσκαβαν οι ντόπιοι εφιάλτες, προκειμένου να μας ρίξουν στα δίχτυα των διεθνών τοκογλύφων.

Τώρα όμως, που «είδαμε και πάθαμε» τα τόσα απίστευτα τα οποία προοιωνίζουν τα ακόμη χειρότερα, που μας περιμένουν, πώς είναι δυνατόν να προδίδουμε το λαό και την αποστολή μας!

Πού όμως πότε και πώς;

Στα καλοκαιρινά πανηγύρια! Όταν οι υποψήφιοι για τους δημαρχιακούς και περιφερειακούς θώκους μας προέκυψαν ευσεβέστατοι και ευλαβέστατοι. Και καταλάμβαναν τις πρώτες θέσεις, μεταξύ των εκκλησιαζομένων.

Οπότε, εκ μέρους των ιερέων ή και αρχιερέων, γινόταν ειδική αναφορά για τους παριστάμενους διεκδικητές της εξουσίας.

Στους οποίους απευθύνονται ιδιαίτερες ευχαριστίες, γιατί τίμησαν το Χριστό και την Παναγία και τους αγίους με την παρουσία τους. Αλλά και οι ευχές για την επιτυχία τους στις επικείμενες εκλογές.

Αντί να καταγγείλουν τη ληστρική συμπεριφορά των κομματικών πατρώνων τους. Και να καλέσουν το λαό σε επαγρύπνηση και αποστασιοποίηση απ’ το καθεστώς της δικομματικής λεηλασίας και των πατρώνων τους.

Ωσάν οι κληρικοί αυτοί, να είχαν έρθει από το τελευταίο αστέρι του τελευταίου γαλαξία του διαστήματος. Και ν’ αγνοούσαν παντελώς τη λεηλασία, που προηγήθηκε σε βάρος του λαού. Και τα ληστρικά μέτρα, που πάρθηκαν, προκειμένου να πληρώσει ο λαός όσα οι πάτρωνές τους διαγούμισαν.

Και ωσάν να μη γνωρίζουν τι λέει το Ευαγγέλιο περί προσωποληψίας. Και ότι, αν κάποιοι χρειάζονται το ιδιαίτερο ενδιαφέρον της Εκκλησίας, αυτοί δεν είναι οι υποψήφιοι δήμαρχοι και περιφερειάρχες, αλλά «οι ελάχιστοι αδελφοί του Χριστού»…

Ιδιαίτερα μάλιστα ύστερα απ’ το κατάντημα, στο οποίο μας έφεραν με τα σοσια-ληστρικά τους μέτρα….