Ομολογία

ΒΗΜΑ

ΤΟ ΒΗΜΑ

Η ΚΑΤΑΚΤΗΤΙΚΗ

ΤΑΚΤΙΚΗ

ΤΟΥ ΠΑΠΙΣΜΟΥ

Πέρα από το «διάλογο», στον οποίο ο παπισμός δογματικώς δεν κάνει πίσω ούτε χιλιοστόμετρο, αλλ’ αντιθέτως από συνάντηση σε συνάντηση όλο και κερδίζει νέα «εδάφη» εις βάρος της μιάς αγίας καθολικής και αποστολικής Εκκλησίας, ο δόλιος παπισμός εφαρμόζει και άλλες τακτικές κατακτήσεων. Είναι οι διάφορες πομπώδεις ανακηρύξεις των κακίστων παπών και του αμαρτωλού Ράτσιγκερ.

Ως παράδειγμα αναφέρεται εδώ η «ανακήρυξη» έτους του αποστόλου Παύλου από 29 Ιουνίου 2008 μέχρι την ίδια ημερομηνία του 2009, για τη συμπλήρωση, (με τους παπικούς υπολογισμούς) 2000 χρόνων από τη γέννηση του Αποστόλου Παύλου, τον οποίο αυτοί προσφωνούν υποτιμητικά «άγιο Παύλο» και όχι «απόστολο Παύλο». (Σημειωτέον ότι άγιος προσφωνείται και ο πάπας τους. Διότι δεν μπορεί ο απόστολος να είναι ανώτερος από τον πάπα τους, παρόλο ότι το απόστολος είναι αξίωμα δώδεκα μόνο προσώπων της πρωτογενούς Εκκλησίας).

Η «ανακήρυξη» αυτή δυστυχώς έγινε αποδεκτή αβασάνιστα και από την επίσημη Εκκλησία της Ελλάδος, λες και είναι ουνιτικό παράρτημα που υπακούει πιστά στα κελεύσματα του πάπα. Γράφτηκαν δε και διάφορα σχετικά άρθρα σε επίσημα ορθόδοξα εκκλησιαστικά περιοδικά και έγιναν διάφορες κατά μητροπόλεις εκδηλώσεις. Σε όλες σχεδόν αυτές τις εκδηλώσεις των ιερών μητροπόλεων συμμετείχαν και αντιπροσωπείες παπικών κληρικών. Με την ευκαιρία της ανακηρύξεως αυτής του πάπα των παπικών δόθηκε μια ανεπανάληπτη αφορμή στον αμαρτωλό Ράτσιγκερ και στα πονηρά «λαγωνικά» του να οργώσουν κυριολεκτικώς την Ελλάδα επί ένα έτος, ιδιαίτερα όμως στο άνοιγμα και στο κλείσιμο αυτού του προπαγανδιστικού έτους. Φίλιπποι, Απολλωνία, Θεσσαλονίκη, Βέροια, Αθήνα, Κόρινθος, και όπου αλλού πέρασε ο Απόστολος, «αλώνισαν» τα στρατευμένα μπουλούκια των ψευτοκληρικών του παπισμού, οι νεομεσαιωνικοί σταυροφόροι, τάχα για να τιμήσουν τον Απόστολο, στην πραγματικότητα δε για να κάνουν ελεύθερα την προπαγάνδα τους με την άδεια και τη συνέργεια των οικείων ορθοδόξων μητροπολιτών!

Στο προπαγανδιστικό δημοσιογραφικό όργανο των Ελλήνων εν Ελλάδι παπικών (ουνιτών) «Καθολική, 7-7-09», μετρούνται εύκολα οι κατακτητικές προελάσεις των παπικών αντιπροσώπων και οι μαζοχιστικές δουλοπρέπειες των ορθοδόξων αρχιερέων Βεροίας και Θεσσαλονίκης. Και μια και αναφέραμε τους ουνίτες είναι εύκαιρο να τονισθεί ότι οι ουνίτες αποτελούν την πλατφόρμα της διακινήσεως του εν Ελλάδι παπισμού. Είναι παπικοί και παριστάνουν τους ορθοδόξους, για παραπλάνηση των ανύποπτων ορθοδόξων. Και ο αμαρτωλός Ράτσιγκερ δεν λέει να τους ξηλώσει από την Ελλάδα, αλλά, παρ’ όλες τις εκκλήσεις και διαμαρτυρίες της ορθόδοξης πλευράς ότι η ύπαρξη της ουνίας δεν ευνοεί το διάλογο, αυτός ενισχύει ακόμη περισσότερο την επάρατη ουνία, για να οργιάζει στον ελλαδικό χώρο. Είπε μάλιστα ο Ράτσιγκερ ότι θα του άρεσε πολύ η επιδιωκόμενη ένωση να λάβει το σχήμα των ουνιτικών συγκροτημάτων του. Δηλαδή η Ορθοδοξία να γίνει ουνία! Και ύστερα μιλάνε για διάλογο. Μεγάλη κωμωδία ο διάλογος!

«Στη Βέροια», σημειώνει η ουνιτική εφημερίδα, ο παπικός εκπρόσωπος με το περί αυτόν τσούρμο των παπικών κληρικών «έγιναν δεκτοί με μεγάλη εγκαρδιότητα από τον εκεί μητροπολίτη κ. κ. Παντελεήμονα».

Την άλλη μέρα στη Θεσσαλονίκη το παπικό τσούρμο επισκέφθηκε τη σταυροπηγιακή μονή Βλατάδων. «Εκεί τον δέχτηκε με ιδιαίτερη εγκαρδιότητα ο Ηγούμενος της ιεράς Μονής, Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Τυρολόης και Σερεντίου κ. Παντελεήμων Ροδόπουλος με τον οποίο αντάλλαξαν και δώρα. Ο Σεβασμιότατος Ηγούμενος υπενθύμησε στον καρδινάλιο ότι υπήρξε παρατηρητής του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως στη διάρκεια της Β΄ Βατικανής Συνόδου». Έτους έδωσε δηλαδή τα φιλοπαπικά του διαπιστευτήρια ο άνθρωπος, για να ξέρουν με ποιον έχουν να κάνουν, να είναι απελευθερωμένοι. Στον ίδιο χώρο της Μονής Βλατάδων το τσούρμο «ξεναγήθηκε στο πατριαρχικό Ίδρυμα Πατερικών Μελετών από τον Διευθυντή του Ιδρύματος καθηγητή ΑΠΘ Γεώργιο Ματζέλο», το γνωστό και αδίστακτο παπόφρονα. Οι πάντες, λοιπόν, μητροπολίτες επίσκοποι καθηγηταί θεολογικών σχολών στη υπηρεσία των παπικών!

Και ποιος νομίζετε είχε ορισθεί από τον αμαρτωλό Ράτσιγκερ ως εκπρόσωπός του για τη λήξη του «παυλείου έτους» στην Ελλάδα; Ο Σλαύος καρδινάλιος Ιωσήφ Τόμκο από τη Σλοβακία. «Εάν σήμερα εμείς οι Σλαύοι είμαστε χριστιανοί», ομολόγησε ο Τόμκο. Χωρίς ίχνος ρατσισμού ρωτάμε· Είναι άραγε τυχαίο ότι ο αμαρτωλός Ράτσιγκερ στην Ελλάδα, που καίγεται από τη σλαυϊκή προπαγάνδα, έστειλε έναν Σλαύο;

Όσο για τον Βεροίας δεν περιμέναμε αλλιώτικη συμπεριφορά προς τους προβατόσχημους λύκους της ουνίας. Το ψεύτικο και αλαζονικό χαμόγελό του και η προδοτική του διπλωματικότητα, που ερμηνεύονται από τους περί αυτόν κόλακες ως ευγένεια, τίθενται πάνω από τις χριστιανικές πεποιθήσεις με αποτέλεσμα να πουλάει της Ορθοδοξία για να παραμείνει ο άνθρωπος της ευγένειας και του χαμόγελου.

Σε άλλη αποστολή των παπικών ο Βεροίας ξεμπρόστιασε τον προαλειφόμενο για δεσπότη πρωτοσύγκελλό του αρχιμανδρίτη Γεώργιο Χρυσοστόμου, ο οποίος με εντολή του «με πολλή εγκαρδιότητα υποδέχτηκε» παπικό γκρουπ. «Ακολούθησε κέρασμα από τον πρωτοσύγκελλο», διηγούνται οι παπικοί, «ο οποίος και μας κοινοποίησε ότι εφέτος πάρα πολλές ομάδες καθολικών από όλο τον κόσμο επισκέφθηκαν τις πόλεις όπου ο Απόστολος των εθνών κήρυξε για πρώτη φορά το ευαγγέλιο». Τι να σου κάνει ο πρωτοσύγκελλος, όταν ο ίδιος ο μητροπολίτης δεν θεωρεί μίασμα το ότι συγχρωτίζεται και υποδέχεται με εγκαρδιότητα τους λύκους; Πάντως η γλοιώδης εκδούλευση του πρωτοσυγκέλλου να πληροφορήσει τους παπικούς, ότι πολλές «καθολικές» ομάδες κλπ, τον καταξιώνει να γίνει δεσπότης, μια και είναι κώλυμα για την αρχιεροσύνη το να είναι ο υποψήφιος αντιπαπικός. Εύγε, δεσπότη Βεροίας, εύγε αντάξιε των παπικών προσδοκιών πρωτοσύγκελλε! Το διάβολο άραγε θα τον δεχόσασταν με την ίδια εγκαρδιότητα;

Και τι συμπεριλάμβαναν οι ληκτικές εκδηλώσεις του Τόμκο σ’ όλες τις προαναφερθείσες πόλεις της Ελλάδος που ώργωσε; Τι άλλο από επιδεικτικές και διαφημιστικές προβοκάτσιες, που αυτοί τις ονομάζουν λειτουργίες, πολυαρχιερατικά συλλείτουργα (με την ευκαιρία ας σημειωθεί εδώ ότι η ως καραμέλα πιπιλιζόμενη φράση «πολυαρχιερατική λειτουργία» από τους εκκλησιαστικούς κύκλους της Ελλάδος είναι παπικής προελεύσεως!), προσφωνήσεις, αντιφωνήσεις, ομιλίες, ανταλλαγές δώρων, φιλοφρονήσεις, ευκαιρίες για εκθειασμό του «αγίου πατέρα Βενέδικτου 16ου», εξαπάτηση των πυκνών εκκλησιασμάτων; Σημειωθήτω ότι την εξαπάτηση οι παπικοί τη λένε ιεραποστολή!

Ας σημειωθεί ακόμη ότι εκδηλώσεις για τα δύο χιλιάδες χρόνια από τη γέννηση του αποστόλου Παύλου έγιναν και από την παπική βάση της Σύρου αφ’ ενός με την παρουσία ενός τέως καθηγητού της θεολογικής σχολής Θεσσαλονίκης, του Ιωάννου Καραβιδοπούλου, μαθητού του άπιστου Αγουρίδη, ο οποίος και μίλησε στην παπική ομήγυρη, και αφ’ ετέρου με τις ευλογίες του πιο παπόφιλου και παπομανούς μητροπολίτου της ελλαδικής Εκκλησίας Σύρου Δωροθέου.

Συμμετοχή δε σε άλλες εκδηλώσεις των παπικών, όπως στην Κέρκυρα, έχουμε του μητροπολίτου Κερκύρας Νεκταρίου, εκ των συνεργατών του ανεκδιήγητου Χριστόδουλου, που εκπροσωπήθηκε από τον πρωτοσύγκελλό του αρχιμανδρίτη Ρωμανό Κανιτάκη. Ο λόγος του Κερκύρας Νεκταρίου, που προφανώς διάβασε ο εκπρόσωπός του, χαρακτηρίστηκε από τους παπικούς «σημαντικός χαιρετισμός… λόγια σύμπνοιας και εν Χριστώ αγάπης, έκφραση της ψυχικής γλυκύτητας από την οποία χαρακτηρίζεται ο Σεβασμιότατος κ. κ. Νεκτάριος». ΄Οσο πιο θερμά είναι τα λόγια των παπικών τόσο πιο δουλικοί είναι οι εγκωμιαζόμενοι. Καταγράφουμε τα ονόματά τους εδώ για να επισημανθούν κάποιοι επικίνδυνοι παπόφιλοι και Λατινόφρονες και εν καιρώ ν’ αποδοκιμασθούν από τον ορθόδοξο λαό.

Οι παπικοί με διάφορα κατακτητικά προσχήματα (έτος αγίου Παύλου, έτος ιερατικής κλήσεως, έτος νεότητος, αποστολή σταυροφόρων, κ.ά.) αλωνίζουν την Ελλάδα, όπως είπαμε, και οι δεσποτάδες μας επιδεικνύουν στάση δοσιλόγων και προδοτών, αφού άλλοι μεν απ’ αυτούς συμμετέχουν στις κατακτητικές εκδηλώσεις των παπικών, και θα έπρεπε αν λειτουργούσε Σύνοδος να καθαιρεθούν για τη συμμετοχή τους αυτή, άλλοι απ’ αυτούς μένουν απαθείς και αδιάφοροι, και άλλοι, ελάχιστοι, λυπούνται μεν για όσα κάνουν οι παπικοί στην Ορθόδοξη Ελλάδα, αλλά είναι δειλοί και σιωπούν. Μέσα σ’ αυτό το κλίμα οι παπικοί κάνουν καλά τη δουλειά τους σε μία χρονική περίοδο που και από τα κοσμικά μέσα και τους πολιτικούς άρχοντες προωθείται ο παπισμός στην Ελλάδα.

Ο μόνος που αγρυπνεί και παραμένει ασυμβίβαστος είναι ο ευσεβής λαός, ο οποίος με βαρειά καρδιά ακούει όλα όσα κάνουν οι παπικοί και οι παπίζοντες ορθόδοξοι μητροπολίτες, και είναι έτοιμος να αντιδράσει με τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους, για να κρατήσει ακέραιη την Ορθοδοξία. Από της θέσεως αυτής θέλουμε να επαινέσουμε αυτόν τον ευσεβή και αγωνιστή λαό, που έδωσε και δίνει τη μάχη υπέρ της υπερτάτης αξίας που λέγεται Μία αγία καθολική και αποστολική Εκκλησία.

Από το περιοδικό ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ 1ης Οκτωβρίου 2009