Ομολογία

Οι αισχρότητες των Παπικών τελειωμό δεν έχουν «Σκότωσα το μεγάλο Σατανά» Υπό αμφισβήτηση η "ψυχασθένεια" του 26χρονου δολοφόνου του Επισκόπου Παντοβέζε

με πληροφορίες από το άρθρο του Geries Othman / asianews.it Αλεξανδρέττα- Το απόγευμα της Δευτέρας, στις 4, πραγματοποιήθηκε η κηδεία του Επισκόπου Παντοβέζε, ο οποίος στις 3 Ιουνίου δολοφονήθηκε από τον οδηγό του, Μουράτ Αλτούν, που όλως περιέργως «τρελάθηκε». Στο μεταξύ, νέα στοιχεία αποκαλύπτονται για τα κίνητρα της στυγερής δολοφονίας. Η εξόδιος ακολουθία τελέστηκε στο Ναό του Ευαγγελισμού, με την συμμετοχή του Αποστολικού Νούντσιου Αντόνιο Λουτσιμπέλο, των ρωμαιοκαθολικών επισκόπων και ιερέων της Τουρκίας, του Αρμενίου Καθολικού Επισκόπου της Πόλης καθώς και εκπροσώπων των ξένων διπλωματικών αποστολών. Μετά το πέρας της εξοδίου Ακολουθίας ξεκίνησε η διαδικασία μεταφοράς της σωρού του δολοφονημένου Επισκόπου στο Μιλάνο προκειμένου να κηδευτεί. Η κηδεία στην Ιταλία προγραμματίζεται για τις 14 Ιουνίου. Η καθυστέρηση οφείλεται στην απόφαση των ιταλικών δικαστηρίων που ζήτησαν να γίνει νεκροψία στη σωρό του επισκόπου. Οι ιατροδικαστές που εξέτασαν ήδη την σωρό του επισκόπου Παντοβέζε διαπίστωσαν ότι έφερε μαχαιριές σε όλο του το σώμα, και τουλάχιστον 8 στην καρδιά του. Το κεφάλι του είχε σχεδόν αποκοπεί από τον λαιμό του. ( Από τα στοιχεία που περισυνέλλεξε η αστυνομία φαίνεται ότι ο Επίσκοπος μαχαιρώθηκε εντός της οικίας του. Είχε τη δύναμη να περπατήσει μέχρι την εξώπορτα του σπιτιού και αιμορραγώντας και κλαίγοντας εκλιπαρούσε για βοήθεια. Εκεί του έδωσε τα τελειωτικά χτυπήματα. Πιθανότατα όταν κατέρρευσε στο έδαφος ο δολοφόνος του επιχείρησε να τον αποκεφαλίσει. Μάρτυρες λένε ότι άκουσαν τον Επίσκοπο να εκλιπαρεί για βοήθεια. Το πιο σημαντικό όμως ίσως είναι ότι άκουσαν τις κραυγές του Μουράτ αμέσως μετά τη δολοφονία. Σύμφωνα με αυτές τις πηγές σκαρφάλωσε στην ταράτσα του σπιτιού φωνάζοντας: «Σκότωσα τον μεγάλο Σατανά! Ο Αλλάχ είναι μεγάλος!». Αυτές οι κραυγές ταιριάζουν απόλυτα με τον αποκεφαλισμό, δημιουργώντας την εντύπωση ότι επρόκειτο σαν το τελετουργικό μιας θυσίας ενάντια στο Κακό. Αυτό μοιάζει να συνδέεται με τις δολοφονίες των υπερεθνικιστικών ομάδων και των φονταμενταλιστών Ισλαμιστών οι οποίοι θέλουν να εξαφανίσουν τους χριστιανούς από την Τουρκία. Επιπλέον, σύμφωνα με άρθρο της τουρκικής εφημερίδας Milliyet, στις 4 Ιουνίου, ο δολοφόνος δήλωσε στην αστυνομία ότι η ενέργεια του ήταν αποτέλεσμα «θείας αποκάλυψης». Αντικρίζοντας αυτά τα νέα δεδομένα ίσως οι δηλώσεις της Τουρκικής Κυβέρνησης και οι πρώτες απόψεις που διατυπώθηκαν από το Βατικανό θα πρέπει να επανεξεταστούν. Υποστήριξαν αρχικά ότι η δολοφονία δεν είχε πολιτικές ή θρησκευτικές προεκτάσεις. Στην Τουρκία τώρα αυξάνονται οι πιέσεις των ρωμαιοκαθολικών και Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων να μην σταματήσει η αστυνομία τις έρευνες αποδεχόμενη την «ψυχασθένεια» του Μουράτ, αλλά να προχωρήσει σε βάθος αναζητώντας πιθανές διασυνδέσεις του με οργανισμούς του «Βαθέως Κράτους», ακόμα και πέρα από την Τουρκική Κυβέρνηση. Η προβαλλόμενη ψυχασθένεια του 26χρονου, ο οποίος για περισσότερα από τέσσερα χρόνια έζησε δίπλα στον Επίσκοπο, δεν είναι δυνατόν πλέον να τύχει υπεράσπισης. Όπως υποστηρίζει ο δικηγόρος της Επισκοπής μπορεί ο νεαρός να αισθάνθηκε πρόσφατα πιεσμένος, στρεσαρισμένος αλλά η «ψυχασθένεια» μάλλον χρησιμοποιήθηκε για να δικαιολογηθεί η πράξη και να βελτιωθεί η θέση του. Σύμφωνα με αστυνομικές πηγές, φαίνεται ότι ο Μουράτ δίνει μια νέα δικαιολογία για την πράξη του: O επίσκοπος Παντοβέζε ήταν ομοφυλόφιλος και ο 26χρονος Μουράτ ήταν το θύμα, «που αναγκαζόταν να υποφέρει την κακοποίηση». Έτσι η δολοφονία του Επισκόπου δεν ήταν μαρτύριο, αλλά, υποστηρίζουν, μια πράξη «νόμιμης άμυνας». Ειδικοί της τουρκικής πραγματικότητας, εκτιμούν ότι η δολοφονία του Επισκόπου Παντοβέζε δείχνει μια εξέλιξη των οργανώσεων του «Βαθέως Κράτους», που για πρώτη φορά στοχεύει τόσο ψηλά. Μέχρι σήμερα είχαν στραφεί εναντίον απλών ιερέων, αλλά τώρα επιτέθηκαν εναντίον του επικεφαλής της ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας της Τουρκίας, δεδομένου ότι ο Λουίτζι Παντοβέζε ήταν πρόεδρος της Επισκοπικής Συνελεύσεως της χώρας αυτής. Ταυτόχρονα, οι ενέργειες τους δείχνουν πιο μελετημένες σε σχέση με το παρελθόν. Δεν περιορίζονται μόνο στη δικαιολογία της «ψυχασθένειας», που χρησιμοποιήθηκε και στη δολοφονία του Ιερέα π.Σαντόρο, αλλά διοχετεύουν περισσότερες δικαιολογίες για να μπερδέψουν και να παραπλανήσουν την τουρκική και τη διεθνή κοινή γνώμη.