Η ηχηρή σιωπή του Αρχιεπισκόπου

Η ηχηρή σιωπή του Αρχιεπισκόπου

Γράφει ο κ. Παναγιώτης Τελεβάντος, Φιλόλογος - Θεολόγος

Τελευταία παρατηρείται μια έκρηξη ευσέβειας και βαθειάς πνευματικότητας από ορισμένους που δεν τους διέκρινε πάντοτε παραδοσιακή συμπεριφορά.

Ο Μακαριώτατος, πριν και ιδιαίτερα μετά την εκλογή του, εξέπεμψε σε όλους τους τόνους μια αιθέρια μουσική ενός ήπιου και διαλλακτικού ιεράρχη, που ήθελε να ενεργεί συνοδικά, που απέφευγε τα φώτα της δημοσιότητας και την προβολή των ΜΜΕ.

Η σιωπή του, σε αντίθεση με τον ιό της “οξείας μικροφωνίτιδας” του προκατόχου του, έγινε δεκτή από όλους θετικά, επειδή ο κόσμος είχε έρθει σε απόγνωση με τη δημοσιοσχετική μανία του μακαριστού Χριστόδουλου.

Σύντομα, όμως, πολλοί άρχισαν να ανησυχούν επειδή η σιωπή του Αρχιεπισκόπου επεκτεινόταν ακόμη και σε θέματα που όφειλε να καταθέσει τη μαρτυρία της πίστης μας.

Η απογοήτευση πολλαπλασιάστηκε με τη συναίνεση, του Αρχιεπισκόπου, στην επιβολή αντιχριστιανικών νόμων (σύμφωνο “ελεύθερης συμβίωσης”, κτλ.).

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΑΙ ΠΑΠΙΚΩΝ

Η υπομονή των πιστών, όμως, ξεχείλισε όταν η σιωπή του Αρχιεπισκόπου άρθρωσε λόγο ΑΠΡΟΚΑΛΥΠΤΗΣ προδοσίας της πίστης μας με το μήνυμα που έστειλε στη μικτή επιτροπή Ορθοδόξων και Παπικών στη Θεσσαλονίκη.

Αντί της απαράδεκτης εύγλωττης σιωπής που έδειξε για τα θέματα που αντιστρατεύονται την πίστη μας, για τους οικουμενιστικούς ακροβατισμούς απεδείχθη λαλίστατος.
Εξέφρασε εξωφρενική θέση που ουδείς προκάτοχός του διανοήθηκε να υιοθετήσει. Υποστήριξε, χωρίς περιστροφές, τον εξουνιτιμσμό των Ορθοδόξων.

Αφού ο Μακαριότατος μας έδειξε τόσο απειλητικά τα δόντια του πρέπει να δούμε με πολύ σκεπτικισμό άλλες ενέργειές του που, υπό διαφορετικές περιστάσεις, θα τις εκλαμβάναμε εντελώς αθώα.

Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΖΑΚΥΝΘΟΥ

Και ερχόμαστε στο προκείμενο.

Σαν πολύ “πνευματικός” λ.χ. δέν έγινε τελευταία ο Μητροπολίτης Ζακύνθου;

Δεν είναι παράξενο που ξαφνικά θυμήθηκε ότι τα κόκκαλα του Σεραφείμ θα τρίζουν αν αποκατασταθεί ο Μητροπολίτης Αττικής κ. Νικόδημος;

Αν πράγματι αισθάνεται ότι η μεταχείριση του κ. Νικόδημου ήταν τόσο άδικη γιατί υπέβαλε υποψηφιότητα, με τις πλάτες του Σεραφείμ, για να γίνει μοιχεποιβάτης της Μητρόπολης Αττικής;

Και γιατί έτρεχε νύκτωρ ο τότε Θηβών και νυν Αρχιεπίσκοπος στην πρωθυπουργική κατοικία στην Εκάλη για να σφραγίσει με αντικανονικές και παράνομες ενέργειες την αποκατάσταση του Αγίου Αττικής;

Τώρα έτσι ξαφνικά τους έπιασε ο οίστρος της πνευματικότητας και της κανονικής ακριβείας; Μήπως είναι όλα ενταγμένα στο σχεδιασμό για να διχάσουν τους παραδοσιακούς πιστούς τώρα που ετοιμάζουν νέα Φερράρα - Φλωρεντία;

Μήπως θέλουν να τους αδρανοποιήσουν, για να μην αντιδράσουν δυναμικά στην ουνιτική ένωση που ετοιμάζουν, με αντίδοτο την αποκατάσταση του Σεβασμιότατου κ. Νικόδημου; Εχουμε νέα για τους οικουμενιστές:

Τα “πρωτοτόκια” της Ορθοδοξίας δεν είναι προς πώληση “αντί πινακίου φακής”.
Αν τελικά αποκαταστήσουν το Σεβασμιότατο κ. Νικόδημο (γιατί εδώ που τα λέμε ποιος τους εμπιστεύεται;) δεν θα του κάνουν χάρη.

Στον εαυτό τους ΜΟΝΟ θα κάνουν χάρη επειδή θα αποκαταστήσουν μια αδικία, που οι ίδιοι διέπραξαν και κρατούν σε ισχύ, για πολλές δεκαετίες, παρά πάσαν έννοια ηθικής και δικαίου.

ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΣ “ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ”

Προκαλεί, επίσης, σκεπτικισμό και μια άλλη ενέργεια του Μακαριότατου. Προήδρευσε, πρόσφατα, συνάντησης των Μητροπολιτών της Πελοποννήσου για να εξετάσουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η περιφέρειά τους. Αυτή η ενέργειά του, ισχυρίζονται, εντάσσεται στα πλαίσια της έφεσης του Μακαριότατου να ενεργεί συνοδικά και όχι αυταρχικά.
Μήπως η συνάντηση στοχεύει κάπου αλλού; Μήπως το Φανάρι “τα έψησε”, κατά τη λαική έκφραση, με τον Μακαριότατο για την πολυπεριφερειακή ανασυγκρότηση της Εκκλησίας της Ελλάδος; Υπάρχει ήδη η Αρχιεπισκοπή Κρήτης. Ο Πατριάρχης έχει ζητήσει επίμονα, από το Υπουργείο Παιδείας, τη σύσταση Αρχιεπισκοπής Δωδεκανήσου.
Μήπως οι συνωμότες του οικουμενισμού στοχεύουν σε πολυπεριφερειακή διοίκηση για να χειραγωγούν ευκολότερα τις αντιδράσεις στα συγκρητιστικά τους σχέδια; Πόσοι ιεράρχες της Κρήτης και της Δωδεκανήσου διαμαρτύρονται για τα οικουμενιστικά παρατράγουδα; Μας παρηγορεί ότι ο εισηγητής στην Ιεραρχία για το θέμα θα είναι ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος.
Πόσο δύσκολο, όμως, είναι οι οικουμενιστές “να πάρουν” τον Ναυπάκτου, κατά τη λαική έκφραση, “στη βρύση και να τον επιστρέψουν άποτο”; Τι τους στοιχίζει να τον ενθαρρύνουν να κάνει μια εμπεριστατωμένη θεολογική εισήγηση και μετά να τη χρησιμοποιήσουν επιλεκτικά και δόλια;!

ΥΠΕΡΑΓΑΝ ΣΚΕΠΤΙΚΙΣΤΗΣ;

Είμαι υπεράγαν σκεπτικιστής; Αλλά τι κακό θα προκύψει, σε τελευταία ανάλυση, από το σκεπτικισμό μου; Το πολύ - πολύ ένας ασήμαντος και άγνωστος άνθρωπος να αποδειχθεί υπεράγαν σκεπτικιστής! “Και κάτι έγινε”, κατά τη λαική έκφραση! Κυριολεκτικά “κώνωψ επί κέρατος βοός”! Το σίγουρο είναι ότι δεν πρόκειται να χάσουν τον ύπνο τους οι οικουμενιστές επειδή κάποιος, που γνωρίζουν οι συγγενείς και οι πέντε - έξι φίλοι του, βλέπει με σκεπτικισμό τις ενέργειές τους. Αν, όμως, είναι βάσιμος ο σκεπτικισμός;
Καταλαβαίνετε τι μας περιμένει; Θα κοιμηθούμε τη μια μέρα Ορθόδοξοι και θα ξυπνήσουμε την επόμενη Ουνίτες! Δεν είναι, λοιπόν, χρήσιμος o σκεπτικισμός όταν ο Αρχιεπίσκοπος στέλλει επίσημο μήνυμα που λέγει ότι πρέπει να γίνουμε ουνίτες και όταν ο παρατρεχάμενός του Σεβασμιότατος Ζακύνθου από τα ενδότερα του καταπετάσματος του “Πένθχαουζ”, που κατοικοέδρευε μέχρι πρόσφατα, τώρα μας μιλά “εν φωνή αύρας λεπτής” από την κορυφή του “θείου γνόφου”;

Από τις ΑΚΤΙΝΕΣ